hoi

Citaat van: Judith op 18 maart 2007, 20:24:14
In jou dagboek zag ik ook een foto van Tjippi, het had mijn broer kunnen zijn! Het blijkt dus een look-a-like van mij te zijn.

Grappig! ze lijken inderdaad erg op elkaar... maar dat is met de bontjes niet zo moeilijk..haha...

Citaat van: Judith op 18 maart 2007, 20:24:14
Hee, Tommie,
En je bent een beauty ook! Als jij nou een vrouwtje bent dan kunnen we misschien eens een keer afspreken :-[ :-*Ik ben een man! En wat voor 1
Kroel van Paco

Hoi Paco,
Leuk dat je mijn dagboekje hebt gelezen  :)
Ik zelf weet natuurlijk wel of ik een mannetje of vrouwtje ben, maar mijn baasje nog niet, dus dat verklap ik nog niet  :P.
Mijn baasje denkt dat ik een vrouwtje ben, omdat ik best een stil vogeltje ben en nog niet echt mooi kan fluiten (ik vind dat toch zo'n belediging dat zoets wordt gezecht. Ik doe zoveel moeite om allerlei fluitjes te proberen. Kan ik er wat aan doen dat ik steeds op het zelfde fluitje uitkom).
Maar ik wil zeker wel wat afspreken, met zo'n mooi vogeltje als jij     :-* .
Jij bent ook de enige valkparkiet in huis he? Je krijgt dan wel alle aandacht van de baasjes, he?

Hallo allemaal.
Met mij gaat het heel erg goed. Ik had deze week geluk, want mijn baasjes waren heel veel thuis. Ze lagen wel veel op de bank, volgens mij voelde ze zich niet lekker. Maar ik ben heel lief voor ze geweest en heb lekker veel met ze gekroelt en lekker veel mee geslapen  ;D.
Ik ben niet meer zo geobserdeert door mijn eten, want ik heb ontdekt dat het eigenlijk zonde van je tijd is om elke dag zoveel uren te eten.
Met mijn vleugeltje gaat het ook heel goed. Ik vlieg af en toe kleine stukjes en dat gaat echt goed, ik val niet meer als een baksteen naar beneden, maar kom gewoon goed terecht en als ik merk dat dat niet lukt land ik gewoon veilig op de grond, waar mijn baasje mij weer komt halen.
Ik heb deze week weer gedoucht en daarna ben ik lekker in een handoek gekropen, dat was echt heerlijk. Ze zijn gewoon vergeten om daar een foto van te maken  >:(.
Nou tot snel weer

:-* Tommie

Ahhh wat lief na de douche in de handdoek..lijkt me echt een schattig gezicht...
Foto's.................

Hier een verhaaltje dat mijn baasje gaat schrijven. Ik denk dat ze een beetje jalours is dat ik zoveel schrijf. Nou goed hoor, dan trek ik me wel even terug.

Hallo allemaal!
Ik wil jullie graag vertellen hoe het komt dat ik op een gegeven moment een vogel als huisdier heb genomen. Ik zelf vind dit namelijk een heel bijzonder verhaal. Dus als je wilt kun je het lezen en anders sla je het maar gewoon over.

Als kind was ik al gek op dieren, het liefst had ik echt van alles in huis. Ik was ook constant aan het zeuren voor een hond, dat leek me zo leuk. Maar ik moest het doen met de kat die we hadden
Toch begon op een gegeven moment mijn dierenverhaal. Een klasgenoot had een nestje met 'muizen' gekregen en daar mocht ik er twee van. Pas later kwam ik erachter dat het woestijnratjes waren. En deze diertjes heb ik toch wel tot mijn 20de jaar gehad.
Toen ik op kamers ging wonen, kocht ik nog een paar muizen erbij, die overleden jammer genoeg erg snel, ook mijn woestijnrat die ik nog had overleed (was 5 jaar oud geworden). Hierna heb ik 2 tamme ratten gekocht, echt super leuke beestjes waren dat.
Alleen toen ontstond er een probleem, ik had constant last van benauwdheid en astma aanvallen. Eerst dacht ik dat dit kwam door de kamer waar ik in woonde, omdat ze daar aan het verbouwen waren. Hierdoor dacht ik dat ik gewoon niet tegen al dat stof kon. Ik dus maar verhuizen, omdat ik echt geen oog meer dicht deed doordat de klachten zo erg werden.
Het werd wel wat beter, maar het ging niet echt over. En toen begon ik toch te vrezen dat ik allergisch was voor de ratten. Ik heb toen een allergie test gedaan bij de huisarts en daaruit kwam dat ik voor het volgende allergisch ben:
-   katten
-   honden
-   huisstofmijt
-   graspollen

Dit was echt de ergste uitslag die ik ooit heb gekregen. Ik had mijn hele leven al huisdieren om me heen gehad en kon het me echt niet voorstellen dat ik zonder dieren moest gaan leven. Ik ben er echt kapot van geweest, ik kon ook niet begrijpen dat dit opeens was gekomen, omdat ik hiervoor er nooit last van had gehad. Het blijkt echter dat je een bepaalde drempelwaarde in je bloed hebt en als die drempel is bereikt kun je allergie reacties krijgen en bij mij was die drempelwaarde dus vrij hoog. Van graspollen heb ik ook nog nooit last van gehad, maar het kan dus zijn dat ik over 2 jaar wel opeens hooikoorts heb.
Ik heb mijn ratten dus weggegeven aan een goeie kennis.
Maar eigenwijs dat ik was....... Ik dacht dat ik nog wel tegen woestijnratjes zou kunnen en daar nam ik er dus weer twee van in huis. Dit ging ook een half jaar goed, totdat ik een nestje kreeg (het bleken dus een mannetje en vrouwtje te zijn, terwijl ze in de dierenwinkel zeiden dat het twee vrouwtjes waren). Het was echt super om een nestje te hebben en ik heb me hier ook goed in verdiept. Het is zo goed verlopen dat alle 7 jonkies het hebben overleeft en mooie beestjes zijn geworden. Ik had twee bruine ouders en daarvan zijn 4 ook bruin geworden en er zaten 2 witten tussen en eentje die helemaal zwart was. Dat vond ik wel heel bijzonder, vooral die zwarte vond ik helemaal geweldig. Nadat de jonkies genoeg opvoeding hadden gekregen van de ouders heb ik de vader en moeder apart gezet en had zo een mannetjes kooi (met z'n vijfen) en een vrouwtjes kooi (met z'n vieren).
Ik heb toen zelfs nog een hele mooie grote kooi gemaakt voor de mannetjes, zodat ze alle ruimte hadden. Echt geweldig leuk.
Helaas heb ik hier niet lang van kunnen genieten. Ik kreeg weer last van mijn luchtwegen en na een maand werd het zo erg dat ik het echt niet meer volhield. 9 beestjes waren toch echt te veel. Ik heb ze echt met veel moeite en pijn weg moeten doen. Doordat ik er zoveel had, kon ik niet zo snel baasjes voor ze vinden en heb ze dus naar het dierenasiel moeten brengen. Gelukkig zijn ze heel snel weer geplaatst (ze waren ook allemaal nog zo jong).

Nu dacht ik echt dat ik nooit meer huisdieren kon hebben. Maar ja, ik als dieren- gek liet het hierbij niet zitten. En volgens mijn logische beredenering zou ik misschien wel tegen vogels kunnen, omdat deze natuurlijk veren hebben en geen haren.
Ik zou het echter niet aankunnen om weer een diertje weg te moeten doen, nadat ik hem eenmaal aangeschaft zou hebben. Daarom ben ik naar de huisarts gegaan en gevraagd of hij kon testen of ik een allergie voor grasparkieten had. Na veel aandringen en zielig doen, kon deze test uiteindelijk uitgevoerd worden.
Ik had eigenlijk helemaal geen hoop hiervoor, maar heb toch een week in spanning afgewacht, alsof mijn hele leven hiervan afhing.
En na twee weken kwam toen uiteindelijk pas de uitslag...........de assistent zei ..........'Je kunt je parkietje houden, hoor, je bent er namelijk niet allergisch voor'. Ik heel hard gillen en toen uitleggen dat ik nog geen parkiet had, maar er nu dus een ging aanschaffen. Waarschijnlijk dacht ze die is gek geworden.
Ik wou het goed doen, dus ik heb me nog zo'n drie maanden voorbereid op de grasparkiet, zodat ik voldoende zou weten.
En toen kwam mijn eerste parkiet: Pino

En als jullie nog wat willen weten over, Pino, dan moet je het maar zeggen dan heb ik daar ook nog wel wat leuke dingen over te vertellen maar helaas ook iets treurigs.

En dit was mijn mooie geweldige Pino:



Groetjes, Danielle

Hoi Danielle

Wat een verhaal zeg...en wel een mooi grasje.

Mara

Zo, wat een verhaal. Nu weten we hoe je bij de vogels bent gekomen.... maar hoe kreeg je het valkenvirus?

Bijzonder verhaal wel ja...
Maar wel slim om eerst te testen of je niet allergisch bent voor vogels...
Ik heb ook een grasje gehad. deze heete Snoepie die is 6,5 jaar geworden en vorig jaar november overleden... :'( :'(
hij was echt een schat..  :-*
Ik begreep dat je ook iets treurigs hebt over Pino..?

Ja, was wel een lang verhaal he  ::)

Citaat van: Diaantje(s) op 27 maart 2007, 11:10:04
Bijzonder verhaal wel ja...
Maar wel slim om eerst te testen of je niet allergisch bent voor vogels...
Ik heb ook een grasje gehad. deze heete Snoepie die is 6,5 jaar geworden en vorig jaar november overleden... :'( :'(
hij was echt een schat..  :-*
Ik begreep dat je ook iets treurigs hebt over Pino..?

Ja grasparkietjes zijn ook wel leuke dieren he. Leuk dat jij er ook een hebt gehad en ze is ook lang bij je geweest. Dan lijkt het me erg moeilijk om een diertje te verliezen na 6,5 jaar.

Pino was een heel tam vogeltje. Ook al was het mijn eerste vogel heb ik het voor elkaar gekregen om hem zo tam te krijgen. Na iets meer dan een half jaar begon hij al te praten. Hij kon 'Pino kusje', 'kom dan' zeggen en het bouwvakkersliedje  zingen. Ook kon hij op commando naar me toe vliegen. Alleen was ik toch niet al te slim door mijn toch nog weinige ervaring over vogels. Ik nam eerst Pino vaker in kooitje mee naar buiten. En omdat hij zo tam was durfde ik het op een gegeven moment zelfs aan om hem uit de kooi te laten  :o. Dit ging goed, hij bleef bij me en vloog naar me toe als ik hem riep. Maar het was toch het domste wat ik ooit heb kunnen doen. Ik was hierdoor niet meer zo stellig in de deuren dicht doen. Op een gegeven moment stond mijn vriend bij de keuken deur met pino. En toen scheen de zon opeens naar binnen, waar pino door schrok. Hierdoor vloog hij naar buiten en kwam hoog terecht en kon door de wind niet meer naar mij toe komen. Ik zag hem gewoon weggevoerd worden met de wind.
Ik heb uren/dagen gezocht, maar pino is nooit meer teruggekomen  :'(. Ik heb hier zeker van geleerd, maar had dit liever niet op deze manier willen leren. Hij is maar drie kwart jaar bij me geweest. Ik mis hem nog steeds en baal dat het zo op deze manier moest gebeuren.

Citaat van: Inge... op 26 maart 2007, 22:32:14
Zo, wat een verhaal. Nu weten we hoe je bij de vogels bent gekomen.... maar hoe kreeg je het valkenvirus?

Dat was eigenlijk meer dat ik het altijd zo leuke diertjes vond als ik ze in de dierenwinkel zag of in voileres. Ook omdat ze elke keer zo nieuwsgierig naar je toe zijn en dat ik het idee had dat ze echt heel veel in de gaten hadden en echt slimme beestjes waren. En het leek me leuk om een wat grotere vogel te hebben. Ik was alleen heel erg aan het twijfelen tussen een agapornis en valkparkiet. Dit omdat een vriendin van mij een agapornis had en ik dit ook een super leuk beestje vond. Ik heb me toen verdiept in beide vogels en voornamelijk heb ik voor de valkparkiet gekozen, omdat agapornissen niet echt een goede combinatie met grasparkieten is en ik ze dan niet beide zou los kunnen laten vliegen. En omdat agapornis snel gedragsstoornissen krijgen als je ze in huis houdt, ipv een voilere. Ook omdat ze zich vaak maar aan een persoon hechten en naar anderen agressief kunnen reageren. En dan zijn valkparkietjes toch veel lievere diertjes. En ik heb er geen spijt van hoor. Ik vind het echt super beestjes, nog leuker dan ik had gedacht. Tommie is echt mijn maatje geworden.

----------------------------------------------------------------

HOi allemaal,

met mij gaat het heel goed. Ik ben al wat aan het trainen om te vliegen. Het gaat al redelijk, alleen vlieg ik soms een beetje scheef  :-\.
Ik vind wel iets heel vreemd, als mijn baasje 'pootje' zegt, wil ze dat ik een pootje om haar vinger doe. Ik vind dit nogal vreemd, maar ik heb ontdekt dat ik daarna een knuffel krijg en daarom doe ik het maar gewoon. En daarna is zei helemaal blij, rare mensen.
Ik breng hun ook lekker in verwarring, want ze weten dus absoluut niet of ik een mannetje of vrouwtje ben. Soms kan ik namelijk heel lang stil zijn en soms probeer ik de vreemdste geluidjes te maken. En als mijn baasje 'hallo' zegt, fluit ik dat in de zelfde melodie na, maar niet de letters hoor.
Nou tot snel

:-* Tommie

Hoi Danielle

Ik heb ook grasjes en ik kan me voorstellen dat het moeilijk was voor je toen Pino wegvloog. Daarom ben ik heel erg voorzichtig waar ik met mijn vogels loop als ze los zijn.

Groetjes

mara

Even een update over Tommie:

Tommie vermaakt zich de laatste tijd prima. Ze heeft nu ontdekt dat ze heel hard kan fluiten als we uit de deur verdwijnen, ze snapt echt niet waar we opeens heen gaan  ::). En ook tijdens het telefoneren, heeft ze geleerd om op haar hartst te fluiten, hierdoor weet nu iedereen dat ik een vogel heb  ;D.

Ik ga ze trouwens overzetten op pellets van Harrison. Die van nutribird bevallen me niet echt goed. Ik vind ze er zo chemisch uitzien en ze zijn zo hard, ze vinden er ook niets aan. Ik heb de pellets van harrison besteld bij de dierenarts, dus ik ben benieuwd.
Tommie is ook echt nog aan het snacken, haalt het lekkerste uit haar bakje en weigert ook nog steeds om groente en fruit te eten  :(.

Groetjes Danielle

Hoi Danielle,

O ik werd helemaal verdrietig van je verhaal over Pino.. :'(
Ik voel zo met je mee.. wat zielig dat je hem zo weg gevoerd zag worden met de wind.. ik zie het al helemaal voor me..
Ook zo zielig voor Pino zelf...snik..snik.. :'( :'(

Ik had je verhaaltje al eerder gelezen maar nog niet zo veel tijd gehad om te reageren..

Ik vind grasjes ook nog steeds leuk.. ik heb zelf heel erg zitten twijfelen of ik een grasje of valkje wilde, maar iets anders leek me leuker.. en ze zeiden dat valkjes toch nog tammer worden.. en dat klopt ook wel want ik kan met mijn valkjes nu al meer doen dan met mijn grasje... ;D

Maar wie weet komt er ooit nog een grasje bij... ;D
Ze kunnen ook zo lekker kletsen he. mijn grasje, Snoepie, die zei ook van alles..kusje,lekker,hij gaf een kusje, he, nou verzin het maar echt grappig..
Ik denk nog vaak aan hem en heb nog steeds een foto van hem op het dressoir staan.. ;)
Ik heb helaas alleen veel te weinig foto's van hem gemaakt. Ik heb nu dus ook zoiets van dat ik van mijn valkjes veel meer foto's ga maken..ik geloof dat ik er nu al meer heb dan dat ik er ooit had van Snoepie.. :P

Dag Allemaal,

Dat is lang geleden he? Mijn baasje had het zo druk, dat ik niet eens even op de computer een berichtje mocht typen  >:(.
Ik vond mijn baasje ook helemaal niet lief deze week. Ik kreeg opeens ander voer en ik vond er helemaal niets aan. Het zag er ook zo saai uit, het was een beetje bruin en allemaal hetzelfde. Ik kreeg alleen 's ochtends en 's avonds wat lekker voer. En het erge is, ze heeft nu ook nog gewonnen ook. Ik ben het namelijk toch maar gaan eten  :o. Ik kon het namelijk op een gegeven moment niet meer hebben dat ik zo honger had en toen ze er ook nog een lekker papje van had gemaakt, ja toen gaf ik het op.
De kleine beesjes zijn echter nog steeds kwaad, die denken we krijgen toch wel ons oude voer  :-\.

Maar ja, het gaat eigenlijk best goed met me! Ik kan ook al best goed vliegen. Mijn baasje zecht ook dat ik steeds liever wordt en steeds beter luister.
Ze denkt toch dat ik een vrouwtje ben, omdat ik niet zoveel fluit. Nou ik verklap echt niets hoor.

Ik schrijf snel weer wat!

:-* Tommie

Haha Tommie.. niet zo flauw doen hoor je vrouwtje wil nou eenmaal graag weten of je een meisje of jongen bent...
Maar goed als je niet gaat fluiten dan zal je wel een meisje zijn... ik heb er hier ook zo een...
Hoe oud was je ook al weer Tommie?

Citaat van: Diaantje op 15 april 2007, 13:53:51
Haha Tommie.. niet zo flauw doen hoor je vrouwtje wil nou eenmaal graag weten of je een meisje of jongen bent...
Maar goed als je niet gaat fluiten dan zal je wel een meisje zijn... ik heb er hier ook zo een...
Hoe oud was je ook al weer Tommie?

;D , ik ben best wel stil ja, maar soms kan ik ook goed kwekken, vandaar dat ik het haar moeilijk maak.
Ik ben nu bijna 4 maanden oud.

Ik ben nu trouwens helemaal gewend aan mijn nieuw voer. Ik eet nu iets dat Harrison ofzo heet. Ik vind het zo lekker dat ik nog zwaarder weeg. Ik woog ervoor 92 gram en nu weeg ik 97 gram.
Is dit teveel of mag het wel?
De grasjes zijn het nog steeds niet aan het eten en zijn nu nog meer etters geworden  :o.

hhmmm Tjippy is nu ook 4 maanden en die fluit soms de oren van je kop... ;D
Simba is 2 maanden en die hoor ik nagenoeg niet. Als je tegen haar praat dan geeft ze wel kleine geluidjes terug, alsof ze terug praat..hihi.. maar ja ook bij Simba is het nog steeds afwachten of ze een pop is..

Ik geloof dat ze max 100 gram mogen wegen.. maar ik weeg die van mij niet hoor. ik heb bovendien ook geen goede weegschaal daarvoor.

Wel apart dat die grasjes zulke ettertjes zijn...  ik dacht dat die altijd wel lief waren, maar ja ik heb wel al vaker gelezen dat grasjes soms wat gemeen kunnen doen tegen valkjes, ik heb zelfs gelezen dat als valkjes eitjes hebben de grasjes deze kapot maken...wel vreemd..kleine terroristen ::)