21/7/2002
Ja we zijn er voor gevallen, na een advertentie te hebben gevonden van jonge valkparkietjes, zijn we hem/haar gisterenavond gaan halen bij de kweker.
Het is een jong van 6 weken en is de laatste 2 weken in huis bijgevoerd.
Dit is dus een voorsprong op het tam krijgen.
Nu heb ik dus een jong die al gewend is aan de mens en niet echt blij is, als ie de kooi voor de nacht weer in moet. :)
Pas toen het licht uit ging en het echt donker was, ging ie toch maar slapen.
Vanmorgen toen we beneden kwamen, keek ie al heel vrolijk en gaf een fluit.
Kwam meteen in actie omdat het deurtje open moest, dat weet ie al heel goed te vinden.
Meteen op de hand en zo zit zij/hij nog steeds bij ons om de beurt.
We zijn nu al helemaal gek op hem/haar.
Moeilijk nog als je niet weet wat het is, maar dat komt na de eerste rui pas, dus het is nu nog een verassing.
Een naam bedenken was niet zo erg moeilijk, alhoewel ik er nog even aan moet wennen, maar we geven de naam Speedy.
De kleuren die het nu heeft zijn grijs met veel gele parels op de rug en vleugels.
Ik hou jullie op de hoogte over zijn/haar verdere levensloop.

Groetjes,
Trudie

23/7/2002
Het gaat heel goed met Speedy, we hebben deze naam gegeven omdat we het wel vonden klinken zowel voor een vrouwtje als mannetje.
We hebben gisteren een villa voor hem gekocht, "Villa Fladderhof" nu zien we bijna de valkparkiet niet. ;) hahahaha
Ik zeg toch al vaker "hem", omdat hij 's morgens als ie ons hoort, meteen begint te fluiten.
En dat is dan toch al mannelijk?? of doen jonge vrouwtjes dat ook??
Het eten gaat ook al snel vooruit, ik kijk me ogen uit hoor hoe snel ie dat oppikt.
Vanmorgen heeft ie zelfs al een zonnebloempit open gekregen.
Wel heb ik hem vanmorgen nog even gevoerd, daar vroeg ie wel om met het gekrijs wat ie dan doet en met zijn kop op en neer bewegingen maken.
Alleen heb ik al de pap erin verminderd, deze is namelijk bijna op en ik wil niet een heel pak gaan kopen voor dat effies dat ie het nog zou moeten/willen en kan eten.
Het is namelijk alleen maar verkrijgbaar hier in grote verpakking, dus is erg zonde dan.
Trosgierst vind ie ook erg lekker. De kiwi heeft ie nog niet aangeraakt.
Verder is het een stuntel wat omgaan in de voillere betreft, hij springt gewoon klakkeloos op de bodem, eigenlijk laat ie zich gewoon maar vallen.
Omhoog gaat ie via een trap.
Dan eet ie wat en drink ook al, doet erg moeilijk nog met overstappen van stokkie naar andere stokkie van etens bak. hahaha wel grappig hoor!
Dan kijkt ie omhoog, daar wil ie dan naartoe, maar doet dat dan maar klimmend, eindelijk is ie daar dan en gaat weer maffen.
Dan weer oogjes open en weer dicht met kop omhoog, alsof ie in de zon zit. ?? :)
Weer open en veertjes plukken, wasbeurt en wat fluiten.
Speeltjes heeft ie nog niet bekeken, en we hebben van touw, zelf een dikkere touw gevlochten, dit was erg duur in de winkel dus was het beter om zelf te maken. Zo worden we nog eens creatief.
Nu is ie weer zijn veren aan het poetsen, dus wel ijdel is ie hoor.
Ook de staartveren vergeet ie niet.
En hup kop in de veren want hij slaapt alweer.

wordt vervolgd!

Hoi Trudie,

Zo dat is lang verhaal:)
Erg mooi om te lezen hoe het met Speedy gaat!
Kiwi moet je niet te veel voeren dan wordt het schadelijk, probeer het eerst eens met een appeltje daar zijn ze vaak gekker op.En dat onhandige... straks verlang je misschien nog wel eens aan terug, met een paar maand is tie super handig en kun je hem overal vandaan halen:))

Tot de volgende keer!!!

Peter

01/8/2002 vervolg Speedy deel 2:

Speedy is al een vrolijke dondersteen die weet wat hij wil.
Het bijvoeren probeer ik al een beetje terug te brengen naar 1 keer per dag, maar dat is niet wat er van komt hoor.
Nee Speedy geeft wel duidelijk aan dat hij nog even eruit wil om gevoerd te worden.
Uiteraard doe ik dat dan ook, want het is best gezellig zo met hem te zitten aan tafel.
Als hij klaar is, weet hij al dat het tijd is voor de snavelpoetsbeurt, dan zeg ik "kom Speedy, ff bekkie poetsen".
Hij kliedert nog steeds zijn snavel vol en dan gaat hij met zijn kop schudden, dus alles zit af en toe tegen het behang aan.
Eten in zijn eigen verblijf doet ie ook al, ik heb al heel vaak zijn voerbak kunnen leegblazen,
dus dat kan hij al.
Drinken gaat ook heel goed zelfstandig, maar hij wil ook zijn drinkensbakje gebruiken als bad.
Gauw pak ik dan zijn grote ligbad erbij, maar daar wil hij niet in, dus zet ik hem met zijn pootjes erin en doe een beetje druppels over hem heen gooien.
Misschien heb ik die dus voor niks gekocht, maar we zien nog wel.
Vanmorgen heeft hij als eerste gefloten, normaal doet ie dat pas als ie me beneden hoort komen en ik hem roep.
Hij wil er dan ook meteen uit, zet hem op me schouder en heb eerst mijn ontbijt klaar gemaakt.
Dit was wel interessant om allemaal te bekijken vanaf de schouder.
En als ik een keukenkastje opendeed, dan zou ie er wel in willen springen.
De kraan had ik even laten lopen, maar hij sprong wel 1 keer op het aanrecht, maar verder deed ie nog niks.
Hup weer mee op de schouder naar de woonkamer.
Daar kreeg hij zijn eten.
En als ie klaar is wil ie al gaan vliegen, dus maar richting zijn kooi gedaan.
Erbovenop is ie ook helemaal in zijn nopjes.
En maar knagen aan de touwtjes, waar ik nu nog niet van weet of ik die moet laten hangen of moet weghalen.
Hij geeft al veel meer antwoord op mijn gefluit, dus waarschijnlijk toch een mannetje. (stiekum hoop ik dat wel hoor, hou wel van stoere mannetjes..hahaha alleen vogels hoor)
Als het goed is, kan ik vandaag de kiezel ophalen bij de dierenwinkel, belachelijk hoor dat ik het helemaal moet bestellen, omdat ze het niet eens in hun winkel hebben liggen.
Over het grit, heb ik nog steeds geen antwoordt gehad van die valkparkieten kweker, dus jammer dan... ik blijf het toch maar geven nu.
We zijn hier thuis allemaal gek van hem, het is een gezellige huisvriend die we erbij hebben.
De honden vinden het ook wel leuk, maar ik heb er 1 die constant achter hem aan wil, dat is best wel eng.
We zeggen ook steeds "Foei!" maar de hond trekt zich er niks van aan.
Speedy is ook helemaal niet bang voor ze.
Door de kooi trekt ie aan hun snorharen.
We laten ook beslist de honden niet alleen met de valkparkiet.
En als ie vliegt, houden we het sterk in de gaten dat de hond er niet bij kan komen.
Er zal geen kwaad in zitten hoor, maar het is de reactie en misschien dat die anders fataal kan worden voor de valkparkiet.
We kunnen daarom maar beter heel voorzichtig blijven.
De andere hond luisterd beter, die laat hem nu wel links liggen, omdat hij weet dat het toch niet mag. (beter opgevoed hahaha)

Groetjes,
Trudie

13/8/2002 deel 3:

Speedy is nu 9 weken en al baby af.
Hij krijst niet meer als ie nog iets lekkers krijgt.
Het eiwit/opfokvoer eet ie alleen nog steeds bij ons van de lepel en ook al uit het bakje zelf. Maar in zijn eigen kooi, waar het voer ook in een bakje zit, raakt ie het niet aan.
Dus als ie de lepel hoort tikken tegen het bakje, komt ie al op mijn hand zitten, waar ik het bakje mee vast heb.
Op het dak van de villa, eet ie maar wat graag van het stokje met allerlei lekkers.
Een heuze troep is het daar dan ook.
In bad gaat ie nog steeds niet uit zichzelf, viespeuk, hahaha maar een spuit op hem vind ie heerlijk.
Als ik in de keuken aan het afwassen ben, schrik ik toch elke keer weer van hem, want hij komt dan richting keuken gevlogen.
Hij weet niet waar ie moet landen, dus vliegt maar wat in het rond en gaat weer terug naar de woonkamer om op de lamp of vin te landen.
Dit herhaald hij steeds weer, omdat hij me in de keuken hoort en ziet.
Ik steek dan wel mijn hand omhoog, zodat hij daar moet landen, maar nee hoor, dat doet ie niet.
En pas als ie op een afstand mijn hand omhoog gestoken ziet, en ik roep hem, dan pas komt ie goed terecht.
Hij zit dan op mijn schouder alles te bekijken wat ik aan het doen ben.
In de bak springen doet ie niet meer, maar ik ben wel erg allert op de hete kraan, die zet ik dan maar gauw uit. Je kan nooit weten he.
Ik had weer een bad klaar gezet, dit keer in het aanrecht, maar nee hoor, dan vliegt ie snel weer weg.
Kroelen vind ie al heel erg lekker, dan pak ik zijn koppie tussen mijn vingers en kriebel hem zo tussen de veren.
Ooh dan geniet ie gewoon, zijn oogjes stijf dicht.
Hij maakt er geen geluid bij, maar ik doe dan steeds kusjes geluiden en zeg dan "koppie kroelen?", zodat het dan een steeds herhaald wordt.
Hij is zo lief.
Als ik stop met kroelen, dan pikt ie in mijn vingers.
We hebben erg geboft met deze schat.

Groetjes,
Trudie

Hoi allemaal,


Een tijd geleden dat ik hier ben geweest, dit komt doordat er inmiddesl zoveel andere leuke dingen bijgekomen zijn, dus kwam het er niet meer van. Ik ben heel erg druk op andere forums en clubjes.

Speedy is nu 7 maanden en al een volwassen man.
Ik heb het al die tijd dus goed gehad.
Hij praat nog niet, maar fluit alle liedjes als, die we hem hebben geleerd.
"Altijd is kortjakje ziek", het "aanvalluh" fluitje, een ander deuntje die mijn man heel leuk vind en uiteraard ook de mooie vrouwen fluit.
Verder geeft hij wel kus geluiden.
Hij is erg lief, laat zich graag koppiekrouwen, maar beslist niet pakken.
Helaas is dat een beetje fout gegaan denk ik, om dat soms wel bij hem te doen, als ie de kooi in moet.
Daarom komt hij niet meer vanuit de kooi bij je op de schouder zitten, hij moet dus eerst uit de kooi zijn en dan pas komt ie naar ons toe.
Nog steeds gaat ie graag in bad in de gootsteen.
En drinken uit een glas is ook nog steeds favoriet.
Als wij met ons eigen gezin thius zijn, fluit ie prachtig, zodra we de gang inlopen en weggaan, wordt ie vreselijk druk.
Als we dan weer thuis komen en de sleutel gaat het slot in, dan is ie ook klaar wakker, en begint te schreeuwen.
Zodra we binnen zijn is het weer goed.
Met visite doet ie zijn snavel niet open, als ze hun jas aantrekken is hij "blij" dat ze gaan. hahahahaa zo lijkt het tenminste.
Hij begint dan weer te fluiten.
Ik heb hem al betrapt op rijgedrag op zijn touw, dus die behoefte heeft hij al.
Nog steeds twijfel ik over. of we er een 2e bij moeten pakken of niet.
Het is ons nog niet gelukt om van diezelfde persoon als waar hij vandaan komt een jong te kopen, waarschijnlijk adverteerd ze niet meer en contact heb ik eigenlijk niet met haar, dus moet het maar eens via andere wegen, want ik wil er dan wel 1 uit het blok, die je dus weer moet voeren, net als toen met Speedy. Hij was toen een week of 6.

Alles gaat dus goed met hem.

Groetjes,
Trudie

Hoi Trudie,
Dat je valk niet vastgepakt wil worden is heel normaal.
Dat willen zelfs heel veel tamme valkjes ook helemaal niet.
Alleen als je ze dat heel snel aanwend vanaf de geboorte zullen ze dat denk ik accepteren maar elke valk is weer anders in gedrag.
Dat je een valk van 6 weken nog moet voeren is vreemd.
Die ik als laatste jong kreeg at al tussen de 5 en 6 weken volledig zelfstandig.
En een goeie kweker geeft je ook pas een valkje mee als ie volledig zelfstandig eet.
Vaak alleen de eerste dag moeten ze nog wennen en eten ze een tijdje niet en als je dan denkt dat ie niet eet en je gaat hem voeren went ie daaraan en zal ie dat steeds weer willen.
Voor je valk is het wel leuk om er een tweede bij te zetten.
Ik weet niet waar je woont maar je kan bij diverse kwekers de valkjes al handtam kopen van 6 weken oud.
Kwekerij Lutino in Papendrecht en kwekerij de valk in Apeldoorn zijn twee erge goeie.
de adressen en telefoonnummers vind je op de site onder kwekers.

Groetjes Paul

Ik was vanmorgen druk bezig met de villa fladderhof schoon te maken, wat een werk zeg zo een grote voillere, niet erg handig gemaakt voor sommige houdingen die je moet maken, maar ok het is gelukt.
Uit nieuwsgierigheid, komt Speedy dan naar het deurtje toe geklommen en kijkt me dan met schuine kop aan.
Springt op mijn arm en weet zo heel slim toch naar buiten te komen om op mijn hoofd te gaan zitten.
Alles even goed nakijkend wat ik allemaal doe.
Ik loop dan naar de keuken om alles op te ruimen en ja hoor, de kraan gaat aan en hup, Speedy zit alweer in de gootsteen.
Slokje water en ff voetjes wassen.
Weer mee naar binnen en ff op de vin zitten.
Ik ga dan maar even aan mijn lunch, is inmiddels al tijd dat de kinderen uit school komen.
Ik eet een bordje brintapap, jeetje Speedy neemt een duikvlucht en zit naast me op mijn schouder te kijken wat ik in mijn mond stop.
Hij moet ook proeven, hij vind het nog lekker ook.
Helemaal gek wordt ie ervan en smult er op los.
Ik weet niet eens of ie het eigenlijk mag hebben, maar ja, zo vaak gebeurt dit niet.
Hij eet gek genoeg nog steeds geen zonnepitten. En fruit moet ie ook niet.
Af en toe een blaadje ijsbergsla en brood.
De kinderen komen binnen en hij duikt als eerste op de oudste af, een soort begroeting.
Begint meteen te fluiten, zo gezellig vind ie het dat we weer met ons allen thuis zijn.
Gek genoeg doet ie geen snavel open als hij op mijn schouder zit, als we alleen zijn.
Er is een vriendinnetje mee en die moet ie even van dichtbij zien, ze heeft een mooie paardestaart in.
Hij gaat er bovenop zitten en knabbelt er even aan.
Vliegt weer terug naar de lamp.
Zo lekker nieuwsgierig dat ie is en ook zo brutaal, hij wil zijn kooi niet meer in.
Hij zit hoog, zodat je hem niet kan pakken.
Slimme Speedy! ;)

We hebben weer 2 speelgoedjes gekocht voor Speedy, hij heeft toch nog genoeg ruimte zo in die villa van hem.
Een schommel en een blokje hout met 3 stukken touw erdoorheen.
"Even kijken wat dat nu weer is", moest ie gedacht hebben, toen ik het in zijn villa fladderhof hing.
Op afstand zat ie het zo eens te bekijken, ik moest er zelf eerst even aan friemelen met mijn vingers, dat zag hij en toen ging hij er ook maar even met zijn snavel aan zitten trekken.
En hup, ja hoor hij sprong er bovenop.
Dit is dus al eigen nu.
Ok de volgende, een schommel, hm...hoe moet ik erop?
Via een ander klimrek, ja na een paar pogingen lukte het.
Ongelooflijk wat zo'n nieuwsgierig beestje, vreemde dingen al in zo een korte tijd eigen maakt.
Ja het is een succes hoor deze 2 aankopen.
Speedy is er helemaal wild van.
Hij schommeld al echt op dat ding.
Het blokje hout is een knaag object, sloper is het.
Maar ja, het is ervoor gemaakt zal ik maar zeggen, dus is het kapot, jammer dan.
Het enige waar ik me een beetje zorgen om maak is het volgende.
Speedy is dus sinds een paar dagen druk aan het rijden op zijn touw, die hangt vertikaal vlak langs een zitstok.
Nu pakt hij met 1 pootje het touw vast en zit zo dus met zijn andere poot nog op de zitstok in een splagaat.
Door zijn gewicht, duwt hij het touw uiteraard iets naar voren.
Het is een onmogelijke houding, maar meneer doet het.
Echt een acrobaat lijkt het zo.
Hij maakt er dan nog van die bijgeluidjes bij, zo verliefd lijkt is hij op dat touw.
Eigenlijk best wel zielig soms om hem zo te zien.
Verder is ie heel vrolijk hoor.
Fluit echt al alles, wat we hem geleerd hebben, na.
Het is gewoon een schat.
Goh wat een plezier heb ik van hem hier, en trouwens, wij allemaal.

Trudie

 :-X :-/
Jawel het is een echte dondersteen.
Ik heb zoals gezegd, het voerbakje leegegegooid en even in een appart schaaltje laten staan in de keuken.
Toen Speedy weer een duikvlucht nam naar zijn voerbak, inmiddels gevuld met zijn eigen vertrouwede voer, zag ik dat ie gelukkig weer trek had.
Ok tijd voor een rondje huiskamer.
Kooitje open en proberen hem op mijn hand te krijgen, nou mooi niet he, daar trapt hij niet meer in.
Hij wil dus niet meer op mijn hand komen.
Ok, dan niet Speedy, wat jij wil...en ik loop weg.
Ja daar komt ie aan, op de rand en kijkend naar de omgeving, komt ie toch naar mij gevlogen, bovenop mijn hoofd.
En vandaar weer een paar dolle dwaze salto achtige vlieg stunts door de kamer.
Hijg hijg))) op het dak van zijn villa fladderhof.
Daar zit ie even een tijdje om hem heen te kijken.
Hup weer een paar rondjes en zo op de lamp, waar ik niet zo blij mee ben, omdat er draden aan zitten.
Goed in de gaten houden dus.
Het gaat goed, hup vandaar weer naar de vin en door zijn landing draait die een klein beetje rond, leuk is dat.
Ik ben in de keuken iets aan het afwassen en floep komt ie weer aangevlogen en landt eerst op mijn hoofd, vandaar springt ie op mijn hand om vervolgens in de gootsteen te gaan staan.
Ja hoor, ff waterkraan aan.
Heerlijk vind ie dat.
Slokje water en floep weg is ie weer.
Ik pak het schaaltje met voer die ik dus had bewaard.
Hij duikt op me af en gaat op de rand van het schaaltje zitten, zoals hij altijd al gedaan heeft toen ie nog klein was.
Ik ga zitten aan de eettafel met hem en hij smikkeld er een paar zaadjes uit.
Nou ja zeg, dat nieuwe voer hoor.. niet te geloven.
Ik doe net of ik ook wat zaadjes eruit pik en neem er 2 tussen mijn lippen in, hij pikt ze er tussenuit en eet ze op.
Weer met mijn vingers door het voer heen en hij ook.
Hij eet wel degelijk wat van die zaadjes nu hoor.
Ik denk bij me eigen, ja ja verwend nest dant je bent.
In zijn eigen vertrek vertikt ie het en buiten bij mij aan tafel vind ie het wel lekker.
Zonnepitten dan ook maar eens proberen dacht ik, dus ik pel er 1 en klem deze ook tussen mijn lippen, ja hij pakt hem wel, maar nee hij eet hem niet op, dus dat lust ie nog steeds niet.
Na een poosje zo even buiten de voillere geweest te zijn, is het nu tijd voor weer even terug erin.
Ik pak een ander schaaltje, waar ik hem voorheen uit heb gevoerd toen ie klein was, en leg er een trosgierst in opgerold.
Ja hoor, hij ziet het en neemt een duik weer terug naar mijn hand en gaat op de rand zitten.
Terwijl hij al begint te knabbelen aan het trosgierst, zet ik hem met bakje en al terug in zijn villa fladderhof.
Gelukt!!!!:D

Ja hoor, we hebben een jong valkparkietje erbij.
Om 19.00 uur kwamen we met hem/haar thuis.
We hebben eerst even gegeten en zijn met de kleine naar de voliere gelopen om hem aan Speedy te laten zien.
Deze ging meteen heel anders doen met zijn vleugels, het leek op, of ie zijn schouders ophaalde.
En hij maakte andere geluiden en ging mooi fluiten.
Daarna hebben we Speedy eruit gelaten en vloog hij direct naar de doos waar de kleine in zat.
Speedy ging op de rand van de doos zitten en bewonderde hem, liep op de rand rondom de doos.
Hij wilde er wel in, maar twijfelde nog.
Opeens ging Speedy tegen ons heel raar doen, hij hapte naar ons.
We mochten niet aan de kleine komen, leek het wel.
Nee dit was een rare ervaring hoor, niet zo lief vond ik het.
Speedy wilde niet meer weg bij de kleine, maar we hielden hem in de gaten.
Aan Cobie gevraagd wat het kon zijn dat gedrag, maar Cobie vertelde, dat het goed was en dat het uit bescherming kwam.
Ok, even later heben we ze op de tafel gelaten en toen bleek inderdaad dat Speedy heel lief voor hem is.
Wel een beetje eng vond ik het nog dat hij aan die kleine zijn veertjes trok, hij/zei heeft er al niet zoveel.
We hebben ze even zo bij elkaar gelaten en nu hebben we ze terug gezet ieder nog even appart voor de nacht, morgen gaan we het nog een keer doen.
We hebben inmiddels ook al een naam voor de kleine, hij/zij  zal  Punky  gaan heten.
Toen we Speedy weer in de kooi hadden gedaan, mochten we hem weer koppiekrauwen, dus dat is gelukkig nog goed.
Hieronder een foto van Speedy en Punky.  

Hoi Trudie  :)

Wat een lieverdje die punky, en speedy natuurlijk!
Hoe oud is tie eigenlijk? En hoe komt het dat tie hier en daar nog niet zoveel veertjes heeft?
Het eerste contact is gelegd, leuk hoor.
Gaan ze over een poosje misschien wel samen in het carcamelfort spelen... :D
Veel succes de komende dagen. ;)

Punky is dus een Lutino, hij/zij is geboren 13 december 2002, hij is nu dus bijna 5 weken.
Hij komt bij Cobie vandaan, hier een foto van Punky gemaakt in de handen van Cobie op 16-01-2003.
De meest linkse, de kleinste dus, dat is Punky.
De meest rechtse, de grootste is Misty.
Ik heb over het net gezocht naar de reden waarom Lutino's kaler zijn dan de gemiddelde wildkleur of geparelde valkparkiet, maar dat niet alleen, ook waarom de Lutino zo op een witte kaketoe lijkt.
Dit heb ik gevonden.

[shadow=yellow,left,300]De Lutino-mutatie bleek onmiddelijk na zijn ontstaan een groot succes onde vogelliefhebbers omdat hij zeer veel weg had van de witte Kaketoe, die voor velen onbetaalbaar was. Voor velen was de witte valkparkiet miniatuur-versie van de vogel die ze graag hadden gehad maar niet konden betalen.
De Lutino valkparkiet is niet echt wit, maar wel bleekgeel.

Alle Lutino's hebben donkere, rode ogen, een gele kop en kuif, heldere oranje wangvlekken en hoofdzakelijk gebroken-witte veren over de rest van het lichaam en de vleugels.
Typisch is ook de kleine kale plek op de kruin, vlak achter de kuif.
Deze plek hoeft de valkparkiet-eigenaar geen zorgen te baren want het is een natuurlijke, dominante eigenschap van dit dier.
Kwekers proberen al jaren deze vlek weg te werken, maar het is ze nog steeds niet gelukt.[/shadow]

Toch wel interessant om te weten.

Punky is nu 5 weken en jawel, hij/zij eet sinds vanmiddag van een lepeltje.
Het gaat heel goed, zijn/haar krop vult hij/zij al goed.
als hij/zij zo aan het eten is, dan lijkt hij/zij op een minikalkoen hahaha, het eten zit helemaal rondom zijn/haar snaveltje.


En na het eten is het tijd voor spelen, dan mag hij/zij een tijdje bij Speedy in de kooi, dat is leuk.
Zo kan Punky even zijn/haar pootjes strekken en ook zijn/haar vleugeltjes.
Speedy doet alles voor, Punky wil dat ook wel, maar kan het nog niet.

Speedy komt steeds weer even kijken of ales goed gaat,
Ze worden dikke maatjes, dat kan niet anders, als je dit plaatje ziet.


En dan opeens, zie je dat Punky naar boven kijkt, naar de voerbak.



En jawel, hup...daar zit Punky op de voerbak.


Zo leuk joh om dat te zien, kleine slimmerd.

En als je denkt dat iedereen zomaar naar Punky mag kijken, heeft het dus mis!
Speedy houdt alles en iedereen nauwkeurig in de gaten wie of wat er bij Punky in de buurt komt.
De hond was even nieuwsgierig, ja en dat heeft hem bijna zijn haren gekost.
Hier kijkt Mao alleen maar even naar Punky, Speedy komt er al snel aan getrippeld.


Ja voor Mao het weet, zijn al zijn haren geplukt hoor.