Mijn valkje Jacky (14 jaar), heeft nu al een paar keer een "aanval" gehad waarbij ze van haar stokje is gevallen en telkens een hele tijd op de bodem van de kooi bleef zitten.

Meestal herstelde ze goed maar nu de laatste paar dagen bleef ze bijna heel de dag op de bodem zitten, helemaal ineen gedoken met haar veren opgezet.

Ik heb haar nu sindse gisteren apart in een kooitje op mijn kamer staan (aangezien dit de warmste kamer van het huis is en ik geen hitte lamp heb). En ze ook extra kalk (sephia) gegeven waar ze regelmatig aan zit te knabbelen. Eten en drinken doet ze redelijk.

En ik heb ondertussen ook gemerkt dat ze haar rechter pootje niet meer gebruikt om zich vast te grijpen en ze gemakkelijk last heeft van evenwichts problemen. Ook niest ze veel, ze ademt zwaar en slaapt bijna de hele dag. En howel ze vroeger al eens durfde krijsen, maakt ze nu alleen nog maar van die zielige piep geluidjes.

Mijn vraag is nu, heeft ze een beroerte gehad, en is dit ernstig of is er misschien iets anders aan de hand?

Ik zou als de wiedeweerga naar een goede vogelarts gaan..

misschien heeft je valkje wel pijn.. hier moet door een dokter naar gekeken worden.

Dit ziet er inderdaad ernstig uit en als het een beroerte blijkt te zijn geweest, vraag ik me af of je er goed aan doet om je valkje nog langer te laten lijden. Zeker als ze al eerder dergelijke aanvalletjes heeft gehad.
Stertke meid. Dit zijn weer even de pijnlijk minder leuke kanten aan het hebben van valkparkieten.

Ik dacht dat ik even een update zou geven.

Het probleem met naar een vogelarts gaan is dat ik geen vervoer heb en mijn ouders spijtig genoeg de tijd er niet willen insteken om mij te brengen.

Ik kan momenteel dus niet meer doen dan zo goed mogelijk voor haar zorgen. Zoals al eerder gezegd heb ik er al voor gezorgd dat ze extra kalk krijgt en ook heb ik druivensuiker in haar water gedaan (ik heb gelezen op dit forum dat dat helpt bij verzwakte valkjes).

Nu na 2 dagen is ze blijkbaar toch zichtbaar aan het verbeteren, ze zit terug op haar stokje (misschien wel de laagste die in haar kooi hangen, maar toch), ze heeft blijkbaar toch meer energie (ze wast zich terug en begint al terug te fluiten) en heeft terug interactie met Koby (die haar hiervoor compleet negeerde). Toch gebeurt het nog dat ze na een "inspanning" weer even op de bodem blijft zitten.

Mijn zus heeft beloofd dat ze toch zeker volgende week (dan heeft ze verlof genomen op haar werk) eens met Jacky naar de vogelarts zal gaan, om zeker te zijn dat de verbetering niet tijdelijk is.

Toch al enorm bedankt voor jullie raad.

Weer een update.

Grote paniek voor niets is veel gezegd maar toch, het bleek dat het allemaal zo een beetje een samenloop van omstandigheden was en helemaal zo erg niet was als het eerst leek.

Bleek dat ze een verkoudheid had opgelopen en vanwege haar leeftijd en het feit dat ze in de rui zat, was dit even net iets te veel voor het arme beestje.

De aanvallen bleken gewoon dat ze vanwege reuma aan haar pootje, ze haar evenwicht al eens verloor en zo van haar stokje viel. Ze bleef dan soms ook vaak op de bodem zitten omdat klimmen met een slecht pootje niet gemakkelijk is.

In ieder geval ze heeft zich goed hersteld en is weer helemaal de oude, op een mank pootje na.

groetjes,
Auryn

hoi,

wat een fijn nieuws zeg! leuk dat je het nog even verteld hier :D
nu kan je weer lekker genieten van hem.

groetjes kim

Is dat de conclusie van een va? ???