---

Groot verdriet bij de kinderen ....

Ik heb net Sanne en Thomas verteld dat Sjors een hersenbloeding heeft gehad en is overleden.  :'( :'( :'(

Sanne begon eerst het te relativeren, zij is ook een binnenvetter en probeert overal een reden voor te vinden .... Sjors was al heel oud, al 10 jaar .... Sjors was al heeft lang ziek en had heel veel hoofdpijn .... nu heeft hij geen pijn meer en is tie bij Indy (onze hond die vorig jaar onverwachts overleed tijdens een wandeling aan een hartaanval), Binky en Fleur en alle andere hondjes van ons die allemaal in de gang hangen (de foto's  ;) ) .... kortom heel stoer een minuut of 10 kletsen en haar broertje proberen uitleg te geven over iets wat ze eigenlijk zelf ook niet begrijpt.  :'( Daarna kwamen er dikke tranen, die bleven stromen.  :'( :'(

Thomas ging eerst op de grond liggen met zijn trein .... toen ik vroeg of hij even met me wilde praten over Sjors en of dat ie de foto wilde zien van Sjors, begon hij heel hard ontroostbaar de huilen, vragend wanneer Sjors weer wakker werd, boos wordend toen ik zei dat ie niet meer wakker werd .... maar Summer (baarmoederontstekning een half jaar geleden) kreeg ook een prikje van de dierenarts en is nu weer beter .... mama, vraag je dan alsjeblieft of de dierenarts Sjors ook een prikje geeft?? Dan wordt ie weer beter. Zijn Summer en Kippie ook oud .... gaan die nu ook dood .... hebben we straks helemaal geen hondjes meer??
De arme schat, zijn tranen bleven lopen.  :'( :'( :'(

Nu zijn ze samen met Ed even fietsen en op de terugweg even naar de speeltuin aan het eind van de straat .... even een beetje afleiding .... morgen zijn ze allebei vrij, vanavond mogen ze opblijven .... hopelijk zijn ze dan zo moe dat ze zonder nachtmerrie kunnen slapen.

Het blijft moeilijk .... zeker als je als vader en moeder het verdriet van je kinderen ziet.  :'( :'( :'(

Ed heeft het er ook erg moeilijk mee .... hij is net als Sanne en is een binnenvetter .... hij heeft gehuild toen Sjors zijn laatste adem uitblies daarna is hij erg stil geworden .... we zijn inmiddels al 2 x wezen wandelen, beide keren anderhalf uur en vanavond gaat hij naar voetbaltraining .... dat is zijn manier van verwerken .... ik schrijf het allemaal graag op.  ;)

Nogmaals dikke kus voor alle steun en liefde die ik hier mocht ontvangen de afgelopen dagen.  :-* :-* :-*

PS. willen mijn NOP-vriendinnen even mijn berichtje lezen in het topic van de meeting??

---

Lieve Caroline,

Het is achter de rug. Je hoeft er niet meer tegenaan te hikken!
Het is de juiste beslissing geweest, maar ook een moeilijke.
Maar als je de kinders dan zo ziet reageren dan zou je willen dat je ze alle verdriet zou kunnen besparen.
Helaas is dat ook een onderdeel van het leven, maar het blijft verdrietig dat ze daar al zo jong kennis van moeten nemen!

Ik hoop dat ze snel afleiding vinden!

Heel veel liefs, Gerda

Ps welk bericht in NOP-topic?

Heel veel sterkte.....wat ontzettend moeilijk.....het verdriet van een vriend missen is het moeilijkste wat er is....

Sterkte Saskia

En ineens is het zover,
Sjors is niet meer te redden,
jullie moeten de beslissing nemen,
nee,... niet jullie kleine Sjors, je wil hem nog niet kwijt,
hij is slechts 10 jaar, dit moest niet kunnen,
Een angstig gevoel besluipt je,... kun je dit aan?
maak je de juiste keuze?....
Het is tijd om afscheid te nemen.
Je komt nooit uitgehuild, je bent radeloos,
Troostende woorden zijn er niet,
maar weet...........wij delen mee in jullie verdriet


Heel veel sterkte Caroline. Voor jullie allemaal.

Liefs Anja

Dank je wel Anja, voor je mooie gedicht.  :-*

Hoi Caroline,

Ik kom je heel veel sterkte wensen met het verlies van Sjors.
Hoe hartverscheurend is het wel niet voor je? En helemaal om je kinderen zo van slag te zien.
Ik hoop dat zaterdag flink wat afleiding voor je geeft.
Het wordt daar gewoon een knuffeldag.  ;D  ;)

Helaas ben ik er zaterdag niet Caroline,dus maar een virtuele knuffel  :-*

Groetjes aad

Hoi Caroline,
Met tranen in mijn ogen lees ik je berichtje :'(
Nogmaals heel veel sterkte voor jou en je gezin :-*
Groetjes Anke

Hoi Caroline ...arma Sanne ,Thomas en Jasper en Sophie...ik hoop dat ze een beetje kunnen slapen deze nacht , ik vind het zo erg voor jullie allemaal , grtjs Ann

hoi caroline,

vreselijk he om je kinderen verdrietig te zien. en zelf heb je ook nog eens verdriet. dit is een vreselijke dag en je zal sjors vreselijk missen. je doet het goed hoor, erg moedig allemaal.

liefs kim

Hoi Caroline,

Je wilt graag het verdriet overnemen van je kinderen zodat ze het zelf niet hoeven voelen.....

Heel veel sterkte!

Wij hebben vroeger een poedeltje op dezelfde manier in laten slapen, alleen was ik toen al een stukje ouder. Maar het verdriet wordt er niet minder van.

groetjes Esther

Hoi Caroline,

Krijg tranen in mijn ogen van het verdriet van  Sanne en Thomas en van jullie zelf natuurlijk ook.
Kinderen begrijpen het allemaal nog niet zo, maar en zo is mijn ervaring... na een dag of wat zijn ze het allemaal ook zo weer vergeten.

Ik weet nog dat onze hond vroeger ook dood was.
Hij lag altijd op zijn deken onder aan de trap in de kamer, (wij hadden een open trap).
Toen wij smorgens beneden kwamen en de hond weg was, (die was savonds laat ingeslapen, omdat hij zoveel pijn had dat het niet te verdragen was dat ie de nacht nog zoveel pijn zou lijden tot de volgende morgen), gingen mijn broertje en ik zoeken... ik zou ook een jaar of zes misschien zeven zijn geweest..
We hebben zelfs onder zijn deken gekeken of ie daar lag.... erg verdrietig ook toen wij hoorden dat ie nooit weer kwam en voor altijd sliep, maar kinderen accepteren ook snel.
Tis goed dat ze hun verdriet goed ge-uit hebben.

Ik wens jullie heel veel sterkte  :-*

Liefs Manon

Ach Caroline

Wat hebben jullie een verdriet nu jullie vriendje er neit meer is.

"Gelukkig" heeft hij geen pijn meer en is hij in geslapen na een hersebbloeding........


Veel sterkte

Dorothé

Hoi Caroline,
Ik lees het nu pas over Sjors  :'( .
Oh wat moet dit moeilijk zijn geweest. Ik kreeg echt tranen in mijn ogen bij het lezen van de berichtjes.
Ik wil jullie echt heel veel sterkte wensen  :-* .
Het lijkt me ook zo moeilijk voor de kids  :'( .

Hoi Caroline,

Demi had precies hetzelfde gereageerd, Eerst stoer relativeren en dan er zelfs nog bij vermelden dat het wel knap is dat ze niet huilt en dan ineens stromen alle tranen en is ze niet meer te stoppen.
Toen Coco ons verliet was ze erg stil,. niets kwam eruit totdat ze met een verftekening kwam. Hier stonden Coco en Sweet samen op met een hartje erbij. Tja toen begonnen mijn tranen natuurlijk weer. Kinderen hebben een hele mooie manier van verwoorden en zoeken naar troostende woorden die zij logisch vinden.
Ik vind het uiteraard verschrikkelijk verdrietig voor jullie, maar ben nu ook voor jullie wel een beetje opgelucht dat het achter de rug is. De lieverd zit  nu bij onze andere vrienden  :'(

Dikke knuffel!
Kirsten