Gut Cobie,

Weer tegenslag :-\
Ik denk aan je, en mijn duimen draaien overuren!
Hopelijk valt het mee. :-*

Hoi Cobie,

Veel sterkte!

Liefs Marianne

Hallo allemaal.

Nou hier eindelijk iets van mij hoor. De longpunctie die voor 09.00 uur gepland stond liep uit tot 15.00 uur. De scan was kapot kan gebeuren, maar waarom altijd bij mij :(. De eerste verdoving van de huid heb ik niet gevoeld maar de verdoving van het longvlies des te meer. Daarna ga je scan in en uit om de juiste plaats te bepalen voor de punctie. Dat ging lekker soepel. Dan komt de punctie ook die was ondanks de verdoving gevoelig. Gelukkig zit het net onder de tatoo van Beetle. Anders kon Beetle een oorbel in :).  Dit alles heeft een uur geduurd. Ik vragen aan de radioloog of het er goed uitzag, dat kon hij niet zeggen. Ik zeuren natuurlijk ze zijn niet achterlijk. Ik moet ervan uitgaan dat het niet goed is :(. Daarna terug naar de afdeling en daar moest ik 2 uur wachten omdat er een foto gemaakt moest worden. En al die tijd was ik dus nuchter, ik viel om van de honger. Kreeg ik uiteindelijk een beschuitje met een kopje thee. Hup foto gemaakt en weer wachten op de longarts. Gelukkig had ik toch niets te doen. Komt de longarts om 19.00 uur eindelijk bij me. Er waren 2 kleine inzakkingen in mijn long te zien dus of ik 1 nachtje wou blijven. Nee natuurlijk niet er zitten thuis 2 honden op me te wachten. Dus afgesproken dat ik de volgende dag bij de ehbo een foto zou laten maken voor extra controle. En de belofte als er iets zou zijn dat ik aan de bel zou trekken. Eindelijk naar huis dus. Ik blij hondjes blij. Ik ben vroeg naar bed gegaan omdat de verdoving uitgewerkt raakte en ik pijn kreeg. Midden in de nacht wil ik me omdraaien en het was net of er iets scheurde in mijn rug. Gelijk daarna word ik vreselijk benauwd en pijn op mijn borst ongelooflijk zeg. Ik denk ik ga dood zo beroerd voelde ik me ik lag te kreunen en kon niets. De hondjes zijn strak tegen me aan gaan liggen of ze wilden zeggen wij beschermen je wel :'( :'( :'( :'(. Ik dacht nou Daan ik kom eraan hoor vang me boven maar op. Maar dat kon en wilde ik toch ook niet. Ik ben toch uit bed gekomen en naar beneden gegaan. De lekkerste houding voor mij was hangen op het aanrecht. Ik heb mijn medicatie voor de benauwdheid ingenomen en even daarna ging het beter. Om 08.00 uur naar de ehbo gegaan. Strompelend van de pijn en happend naar adem. Ik eigenwijs valt best wel mee. Foto gemaakt en ja hoor een klaplong. Dus er moest een drain in. Ik vragen mag ik ff naar huis om wat kleding te halen en iets voor de honden regelen. Nou ik heb nog nooit iemand zo zien kijken als de longarts, met een blik van ben je niet wijs of zo. Hier heb je een telefoon kun je bellen. Ik heb mijn moeder gebeld en de situatie uitgelegt. Woest was ze op mij, waarom ik haar dan niet gebeld had of tenminste het ziekenhuis toen het verkeerd ging met me. Mijn antwoord och liefje je kent me toch ik kon het nog net uithouden. Ze heeft mijn jongste broer gebeld en ze hebben mijn tas die standaard klaar staat opgehaald bij mij thuis. En mijn nicht gebeld voor de honden. Alles geregelt dus die lieve schat. Toen moest de drain erin natuurlijk, wat zag ik daar tegenop. Bij trauma team gillen ze moord en brand. Ik heb er niets van gevoeld eerlijk niet. De pijn en benauwdheid gingen ook gelijdelijk minder worden. Dus heb ik tot vandaag in het ziekenhuis gelegen. Weer een lidteken erbij ;).  Het gaat nu weer goed met mij en op 7 maart krijg ik de definitieve uitslag van de punctie. Dat vind ik best wel spannend natuurlijk. Maar daar sla ik me ook wel doorheen. Nou jullie zijn weer op de hoogte en 7 maart weten ook jullie weer meer.

Groetjes van Cobie.

Cobi,

Jeetje meid, wat een gedoe allemaal zeg.....

Gelukkig is er wel de achterwacht (je ma en je broer en je nicht ) die de rest voor je kunnen opvangen.


Deze krijg je van ons!!!



Ivo en Dorothé

Hoi Cobie,

Wat een verhaal.
Heel veel sterkte.

Liefs Marianne

 :o :o :o Meiske meiske meiske wat heftig allemaal.

Heel veel sterkte.  :-*

Dikke knuffel.

Hoi Cobie

Het zit je ook niet mee zeg.
Maar zoals jij je er iedere keer weer door heen sleept, petje af.
Hopelijk komt het allemaal goed, en breken er voor jou ook weer betere tijden aan.
Groetjes diana

Ohhh Cobie,

Jij hebt het weer, het gaat altijd anders dan anders.
Van de week al een paar X gebeld, maar je was er niet, dat kan ook zijn dat je even met de honden aan de wandel bent of wat anders. Maar ik begon ook te twijfelen.
Ik moest je verhaal ook 2 X lezen en dacht nee he niet dit.
Het eerste wat ik deed was je bellen om je stem even te horen, maar misschien lig je ook wel op bed.

Ik kan niets anders zeggen, als wat de anderen je ook wensen: HEEL VEEL STERKTE.
We denken aan je en we hopen ook dat de goede tijden voor jou nu eens gaan komen.

Veel liefs van Hans en Olga  :-*.

Jeetje Cobie,

Wat een verhaal zeg. ik ben er gewoon even stil van.

Heel veel sterkte en ik duim voor je voor de uitslag op 7 maart.



Groetejs Anja

Cobie toch!

Als het een ander was overkomen, had je die gelijk meegenomen naar het ziekenhuis, en voor jezelf doe je het niet ::)
Meid, wat ben je hard voor jezelf....

Gelukkig en fijn dat het nu beter gaat :D

Mijn duimen draaien voor een goede uitslag! :-*

Hoi Cobie

Ik kom het nu pas lezen...ow ow....wat een narigheid. Hoe gaat het nu met je?

Heel veel sterkte!!!

mara

Hé Cobie,

Wat naar allemaal zeg. Alsof jij nog niet genoeg te verwerken hebt gekregen, de afgelopen jaren.
Ik had het hier al eerder gelezen, maar kon nog niet reageren.
Ik houd 's avonds (voor ik slaap) kleine gebedjes voor je. Ik hoop echt op een goede uitslag 7 maart. Ik duim voor je! Sterkte!

Hallo allemaal.

De uitslag is bekend, ik heb longkanker. Vandaag heb ik gelijk al een longfunctie moeten doen om te kijken of ik de operatie aankan. En voor dinsdag staat er een afspraak met de chirurg gepland. Zoals het er nu voorstaat word ik binnen nu en 3 weken geopereerd. Ik had er rekening meegehouden maar het was toch schrikken. Ik ben wel van plan om er voor de volle 100% voor te gaan. Ik moet en zal ook dit weer overwinnen. Al is het maar voor mijn lieve hondjes vogels en familie. Het is weer net of ik in een film zit met een rot hoofdrol. Ik weet het verder even niet meer dinsdag horen jullie meer natuurlijk.

Groetjes Cobie.

Ach Cobie wat verschrikkelijk!!
Heel veel sterkte :(
Liefs Saar :-*

 :'(
Lieve Cobie,

Ik weet niet wat ik zeggen moet.  :'(
Ik had zo gehoopt dat het niks ergs zou zijn, geen kanker in ieder geval. Wat ontzettend balen zeg! Bah!
Ik hoop echt dat je de operatie aan kan en dat ze de kanker volledig kunnen weghalen. Ik ga flink voor je duimen en mijn kleine gebedjes voor je verderzetten.
Cobie,

Houd moed! Het is nog lange geen tijd voor je om al naar Daan te gaan.
Als we iets voor je kunnen doen, zeg het dan. Denk niet van :ik red het zelf wel. We willen je heel graag helpen.

Heel veel sterkte, Cobie!