Hoi Coby,

Heb even wat blz van je dagboek gelezen, vooral het eerste waar je ze voorstelde vond ik leuk.
Maarre ga je ook vertellen over je vijf jonge valkparkietjes waarvan ikke er nu twee heb (Phoebe en Charly). Ik probeer zo goed mogelijk voor ze te zorgen en volgens mij lukt dat aardig en natuurlijk is het fijn om te weten dat jij voor me klaar staat als ik iets niet weet of ergens mee zit.

Het is wel grappig hoe ze met z'n drieen omgaan, Phoebe wil graag Pablo nadoen en Charly hangt nog erg veel aan Phoebe dus die wil Phoebe weer nadoen.

Volgens mij gaat alles wel goed met die drie poepies en ik hoop dat het goed blijft gaan maar dat zal wel.

Charly blijft toch het sukkeltje en ik noem hem eigenlijk meer "kleintje"  :)

Charly (kleintje) zoekt nog erg veel warmte. Phoebe en Charly vinden het leuk om op mijn schouders te zitten en op een gegeven moment keek ik in de spiegel en was ik die kleine kwijt. Ik vroeg aan mijn moeder waar is die kleine.....zat ie gewoon helemaal onder mijn staart gewikkeld, je zag niets meer van hem   :D

Ik ben echt gek op alledrie maar Pablo blijft de nummer 1 en krijgt soms wat meer aandacht omdat ik niet wil dat ie zich buitengesloten voelt.

Nah ik ga wat vaker in je dagboek lezen en stuur je soms een berichtje terug hoe het met je lieve kleintjes gaat goed?

Groetjes Yvonne

Wheehhe  :-[ ik ben verdrietig. Mijn lieve valkjes zijn weer terug naar jouw.

Ik kwam gisteren thuis van mijn werk en toen vertelde mijn moeder dat zij en mijn tante vonden dat het te veel stress voor Pablo was en dat ze Pablo gewoon van zijn stok naar beneden gooiden in de kooi.

Ik heb dit zelf niet zo ervaren, ik dacht dat het wel goed ging. Als de kleintjes op mijn schouder zaten kwam Pablo er ook bij en ging dan op mijn borst zitten (onder mijn kin)! Als ik de kleintjes op de tafel eten gaf kwam Pablo erbij zitten en begon wel eens te fluiten en praten. En als ik Pablo alleen uit zijn kooi liet en de kleintjes erin liet zitten, ging hij op de stoel voor de kooi naar de kleintjes kijken.

Dus nogmaals zelf heb ik dit niet zo ervaren en vind het heel erg jammer. Ik heb mijn moeder het ook allemaal zelf laten regelen dat ze weer bij jouw kwamen. Gelukkig was ik niet thuis want ik wilde geen afscheid van ze nemen.

De dagen dat ik ze had heb ik in ieder geval goed voor ze gezorgd..tenminste mijn best gedaan.

Nu heb ik er weer 1 die natuurlijk ook erg lief is en nu in een supergrote kooi zit.

Ik hoop weet het eigenlijk wel zeker dat jij ze weer goed ga verzorgen.

Ik zie je vast wel weer een keer en in ieder geval bedankt voor alles.

Groetjes Yvonne

Hoi Yvonne.

Leuk dat je ook mijn dagboek doorspit. En vooral dat je op deze geweldige site terecht bent gekomen  ;D. Leuk hoor dat je mij op de hoogte gaat houden van jouw valkjes. Pablo de mooie donker grijze valk, al wat ouder maar ontzettend mooi. En natuurlijk Phoebe en Charly een geparelde cinamon en een lutino. Die je afgelopen zaterdag bij mij gekocht hebt  :P.
Het zijn echt schatjes en ontzettend nieuwschierig. Soms moet je ogen van voor en van achteren hebben  :o. Leuk om te lezen dat ze alzo aan je gehecht zijn. En natuurlijk wil ik als het kan jou met raad en daad terzijde staan. Hou me op de hoogte.

Groetjes Cobie.

wij hebben ook 2 vogeltjes die charly (lutino!!!) en phoebe(geparelde!!!!) heten!  :D ;D

Hoi Yvonne.

Ja meid ook zo kan het lopen. De valkjes zijn weer hier. Na ons telefoongesprek van vandaag kan ik jou heel goed begrijpen, je verdriet en boosheid. Ik had ook het gevoel dat alles goed ging Pablo accepteerde de valkjes toch echt wel  :-/. Maar ze zijn weer hier en jij hebt ze al die tijd enorm goed verzorgd, dat meen ik echt. Ik ga weer goed voor die rakkers zorgen  :P  :P  :P.  Ze zijn echt een klein team hoor waar de èèn gaat is de ander ook. En ik zal proberen of ik weer een goed adres voor ze kan vinden, en anders gaan ze hier de buitenvoliere in. En meid veel succes met Pablo en blijf me schrijven hoor.

Dikke  :-* van Cobie.

Hoi Malle Meid.

Leuk hoor dat jouw valkjes ook zo heten.
Kun je nagaan wat een mooie namen het zijn  :P.

Cobie.

Citaatwij hebben ook 2 vogeltjes die charly (lutino!!!) en phoebe(geparelde!!!!) heten!  :D ;D

whahaha, iedereen noemt de valkjes Phoebe.
Ik heb er ook een die zo heet. broertje van baloo

Hoi Moppie.

Ik wist dat je zou reageren  :P :P :P :P :P :P :P.
Maar ik kende jouw phoebe ook als eerste hoor.
Wie volgt ?  ::)  ;D  :D  :)

Cobie.

 :( :'( :( :'( :( :'( :(

Ik hoop lekker dat je geen ander adres vind waar ze heen kunnen. Ik hoop dat ze bij jouw blijven. Ik heb nu toch nog even het gevoel dat ze mijn lieve kleine vogeltjes zijn...dus ben blijer met het idee dat ze lekker bij jouw zitten.

Dus bij deze niemand mag Phoebe en Charly van Conie overnemen  >:( hihihi

Ik blijf toch nog even verdrietig deze avond denk ik  :( :'( :( :'( :(

Ik bedoelde natuurlijk COBIE ipv Conie...sorry typefoutje

Nou ik ga nog even stiekem  :'( :'( :'( :'( :'( :'( (ziet er zielig uit het?! haha)

Hoi Lezers.

Zoals jullie in het forum hebben kunnen lezen is mijn valkje Misty overleden  :'(. Ik mis hem natuurlijk vreselijk. Maar dat verdriet moet slijten, en dat heeft zijn tijd nodig. Misty zat op mijn schouder en viel er zo vanaf een hoop gespartel en verkramping van zijn pootjes. Ik schrok me wezenloos en gilde naar Daan. Daan heeft Misty opgebeurd en vastgehouden tot hij weer een beetje slapper werd. Ik nam Misty weer in mijn handen en de tranen stroomden over mijn wangen, ik wist dat Misty dit niet zou redden. Ik knuffelde hem op zijn borst, dit vond hij altijd heerlijk. Hij keek me aan gaf een piepje en toen was het over.Toen waren de tranen helemaal niet meer te stoppen. Ik heb toen nog even met een dode Misty gezeten  :'(. De andere valkjes hadden voor mijn gevoel ook het gevoel dat er iets niet klopte. Vooral Beetle was erg drentelig. Tuurlijk heb ik die gelijk bij me genomen.
Maar Beetle was niet zoals anders. Ook de arme Parel, haar vriendje is er niet meer  :-/. Ze bleef maar zoeken en was uit haar doen. Nu gaat het met de valkjes gelukkig allemaal weer goed  :). Maar met mij nog niet hoor ik mis het gekrijs en gefluit van Misty  :-[. Maar ondanks mijn verdriet gaat het leven gewoon door. En willen de valkjes gewoon hun knuffel en aandacht hebben. Dat is natuurlijk ook normaal, en ik probeer ook mijn oude leventje weer op te pakken. De valkjes helpen mij hier zeer zeker goed mee, zij moeten tenslotte verzorgd worden. Ik weet zeker dat als het mijn tijd is om naar de hemel te gaan ik Misty weer zal zien.

Lieve Misty ik mis je en zal je nooit vergeten.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

Hoi Lieve Cobie,

O wat erg van Misty, sterkte ermee meissie.
Het is altijd verschrikkelijk als 1 van je maatjes uit het leven stapt, potverdorie moeder natuur kan ook zo hard zijn hé.
Kop op hé.

Knuffie Daan

Hoi Daan.

Het is verschrikkelijk hard dat ik Misty moet missen. En ook voor Parel is het erg, ze waren een stelletje. Maar met de valkjes gaat alles weer goed. Gelukkig vergeten zij sneller.
Het gemis van Misty zal bij mij nog wel een tijdje blijven  :-/.
Maar gelukkig heeft hij niet geleden en daar ben ik blij om.
En moeder natuur is zeer zeker hard. Ik moet verder zonder mijn maatje, maar ooit zie ik hem weer  :). Daar ben ik van overtuigd.

Groetjes van Cobie.

Hoi Cobie,

Ja, de wereld is ongelooflijk hard.
Maar ik ben heel blij dat je er zo tegenover staat, dat je Misty weer zal zien.
Tuurlijk is het heel fijn, dat Misty niet vaker  deze aanvallen heeft gehad, en pijn moest lijden.
Dan is het op deze manier toch heel goed gegaan.

Alsnog sterkte :-*

Hoi Lique.

Inderdaad is het leven hard. Maar ik ben er echt van overtuigd dat ik Misty weer zal zien. Ik ben erg blij dat Misty niet heeft geleden, en niet vaker deze aanvallen hoefde te krijgen. Maar het blijft verdrietig. Nog steeds zie ik hem spartelen en verkrampen  :'(.  Maar die beelden zullen hopelijk snel verdwijnen en zie ik Misty zoals hij was. Brutaal en overal maling aan, krijssen als hij zijn zin niet kreeg. Ik merk wel dat die gedachten aan hem mij goed doen.
En de pijn moet slijten.

Groetjes van Cobie.