Hoi Allemaal  ;)

Ik ben heel lang niet meer op het forum geweest, maar vond het weer tijd om lekker achter de computer te kruipen.  Voor mij is het de eerste keer dat ik een dagboek ga maken.

Ik ben Marijke, 30 jaar oud, zuid Afrikaanse en is al een paar jaar besmet met het valken virus. ;)   Mijn valkjes zitten nu al sinds een maand of 9 in de buitenvolière en volgends mij was dit een van de beste keuzes die wij gemaakt hebben.  Ze vinden het heerlijk, vooral met dit weer.  En iedere dag lekker badderen in het zonnetje.
 





Eerst hadden wij 5 valkjes.  Ze zaten allemaal binnen en waren tam,  maar omdat mijn zoontje vaak last kreeg van zijn longetjes,  en na de uitslag van zijn bloedonderzoek, bleek dat hij allergie zijn voor 'vogels, konijnen, huisstofmijt enz.',  was de keuze snel gemaakt.  De valkjes zou het vast leuk vinden in een buitenvolière met een geïsoleerde binnenhok in de tuinhuisje.

Dus snel hout en gaas halen en beginnen met het bouwen, want het was nog mooi weer om de overgang naar buiten makkelijker te maken.  En wat vonden ze het leuk...  ;D  al dat ruimte.  Binnen mochten ze ook wel los vliegen,  maar niet zo vaak als ze nu buiten mogen vliegen.  In het begin vond ik het wel zielig.  Ik ging wel 10 keer per dag binnen in de volière staan, want ik dacht 'ze missen mij vast vreselijk :( '  Maar al snel bleek het tegenovergestelde.  Ze waren bezig met hun eigen ding.  Plekje vinden om te slapen, en er was zoveel te ontdekken en mee te spelen. :D
Het is nu al een aantal maanden en alleen nog meer 1 valkje is tam gebleven.  De rest is voorzichtig geworden,  ik mag ze helaas niet meer aaien, maar ze zijn in ieder geval niet bang voor mij.  De tamste valkje "Lollie"  is ook de valkje die ik toen met de pap grootbracht, dus misschien heeft dat er wat mee te maken, dat hij nog steeds bij mij komt zitten. :-\ 

Een maand later werd ik verliefd op een koppeltje Catharina parkieten die ik bij de dierenwinkel zag.  Ik heb thuis nog een beetje op internet gelezen, en ja hoor, ze kunnen bij valkjes.  Dus heb ik ze maar snel opgehaald.  En ik heb er tot nu toe niet spijt van.  Ze zijn niet zo speels als valkjes, maar wel grappig en ze maken de leukste geluidjes.  En het ging al vanaf het begin goed met de relatie tussen valk en catharina. 



Een week of 6 geleden vond ik ineens een eitje in de binnenhok.  Ik dacht al dat ze lekker bezig waren, maar dat er al eitjes aan zat te komen, had ik niet verwacht.  Dus snel broedhokken kopen en ophangen.  En ja hoor, binnen een paar dagen was iedere blok in beslag genomen.  Voor de catharina's heb ik ook gelijk maar een hokje voor grasparkieten meegenomen, en gelukkig waren ze er blij mee. :)   3 groten valkparkieten broedhokken en 1 grasparkietenblok.    Ik was even bang dat ze een van de broedhokken van de valkjes in beslag wou nemen, en dan had ik voor hun te weinig,  maar ze vonden vast de andere veel beter, omdat de doorgang toch kleiner is en de valkjes er niet zomaar in kunnen.

Ik had dus 2 koppels valkjes.  De bonte witmasker mannetje "Sneeubal"  met de bont geparelde cinnamon popje"Kwebbel",  en de wildkleur man "Lollie" met de bonte  popje "Bontie".  De geparelde cinnamon "Parel" was dus alleen, maar ze vond het schijnbaar niet erg.  Alle 2 koppels had al eitjes en lag er al een aantal dagen op te broeden.

Sneeuwbal


Bontie (links) en Kwebbel (rechts)


Lollie


Parel



Maar toen gebeurde er iets vreeselijks 4 weken geleden.  Bontie (bonte popje) had een dikke teentje en het leek of iets haar teentje aan het afknelden was.  Ik probeerde het eraf te halen, maar toen het begon te bloeden, dacht ik dat ik beter met haar naar de DA kan gaan.  Het was een stukje touw dat haar teentje aan het afknellen was. :( 
Hij probeerde het toen rustig eraf te halen.  Ze krijsten behoorlijk en het volgende moment was het stil. :(   Ze kreeg een hart stilstand terwijl hij bezig was.  Dat was een vreselijk gezicht.  Ze was zo een gezond en mooie valkje.  Ik zag het helemaal niet aankomen. :'(   Blijkbaar kon dat gebeuren van het stress, zei de dokter.  Het ging zo snel.  Ik schaamde me een beetje omdat ik de tranen niet kon stoppen.  De DA vond het zo sneu dat ik niet eens hoef te betalen voor de consult.   Ik voelde mij ook schuldig, want waarom probeerde ik nou niet zelf dat stukje touwtje af te halen.  Waarom moest ik haar nou zonodig naar de DA brengen. Al dat stress... :'(   

Thuis gekomen wist ik even niet wat ik nu moest doen.  Ze had eitjes en Lollie lag er alleen maar overdag op om te broeden.  Zij deed het in de nacht altijd.  Dus ging ik al de eitjes van haar en van de andere koppel na met een schouwlampje om te kijken of er ook onbevrucht eitjes bij zat.  Bij de andere koppel was er maar 1 bevruchte eitje, (gelukkig maar) en haar eitjes was alle 4 bevrucht.  Dus heb alle onbevruchte eitjes weggehaald en de bevruchte bij de andere koppel gedaan.  En dat was geen probleem, want ze wisten het verschil niet. 

Alleen vond ik het vreeslijk voor Lollie.  Die was zich gek aan het zoeken naar Bontie.  Ze waren samen sinds ze een paar weken oud was. 
Maar na een tijdje ging het over en ik zag dat hij nu Parel aan het versieren is.  Dus ik duim dat die twee een koppeltje wordt. 

De catharina parkieten had ondertussen ook 3 eitjes.  Ik vond het zo vreemd, want ik kent de broedgedrag van de valkjes, maar het is voor het eerst dat ik met catharina's kweekt.  Het popje kwam nooit van het nestje af.  Ik ging iedere dag kijken of het wel goed gaat en of ze nog leeft.  Maar alles bleek goed te gaan en ik zag op internet dat het vrouwtje alleen broed, en dat het mannetje haar steeds voert.  Dus dat was normaal.  Maar na een dag of 10 / 12 zag ik dat de man en pop aan het eten was.  Dus ik ging kijken, en er was geen eitje meer te zien.  Ze waren stukgemaak en opgevroten.  Ik snap er niets van.  Hoe kon dat nou.  De valkjes kan er niet bij en wat zou er nou gebeurd zijn. Zou ze zelf in de gaten hebben dat de eitjes niet bevrucht zijn  ???  Ik las toen dat ze toch liever een bodembedekking (houtkrullen) in het broedhok willen. Dus misschien was dat het. Ik heb een beetje bij de buurvrouw gekregen, en nu maar hopen dat ze weer wilt broeden.  Zo leert je ook iedere dag iets meer.  Maar wat was dat popje nou dik geworden in die 2 weken dat ze lag te broeden. En ze kon bijna niet meer vliegen.  Klom alleen overal waar ze moest zijn.  Haar conditie was wel verzwakt,  maar nu is het al een week geleden, en ze ziet er weer 100% uit.  :)


Na een paar dagen kwam het eitjes van de valkjes ook uit.  De eerste was een prachtige witte donsje.  Zo mooi en schattig.  Het moest wel van Sneeubal zijn. 
Maar na de eerste nacht was hij dood. :(  Hij lag helemaal aan de zijkant van de broedhok.  Heel zielig.  Ik denk dat hij eronder uit was gekropen en van de kou doodging?  Weet het niet.

De volgende dag kwam de eerste geel donsje uit. ( de eitjes van Lollie en Bontie) Gelukkig.  En daarna iedere dag nog een jong.  Wat zijn ze toch schattig, en de 'pleeg' ouders voeden ze ook heel goed.  Ongelooflijk hoeveel eten in zo een klein kropje kan. :D   Ik heb ze de eerste week lekker met rust gelaten, en sindsdien heb ik de broedhok elke 2de dag moeten verschonen, en ook lekker met ze geknuffeld.   Dus ik hoop dat ze lekker tam worden.  Wij willen graag 1 houden,  het mooiste natuurlijk, om zo het mams te onthouden.  Ik vind nu al de oudste leuk. Weet niet waarom, maar dat is toch zo een mooie kopje.   

oudste jonkie


2de jonkie


3de jonkie


Jongste jonkie


Dat is genoeg voor nu.  Ik zal jullie op de hoogte houden hoe het verder gaat met het valkjes, jonkies en de catharina's

Groetjes en geniet van dit lekkere weer.

Marijke

Hallo Marijke,

Leuk verhaal over je valkjes.

Ik heb het vorig jaar ook gehad dat er zomaar eieren verdwenen maar dan van mijn grasjes, maar ik denk dat het de natuur is dat ze merken dat er geen leven in zit en dat ze dan de eieren zelf op eten.
Er zullen wel bepaalde vitamine in zitten die ze dan goed kunnen gebruiken denk ik.
Vind ook dat je een mooie buitenvoliere gemaakt hebt. en wat betreft het tam blijven als ze in de voliere zitten dat kan makkelijk hoor.
Ik heb er ook 1 die binnen heeft gezeten en nog altijd gelijk bij me komt als ik de voliere binnenstap.
De rest is niet zo tam maar komt evengoed bij me zitten op een paar na.(zowel de grasjes als de valken)
En tuurlijk vinden ze het heerlijk in de ruimte en samen met elkaar dat merk ik hier ook hoor.

Ik zou zeggen succes met je dagboek en ik kom af en toe wel eens bij je lezen.

groetjes Jolanda

Hoi Marijke.
Leuk dat je een dagboek gaat bijhouden. Je hebt een mooie voliere, daar zijn je valkjes vast reuzegelukkig.
Wat sneu van Bontie, gelukkig had haar mannetje niet te lang verdriet.
Je hebt schattige jonkies, je hebt gelijk dat je eentje gaat houden. Het is toch heel speciaal om het mee mogen maken en zeker als het voor het allereerste keer is.
Veel plezier nog met het bijhouden van je dagboekje.
Groetjes, Ivana

Hoi Marijke,

Wat leuk om je verhaal te lezen. Je hebt het heel mooi opgeschreven. Wat erg van Bontie zeg. Ik kan me voorstellen dat dit vreselijk moet zijn geweest. Valkjes kunnen inderdaad snel in de stress raken, maar zoiets verwacht je toch zeker niet.
Gelukkig heb je mooie herinneringen aan haar en de kleine valkjes dragen daar zeker aan bij. Groot gelijk dat je er eentje zelf houdt!
Ik ben blij dat haar mannetje intussen al een ander popje aan het versieren is. Het is toch zo zielig als hij nog lang blijft treuren.
Ik vind trouwens dat je mooie valkjes hebt en een prachtige voliere.
De valkjes hebben allemaal een leuke naam! :D
Je catharinaparkietjes zijn ook schattig om te zien.
Ik kom zeker vaker bij je lezen.

Groetjes,
Manja

Leuke valkjes. :)
Ik schrok ervan toen ik dat las van Bontie! Vreselijk! Sterkte nog! :-\

Hoi

Hier ben ik weer.  Een drukke paar dagen achter de rug.  Eerst het weekend hard gewerkt, en dan nog koninginnedag.... Ik stond zelf op het markt met mijn zoontje, en zijn lekker al onze troep kwijt.

Ik zag wel iets dat ik helemaal niet leuk vond.  Iemand met een tamme papagaai.  Die papagaai zat op haar schouder en die werd dan verkocht met kooi en al.  Ik snapt het niet hoor.  In de velle zon, maar de baasje moest haar kwijt.  Ik weet niet hoe het afliep, ik hoop dat ze maar snel een andere baasje vond die hem/haar goed zal verzorgen. 

Verder gaat het goed met de jonkies.  Ze groeien als kool.  Volgends mij is het niet alleen maar wildkleurtjes.  Ze hebben allemaal een paar gele veertjes op hun hoofdjes.  En de een is helemaal licht van kleur.  Vind ik wel grappig, want de moeder is bont en de vader wildkleur.  Ik dacht dat het jonkies dan ook allemaal wildkleur moet zijn.  Maar misschien was de vader op moeder van lollie ook een beetje bont.  Hier is een paar foto's.

Hoi hoi
Volgens mij is het laatste jonkie een cinnamon geparelde pop :)
Cinnamon is ze in ieder geval zeker ;)
Groetjes Saar :-*

Hoi Marijke,

Wat een schatjes zeg :D :D Ze zien er heel lief uit!
En wat leuk dat je verschillende mutaties hebt. Zo zie je maar, soms kom je echt voor verrassingen te staan.
Zielig voor die papegaai he. Zomaar op de markt staan in de felle zon. Hoe verzint zo iemand het.

Groetjes,
Manja

Hoi

Met het jonkies gaat het wat minder.  Een paar dagen geleden zag ik dat de oudste 2 geplukt worden.  Niet zo heel erg, alleen maar hun hoofjes was al kaal, maar voor het rest leek alles nog prima. 

Maar gister ochtend rond een uur of 9:00 toen ik ging kijken,  waren ook hun kropjes helemaal leeg.  Moeder had eitjes gelegt in een andere nestje en keek er niet meer naar om, en de vader.... ja, waarom die nou niet meer wou voeren, weet ik niet. 

Dus was de keuze snel gemaakt.  Naar binnen met die jonkies.  Ik heb gelijk even een blik nutribird A21 gehaald.  Gelukkig heb ik dit al eerder gedaan, dus ik wist wel hoe het moest.  Mijn man had een lepeltje gebogen en de eerste voeding ging niet zo  enthousiast als ik dacht, want ze waren wel honger.  Maar ze moeten wel wennen aan het pap. 
Gelukkig ging de 2de voeding wel goed.  Iedereen ging heel gulzig eten.  Heel zielig om te zien.  Ik wilt ze nu nog 4 voedingen per dag geven.  En dan later wil ik een voeding of 3 per dag geven. 
Ik heb ze in een kleine kooi gedaan, met een doosje erin.  Dan kunnen ze toch lekker in een donkere hoekje zitten als ze zin hebben.  En ja hoor, ze zitten lekker tegen elkaar aan in het doosje.   Ik heb een warmte lamp in hangen, maar zag ze op geef moment hijgen gister avond, en toen ik de thermometer pakte zag ik dat het 30 graden was, dus snel uit met dat ding.  Veel te warm.  Maar vanochtend toen ik beneden kwam was het 22,5 graden zonder de warmte lamp, en de jongste was echt aan het bibberen.  Heel zielig.  Dus ik heb hem nu maar weer aanstaan.  Weet iemand toevallig wat een goede temperatuur zijn voor ze?




Nou maar hopen dat ze goed blijven eten en groeien.  Ik heb ze gewogen.  Ze zijn tussen de 85g en 92g, maar het jongste weegt nog maar 45g.  Dus daar maakt ik me wel zorgen om. 

Ik laat het wel weten hoe het gaat.
Groetjes
Marijke

Hoi Marijke

Ik heb gelezen dat plukken wel eens een teken is dat de ouders aan een nieuw nestje willen beginnen. Hoe oud zijn dr kleintjes nu?

Groetjes

Mara

Wat erg zeg! :( :'( Succes met de handopfok!