Hoi Cobie!

Wat een verhaal zeg, jeetje  :'(  Ik weet zelf ook uit ervaring dat je in tijden van ellende vaak meer hebt aan je beestjes dan aan de mensen om je heen. Net zo als met Beetle, had ik op het moment dat ik te horen kreeg dat ik erg ziek was een hondje, Bonnie. En die voelde het ook feilloos aan als ik niet lekker in mijn vel zat. Vooral aan het begin toen ik het ene slechte bericht na het andere kreeg zat ik wel eens in tranen op de bank, en dan kwam Bon bij me zitten, ze kroop dicht tegen me aan, en legde dan een pootje op schouder. Net of dat ze zeggen wilde van 'niet opgeven, ik ben er toch, en ik steun je wel'. Fantastisch gewoon. Ik kreeg echt kippenvel na het lezen van jouw dagboek, maar ik wil toch nog even kwijt dat ik hoop dat jij in de toekomst wat meer geluk hebt qua gezondheid dan je in het verleden hebt gehad, en dat je nog maar lang mag genieten van Daan, je valkjes en de rest van je dierbaren!

Hoi Cobie,

Inderdaad, niet iedereen heeft een leven die over rozen gaat.
Ik kan daar helaas ook over meepraten, alleen heb jij je verdriet met een valkparkiet kunnen delen en natuurlijk met je man Daan.
Jouw verhaal past dan ook in een forum zoals dit hier.
Bij mij ligt dat dus anders, ik heb mijn verdriet niet in een valkparkiet kunnen verwerken, want toen had ik ze nog niet.
Ik heb pas sinds een jaar Speedy.
Ik heb mijn verdriet toen, in een andere hobby (verzameling van Cherished Teddies)  gestoken, dit bijna 7 jaar.
Het heeft me geholpen en heb toen alles in één koop weggedaan, waarvan ik tot op heden geen spijt van.

Cobie, je verhaal maakt zeker veel los, het is heel ontroerd.
Super van je, dat je hebt doorgeknokt.
En ook dat je je verhaal hier hebt durven neerzetten.
En mijn complimenten voor de andere mensen, die de moeite nemen om het te lezen en het zeer waarderen.

Heel veel geluk met je man en valkparkietjes in je verdere leven Cobie.
En hoop dat je moeder er ook nog lang van mag genieten

Knuf en een stevige omhelsing,
Trudie

Wat fijn dat je moeder volgend jaar pas terug hoeft te komen! ;D
Ik heb er toen ook op de chat al eens met je over gesproken, over wat je allemaal had meegemaakt en ook vele andere hadden allemaal wel iets. Het was toen af en toe meer socio en pep talk dan het over valkjes ging in die tijd, heel fijn dat we elkaar allemaal wat steun konden en kunnen geven. :P Bij mijn oma en moeder was er toen ook net borstkanker ontdekt en het bleek kwaadaardig te zijn en ze zijn allebei geopereerd en bestraald. Ik was natuurlijk ook bang en ben naar DdH geweest voor erfelijkheidsonderzoek en daar stelde ze me onlangs gerust dat ik me geen zorgen hoefde te maken en dat ik net zoveel risico liep als elke andere vrouw! :)
Het is ongelooflijk wat een mens soms allemaal mee kan en moet maken, onbegrijpelijk af en toe, dat je je echt af vraagt; waarom, waarom, waarom nou toch? :-/
Maar goed, gelukkig maken we ook allemaal weer mooie en leuke dingen mee. Zoals nu bv. dit bericht van je moeder en het plezier wat je aan je valkjes beleven mag. :)

Lieve Natalie.

Ik ben blij te lezen dat in de tijd dat jij het moeilijk had je toch een hondje had. Ik weet echt uit ervaring dat je op momenten dat je het moeilijk hebt het fijn is dat je een huisdier hebt, ongeacht wat voor een huisdier. Ik weet ook dat jij een moeilijke tijd achter je hebt liggen. Maar lieve schat je schouders eronder houden hoor.
Binnenkort krijg je weer twee nieuwe poezenkindjes, en die hebben je nodig. Heel veel sterkte en een dikke :-*.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

Lieve Trudie.

Ik heb best getwijfeld of ik dit verhaal zou plaatsen, maar ik dacht ik maak ook slechte tijden mee. En dat mogen jullie ook best lezen, het ging er tenslotte om hoeveel steun ik van Beetle had. Het lijkt misschien dat ik geen steun van mijn omgeving had, maar niets is minder waar. Alle lof voor Daan en mijn familie hoor. Maar Beetle was er echt dag en nacht, kon ik niet slapen dan ging ik naar beneden naar Beetle.
Ik ben blij dat je nu ook valkjes hebt Trudie, en ik hoop dat ze je mogen steunen in goede en slechte tijden.


Dikke :-* van Cobie en de Valkjes.

Hoi Mandy.

Ik ben ook blij dat ik in de chat met jullie heb kunnen praten.
Praten is nog steeds het beste medicijn. Ik weet nog van jouw moeder en oma en jouw angst. Daar heb ik het met Beetle over gehad ;D. Gelukkig mankeerde je niks. Maar je had toch verdriet om je naaste. Ik ben blij dat ik deze site en jullie heb leren kennen. Door jullie heb ik ook weer leren huilen, daar ben ik jullie nog dankbaar voor.
Zo zie je maar weer achter de wolken schijnt de zon.

Groetjes en knuffel van Cobie en de Valkjes.

Hallo allemaal.

Naast mijn valkjes heb ik ook nog twee honden. Eveneens heel belangrijk voor mij.

De eerste die ik voorstel is Devil. Devil is geboren op 13 november 1995. Zij is een kruising tussen een hoogpotige Jack-Russel en een Schotse Collie. Ze komt uit het asiel van Amersfoort en is daar gebracht door puppy in nood. Ik zag haar en was gelijk verkocht, deze pup wilde ik hebben. Het is een ontzettend lief aanhankelijk hondje. Maar ze is niet gek op de valkjes, ze is een beetje jaloers :D :D :D :D. Ze is ook altijd mama`s meisje geweest, maar moet de aandacht delen met de valkjes. Vooral toen de valkjes klein waren wilde ze nog wel èèns happen naar ze. Totdat Misty een keer in haar neus pikte, dat voelde ze wel dus ze laat ze wel met rust. Ik ben ook niet bang dat Devil de valkjes wat doet hoor, daar let ik echt wel goed op. Het is een enorme deugniet met een hèèl lief karakter. Een echte valkengek zal ze nooit worden.

De tweede is Wodan. Wodan is een Mechelse herder.
Hij is geboren op 3 november 1999. En hij komt uit Wijk bij Duurstede, van een boerderij. Toen wij hem gingen halen vroeg ik wat ze Wodan te eten gaven, ach meid alles wat je over hebt kun je hem geven hoor hij lust alles. Dat heb ik natuurlijk niet gedaan, hij krijgt goede hondevoeding. Wodan is gek op de valkjes, hij hapt zelfs niet naar ze. Wodan is ook niet jaloers, hij vind het prachtig dat de valkjes los vliegen en let goed op waar ze naar toe gaan. Op Kismo past hij ook, die wil nog wel èèns van tafel springen. Wodan gaat dan zo liggen dat Kismo tussen zijn poten loopt en niet weg kan, ik kan Kismo dan zo oppakken. Het is een ontzettend lieve hond die altijd druk is en altijd in beweging. Wodan is zeker geen domme Belg, hij helpt mij om s`avonds de valkjes weer in de kamervoliere te krijgen. Ik vraag dan Wodan waar zijn ze en Wodan zoekt ze op. Ik kan ze dan in de kooi terug doen.

Ook op mijn honden ben ik dus stapel dol. Die wil ik ook niet missen hoor. Het is hier net een kleine dierentuin.

Groetjes en een pootje van Cobie de Valkjes en de Hondjes.

Hoi Cobie,

Heerlijk he' al die beesten. Wij hebben hier ook zo'n beetje net een dierentuin gezellig hoor !!!! Ik zou niet meer zonder kunnen. Mijn beesies zijn mijn allesie.Wij hebben ook een hondje ook een jack Russell Sandy genaamd, ze is nu 1½ jaar jong en ze denkt dat ze een rotweiler is, ze is echt nergens bang voor een echte Jack dus hihihihi. We zitten ook met Sandy op de hondenschool echt geweldig vind ze dat ik trouwens ook, we zijn nu met de 3e cursus bezig. 1 juli weer examen doen, maar ze doet het echt geweldig hoor. Dus dat gaat wel weer lukken. Dan hebben we natuurlijk ook nog 2 poezen (tommy en Jerry) nu ff 4 want Tommy heeft 2 kittens gekregen, maar die moeten weg van mijn vriend hij vind 2 katten wel genoeg zegt ie, maar het zijn echte dotjes, ik zal er erg veel moeite mee krijgen om ze weg te doen, maar voorlopig zijn ze nog 6 weken bij me gelukkig. Dan hebben we ook nog een aquarium en natuurlijk de valkjes 6 valkjes en 2 catharina's. Gabber is een witkopvalkparkiet pop en net moeder geworden van Lucky, Kuiffie is ook een Witkopvalkparkiet en hij is de vader van Lucky, dan hebben we Zwabber nog hij is ook een witkopmasker en Prego en Pino zijn twee mannen Lutino's. En Suske en Wiske zijn de twee Catharina's. Nou volgens mij heb ik de hele dierentuin nu wel gehad. En ze zijn me allemaal even lief, ze hebben allemaal hun eigen karaktertje en zijn stuk voor stuk super lief. Echt mijn kinderdertjes hihihihi

Groetjes Daan

Mijn god hahahaha.........dat jullie nog tijd hebben
voor de alledaagse dingen met al die dieren die
jullie moeten verzorgen.  :)

Gezellige beestenboel als ik het zo lees.
Groetjes Ellen.

Hoi Daan.

Het is bij jou dus ook een gezellige beestenboel, heerlijk toch.
Mij zijn ze ook allemaal even lief hoor stuk voor stuk hun eigen karakter. Ik zou ze ook beslist niet willen missen hoor.
Maar naast de dieren die ik jullie voorgesteld heb, heb ik binnen ook nog twee halsbandparkieten. De ene is handtam en heet Blue Sky, de andere zit binnen omdat zijn staart werd weggepikt. die heeft ook geen naam dus.
En dan de voliere nog, maar daar kom ik nog wel op terug in miijn dagboek.
Trouwens jammer dat de kittens weg moeten. Mijn Daan houd niet van katten >:(.  IK vind ze reuze intressant.
Maar ja ik kan niet alles hebben.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

Hoi Ellen.

Heerlijk hoor die beesten, en de verzorging is gewoon een ritme waar je inzit ;D.  Alleen als er een dier bijkomt zoals Kismo binnen dan moet je ff schuiven. En de dagelijkse dingen, daar maak ik me niet zo druk over hoor. Als je vandaag gestofd hebt moet het morgen weer, dus dat sla ik wel èèns een dagje over :D :D :D :D.  Alleen het eten moet hier dagelijks doorgaan. Ik kan de hele dag eten dus zeer belangrijk. Verder rommel ik wel wat aan hoor de dag duurt tenslotte 24 uur ;D.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

Hoi Valkenliefhebbers.

De laatste die ik aan jullie voor wil stellen is Blue Sky.

Het is een halsbandparkiet van 12 weken. Ik vond het een uitdaging om hem handtam te maken. Blue Sky komt uit onze eigen voliere. En het is werkelijk een schat. Alhoewel hij nu ff niets van mij wil weten :(.  Ik denk dat hij een beetje jaloers is op Kismo. Maar Blue Sky is gek op mannen, vooral op mijn Daan :).  
Maar sinds gisteren krijg ik wel weer kusjes van Blue Sky. Langzaam wil ik zijn liefde voor mij weer terug winnen, hoeveel tijd dat ook kost het zal me lukken.
Een halsband op je schouder is zwaarder dan een valk ;D.
Maar het staat wel stoer. Morgen een verhaaltje over Blue Sky en de valkjes.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

Hoi Cobie,

Een mooie vogel hoor. Ik hoop voor je dat hij weer zo tam wordt als daarvoor. Wederom weer een goed verhaal.

Groetjes,

Mariska

Hoi Kolkkie.

Het verhaal was erg kort, maar dat maak ik ruimschoots goed hoor. Het is nu al een lieffie.

Groetjes van Cobie.

Hoi Coby,

Deze halsbandparkiet ziet er een stuk lieflijker uit dan
de groene die ik in de winkel gezien heb. Begrijp mij
niet verkeerd, dat waren ook lieve parkieten alleen
zagen zij er nogal streng uit. Dit meer door de uitdrukking
in hun oogjes en dan die verschrikkelijke snavel.  :)
Die vind ik er zo vervaarlijk uitzien. Als die bijten ligt zeker
je vinger eraf.
Blue sky heeft wel een heeeeel aparte kleur hoor.
Wonderschoon. Je blijft me verbazen met al je dieren.
Heerlijk , lekker gezellig.

Groetjes Ellen.