Cobie`s Valkjes.

[Cobie]

Hallo Trudie.

Graag gedaan hoor, die tip van het rietje.
Hier spelen mijn valkjes ook graag met rietjes, het zijn dan net gewichtheffers. ik lig dan krom van het lachen.
Een rietje kost bijna niets en geeft uren speelplezier. Ik moest erg lachen om je foto net mijn valkjes.

Groetjes van Cobie.

[Cobie]

Hallo lieve lezers.

Vanmorgen was ik erg zenuwachtig, mijn moeder moest voor controle naar het ziekenhuis. Maar ik ben dapper met haar meegegaan. Gelukkig kregen we goed nieuws, over 1 jaar terug komen. Dit hebben we gevierd met koffie en een broodje. Toen ik weer thuis kwam heb ik ook mijn valkjes deel gemaakt van mijn geluk. Ik heb een plak cake gesneden en voor mezelf koffie gemaakt. Alle 7 de valkjes eruit en hup op de cake af. Soms mag je ze wel èèns verwennen toch.
En toch dwaalden terwijl ik zat te genieten van mijn valkenkindjes mijn gedachten weg naar verleden jaar. Ik kreeg toen te horen dat ik borstkanker had en mijn borst geamputeerd moest worden. De wereld stort dan echt even in. Maar het was niet anders en ik ging het ziekenhuis in. Toen had ik alleen Beetle nog maar en wat miste ik die. Ik mocht de derde dag al naar huis heerlijk naar mijn vertrouwde omgeving en naar Beetle natuurlijk ;D. Eerst wilde hij niets van mij weten, ik had hem 3 dagen alleen gelaten, en dat zou hij me wel even laten voelen. Niet alleen verdriet om mijn ziekte maar ook om het gedrag van Beetle.
Daan vond dat onzin van Beetle en heeft mij, nu nog steeds zeer goed opgevangen. De volgende dag kwam Beetle toch naar mij toe en ging voor mij op de tafel zitten, zijn kopje scheef en ik maar praten hoe ik me voelde en hoeveel verdriet ik had. Voor mij gevoel heeft Beetle alles begrepen. De tranen liepen over mijn wangen en Beetle sprong op mijn schouder en pikte aan mijn tranen, of hij zeggen wilde jouw verdriet is mijn verdriet. Ik hem zoveel steun aan dat valkje gehad ongelooflijk gewoon. Drie maanden later lag ik weer in het ziekenhuis de linkerborst moest er ook af. Daarna kreeg ik het aan mijn longen en lag twee weken op de longafdeling.
Mijn gedachten waren toen vaak bij Beetle, hoe zou hij reageren als ik thuis kwam zou hij weer zo raar doen. Volgens Daan was Beetle erg lief en at en dronk goed. Eindelijk mocht ik naar huis naar Beetle. Bij thuiskomst gelijk naar hem toe, ik vroeg een kusje en kreeg hem ook, daan keek glimlachent toe. Ik ga wel even boodschappen doen zei hij jij zal wel even met Beetle willen praten. Dat heb ik ook gedaan. En nog praat ik veel met Beetle over van alles hij luistert echt, dat kopje gaat dan scheef en hij kijkt mij aan.
Hè bah de tranen rollen weer over mijn wangen, maar Beetle heeft geen tijd Beetle zit met de rest aan de cake.
Tijdens mijn ziekte en de periode erna heeft Beetle mij zeer zeker over de moeilijke tijd heen geholpen. En natuurlijk Daan en de naaste familie. Maar dit dagboek gaat over mijn valkjes.
Lieve Beetle bedankt voor alle steun je bent de liefste valk van de hele wereld, ik hou ontzettend veel van je.
En vanavond praten we weer even hoor schat :-* :-* :-*.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

[Kolkkie]

Hoi Cobie,

Wat een verhaal zeg. Ik ben een beetje sprakeloos :-[.
Dan zie je wel weer wat een vogel voor een mens kan betekenen. Zeer veel dus. Je grootste vriend tijdens moeilijke tijden. Dat sommige mensen het nog steeds raar vinden dat je zo'n relatie kan hebben met een vogel. Zo'n mentaliteit van het is toch maar een pokke vogel.
Zo'n verhaal heb ik ook met Coco, al is het niet te vergelijken met wat jij mee hebt gemaakt. Mijn moeder liep op 23-06-1995 weg van huis, ze bleek een nieuwe vriend te hebben. Anderhalve maand later kwam Coco in huis. Tegen hem kon ik mijn verhaal kwijt. Als ik moest huilen, huilde hij mee. Net zoals jouw lieve Beetle bij jou deed. Hij ging toen lekker bij mij zitten, alsof Coco voelde dat ik verdriet had.
Nu doet Coco het nog, als ik het weer eens moeilijk heb thuis. Wat een schat is het toch. Maar jouw Beetle ook. Eigenlijk zouden ze hier nog een eregallerij moeten maken voor zulke valkjes als de jouwe en de mijne.

Groetjes,

Mariska

[moonwitch (diana)]

hoi coby

he meid want kun jij levendig schrijven ik zit hier en de tranen rollen over m'n wangen. Je hebt het echt niet makkelijk gehad zeg, en wat heerlijk dat je een valkje hebt waar je zoveel troost bij kan vinden en zoals nu door de heen tranen toch een lach omdat hij te druk is met de andere om die tranen bij jouw om te merken. Geniet er maar extra van en ik blijf je verhaal volgen, je schrijft echt heel levendig, je zou eigenlijk een boek moeten schrijven "Mijn valkenwereld"
groetjes diana B

[Marianne]

Hoi Coby,

Wat een ontroerend verhaal zeg, de kippevel staat op mijn armen.
Heerlijk he je huisdieren, ze houden onvoorwaarlijk van je en voelen heel goed aan hoe je je voelt.
Ik begrijp dat je erg trots op al je valken ben maar ik snap zeker dat je met Beetle een speciale band hebt.
Alle goeds voor jullie allemaal en ik lees je dagboek met veel plezier.
Ga zo door.

Groetjes Marianne

[Lique]

 :ohoi cobie,

Meid, wat kan je je woorden toch altijd met een mooi gevoel brengen. Er zijn er maar weinig die dat kunnen. Maar als ik jouw verhalen altijd lees, is het niet aan een stuk door, maar heel gecontroleerd, en met gevoel.

Maar mensen snappen vaak niet dat een dier een mens soms beter als een ander persoon kan troosten.
En heel erg goed nieuws, dat je moeder pas volgend jaar terug hoedft te komen, dat gebeurt niet vaak, toch?

We wachten weer af op je volgende verhaal :D ;)

Groetjes Lique

[moonwitch (diana)]

hoi coby

nog ff, ik sluit me volledig aan bij lique.
groetjes diana B

[Cobie]

Lieve Mariska.

Ik ben blij voor je dat je zoveel steun aan jouw valkje Coco hebt. Het is waar dat in moeilijke tijden je hèèl veel steun aan je valkje kan hebben. En wat de mensen er van denken moet je maar boven staan hoor. Dat doe ik ook.
Ik zeg ook altijd: Toen ik de mensen leerde kennen kreeg ik de dieren lief.
Heel veel plezier en vooral steun van je valkje Coco.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

[Cobie]

Hoi Diana.

Ik doe mijn best om het zo realistisch mogelijk op papier te krijgen. In mijn hoofd speelt een soort film af en ik tik het dan op de computer in. Het hele leven is een lach en een traan.
Maar dankzij mijn familie en valkjes leef ik weer. Heerlijk om te zien hoe mijn valkjes genieten van een plakje cake, en Beetle mijn verdriet even niet ziet. Nu huil ik van geluk.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

[Cobie]

Hoi Marianne.

Ik hoop dat de kippevel weer weg is. Inderdaad dieren houden onvoorwaardelijk van je en doen je nooit met opzet verdriet. Ik ben blij met al mijn valkjes maar Beetle is gewoon iets specialer voor mij. Verder geniet ik iedere dag met volle teugen hoor. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

[Cobie]

Hallo lieve Angelique.

Bedankt voor je lieve woorden, ik schrijf zoals ik denk. Ik vind het erg leuk om te zien dat de lezers er zo in op gaan. Ik denk dat Beetle ook trots is op je lieve woorden hij zingt erop los nu en het is al vrij laat. Maar tegen beesten kun je aanpraten hun deert het niet als je 30x het zelfde verteld, en ik verwacht geen antwoord. Maar de blik en knuffels zijn zo speciaal dat ik dat nooit zou willen missen.
Gelukkig hoeft mijn moeder ook pas volgend jaar terug.
Ik ga het met mijn valkjes zeer zeker redden.

Veel liefs van Cobie en de Valkjes :-*.

[Ellen]

Hallo cobie,

Ik heb met plezier je dagboek in een adem uitgelezen.
Wat kan jij leuk schrijven zeg.
Ik zat met een dikke keel je laatste verhaal te lezen
over toen je thuiskwam uit het ziekenhuis en dat
Beetle zo aandachtig naar je luisterde en uiteindelijk
de tranen van je wangen pikte. Je hebt ook niet zo
naar veel meegemaakt zeg. En nu dan het verhaal
van je moeder.
Het is goed dat je je verhaal lekker kan vertellen aan
je maatje Beetle.
Ik wens je heel veel sterkte en nog vele klets/luister
uurtjes samen met Beetle.

Groetjes van Ellen.

[moonwitch (diana)]

hoi coby

bedank dat je je mail persoonlijk beantwoord.
blijf zo schrijven en ik blijf je verhaal zekers volgen.
Your my hero.
Veel liefs diana B

[Cobie]

Hallo Ellen.

Niet ieders leven gaat over rozen. En voor dat ik dit verhaal op papier zette heb ik best even gedacht kan dit wel? Jawel dacht ik ook over vervelende dingen moet je de lezers vertellen. En ik hoop zeker nog heel veel kletsuurtjes met Beetle te hebben.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.

[Cobie]

Hallo Diana.

Ik vind dat normaal dat ik op jullie persoonlijk reageer. Jullie lezen mijn dagboek en reageren daarop. Dat vind ik hartstikke fijn. En een persoonlijk woordje tegen iemand doet altijd goed toch. Ik blijf mijn best doen.

Groetjes van Cobie en de Valkjes.