De rest van mijn beestenbende

[Bittersweet]

Zoals sommigen van jullie misschien weten, heb ik naast twee valkparkieten nog een halve dierentuin in huis. Omdat er nogal wat uitbreiding is gekomen, en binnenkort de kweek gaat beginnen, leek het me leuk een dagboekje te openen.

Ik hoop dat jullie het interessant vinden, maar anders blijkt dat natuurlijk vanzelf, en dan mag dit topic gesloten worden.

Ons toenmalige beestjesbestand is al voorgesteld in mijn voorsteltopic, maar hier nog even in het kort:

Regal, mijn Siamese kater. *foto*
Echt mijn maatje. Ik kocht hem toen ik nét op mijzelf ging wonen, en sindsdien is hij altijd bij me in de buurt. Hij is wel een vreselijke dondersteen, maar dat schijnt raseigen te zijn, hihi.

Barbarossa, de Lunkarya cavia. *foto*
Barbarossa is hoogbejaard, maar bewijst dagelijks dat je je daar niet naar hoeft te gedragen. Hij is altijd vrolijk, en springt nog steeds door zijn hok als een jong cavia'tje, en hij is het levende bewijs dat groente wel degelijk dik maakt.


Daarnaast hebben wij dus ook slangen...
Tobias en ik zijn elke maand wel op één of meerdere beurzen te vinden, op zoek naar uitbreiding.

Nagini, guttata vrouw in de kleurvariant Snow.*foto*

Sicarii, guttata man in de kleurvariant Amel Motley. *foto*

Thamuz & Asmodiah, de guttata gebroeders in de kleurvariant Okeetee. *foto*
Op deze foto staat alleen Thamuz, maar zijn broer lijkt sprekend op hem.

Kleine Grijze, guttata man van mijn vriend in de kleurvariant Anery. *foto*

Juliet, koningspython vrouw. *foto*

King, koningspython man van mijn vriend. *foto*


12.03.2008
We gingen naar de beurs in Roosendaal voor een paar guttata's, om onze koppels kompleet te maken. Helaas geen (passende) guttata's gevonden, maar we zijn niet met lege handen naar huis gegaan, want we vonden een prachtig koppel Blue Beauties. Hun naam hebben ze te danken aan hun kleur als ze volwassen zijn, namelijk felblauw. Beeldschone slangen, maar met een iets minder fijn karakter: ze staan er namelijk om bekend nogal eens een hapje te willen nemen van hun verzorgers. Dit is echter niet uit "narigheid", maar ze hebben een enorme eetlust, en vergissen zich dus soms.
Wij wennen al onze slangen eraan dat ze in een aparte bak gevoerd worden, zodat ze zich minder snel kunnen vergissen. Tot nu toe nog geen ongelukjes, en hopelijk blijft dat zo. :P

Maargoed. Hier de foto's van het stel.

K'Reng, de man die mijn vriend zich toe heeft geëigend.


En Frederique, "mijn" vrouw.


Alles wat nu olijfgroen is, wordt straks dus felblauw. <3


02.06.2008
Een soort die al lang op ons verlanglijstje stond, maar er toch nog niet van was gekomen, is de Boa Constrictor.
Ons grootste bezwaar was de afmeting, maar na veel research bleek dat dit geen probleem hoeft te zijn, want er zijn ook kleinere ondersoorten. Via een reptielenforum kwam ik aan iemand die jonge Intergrades had liggen, en dat leek ons wel wat. Intergrades zijn eigenlijk gewoon bastaardjes, kruizingen tussen verschillende localiteiten, en die worden niet veel groter dan twee meter, dus dat vonden wij een mooi maatje.

Rupert, de man waar ik helemaal verliefd op ben geworden.


En Missy, de vrouw die mijn vriend niet kon laten liggen.
Op deze foto is ook goed te zien wat een wurmpjes het eigenlijk nog zijn... ^^



11.06.2008
Via het eerder genoemde slangenforum vonden wij per toeval een advertentie waar een guttata in de mutatie Lava werd aangeboden. Lava is in Nederland enorm zeldzaam, en de enkele exemplaren die je vindt, hebben vergroeiingen wegens inteelt, vergelijkbaar met de kale plek bij lutino valkparkietjes.
Deze Lava is kerngezond, dus hebben we gelijk een afspraak gemaakt om hem op te komen halen.

(Van de Lava hebben we nog geen foto's kunnen maken, omdat hij net heeft gegeten)

Het stel dat de lava te koop had staan, bleek wegens scheiding meer slangen te koop te hebben, dus heb ik zelf nog een wildkleur vrouw uit '98 meegenomen.
Op de foto is ze nog wat mager, omdat ze pasgeleden 16 onbevruchte eieren heeft gelegd, maar ik verwacht haar binnen enkele weken weer op gewicht te hebben, en dan mag ze voor een tweede ronde samen met Thamuz. (Ze ligt momenteel in vervelling, dus is niet helemaal op kleur op de foto)

Ze heeft nog geen naam. Iemand een suggestie? :)


Tot slot dan nog mijn zorgenkindje, Irah, de Lavender man die wij ook wel Kreukeltje noemen. Hij heeft enorm veel vergroeiingen in zijn rug, is mager, en heeft een behoorlijke groeiachterstand. Ik heb ervaring met jongen in deze conditie, dus mocht ik hem gratis meenemen om te kijken of het me lukt hem er bovenop te krijgen. Gisteren heeft hij al gegeten, maar die heeft hij vanmiddag weer uitgespuugd, maar misschien was dit ook wel de stress van de verhuizing. Volgende week gewoon weer proberen, en we zien wel waar het schip strandt. Ik ga in ieder geval mijn best voor hem doen.

Hieronder een foto van Irah.



Het is op de foto niet zo goed te zien, maar hij is in het echt lila-kleurig, met blauwe ogen. Echt een heel apart en mooi beestje om te zien.


Nou, dat was het weer voor nu.
Ik hoop dat jullie het een beetje vermakelijk vonden.

Groetjes, Maaren

[Mara]

Hoi Maaren

Ik heb het kippenvel dik op mijn armen staan van de foto's van de slangen....maar ik vind het knap dat jij er zo gepassioneerd over praat. Ik zelf heb dus helemaal niets met slangen, ben er zelfs bang voor. Maar ik vind ze wel weer heel mooi om op ene afstandje te zien. Vooral die onderste, die Lavender vind ik prachtig, erg apart.

Groetjes

mara

[Bittersweet]

Hoi Mara,

Bedankt voor je berichtje. Toch leuk dat je het leest, ookal heb je niets met die dieren.
In mijn vriendenkring zijn ook veel mensen die bang zijn voor slangen. Een deel daarvan zijn ondertussen "bekeerd", omdat de nieuwsgierigheid het toch heeft gewonnen van de angst.
Zelfs mijn halfbroertjes (6 en 10 jaar) zijn gek op de slangen. (En natuurlijk vinden ze het hartstikke leuk om mijn tantes ermee op stang te jagen met verjaardagen, hihi)

Groetjes, Maaren


Helaas is er ook slecht nieuws: Gaia, de volwas dame uit '98 zondag geheel onverwacht overleden.

Zondagochtend lag zij op haar zij in haar bak, met haar bekje open. Omdat ze moest vervellen, heb ik haar een uurtje in warm water gelegd, zodat het velletje even lekker kon weken.
Een half uur nadat ik haar eruit heb gehaald, lag ze weer met haar bekje open, maar deze keer zat deze helemaal vol met corbo (bodembedekker).
De corbo heb ik brokje voor brokje uit haar bekje kunnen peuteren, maar omdat ze zo slap was, heb ik de vorige eigenaar en de Reptielenkliniek in Nieuwegein opgebeld. De vorige eigenaar had geen idee hoe dit zou kunnen komen, en de dierenarts vond het ook vreemd, en zei dat ze als ze al zo slap was het sowieso niet meer zou halen.
Onder het motto: "Baat het niet, dan schaadt het niet", heeft ze me nog de tips gegeven de corbo die ze eventueel in had geslikt met een spuit naar haar maag te spoelen, en haar via een spuitje dextro toe te dienen. De volgende zes uur hebben wij twee (Gaia en ik) gevochten voor haar leven, maar de laatste keer dat ik haar oppakte stierf ze.

Omdat ze zo onverwacht is overleden, hebben we haar gisteren op laten halen voor een sectie. Begin volgende week krijgen we als het goed is de resultaten.
Wij duimen dat het niets ernstigs was, maar een geval van ouderdom. Voor haar, omdat ze dan niet zozeer geleden heeft, en voor ons, omdat een bacterie de hele groep besmet kan hebben.

Duimen jullie mee?


Gaia is dearly missed, ookal is ze niet lang bij ons geweest.
Het klinkt misschien gek hoor, rouwen om een slang, maar voor mij zijn ook dit mijn vriendjes.

Wij hopen dat je geen pijn hebt gehad.
Doe Iscariot in de slangenhemel de groetjes.

Liefs,
Maaren.

[carco]

Ik zie Gaia niet bij de foto's staan?
En waarom zou je niet mogen rouwen om een slang?
Ik zou ze niet graag hebben, maar vind ze wel fascinerend en begrijp best dat je het erg vind dat er één overleden is.

Groetjes: Caroline.