Pebbles .....:( Punkie

[Irene]

Dag allemaal,


Het is lange tijd stil geweest van mijn kant uit. Dat komt omdat er ontzettend veel gebeurd is de laatste tijd hier. We hebben inmiddels de sleutel van onze nieuwe woning en wonen er zelfs al een paar weken.

Mijn grootste angst was, vanaf de wetenschap dat we gingen verhuizen, hoe het moest met de vogels.
Nachten wakker gelegen en nachtmerries die altijd eindigden met het beeld dat ik voor de voordeur van onze nieuwe woning zou struikelen en dat het vervoersbakje van Gijs uit mn handen zou vliegen en dat ze weg zou vliegen.
Want ja, zelf kun je wel weten dat de verhuizing eraan komt, maar hoe maak je dat duidelijk aan valkjes?

De verhuizing zelf verliep echt supoer, kan niet anders zeggen! Eerst de beneden verdieping leeg gemaakt, daarna de vogels meegenomen, zodat in het nieuwe huis alles klaar zou staan; zo min mogelijk stress!

En dat ging super. Ze zaten nog niet in de nieuwe kooi of we mochten ze alweer knuffelen! :o Nou dat had ik niet verwacht; ik dacht dat ze wel wat van slag zouden zijn, maar dat viel alles mee!
Ook het feit dat mijn nachten van gebroken nachten voorbij was en onzin bleek was ook een grote opluchting!
Ik was niet gestruikeld; ze waren binnen!!

Ons nieuwe leventje kon beginnnen!!!

Verder die middag hebben de valkjes zich super gedragen; gegeten en gefloten; wat wil je nog meer?
Maar 's avonds begon Gijs anders te doen; ze zag er gewoon anders uit..... Dat leek erger en erger te worden, dus die eerste nacht heb ik geen oog dicht gegaan; mn kind was ziek! :o
Ieder uur ben ik er uit gegaan om te kijken hoe het met haar ging en ieder vreemd geluidje ( ::) en dat waren er nogal veel in een nieuw huis...) stond ik al naats mn  bed.
Zondagochtend om half 7 zag ik ontlasting helemaal rondom haar cloaca en schrok daar echt van; dit was echt niet goed!! Ze zag er heel rommelig uit; niets voor Gijs; de poetsfreak.
Om 8.30 heb ik Feld uit znm bed gebelkd op het spoednummer en mocht om half 12 komen. Gijs werd steeds zwakker en ik begon me zorgen te maken of ze om half 12 er nog wel zou zijn.. :o :o

Met een hoopje ellende zijn we naar feld gereden en hoopte zo dat hij  zou zeggen, dat het gewoon een beetje  verhuisstress zou zijn en dat het met een dag wel weer over was, maar diep van binnen weet je gewoonb dat er iets helemaal fout zit; ze is nog nooit ziek geweest!!!

Bij feld bleek dat Gijs een zeer ernstige darminfectie had en daar heeft ze al langer mee gelopen. Dat is dus niet zo van de een op de andere dag door de verhuising gekomen.
Maar ver voor de verhuizing (een week of 7 a 8) heeft ze 1 ei gelegd. En dat is voor Gijs echt weinig. het ei liet al langer dan anders op zich wachten en het bleef er bij 1. Achteraf gezien had het misschien toen al gespeeld... Verder was ze olp het moment van verhuizen in de rui, dus niet in topconditie. en dan ook nog eens de verhuizing zelf; genoeg ingredienten om de ziekte te openbaren.
WE kregen vanm Feld antibiotica mee en moesten Gijs gaan voeren met pap. Iets wat we nog nooit hadden hoeven doen; als er 1 goed at, dan was het wel "holle bolle gijs".

Thuis gekomen bleek pas echt hoe ziek ze was; ze is gaan spugen en kon daar niet mee stoppen. Iedere keer als ze zelf water wilde drinken A(wat ik erg hoopvol vond)  kwam het er direct uit.
De nacht van zondag op maandag is echt de ergste en langste uit mn leven geweest; Het ging zo slecht met haar dat ik echt dacht dat het ieder moment afgelopen kon zijn met haar. En ik zou het afschuwelijk vinden als "ons meisje" alleen in die donkere kamer, in de donkere nacht, in een nieuw huis zou  overlijden. dus ik ben bijna de hele nacht bij haar geweest.
Volgende ochtend om half 7 heb ik huilend fred wakker gemaakt omdat ze er echt afschuwlijk bij zat; het ging me zo aan het hart om haar zo te moeten zien.
Hij ging mee naar beneden en haalde haar uit de kooi. Het was dan ook echt vooral zijn meisje. Ze keek hem aan piepte en legde haar kopje neer in zijn handen...........
:o :o :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'( ons gijsemeisje is dood!

het is 11 juni gebreurd en de tranen  lopen nu nog!
Wat een afschuwelijk, wat  :censuur :censuur. ons liefje is er gewoon niet meer. Wat een leegte voel je iedere dasg weer....

ik heb heel lang gewacht met het hier vertellen, omdat ik het gewoon niet kon opbrengen; het is dann helemaal zo definitief.

Het blij zijn met het nieuwe huis is in 1 klap helemaal weg.
Punk en pebs waren ook helemaal van slag; het eerste uur nadat ze dood was hebben ze geen piep gezegd! helemaal stil waren ze!!! En het uur erna alleen maar lopen schreeuwen!
Punk werd ook helemaal onrustig als 1 van ons dan ook nog even wegging. Kalmeerde echt pas als we er allebei weer waren.

Zij moesten ook echt wennen dat ze nog met zn tweetjes zijn, maar dat lijkt wel te gaan. In het nieuwe huis wennen ze ook wel. Ze hebben al een paar keer gevlogen en zijn nog zoekende naar landingsplekken, echt grappig!

Wat kan je zon beestje missen zeg!! En wat is het ongelovelijk snel gegaan. Binnen 2 dagen van niets aan de hand naar dood! Aan de andere kant ben ik blij voor haar dat het niet erg lang geduurd heeft, want zoals ze er maandagochtend vooral bij zat, dat had ik niet kunnen aanzien als dat langer had geduurd.

Maar met alles missen we haar; met binnen \komen wordt je niet meer begroet, er word geen dom dansje meer gedaan als je iets lekkers eet,  er word niet geoirpen als je met een lepel tikt. het is stil in huis, ondanks de aanwezigheid van punk en peb.
De kooi is ineens heel leeg.

Mijn lieve gijsje is dood.  :'( :'( :'( :'( :'(

[Gerda]

Hoi Irene,

Wat erg vooor jullie dat Gijs er niet meer is!
En het rare is dat je nachtmerrie eigenlijk toch een beetje uitgekomen is. Ze is weg ...  :'(

Ik leef enorm met je mee en kan je alleen maar sterkte wensen en hopen dat je snel met een glimlach aan Gijs terug kan denken in plaats van met een traan.

Liefs, Gerda

[Saar]

Sterkte met t verlies van Gijsje :(
Liefs Saar :-*

[*Esther*]

Ach Irene,
wat een in trieste gebeurtenis!
En wat een naar begin van iets wat een leuke nieuwe start zou moeten zijn.
Veel sterkte!
Groetjes Esther

[Irene]

hier wat foto's van ons meisje.....

ze is 4 jaar geworden....











......... :'( :'( :'( :'(

[*Petra*]

Hoi Irene,

heel veel sterkte gewenst met het verlies van julllie Gijsje  :'( ..

Groetjes Petra

[hennie]

Hallo Irene,

Wat erg voor jullie dat Gijsje niet meer bij jullie is.

Het lijkt inderdaad net alsof je het in je droom "voorvoelt" hebt!
Fijn, dat je ons nog wat foto's van Gijsje laat zien. Wat een schatje! Vooral die foto op die zaaddoos vind ik mooi.

Koester de herinneringen. Hopelijk gaat het verdriet in de toekomst wat slijten!

sterkte, Hennie

[Mara]

Hoi Irene

Ik had ook al bij In Memoriam gereageerd maar ik wil hier ook nogmaals reageren. Wat vreselijk dat jullie Gijsje er niet meer is....Ik wens jullie en ook Pebbels en Punkie heel veel sterkte bij het verwerken van dit vreselijke verdriet.

Mara

[Anja]

Hoi Irene,

Heel veel sterkte met het verlies van je lieve Gijs.

Hou de herinneringen vast. Ze heeft een super leven bij jullie gehad wat helaas veel te kort was.

Sterkte.

Anja

[Caroline]

Och Irene,

wat een triets berichtje.

Heel veel sterkte,

met dit grote verlies voor jullie.

Rust zacht, lieve Gijs.  :-*

[Sanna]

Lieve Irene,

Met dikke tranen over mijn wangen zit ik jouw verhaal te lezen. Wat afschuwelijk voor jullie allebei. Ik vind het zo erg, je Gijsje was toch echt jullie meisje. Heel veel sterkte, dit heeft tijd nodig om te slijten. Over een tijdje, kun je wel weer met een klein glimlachje aan je Gijsje denken.

Rust zacht lieve Gijs :'(. Je was een kanjer!

Liefs, Sanna

[Irene]

Dank jullie wel voor jullie lieve woorden.
Doet me echt veel en geeft me steun, want ik vond het echt heel moeilijk om het hier op deze site te plaatsen. gek eigenlijk, wanmt juist hier zitten de mensen die weten wat xon beestje voor je kan betekenen... :-\ ;)

[Mara]

HOi Irene

Ik snap helemaal wat je bedoeld hoor.

:hug:

Mara

[Anke]

Hoi Irene,
Voor het eerst kijk ik in je dagboekje en ik val meteen in een heel naar verhaal :(
Ik vind het heel erg voor je dat je Gijsje hebt moeten verliezen.
De foto's die je hebt geplaatst vind ik erg mooi.
Ik wens je heel veel sterkte!!!
Groetjes Anke

[Irene]

hallo allemaal, weer na lange tijd afwezigheid een bericht van mij............. op 17 december jl is vrij plots onze Pebbles overleden :'( :'(.
ze was al een paar dagen niet lekker; soms heel kortademig en een beetje in trance, maar dat was steeds maar zeer tijdelijk en dan was alles weer gewoon. Omdat Pebje altijd al een beetje een stressmiep is geweest wilde ik niet te snel haar naar een da brengen, omdat dat te veel stress geeft. Maar ze had nogal veel moeite om te poepen (ontlasting zelf zag er altijd gewoon goed uit) en in de 3 jaar dat ze bij ons was had ze nog nooit een ei gelegd. (gijs legde dat ei neer waar ze zin had, maar wellicht had Pebs wel behoefte aan een nestkastje?) 

Dus hebben we een nestkastje opgehamgen aan de kooi,m zoidat als ze een ei ophield ide gewoon kon gaan leggen. Maar ja, die maandagavond hokje opgehangen terwijl ze los waren en stresskipjes als ze zijn..............mooi de kooi niet meer in natuurlijk met dat enge ding eraan  ;)

Maar Pebs was erg zwak en schatte de landing niet goed in en botste tijdens het landen op de kast tegen de muur.

:'( :'( Fred heeft haar bij zich genomen; op zn schouder gezet en daar stond ze dan even in shock (logisch natuurlijk; dat doen ze wel vaker als ze ergens even tegenaan botsen oid). maar vrijwel meteen gingen dr vleugels open en stond ze te balanceren op zn schouder en een seconde later viel ze er gewoon af.Fred had haar direct opgevangen, maar ze legde haar hoofdje neer en was weg.......... :o :'( :'( :'( :'(
Het ging zo snel...............ongelovelijk............Punkje heeft de hele tijd op freds andere arm gezeten en was er dus echt bij................die gzoer was helemaal van slag daarna; het warem jip en janneke samen die 2; broer en zus; maatjes voor het leven............en daar zat hij dan alleen............

Omdat het toch allemaal zo plots is gegaan en ik op dit moment zwanger ben en we eigenlijk niet wisten wat er nu aan de hand was met haar, hebben we haar naar Feld gebracht voor sectie.
ik wilde toch zeker weten wat er nu aan de hand is en ook of er evt gevaar voor Punkie of baby aanwezig was......

Het bleek na onderzoek, dat Pebbles zeer vernauwde bloedvaten had en een slecht hartje. Oud had ze dus nooit geworden. Aan de ene kant een geruststelling dat het niet iets besmettelijks is geweest, of iets wat we hadden kunnen voorkomen. Anderzijds mnaakt dat de pijn niet minder om......... :'(

Inmiddels zijn we een week of 2 verder en is het sinds die tijd afschuwlijk leeg in de kooi. Dat was het al na het overlijden van GIjs, maar nu punk nog alleen is, gaat het echt aan mn hart! HIj heefvt er veel moeite mee; de eerste week was hij alleen maar aan het gillen als we ook maar een stap van de kooi wegliepen. DAt wordt gelukkig al iets minder, maaar als hij los is, zit hij het liefste in ons zo dichtbij wil hij zijn. Hij is  erg lief en knuffelig en zingt zn liedjes ook wel, maar wat een naar gezicht als hij weer allleen de kooi in gaat......... :'(
we zijn dan ook op dit moment aan het overwegen of we er niet nog 1 bij moeten nemen; voor hem.
het zal nooit meer zo worden als wat hij met pebs had, maar alleen is ook maar alleen, nietwaar?

Ik zal zo een aantal foto's van Pebsje opzieken en plaatsen