Mika en Kimi (in de driehoekige voliere)

[Barbara]

Ah joh, ze zijn nog jong, wie weet wordt Kimi ook nog wel wat nieuwsgieriger en moet je ze over een tijdje allebei telkens van je toetsenbord halen!  :D Net als ik mijn valkjes dus....  ::)

Als jij er niet bent zoeken ze elkaar vast wel op en als jij er wel bent, is het toch niet zo heel erg als de een wel vaak bij je wil zitten en de andere niet? Het zijn echt persoonlijkheidjes natuurlijk. Mocht Kimi er nou eenzaam uit gaan zien, dan zoek je er toch nog een valkje bij? ;D  ;)

[ziralioness]

Wat een schatjes zijn het toch, prachtige namen ook!
Ik wil Nina eerst op de vinger laten zitten voor ze los gaat.... ;)

Diane

[Karin]

Hoi Marcel,

Ieder valkje heeft zijn´/ haar eigen karakter. Zo heb ik er één die echt niet weg te slaan is. Als ik naar de wc wil duurt het een kwartier voor ik weg kan  ;D De andere 2 gaan gewoon lekker zelf hun gang en als ze eens bij me komen zitten is het een kadootje.

Wat betreft of ze een paar gaan vormen, dat ga je toch pas zien als ze volwassen zijn. als ze ongeveer 1 1/2 jaar zijn gewoon een boredblok ophangen en je zal vanzelf zien of het wat wordt. Zo heb ik een paartje die een echte haat-liefde verhouding hebben. Ze zijn altijd bij elkaar, maar bekvechten ook altijd  ;D Ze zijn nog wat jong ( zij 1 jaar en hij ruim 1 jaar ) en begin volgend jaar zullen we wel zien of het wat wordt  8)

Groetjes, Karin.

[Marcel]

Nou wat tam zijn betreft was het snel gebeurd bij mij hoor. Het was de eerste dagen even twijfelachtig omdat ze van de nestkast aan de pap moesten maar toen ze dat eenmaal aten was het ijs gebroken.

Ze vlogen ook al de hele kamer rond voordat ze goed en wel pap aten. Inmiddels eten geen pap meer en vliegen ze enkele malen per dag met behoorlijke snelheden in het rond en kunnen ze ook goed landen, top4 landingsplekken zijn mijn hoofd, de klimboom, de voliere en de lamp waar inmiddels een plaat karton overheen ligt. Ik heb liever dat ze daar niet op zitten...

Ten opzichte van elkaar hebben ze wel eens onenigheid maar 's avonds zitten ze heel dicht tegen elkaar aan, op de grond in het hoekje rechts aan de voorzijde van de voliere. (Het meeste zicht op mij in de kamer) En overdag eten ze ook geregeld uit hetzelfde bakje terwijl er twee met zaadjes gevuld zijn. Ze zoeken elkaar toch wel steeds op.

Dus ik maak me geen zorgen, maar als ze los zijn dan wil die ene gewoon steeds aan mijn oor krabbelen en die ander is een beetje minder brutaal. Maar ook die kan ik zo oppakken en op mijn schouder of in de voliere zetten... we zien wel.

Ik zal komende week weer eens een fotootje plaatsen!

[Barbara]

Ja leuk Marcel, wij willen ze wel weer eens zien! Ze zien er vast weer een stukje volwassener uit!

Het lijkt me trouwens echt leuk als je ze op kunt pakken, dat komt niet zo vaak voor. Dan kun je nog lekkerder met ze kroelen denk ik.

Grappig dat ze op de grond zitten samen, slapen ze daar ook? Volgens mij doen valkjes dat niet vaak. Ze zijn bijzonder die 2 van jou!  ::) :)

[Marcel]

Leuk dat je graag foto's ziet, ik had er na de eerste tijd ook niet meer zoveel gemaakt (gaat het met kinderen ook niet net zo?) Ik had deze nog liggen, van een proefopstelling die ik maakte van het idee dat ik de "hoekpost" noemde (zie Kooien, volieres en klimbomen). Het originele idee was om iets te maken in een hoek, met 3 touwen. Een variant met 4 touwen is natuurlijk niet geschikt voor in een hoek maar dan kun je hem aan een muur maken:



Gisteravond maakte ik nog een paar foto's van hoe ze dan in de hoek van de voliere zitten:



Ze zitten dus geheel in het hoekje, op de volgende foto bij de pijl:



Nu moet ik zeggen dat daar een deurtje zit, maar na 21:00 uur maken ze ook niet meer de indruk dat ze eruit willen. Dus ik hou het erop dat ze vanuit die hoek beter naar mij kunnen kijken (nog meer rechts op de bank) of beter naar de televisie (links op wielen, maar in de andere hoek kun je die dus niet goed zien). Jullie mogen het zeggen!

[Marcel]

Ik heb zojuist ook nog even een paar foto's gemaakt, zelf met gestrekte arm en de camera op mezelf gericht. Geen kwaliteitsfoto dus, maar als je begrijpt dat ze op de gok zijn genomen zijn ze best leuk volgens mij.



Hierboven Mika, die dus moeilijk bij me weg te houden is...



Maar gelukkig komt Kimi er ook af en toe bij zitten...



Maar dan vind Mika het natuurlijk al gelijk wat minder leuk...



Maar gelukkig zijn ze nu tijdens het bewerken en plaatsen van deze foto's beiden bij me blijven zitten. Dus het komt wel goed met die vogels. Kimi is ook 10 dagen jonger, dus misschien komt die komende week ook wel aan mijn oren sabbelen.

Ze zijn van 12 en 22 juni, dus nu zo'n acht weken. Ze hebben trouwens ook minder last van de warmte als ik, geen puf of wat dan ook. Ik ben blij dat er verkoeling aankomt in ieder geval!

Nou, ik ga weer aan het werk, ik hoop dat jullie de foto's leuk vinden!

[Barbara]

Leuk? Superleuk!!! Wat een schatjes zijn het zeg! Ik ben nooit zo weg van wildkleurtjes (sorry liefhebbers  :P), maar deze vind ik er erg lief en mooi uitzien.

[Speedy]

Hoi Marcel,

Leuke foto's  en lieve valkjes, mij maakt het niet uit wat voor kleuren ze hebben, ze zijn allemaal schattig.
Elk valkje heeft iets speciaals, dat zie ik ook aan mijn viertal.
Enkel Angel (de witkop) is de enige die ik vol mag en kan pakken en knuffelen, stevig tegen mij aan.
Speedy laat zich wel kroelen op de kop en Koko laat dat ook toe, dan blijft er over Punky, die niks van handen wil weten.
Alleen als ik iets heb of als ik stil zit, wil ze wel aan mijn ring knabbelen.

Veel plezier nog met je duo en ik heb bewondering voor ze, dat ze zo snel bij jou tam zijn geworden zo samen.
Meestal trekken ze naar elkaar toe zou je zeggen zo klein, maar ze hebben het tegendeel bewezen.

Groetjes,
Trudie

[Marcel]

Nou over tam worden, en over het probleem dat Mika te aanhankelijk werd, ik heb een avontuur te vertellen!!!

Ik wilde Mika (de grootste) op de weegschaal zetten. Kimi (de kleinste) had ik daar twee weken geleden al eens op gezet. Die woog toen richting de 90 gram. Dus ik wilde graag weten op de grootste nu de 100 gram al was gepasseerd. Net als een paar weken geleden wilden ze niet zomaar op de weegschaal en heb ik geprobeerd ze op te pakken.

Dat met de hand oppakken (dus niet op de vinger maar echt pakken) dat liet Kimi twee weken geleden makkelijk toe. Maar inmiddels zijn ze ouder en Mika vond het niet zo leuk. Na die poging vanmiddag kreeg ik beide vogels nog makkelijk in de voliere, vanavond wilde Mika niet en bleef maar wegvliegen. Niet zozeer uit baldadigheid, maar meer uit angst.

Kimi kreeg ik er wel in, maar heb ik er weer uitgelaten om ze er tegelijk weer in te kunnen doen. Dat lukte dus niet echt, maar toen bedacht ik me dat ik een blauw T-shirt aanhad. De afgelopen weken heb ik vaak zwarte T-shirts aan gehad, vanmorgen ook, maar later vanmiddag had ik een blauwe aangetrokken. Valkjes houden niet van verandering...

Dus na een paar minuten op ze inpraten en vriendelijke fluittoontjes, met een zwart T-shirt aan, heb ik ze er beiden in kunnen zetten. Werd tijd ook, want inmiddels begint het al te schemeren en normaliter zitten ze dan al in hun 'hoekje'. Na een paar zaadjes gegeten te hebben zitten ze daar dus inmiddels weer.

Ik weet dat Mika een korte termijn geheugen heeft, want ik heb zoiets al eens eerder meegemaakt in de eerste week. Toen wilden ze er niet uit en kon ik Mika er ook niet uithalen zonder vervelend te zijn. Toen mocht hij me ook een paar dagen niet echt, maar hij was dus volledig bijgedraaid tot vervelens aan toe. Dus het zal morgen wel weer goed komen...

Ik heb Mika beloofd om hem dus niet meer op te pakken, als ik ze wil wegen dan bevestig ik gewoon een tak op de weegschaal en vraag ze vriendelijk om erop te gaan zitten haha

[Mandy]

Een leuke fotoreportage Marcel! ;D
Ze zijn goed gegroeid en het zijn mooie wildkleurtjes geworden, ben benieuwd wat het straks nou blijken te zijn. :P

[Marianne]

Hoi Marcel,

Wat zijn jouw valkjes alweer gegroeid zeg.
Ben net terug van vakantie en begin nu alles weer even door te nemen.

Lekker foto's ook.

Groetjes Marianne

[Barbara]

Tja, misschien klopt dat van dat geheugen van max. 10 dagen wel gewoon... Maar ik vind dat ze maar aan elk t-shirt moeten wennen hoor, die tutjes.....  :P ;)

Ik heb eigenlijk nog nooit opgelet of valkjes reageren op andere kleren, ik weet wel dat ze blote schouders in het begin maar vreemd vinden! Ze glijden er natuurlijk sneller af en moeten zich dan weer omhoog werken, auw...... Blijven ze trouwens nooit in jouw krullen hangen? Lijkt mij zo gebeurd....

[Marcel]

Nou, het is alweer goed hoor, allemaal. Dus in een nacht is ie het vergeten. Al direct kwam Mika op mijn hoofd en schouder zitten en 5 minuten later zat ie aan mijn oor en liet hij zich kroelen. Wel prettig, dat korte termijn geheugen. Ik ben uiteraard niet van plan om altijd zwart te dragen, maar in zo'n geval trek ik dan graag even wat zwarts aan. Maar over een tijdje zal het ook wel niet meer uitmaken.

Ze blijven niet aan mijn krullen hangen, ook niet voordat ik gisteren naar de kapper ging. Ze hadden er eerder houvast aan zo leek het. Ze zijn er nu voor de helft af maar ze zitten er net zo goed op. Misschien was dat gisteravond ook wel even wennen voor ze, korter haar (het is niet superkort hoor)

Maar hoewel ik dus een methode ken om de aanhankelijkheid te verkleinen, is deze toch wat te drastisch om op herhaling te gaan. Plus dat ik geen zin heb om achter een vogel aan te gaan die erin moet, dat was gisteren de eerste en hopelijk de laatste keer.

Ik ga de komende dagen proberen om ze ook zelfstandig de voliere in te laten gaan. Sinds ze de pap eenmaal lekker vonden heb ik ze er nooit uit hoeven halen, dat doen ze altijd zelf (als de deur eenmaal open gaat dan spoedden ze zich naar de deur).

Door altijd eten te verversen als ze eruit zijn, hoop ik dat ze er ook zelfstandig weer in gaan na een paar rondjes vliegen. Als ze trek hebben uiteraard. Als ze beide kanten zelf op kunnen, dan is het ook handiger met een eventuele oppas...

PS ze blijven toch naar de lamp vliegen, ondanks het karton. Ik weet zeker dat als ik het er weer af haal dat ze er weer halve dagen op zitten. Ik ga proberen om met blauwtransparante folie (heb ik nog niet, maar moet wel te krijgen zijn) banen tussen de armen van de lamp en de bevestiging te maken. Dus dat ze door de banen niet kunnen landen op de armen, maar dat de lamp er toch mooi uitziet (misschien nog wel fraaier)

[Barbara]

Haha, zo zorgen de valkjes nog voor kunst in de kamer!

Meestal als je lang genoeg wacht,gaan ze uiteindelijk vanzelf wel weer de kooi in. Maar of ze het ook op commando gana doen.... ik ben benieuwd naa rje trainingsperikelen! :D

En als ze echt goed tam zijn kan ook de oppas ze meestal wel terug zetten hoor, als die het durft natuurlijk maar dat is wel te hopen.