6 mei 2025, 22:15:46

Hoe het gaat...

Gestart door Tara, 22 augustus 2005, 15:12:59

« vorige - volgende »

Petra en Cheeky

Ha Tara,

Je ziet het: je wordt bent hier gewoon nodig! Kijk vooral naar de mensen die het beste met je voorhebben en laat eventuele anderen gewoon links liggen! Dat doe ik ook, en ik heb zoveel plezier van het forum! De mensen zijn allemaal even lief en hartelijk. Natuurlijk hebben wel eens mensen een andere mening of word ik ook lekker geplaagd, maar dat moet kunnen, toch? (en ik ben zelf ook een grote pestkop, dus dat scheelt... ;) ;D ) Als het er op aankomt, kun je geen hechtere club vinden. In ieder geval al de mensen die allemaal al gereageerd hebben!

Wat je valkjes betreft, ik weet niet precies wat er aan de hand is, maar ik hoop dat alles goed komt! In ieder geval hoop ik dat het belang van de valkjes boven alles staat.

Liefs enne... sterkte met je gezondheid en je dip!

Petra

bobbie

Hoi Tara,

Wat lees ik hier nu toch allemaal. Ik miste je al veel eerder want ik zag nergens je naam meer staan. Nu heb ik eindelijk je naam weer gevonden en dan zou je stoppen  ???
No way!!!. Echt niet.

Wat moeten wij dan? We hebben gechat, ik heb je wel vaker uit een put gepraat en dat gaan we nu weer doen.

Gooi er uit wat je wilt en wij reageren wel en proberen je te helpen.

Afgesproken?

Ik klik hier aan dat er bij mijn e-mail een berichtje komt dat er iets is geplaatst zodat ik je altijd terug kan vinden.

Hou je taai en spuien maar!!!

Groetjes, Nel :)

margreet

hallo Tara,

Soms wordt het je weleens teveel en dan gaat al het andere ook niet lekker, of alles dan tegenzit, de ene mens is daar gevoeliger voor dan de andere, dit geeft ook lichamelijke klachten, als het nodig is raadpleeg een arts, die zijn daar tenslotte voor, al is het maar om eens te praten. Ik volg je al bijna 2 jaar op deze site en heb je leren kennen als een lieve spontane meid met het hart op de juiste plaats maar wees nu maar eens egoistisch en zet jezelf bovenaan op het lijstje, zorg goed voor jezelf. En wat je dieren betreft, het houden van dieren heeft 1 nadeel, hoe goed je ook voor ze zorgt het risico dat ze ziek kunnen worden is altijd aanwezig, of je nu 1 valk of er 20 hebt daar ontkom je niet altijd aan, wees daarin niet te streng voor jezelf. Ik hoop dat je snel weer een beetje opknapt. Lieve groetjes van

Margreet

Tara

Hoi hoi,

Lin,
Seraiyo slaapt op een handdoek naast m'n hoofdkussen, hij kan praktisch niet stikken, en ik slaap niet vast gelukkig, en als Seraiyo niet bij mij kan liggen, jee jee wat een kabaal dan, dus ja :-\

En ahh, wil wel enkele dingen vertellen,
neem nou mijn ouders, ze vertrouwen mij momenteel even niks meer toe, ze dreigen dat ik eens ferm zal schrikken als ik thuis kom, ze dreigen mijn vogels weg te doen, mijn paard weg te doen.

Ze zitten nu voortdurend te zeggen dat dit de laatste valkjes zijn die binnen mogen, dus als ik nog eens problemen heb met jongen, tja pech jonkie, sterf jij maar, ben niet bevoegd te helpen. Dit vind ik dus ontzettend erg :'(

De valkjes... Tja, wat zou er mis zijn he :'( :'(

Mijzelf weten jullie ondertussen al een beetje hoe het met mij zit... Maar het gaat wel beter hoor dus denk niet dat ik nog naar een dokter zou moeten.

Denk dat het allemaal beetje kwam dat laatste door de stress op 't werk ook, zijn er daar veels te veel die achter me roddelen en daar kan ik totaal niet tegen.... Doet pijn, maarja :(

Ik wou gewoon dat men mij eens kon ervaarden zoals ik ben, maar velen kunnen dat blijkbaar gewoon niet :'(

Groetjes, Tara

Rianne

Ik snap je ouders niet, als je goed voor je valkjes en je paard zorgt, is er toch niks aan de hand? Ik weet niet hoe oud je bent, maar je ouders hebben je toch toestemming gegeven om valkjes te houden??

gonnie

Hoi
tara
waarom moet jij ferm schrikken  ?
dat is toch niet gewoon , het lijkt alsof jij iets overgetelijks gedaan hebt, en paard wegdoen het is te gek voor woorden, dat moet jou erg aangrijpen .Je hebt toch geen dieren om dan ze maar weer weg te doen , ik snap het niet, ik vind het heel erg voor je en zou willern dat ik iets voor je kon doen.
Sterkte Tara
Groetjes Gonnie




Tara

Hoi Rianne,

ik ben 16, word in mei 17.
Ze geven me idd de toestemming, maar weten zeer goed dat mijn valkjes mijn alles zijn en als ik ook maar iets misdoe in hun ogen is dat al dreigen met de valkjes.

En idd Gonnie, het grijpt me ook aan.
Nuja...

En zegt ze dat ik wss mijn vogels liever zie dan Dakoni, mijn paard, maar da's niet van liever zien ofzo... Maar ah, weet je... Zij ziet haar paard blijkbaar ook liever dan ... Nja... Ze gaf het praktisch toe toen ze zei dat ze mij niet kon helpen anders zou haar paard er ook vandoor zijn.

Moeilijk uit te leggen.... En mijn kleine Seraiyo mag niet eens in huis blijven... Vind dat erg, echt wel :(.

gonnie

Hoi Tara
je kan toch om meerdere dieren geven , wij hebben ook meerdere en als het aan mij ligt komen er alleen maar meer , je houd van al je dieren , die zijn altijd (bijna) lief voor je, en dat bijna komt alleen maar omdat mijn fransje momenteel hormoon kuurtjes heeft , en dat gaat weer over.
heeft je moeder ook een paard of begrijp ik het verkeerd.
Groetjes Gonnie




Tara

Hoi Gonnie,

ja die heeft ook een paard en toen het ongeluk gebeurde de eerste keer bleef zij gewoon toekijken op d'r paard, zegt ze tegen mij dus dat ze er niet vanaf kon omdat ie ook zot zou doen, maar als dochter wat zou tegengekomen zijn.... Ohja...

Groetjes...

Petra en Cheeky

Ha Tara,

Ik proef tussen wat je vertelt door dat er veeeeel meer aan de hand is en dat wat je nu vertelt meer de druppels voor je zijn die de emmer laten overlopen!

Welke ouder die van zijn kind houdt, dreigt haar lievelingetjes weg te halen zonder reden. Kijk, zou je niet goed voor ze zorgen, of zouden ze te duur zijn om te onderhouden of zoiets, dan zou ik het kunnen begrijpen, maar hier sta ik echt van te kijken! En dan ook nog wat je vertelde wat er bij het ongeluk gebeurde, dat je moeder op haar paard min of meer toekeek. Was ze bang en was dat de reden? Dat snap ik dan nog wel, sommige mensen bevriezen letterlijk als er iets heel ergs gebeurt, maar dat is iets waar ze zelf niks aan kunnen doen.

Ik hoef echt niet alles te weten hoor, begrijp me goed, maar ik heb echt het gevoel dat er veel meer aan de hand is. Hoe dan ook, ik wens je heel veel sterkte toe!

Liefs,
Petra

Tara

Hoi lieve Petra,

nee, ze stond toe te kijken, wilde niet eens met mij naar het ziekenhuis, zei dat ik een beetje krokodillentranen had zeg maar, weet niet hoe ik het perfect moet verwoorden. Achteraf zat ze dan te lachen... Meerdere mensen zeiden ook dat ze het recht niet had zoiets te zeggen (ik had geen tok om) omdat ze zelf geen tok om had en zo, en dat ze zo lachte, vond men ook niet normaal.. Nee ze bleef gewoon zitten op haar paard zodat haar paard niet kon vluchten.

Groetjes, Tara

Petra en Cheeky

Dat is wel erg hard hoor, Tara, als ze zo reageert als je vertelt! Mijn moeder zou hartstikke bezorgd zijn en direct komen kijken of ik OK ben. Je moeder heeft toch gezien hoe je er na het ongeluk aan toe was? Dan zag ze toch ook wel dat je je niet aanstelde? 't Is jammer dat je nog redelijk jong bent, want anders zou op jezelf wonen misschien verstandiger zijn. Nu word je toch steeds weer met dit soort dingen geconfronteerd!  Heb je niet broers of zussen, met wie je hierover kunt praten? Of anders een goede vriendin die de situatie een beetje kent?

:-*
Petra

Roosje

Jeetje ik sta echt versteld hiervan. Heb even geen woorden meer, sorry.

bobbie

24 augustus 2005, 18:51:57 #28 Last Edit: 24 augustus 2005, 20:39:44 by bobbie
Hoi Tara,

Het is helaas weer hetzelfde liedje als vorige keer.

Ik vind dit heel erg voor je.

Wat heeft er vorige keer geholpen dat ze toen bijdraaide?
Toen moest je ook al je beesten wegdoen en er mocht er geen een meer binnen blijven, dat kan ik me herinneren tenminste. Op een gegeven moment werd ze weer mild. Ik geloof dat toen de aanzet was omdat je moeder en haar vriend je te brutaal vonden (waren hun eigen puberteit schijnbaar vergeten  ::) ). Wat was nu de aanleiding? Misschien kunnen we je een eindje op weg helpen.

Sterkte meis, we horen van je.

groetjes, Nel

Tara

Nu gaat het echt niet meer, slechte dag op 't werk, de bazen maken me zowat zwart, dacht toch met hun overeen te komen, nja, de baas zei dat ik even moest helpen aan de afwas dat die mee zou zijn en dan komt de bazin schreeuwen tegen me :'( Beetje later zegt de baas dan van ohja ik had haar daar gestuurd, naar 't schijnt had ze ook vanalles zitten zeggen achter mijn rug, dat ik denk dat ik daar nu op een heel slecht blaadje sta :(. Daardoor al niet meer blij vandaag, kom ik dan bijna thuis, mijn ma zou eten overgehouden hebben, maar dus toch niet nee want ja iemand anders is komen eten en heeft het mijne dan ook maar bij opgegeten, ipv ze zegt dat ze wat gaat overhouden, nee hoor, eet maar op :(. En alsof dat nog het ergste was zit ze weer geheel te snauwen naar mij, dat ze haar niet laat doen door mij e.d.

Ik mag gewoon niks, mag ik dat niet even zeggen :(.
Dit is het gewoon even hoor, ze doet maar wat ze wil :'(

Dan nog een 'vriend' (dacht toch dat ie een vriend was) die al privé dingen heeft doorverteld, gaaf he?

Maar weet je ik hou er misschien beter over op, ik wil niet dat jullie mij ook al als aansteller gaan aanschouwen, want ik wil gewoon dat men mij accepteert en dat lukt blijkbaar steeds minder hoe meer ik mijn best doe....

Heb nr. gevraagd aan iemand van een van mijn bazen en sms gestuurd met mijn excuses, hoop dat dat niet te overdreven is :(