toevallen bij vogeltje, vandaag 2de keer...

[Sander & Lenke]

Enkele weken geleden zat ik alleen thuis met het vogeltje. Hij vliegt niet los, maar klimt in de kooi op mijn hand. Daar probeert hij met mijn hand te seksen (wat hij niet mag, maar niet afleert), dus ik probeer dit constant te voorkomen. Wat gebeurt is dat hij constant op mijn hand hupst, zachtjes in mijn vingers bijt en blijft proberen.
Geen probleem, normaal gesproken. Tot die ene keer hij ineens angstaanjagende geluiden begon te maken (geluiden waren alleen te vergelijken met dekeer dat zijn staart vast kwam te zitten en hij dus niet meer weg kon). Ik hoorde in zijn gekrijs pijn of angst oid, iig dat hij niet blij was. Hij begon alle kanten op te vliegen, tegen de kooi aan enz. enz. Ik ben totaal in paniek geraakt, ik was er echt van overtuigd dat hij dood neer zou vallen. Na enkele minuten was het over, en heeft hij op de bodem van de kooi bij zitten komen, en leek hij behoorlijk ziek. Echter, na 3 minuutjes ofzo was hij bijgekomen, klom hij weer op zijn stok en was het over.

Hierna heb ik de dierenarts gebeld, en verteld wat er gebeurt was, maar hij wist het ook niet. Omdat mijn valkje buiten de kooi niet tam (te krijgen) is, wilde ik overleggen of de stress opwoog tegen het bezoekje, maar de DA raadde af meteen te komen, ook omdat hij nergens last van leek te hebben.

Hierna is er niets meer gebeurt, tot ik vanmiddag film zat te kijken met mijn vriend en ik weer met het vogeltje aan het spelen was. Weer begon hij te krijsen, en vloog de tralies in. Daar bleef hij ziek zitten zitten kijken, hij is dit keer niet de hele kooi doorgevlogen ed. Hierna is hij voorzichtig naar zijn stok gegaan, je zag dat zijn evenwicht totaal weg was (viel bijna vna de stok, staart alle kanten uit enz. enz.) en zo heeft hij even gezeten. Na enkele minuten was hij bijgekomen, klom hij op zijn voerbak, ging eten en was het weer goed.

Het was de tweede keer dus lang niet zo erg als de eerste keer, maar ik (en ook mijn vriend) ben er verschrikkelijk van geschrokken dat het weer gebeurde.
Ik vroeg me dus ook af of iemand hier bekend mee is? Heb het stukje over epilepsie al gezien, maar hij krijgt geen spierverkrampingen, en valt niet van zijn stok, hij begint als een idioot rond te fladderen door de hele kooi (de eerste keer dus ook tegen zijn kooi aan, met zijn hoofd, alsof hij niets zit) en hartverscheurend te krijsen....

Overigens is, na deze toeval en na het bijkomen, alles over, hij klimt weer op mijn hand, gaat meteen eten, drinken, meestal zit hij dan te kletsen (fluiten, zachtjes klikken e.d.) en reageert ook direct weer op me (fluit terug enzo)
Kortom: HELP...

[Hermien]

Ik weet niet of je mijn reactie elders hier al eens hebt gelezen, maar ik heb jaren geleden een grasparkiet gehad die hetzelfde deed. Niet van zijn stok vallen, maar zoals jouw vogel wild en ongecoördineerd in de kooi rondvliegen en dan op de bodem eindigen om daar versuft te blijven zitten. Inderdaad was mijn grasje dan ook even helemaal het evenwicht kwijt. Wanneer de vogel daarna weer op stok gaat kun je hem/haar maar beter even flink laten uitrusten. Het is een vreselijk akelig en eng gezicht als je dit ziet gebeuren, maar ik heb me destijds door een tv-dierenarts, Henk Lommers, laten vertellen dat het epileptische aanvallen zijn en die verlopen hetzelfde als bij de mensen. Je kunt er helaas niets tegen doen. Ik heb destijds ook wel bedacht dat het niet slim zou zijn om mijn grasje vrij rond te laten vliegen, maar heb die gedachte toch maar uit mijn hoofd gezet. Gelukkig kwamen de aanvallen alleen in de kooi voor en ook niet zo heel erg vaak. Niet in de zin van x maal per week of maand. De vogel is er oud mee geworden en op den duur leer je er zelf ook wel mee om te gaan. Maar eng en verdrietig blijft het zeker. Sterkte ermee!

[Bello]

Hoi Lieke,

Epilepsie bij vogels heel eng om te zien.

Hou het in een boekje bij wanneer hij een aanval heeft en hoe lang dit aanhoud.

Je kunt als hij een aanval heeft en je bent thuis rustig tegen hem praten, als hij dan weer bijkomt weet hij dat hij niet alleen is.

Als het zo nu en dan een aanval is kun je overleggen met een goede vogelarts want als het te erg word en dan komt de dierenvriend in je naar boven dan weet je wat je het beste voor hem kunt doen en dan moet je de moeilijke weg maken naar de dierenarts.

Maar dit is echt dan de laatste weg zover is het zeker nog niet ;)

Dorothé

[Sander & Lenke]

we hebben Barry nu zo'n jaar, en eigenlijk de afgelopen 2 maanden voor het eerst (en dan meteen 2x).
Ik ga in ieder geval morgen of overmorgen even bellen, vond een dierenarts die gespecialiseerd is in vogels aan de linkerkant hier, die bij ons in de buurt woont, dus ga even vragen wat hij wil.

Zag ook een ander topic over epilepsie, daar werd over medicijnen gesproken? Heeft iemand daar misschien ervaring mee..

-------------------------

Update: heb zojuist even de dierenarts gebeld, die ik hier links zag staan. Deze gaf als tip aan om het op te nemen, maar dat is eigenlijk ondoenbaar, kan niet 24/7 een camera neerzetten, en het duurt allemaal zo kort.
Ook gaf zij aan hem mee te nemen, zodat ze hem kunnen onderzoeken.

Twijfel zelf heel erg wat het goede is, de medicijnen zou ik hem handmatig moeten voeren, en daar het vervoer naar de DA bij, is een hoop stress voor zo'n klein vogeltje. Ik ben er nog niet over uit of dat opweegt tegen af en toe deze aanvallen. Heb het nu 2x in anderhalf jaar gezien. Mocht het inderdaad erger worden en maandelijks of zelfs wekelijks gebeuren ga ik meteen naar de DA,  maar in deze frequentie twijfel ik wat het meest eerlijk is tegenover de vogel...

[Patries]

Hoi Lieke!

mijn valkje had precies hetzelfde. Hij had het alleen vaak snachts. zoals al eerder gezegt, wijst het wel op epilepsie. ik zou vanaf nu ook snachts alles goed in de gaten proberen te houden. vooral omdat mijn valkje het ook altijd snachts had. helaas kan het niet verholpen worden. mijn valkje heeft een spuitje gekregen (na een ernstigere aanval) met medicijnen die het vertragen, maar een paar dagen daarna kreeg hij het alleen maar erger.

ik heb toen ook een specialist ge-emaild, en die heeft me allemaal informatie toegestuurt. misschien dat ik hem door kan mailen? als je wilt natuurlijk ;)

Gr. En succes!

Patries

[Sander & Lenke]

dat zou ik erg prettig vinden, dankjewel!

Grappig dat jij zegt dat er geen medicijnen zijn, volgens de DA-assistente wel. Dat maakt de keus alleen maar moeilijker om toch langs te gaan.... Denk dat we het toch nog afwachten.

Overigens slapen wij in de kamer naast de vogel, dus mocht hij 's nachts een aanval krijgen, hoor ik dit meteen! Tot nu toe is het 's nachts stil gebleven.

[Sander & Lenke]

Ik weet dat het een heel oud topic is, maar wilde toch nog eens reageren hierop.

Ondertussen zijn deze aanvallen vaker voorgekomen, de ene keer vaker als de andere keer, de ene keer erger als de andere keer, maar nooit meer zo erg als de eerste keer, alhoewel hij er 2 vlak na elkaar heeft gehad toen we terug kwamen van vakantie...

Ondertussen hebben we wel een regelmaat kunnen vinden in zijn aanvallen, namelijk in stressvolle situaties of als hij extreem opgewonden raakt. Bijvoorbeeld toen we terug kwamen van vakantie en hij ons weer zag, terwijl ook de tv aanstond, als hij op mijn hand zit en we samen aan het spelen zijn enz. enz.

De laatste 2 zijn alweer van een week geleden, 3 dagen achter elkaar, maar wel heel erg licht gelukkig. Hij kon zelfs op mijn hand blijven zitten, alhoewel ik die wel heel stil moest houden, want hij hield zichzelf niet meer vast. Hij begon alleen te trillen en te krijsen en 1 van zijn ogen begon te "twitchen", maar niet meer in wilde weg door de kooi te vliegen en tegen de tralies te vliegen gelukkig. Het enige wat ik op zo'n moment kan doen is zachtjes tegen hem praten om hem te laten weten dat ik er ben.

We hebben besloten geen dierenarts te raadplegen, vooral omdat bij een tweede gesprek deze ons vertelde dat we dan voortaan dagelijks medicijnen in zijn bekje moesten stoppen. Hoewel Barry redelijk tam is in de kooi en ook steeds een beetje meer tam er buiten, is hij bij lange na niet tam genoeg om dagelijks een pil naar binnen te duwen. De stress die dat oplevert zal het alleen maar erger maken i.m.o. Dit neemt natuurlijk niet weg dat het heel erg moeilijk is en dat ik me soms afvraag of ik wel de goede keuze maak op deze manier.

Pff, advies blijft zo welkom en ik zou zo graag horen wat het goede is in deze... Wat geeft het beest de minste stress, deze aanvallen, of dagelijks medicijnen in z'n bek stoppen... :'(

[Hermien]

Als ik een advies voor je hád, zou ik je die zeker geven. Maar ik vrees dat je weinig meer kunt doen dan je al doet. Geef je beestje gewoon een lekker rustig leventje en heel veel liefde! Sterkte!