Zoals misschien sommigen al gelezen hebben, heb ik sinds een paar week van Martijn (m'n vriend) mijn zin gekregen om eindelijk een valkje in huis te nemen. Voeger heb ik bij m'n ouders ook al een valkje gehad, en dit misde ik toch wel...

Aangezien het m'n eerste valkje is die ik helemaal zelf moet verzorgen.(thuis had je immers alleen de plezier momenten ervan) vond ik het wel leuk om ook maar eens een dagboekje zo nu en dan bij te houden.


Het begin
Afgelopen week heb ik me via valkparkiet.com goed ingelezen over het houden van een valkparkiet, zodat ik het valkje de juiste huisvesting kan geven en er een goede band mee zou gaan krijgen.

Deze dagen ben ik ook in contact gekomen met een particulier die jonge valkjes had, aangezien ik ook graag een jonge valkje wou hebben. Na wat e-mail contact, foto's, belcontact kreeg ik best een goed gevoel over de persoon en het nestje.

De kennismaking
Afgelopen vrijdagavond zijn we wezen kijken bij het nestje. Hij had nog twee lutino's en een parel valkje van zeven weekes oud. Zelf ging na de foto's mijn gevoel uit voor een lutino valkje. Eenmaal binnen gekomen schrok ik van de vacht/veren van de jonge valkjes, aangezien één lutino een kale borst had, de parel een kale hals en de andere lutino ook een kale hals en een plekje op de vleugel en achter op het hoofdje.

Hij merkte dat ik ervan opkeek en zei direct dat het van de pap kwam die ze nog kregen samen met grote parkietenvoer en eivoer. Door de manier waarop hij het uitlegde was ik op dat moment gerust gesteld. De valkjes waren erg levendig en nieuwsgierig naar ons. Eenmaal contact met een lutino valkje merkte ik dat ze al vrij tam waren.

In eerste instantie hapte hij naar m'n vingers, maar nadat hij doorhad dat ik ze niet terugtrok had ik hem al gauw op mn vinger zitten en begon die vrolijk te fluiten. Ik wist op dat moment direct 'dit is hem', en we hebben hem meegenomen naar z'n nieuwe omgeving.

Het eerste uur vernam je goed aan de houding datie flink alert was, maar ook heel erg nieuwsgierig en ging lekker aan de klim door de kooi. Hij had nog geen pap gehad die avond omdat ze dat normaal rond 21:00 uur gaven altijd, dus kreeg hij het hier. Zonder enige moeite hapte hij het pap uit de theelepel die ik bij hem in de buurt hield.

Een paar dagen verder ondertussen
Martijn heeft ons valkje Pino als naam geven, aangezien het een echte Pino is! Pino is een vrolijk valkje die aardig gek begint te raken aan de aandacht om zich heen, maar wel eerst een keer hapt naar de vingers tot hij merkt dat je ze niet wegtrekt.

Op je vingers zitten vindie ook erg interessant, en fluit vrolijk op het moment datie bij je op de vingerof schouder zit. Hij is ook erg nieuwsgierig naar de omgeving merk je, en heeft zelfs zijn eerste vlucht onverwachts gemaakt. Dit vond Martijn erg snel gaan en schrok zich dood (Martijn heeft namelijk een lichte fobie voor vliegede beesten).

Word vervolgd....

welkom pinootje  ;D

Super leuk verhaaltje!!!!!!!

Welkom hier op het forum en leuk dat je en dagboekje begonnen bent!!

Ik kijk uit naar jullie volgende avonturen!

Welkom!
OOk wij hebben sinds vrijdagavond een jong valkparkietje. Joep genaamd. Het is eenvrouwtje maar fluit er ook aardig op los.
Veel plezier met Pino.

Veel plezier met het schrijven over Pino.

Bedankt voor de lieve reacties!
Ik zal m'n best doen om het zoveel mogelijk bij te houden..


Pino heeft de laatste dagen goed ontdekt dat hij kan fluiten, en laat dit ook graag horen als hij als een acrobaatje door de kooi heen klimt. Het klimmen kqn hem niet gek genoeg... van de zijkant van de kooi tot onderste boven op het dak! Eerste keerdacht ik echt van 'ik droom, en dit is echt maar eenmalig' maar dat is dus nietwaar.

Hij klimt gerust vanaf het dak zo naar zijn schommeltje..

Hij eet ondertussen alleen nog maar zijn zaad, eivoer, trosgierst en knaagt graag aan zijn exotic stok. Aan de pap krijg ik hem namelijk sinds twee dagen niet meer.. kieskeurig misschien? Fruit wil hij totaal niks van weten, zelfs niet als dit maar het enige is wat in zijn kooi te vinden is... Op naar de groente dus!

Aandacht vragen weet hij ondertussen ook heel goed. Zelfs zo goed dat Martijn er ook al zelf op af stapt en hem uit zijn kooi haalt. Sinds gisteren vind Martijn het zelfs leuk als Pino rond vliegt door de woonkamer. Ik merk wel dat hij tijdens hrt vliegen nog niet zo goed weet waar hij op kan landen, en zie hem dan ook zoeken.. Als ik dan mijn arm uitrek of mijn hand ophaal krijg ik ook contact met Pino en land hij 9 van de 10 keer op mij en begint vervolgens lekker aandachtig te zeuren.

Pino heeft de laatste dagen een ochtend ritueel gevonden. Ook al is Martijn al wakker, zodra ik de kamer binnen kom begint hij alle aandacht te trekken in de kooi.

Eenmaal zijn bruggetje van de kooi open is hij rustig. Zodra ik dan zit moet ik oppassen want dan komt hij direct aangevlogen voor aandacht. Puur vanaf mijn hand of arm, schouder is nog te dichtbij?

En de directeur vertelt wel offie er ooitgenoeg van krijgt of niet... haha

Foto's!

Ooooooo wat een leuk verhaaltje en die foto's hij is echt heeeeeeel erg schattig hooor!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Dat vliegen is toch niet zo erg? Het is het leukste wat ze doen vinden ze zelf hahahahaha.

Echt een aandacht trekkertje  ;D ;D ;D ;D

Aan dat vliegen ben ik eigenlimks erg snel aan gewend, en Martijn ook.. Vind het ook wel gezellig zodra die de woonkamer dorgaat haha.

En aandacht trekken kan die idd erg goed  :D

Pino zit de laatste dagen op een stabielgewicht van zon 87 gram, en is nog iedere dag evennieuwsgierig naar de omgeving.

Zodra de kooi open gaatzie je hem ook direct erna toekomen om vervolgens zijn vleugels uit de strekken.

Vandaag moest zijn kooi schoongemaakt worden, en Pino zit dan graag 1e rangs om te kunnen volgen wat je allemaal uitspookt met zijn domein.

Na het schoonmaken had ik voor de gein zijn schommeltjeaaneenspotje gehangen in huis, en dit blijkt 1 groot succes. Hij doet nu niks aan meer dan van zijn kooi, naar de schommel, naar mijn schouders vliegen..

Ondertussen zijn we bezig met een grotere kooi, aangezien we zodrz het op ons pad ko t een maatje in de kooi erbij komt. Mag direct, maar ook pas weerint voorjaar. Tis net welk valkje op ons pad komt inde toekomst...

Ooo wat een schatje ;D...

Aangezien ik bezig ben met een nieuwe baan waar ik grag voor wil komen te werken is het dagboek er een beetje bij in geschoten, aangezien mijn overige tijd naar de diertjes gaan...

Pino blijft eigenwijs met groente en fruit eten waardoor ik vandaag vitamine druppels gehaald heb, zodat pino toch zijn vitamines binnenkrijgt.

Afgelopen weekend hebben we voor pino op twee plekken een gat geboord in het plafond waar we een haakje aangemaakt hebben. Hkeraan hebben we nu schommels hangen voor pino. Dit vind hij schitterend! Zodra hij vliegt gaat ie ook constant van schommeltje naar schommeltjenaar schouder/hoofd.

Vanmorgen verbaasde mij dat pino voor het eerst een klein melodietje overnam die we iedere dag meerdere malen naar hem fluiten.. nu hopen dat dit doorzet!

Zijn gewicht zit nu constant rond de 87 gram, en lijkt erop dat er dusook niet meer bijkomt..

Afgelopen weekend heeft Pino een flink grotere kooigekregen, namelijk papagaaienkooi jock. Dit ook omdat we langzamerhand een maatje erbij willen voor Pino.

Pino zelf zit nu eigenlijks meer in de kooi, dan erbuiten. Denk dat het komt doordat er nieuwe dingetjes in zitten. Ook zeurt hij nu 's ochtends niet eens momenteel datie eruit wilt. Pas als ik hetdak openzet zie je Pino eruit klimmen..

Nu hopen dat we binnenkort een mooi valkje erbij kunnen zetten voor ons super lief valkje!


(Let niet op de wand, en de gaten. Deze wand pakken we zsm aan. Is nog van de vorige bewoner waar we zijn komen wonen doormiddel van een woningruil)

ziet er leuk uit !!!