Hallo allemaal! Hopelijk hebben jullie wat tips voor me, want ik weet even niet meer wat ik met ons valkje aan moet.

Sinds korte tijd valt ons valkje mij of mijn vriend aan. Eerst was het heel af en toe, maar de afgelopen dagen is het meerdere malen voorgekomen.

Hij is alleen agressief als hij uit de kooi is. Eerst vliegt hij vrolijk rond, is er niets aan de hand en zo vanuit het niets komt hij met z'n bek open op ons afvliegen. Handen zijn dan ook niet veilig, als je je maar iets beweegt dan heb je een valkje in je hand hangen.

Omdat het nu steeds vaker voorkomt, is het ook steeds moeilijker om te negeren. Zodra hij bijt probeer ik hem weg te zetten en zeg dan nee, draai dan mijn hoofd weg en kijk hem niet meer aan, negeren dus. Als hij stil zit probeer ik vrolijk tegen hem te praten.

Het valkje is nu ongeveer 1 jaar oud. Aan zijn verdere gedrag heb ik op dit moment geen veranderingen waargenomen. Hij eet goed, ontlasting is goed, laat zich (als hij zin heeft) gewoon kroelen.

Heeft iemand misschien nog tips die ik kan proberen? Ik weet dat ik moet volhouden, maar het wordt steeds zwaarder en pijnlijker.

hoi manon,

dit is heel erg vervelend :-\

wat je kan gaan doen is het volgende:
ga zijn kooi verplaatsen en ook de inrichting van de kooi veranderen. neem je valkje mee naar andere plekken, zoals de douche, slaapkamer etc. zorg voor wat veranderingen voor hem.
het kan zijn dat je valkje broeds is en daarom agressief wordt.
mocht je het willen, dan zou je er een valkje bij kunnen nemen. dit is voor hem ook veel beter.
als jij hem straft door nee te zeggen, geef je hem alweer aandacht. dus niks zeggen als je hem in de kooi doet.
ik hoop dat je hiermee wat kan.
sterkte en succes,

groetjes kim

Ik weet niet of hier iets tegen te doen is. Zelf heb ik het ooit gehad met mijn eerste valkparkiet, Gerrit. Achteraf had dat toen te maken met het weer, twee dagen later begon het flink te stormen. Daarna is het niet meer gebeurd totdat hij zo'n tien jaar oud was. Toen gebeurde het weer en ging het niet over, maar begon hij ook Gabber aan te vallen. Uiteindelijk mee naar een va gegaan en bleek het dat hij vermoedelijk een tumor in zijn hoofd had, want hij schudde ook met zijn koppie. Een jaar lang heeft Gerrit toen op medicijnen nog een mooi leven gehad. Misschien heeft het in jouw geval ook met het weer te maken........, dat hoop ik tenminste voor je.

Zijn kooi veranderen doe ik regelmatig, ook heeft hij een grote klimboom in de woonkamer en die verander ik dan ook. Volgens mij heeft hij wat dat betreft voldoende uitdaging :)

Het meenemen naar andere ruimtes kan in inderdaad wel eens proberen. Ik heb zelf ook aan een 2e valkje zitten denken, maar mijn vriend wil daar niet echt aan. Omdat we nu zo'n 'moeite' hebben met 1 valkje is hij bang dat het met 2 helemaal erg wordt.

Wat betreft het weer... dat zou inderdaad wel eens kunnen. De laatste dagen kwam het inderdaad voor toen er ook onweer in de lucht hing. Van het onweer zelf heeft hij geen last, hij reageert totaal niet op de flitsen en donders.

Verder is het echt een heel lief valkje hoor, ik hoop echt dat het een periode is en dat het weer over gaat.

hoi manon,

als je er een 2e valkje bijneemt, hoeft die niet zo te worden hoor. het kan ook zijn dat je eigen valkje zich wat alleen voeld.
het blijven groepsdieren.

ik hoop ook dat dit tijdelijk is en hou vol en moed hoor ;)

groetjes kim

Hoi Manon,

Mijn eerste gedachte bij jou verhaal is dat jullie valkje broeds is en ontzettend last van z'n hormonen heeft. Ik denk dat er het volgende aan de hand is: hij is jou zo'n beetje als partner gaan bezien en dus valt hij je vriend aan als die aandacht aan jou besteedt. Maar omdat hij van jou niet de reactie krijgt die hij verwacht (jij bet tenslotte geen valkje ;D) wordt hij gefrustreerd en begint uiteindelijk ook jou aan te vallen.

Ik heb een mannetje gehad dat toen hij in de puberteit kwam helemaal verliefd werd op 1 van mijn popjes. Hij wilde haar en geen ander. Maar zij had niet de minste belangstelling voor hem, want ze is een mensenvalkje (ze valt op m'n vader ;D). Resultaat: gefrustreerd valkje dat begon met m'n vader aan te vallen, later iedere man die over de vloeg kwam en uiteindelijk ook mij en de andere valkjes. Omdat het niet meer ging (beet echt heel gemeen) heb ik hem uiteindelijk herplaatst. Daar heeft hij tussen de aanwezige vogeltjes het evenbeeld van zijn grote liefde gevonden en is daar heel gelukkig geworden. Tevens is hij voliere-vogel geworden - als huiskamer-vogeltje was hij niet meer te hanteren, ondanks dat hij super-tam was voordat z'n hormonen op gingen spelen.

De oplossing in zo'n situatie is niet gemakkelijk. Eigenlijk komt het erop neer dat je dingen zult moeten uitproberen om te kijken wat werkt. Het zou heel goed kunnen hoor, dat het over gaat wanneer je er een popje bijneemt. Maar het kan ook evengoed helemaal niet werken. Het kan zijn dat een jong popje goed gaat, of juiste een volwassen broedrijpe pop. Het kan ook zijn dat het na verloop van tijd minder wordt als het broeds zijn overgaat en dat jullie gewoon nog even stug door moeten negeren. Het mooiste zou zijn wanneer je met een kweker kunt afsprkeken dat je de pop terug kunt brengen wanneer het helemaal niet gaat met jullie mannetje, dan is er voor jullie geen risico dat je straks met twee zulke vogels zit.

Veel succes met jullie valkje. Ik hoop dat jullie eruit komen.

Groetjes, Sanna

Hoi Sanna,

In jouw verhaal zit inderdaad wat in. Alleen is mijn valkje volgens mij een beetje 'verliefd' op mijn vriend. Dit heb ik altijd al gezegd.

Gisteren is het goed gegaan toen hij uit de kooi was. Maar ik was alleen thuis. En nu ik er zo over nadenk heeft hij mij pas 1 keer aangevallen toen ik alleen was, verder is het altijd gebeurd als mijn vriend er ook was.

Herplaatsen wil ik nog helemaal niet over nadenken, wil er toch eerst alles zelf aan gedaan hebben, alles proberen.