Marloes, 10 jaar, heeft op donderdag 14 februari een vlucht gemaakt met een slechte landing. Ze landde voorover op haar snavel en had vreselijke ademnood. Ik heb rustig op haar ingesproken en een aantal minuten was ze weer "normaal". De dagen daarna sliep ze veel, was ze erg afwezig. Ik ben maandag 18 februari met haar naar de dierenarts geweest. Haar conclusie was een luchtweginfectie. Heb een antibioticakuur (Enrofloxoral) gekregen. Het leek de eerste dagen beter te gaan.
Op dinsdag 26 februari ging het ineens slechter met Marloes. Ze wilde de dag daarvoor al niet meer eten en niet meer drinken. Op die dinsdag leek het wel alsof ze haar evenwicht kwijt was: de viel van het voederplaatje af, en zat op haar schommel geleund tegen het touw om steun te zoeken. Ik dacht: "dit is het einde". 's Middags weer naar de dierenarts gegaan. Heeft haar toen pijnstilling/ontstekingsremmer d.m.v. een injectie gegeven (Carprofen). Echter kon er geen diagnose worden gesteld. Ik heb diezelfde middag nog de Universiteitskliniek in Utrecht gebeld, met een ingelaste afspraak voor die volgende ochtend om 09.00 uur. Die avond heeft Marloes gelukkig een beetje gegeten. Marloes is aldaar onderzocht. Kon niet vinden wat op een luchtweginfectie leek, dus dat zou over moeten zijn (als dat het al geweest was). Wat mankeerde Marloes nu wel?? Onduidelijk.
Marloes is toen opgenomen en heeft een infuus gekregen met vocht en antibiotica en dwangvoeding. Ik werd dagelijks geïnformeerd over de situatie.
Op maandag 3 maart kreeg in een telefoontje dat Marloes die ochtend zichzelf erg had gepikt en veel bloed had verloren. De bloedingen waren moeilijk te stelen en voor haar leven werd gevreesd... De bedoeling was om die dag nog een bloedonderzoek te doen, maar dit lukt nu niet meer. Marloes at en dronk weer zelf, was levendig en zag er goed uit. Nu dus onder het bloed.
Ik heb voorgesteld om Marloes op te halen. Ze miste duidelijk haar partner en overige maatjes. Bovendien zat ze helemaal alleen en verveelde ze zich enorm.
De testen die gedaan waren, gaven geen beeld te zien wat er nu aan de hand was (geweest). Heb Marloes tot de volgende controle op 12 maart apart in een kooi gehouden. Haar partner zou immers de korstjes kunnen kapotpikken. Ze at en dronk goed en was erg levendig.
Op 12 maart dus weer terug naar Utrecht. Bloedonderzoek gedaan. Daar ruim 2 uur op de uitslag zitten wachten.......
De uitslag van het bloedonderzoek was vaag: verhoogd urinezuur en meer rode bloedlichaampjes dan normaal. (Het allereerste bloedonderzoek had uitgewezen dat het percentage rode bloedlichaampjes nog hoger was geweest).
Om te kunnen beoordelen wat er aan de hand is, zouden nog meer onderzoeken moeten volgen. Gedacht werd aan mogelijke hartproblemen, en de arts stelde voor om een volgende keer een ECG te maken.
De situatie vandaag, woensdag 9 april, is als volgt: Marloes eet en drinkt goed. Is levendig.
Maandag 7 april heeft ze een behoorlijke vlucht gemaakt en weer buiten adem geland. Dinsdag 8 april hetzelfde, nu rolde ze op haar linker zij en bleef daar even buiten adem liggen. Ze herstelde zich echter snel en liep weer weg.
Wie kan mij adviseren wat te doen?? Wat zou er aan de hand kunnen zijn??? Ik kan toch niet blijven dokteren met Marloes zonder concreet resultaat. Stel dat zij het aan haar hart zou hebben, wat dan te doen? Ze zit in een kamervoliere, die overdag open staat, met 3 andere valkparkieten, 4 bourkes en 2 grasparkieten.

Voeding: Teurlings vogelzaad, met universeelvoer. Ik gaf hun ook iedere dag eivoer, maar ben ik sinds vandaag mee gestopt omdat ik las dat dit maar 1x per week gegeven moet worden omdat dit slecht voor de nieren zou zijn.
Sinds maandag j.l., 7 april, ben ik bezig met Nutribird. Ik laat ze hieraan wennen en kijken hoe dit gaat. De dierenarts vertelde mij dat het reguliere vogelvoer een aantal essentiële stoffen stoffen mist dat wel in Nutribird zit.

hoi merlijn,

wat triest zeg. ik moet wel zeggen dat je er al veel voor hebt gedaan. wat ik denk, wat zou kunnen natuurlijk is dat er wat mis is in haar kopje. had je ook verteld dat het na die nare landing is gebeurt? als ik jou was zou ik nog wel het een en ander laten onderzoeken, mocht er niks uit komen dan heb jij er echt alles aan gedaan wat in jouw macht ligt. ik ben benieuwd wat je gaat doen.
sterkte met marloes!

groetjes kim

Ik denk dat ze een hersenschudding of hersenbloeding heeft gehad nav de klap na de harde landing.
Is ze verder ook zwakker aan 1 kant, pootjes, vleugels?

Hoi Merlijn,

Allereerst vind ik het super dat je je zo inzet voor je valkje :)
Het verhoogde aantal rode bloedlichaampjes, en ook het verhoogde urinezuur kunnen ook wijzen op een nierprobleem.
Drinkt jouw valkje ook meer dan wat eigenlijk hoort?
Was hij in het begin van de opname ook uitgedroogd?
Ze is natuurlijk al 10 jaar wat het op zich al aannemelijker zou maken.
Maar het blijft moeilijk soms een oorzaak te achterhalen, vaak kom je er nooit helemaal achter.

Hoi Monica,
Marloes drinkt niet meer dan het hoort. In het begin van de opname was ze inderdaad uitgedroogd, maar ze at daarbij ook niet meer.
De uitslag van de onderzoeken gaven niet direct een nierprobleem aan. Je weet natuurlijk nooit, omdat dit wel een veel voorkomend iets bij valkjes is.

Hoi Kim,
Die nare landing was omdat ze buiten adem was. Maar waardoor? Wat zou jij in mijn geval nog laten onderzoeken? Ik vind dit zo'n moeilijk onderwerp omdat het voor de vogel, het vangen (en de achterblijvers) veel stress betekent. Bovendien is het niet makkelijk om aan een vogel van nog geen 100 gram maar van alles te doen.
Hoi Rianne,
Ik denk dit niet. Ze heeft deze (nood)landing gemaakt omdat ze ademnood had. Ze is verder nu absoluut niet zwakker aan 1 kant, alleen op dinsdag 26 februari. Sindsdien niet meer.

hoi merlijn,

dat is ook moeilijk, dat snap ik. maar als die arts zegt dat hij nog een onderzoekje kan doen dan zou ik dat persoonlijk doen. hoe zwaar is hij, want als hij net onder de 100 gram weegt dan is dat toch denk ik niet te licht tenzij hij eerder altijd zwaarder was. je kan evt. nog even vragen of het ook epelepsie kan zijn. en wat betreft die voeding, daar kan hij evt ook nog van opknappen.

groetjes kim

Hoi Merlijn,

Het is een hele moeilijke beslissing. Het omvallen doet mij persoonlijk aan een hersenbloeding denken. Hoeft niet persé door de noodlanding te komen, het kan natuurlijk ook een aangeboren zwakte in een bloedvaatje zijn geweest. Ik vrees dat je helemaal zelf zult moeten beslissen óf en aan wélke onderzoeken je haar nog verder onderwerpt. Het is niet zo dat je haar medische zorg onthoudt, tot nu toe is er niks uitgekomen. Als jij vindt dat al die onderzoeken je valkje meer kwaad dan goed doen, kan ik met goed indenken dat je beslist om verder niet meer met haar te sollen. Het enige wat je dan nog kunt doen is haar het leven zo gemakkelijk mogelijk te maken en duimen dat ze het nog heel lang uit zal houden. Als ze echt van haar stok gaat vallen kun je er nog aan denken om haar in een andere kooi (eventueel met partner) te huisvesten die lager is zodat ze niet zo diep kan vallen. Dierenartsen onderschatten vaak de behoefte van een binnenvalkje om onder zijn mensen te zijn. Lekker in de eigen omgeving zijn is vaak erg bevordelijk voor het herstel.

Heel veel sterkte met Marloes en veel succes. Wat je ook zult beslissen, niemand kan zeggen dat je niet je best hebt gedaan. Jij kent Marloes het beste, jij kunt het beste voor haar beslissen wat haar goed doet.

Groetjes, Sanna

hoi merlijn,

ik ben het helemaal eens met sanna :D
je hebt al heel veel gedaan en dat vind ik al super hoor! dus je hoeft jezelf niets te verwijten. heel veel sterkte!

groetjes kim

Tot ons grote verdriet hierbij de boodschap dat Marloes zojuist is overleden.
Ik heb vrijdag nog contact gehad met de dierenarts van de Universiteitskliniek in Utrecht. Zij heeft nog eens alle uitslagen nagekeken en overlegd wat er eventueel nog mogelijk is.
Uit de eerste onderzoeken is naar voren gekomen dat de uitslagen van de bloedtest zouden wijzen op nier-/lever-problemen. Verdere behandeling zou dan ook niet mogelijk zijn.
Vandaag is er dus abrupt een einde gekomen aan 10 fantastische jaren met Marloes.
Wij zullen altijd aan haar blijven denken.

ik heb tot nu toe niet gereageerd, omdat ik geen adviezen had. Ik wil nu wel zeggen, dat ik me kan voorstellen hoe je je voelt. Ik heb hetzelfde meegemaakt met onze kat. Ook nier problemen. Je ziet ze langzaam steeds zieker worden en je kunt er niets aan doen. Veel sterkte, Mieke

Hoi Mieke,
Dank voor je bericht en je medeleven. Heb jij ooit te horen gekregen wat de oorzaak is van deze nierproblemen? Wat zou je kunnen/moeten doen om dit te voorkomen? In mijn geval zijn er ook nog andere vogels, waaronder haar partner van 14 jaar, die helemaal geen problemen hebben en kerngezond zijn.

Hoi Merlijn,

Jammer dat ze ondanks dat je van alles hebt geprobeerd toch nog is overleden.

Wij hebben een Golden Retriever van 5 jaar in moeten laten slapen, ook door nier problemen. 1 nier deed helemaal niets meer, en de andere werkte nog voor 30 %.

Ik denk niet dat je dit kunt voorkomen.


Sterkte,
Marlies

Ik ben het met Marlies eens. In de natuur gebeuren dit soort dingen ook, alleen weten wij daar niets van. Ik denk dat onze kat, vogel, hond in de natuur al veel eerder gestorven zouden zijn. Wij geven ze uitgebalanceerd voer, gaan met ze naar de dierenarts etc. Voorkomen kun je dit niet. Maar het is wel verdrietig. Groet Mieke

Hoi Merlijn,

Heel veel sterkte met het verlies van jullie Marloes. Helaas kon je niks meer voor haar doen behalve een liefdevol huisje bieden, en dat heb je gedaan. Nierproblemen kan volgens mij vele oorzaken hebben. De kans dat je er ooit achter komt waar het door veroozaakt is, is vrij klein. Misschien was het wel aangeboren. Gelukkig hebben je andere vogels nergens last van.

Groetjes, Sanna

hoi merlijn,

ik wil je ontzettend veel sterkte wensen met dit verlies.
meid je hebt er ontzettend veel aan gedaan hoor, petje af.

groetjes kim