Hoi Mandy,

Nee ik had er geen koorst bij volgens mij.
Ik hoop echt dat je snel weet wat het is, in ieder geval lekker dat je al eerder kan joh.

O gos je opa sterkte ermee meissie.
Zo begint het nieuwe jaar niet echt lekker.

Groetjes Daan

He mandy,
 vervelend dat het met je opa ook nu niet zo lekker gaat. Wel fijn om te horen dat je iets eerder terecht kunt. Nu maar hopen dat ze je verder kunnen helpen. Sterkte!
Groetjes, Irene

Hoi Mandy.

Ook ik wil je sterkte wensen. En ook vooral zeggen dat je de mensen moet laten kletsen, ik spreek uit ervaring. Ook bij mij kletsen de mensen oh daar heb je haar weer, in het begin gaf ik daar commentaar op en nu denk ik bij mezelf ik hoop dat je niet krijgt wat ik heb. Ik hoop dat de arts iets voor je kan doen. Ik blijf het volgen.

Groetjes Cobie.

Dank je Daan, Irene en Cobie. ;)

Ik ben zojuist weer bij de huisarts geweest, want ik ben nog steeds niet lekker. Ik heb nog steeds wat koortsschommelingen, hoofdpijn, keelpijn, snotteren en ik hoest flink, wat zeg ik, blaffen!
Hij heeft geluisterd en ik heb een longinfiltraat links en heb nu een antibioticakuur gekregen. Morgen moest ik eigenlijk weer gaan werken met een vroege dienst, maar dat zal nog ff niet gaan lukken, misschien m'n late diensten van het weekend wel, eerst maar ff goed uitzieken. :-/

Hoi Mandy,

Echt een rot begin van het nieuwe jaar.
Het is echt naar dat je niet weet wat je nou precies hebt. Ik hoop dat ze er snel achter komen wat je hebt, zoadat je je beter gaat voelen.

Ik herken hoe irritant het is als je telkens weer iets hebt, dan krijg je inderdaad het gevoel dat niemand je serieus neemt of dat je het inderdaad faked zoals jij zegt.
Ik loop al te kwakkelen met mijn gezondheid vanaf na de zomervakantie in 2002. Constant moe, verkouden en hoofdpijn. Ze hadden toen ook 2 keer mijn bloed getest maar niks was te vinden. Ik zat toen in het 4e jaar van mijn studie. Ik heb er zels een tijdje mee moeten stoppen omdat het niet echt meer ging.
Nu doe ik dus ook een extra jaar. Ik hoop dat ik eindelijk kan afstuderen in de zomer. Het is zo irritant dat je net voor de eindstreep het niet zou halen. Eind januari gaan ze kijken wat er nu mis is.

Het is heel wat anders dat jij hebt, maar ik herken die onzekerheid wel. Het is ook nog eens gevaarlijk als je het overkomt in de auto bijvoorbeeld. Maar daar kun je denk ik niet te lang bij stil staan.
Ik hoop dat er snel een oplossing is.
Sterkte in iedergeval!

Groetjes Andrea

Hoi Andrea,

Misschien moet je je ook eens laten testen op je schildklier, dit is iets waar veel artsen laat mee komen.
Wie weet wat eruit komt, dit is ook een veel voorkomende last die de laatste tijd de kop op doet steken.
Hij kan traag werken, maar ook te snel....je verwacht het soms niet van mensen die je kent, maar ineens is het gevonden....schildklier problemen.

Succes er verder mee,
      Trudie

Hoi Mandy,

Ik lees je verhaal nu pas, momenteel heb ik niet meer zoveel tijd om achter de pc te zitten, dus vandaar.
Wat ellendig voor je, dat je zo aan het tobben bent met je gezondheid! En dan nog de zorg erbij over je opa!
Beroerd hoor, zeker als het van die min of meer vage klachten zijn!
Wel fijn dat je wat eerder naar de KNOarts kunt! Ik hoop van harte dat je snel weer opknapt. Maar niet bang zijn om goed uit te zieken hoor, voordat je weer aan het werk gaat!
Want omdat je al zo`n poos niet fit bent, heeft je lichaam extra tijd nodig om weer goed te herstellen!
En tja, naar de buitenwereld voel je je altijd gauw schuldig, ik denk dat heel veel mensen dat herkennen, maar ziek zijn MAG hoor! En jezelf de kans geven om goed te herstellen: dat MOET!
Dus heel veel sterkte, ook voor Raymon, die zal zich ook wel rot geschrokken zijn!

Liefs, Anita

Dank je Andrea, Trudie en Anita. ;)
Jij ook sterkte hé Andrea, klinkt ook niet zo best. :-/

Vanavond was ik alleen, ik zat gewoon op de bank naar GTST te kijken en jawel hoor, het gebeurde weer. :o
Alleen duurde het nu gelukkig maar een seconde of 10. Ik kon nu wel wat lucht krijgen maar heel weinig, ook merkte ik dat ik wel gewoon kon slikken, nadien moest ik enorm hoesten en liepen de tranen over m'n wangen.
Bah, wat een ellende zeg. :(
Raymon vertelde vanavond trouwens dat ik vorige week in het begin van m'n grote aanval nog wel een paar woorden kon zeggen; "geen lucht", dat wist ik niet meer, maar dat betekent wel dat er toch een minimale uitwisseling van lucht geweest moet zijn, want zonder lucht kan je niet praten. :-/
Ik snap er allemaal niets van. ::)

Tja, uitzieken Anita, wat is dat, langer thuis blijven dan nodig is wordt als luieren gezien. Iedere dag moet ik naar m'n werk bellen, want stel dat ik me iets beter voel dan kan ik natuurlijk weer aan de slag. :-/
Natuurlijk gaat dat niet zo met grote serieuze aandoeningen, dan gaat het via de ARBO.
Ik heb nu antibiotica en ben koortsvrij dus ik zal wel snel opknappen. Morgen bel ik weer en zeg ik wel dat ik van het weekend m'n late diensten kom draaien, want ja, ik weet dat er inmiddels nog 3 zieken zijn en personeel ligt in een z'huis toch al niet voor het oprapen en zeker niet voor diensten in het weekend, dus we gaan het maar gewoon proberen. ::)

Hoi Mandy,

Jee meid dat is echt afschuwelijk!!!!!!  :o Het klinkt doodeng.

Ik wens je echt heel veel beterschap!

Liefs,
Diane

Hoi Mandy,

Oei das schrikken ja als je alleen bent gelukkig duurde het niet lang. Meissie alsnog sterkte en ja het is idd moeilijk om je ziek te melden vooral als je weet dat er ook nog andere collega's ziek zijn. Ik ken dat wel. Maar je moet wel om je eigen denken hé.

Groetjes Daantje

Allereerst heel veel sterkte

Om eerder geholpen te worden in een ziekenhuis is het misschien een optie om gewoon naar de SPOED  van een ziekenhuis te gaan en zeggen dat het (de verstikking) net was gebeurt.  Wellicht krijg je op die manier (als je het tussen 10-00 en 15-00 doet) gelijk een KNO keuring?  

Een uurtje geleden kreeg ik het trieste bericht dat vanavond mijn opa is overleden... :'(
Hij heeft een mooie leeftijd van 83 jaar bereikt en het is gelukkig allemaal vrij snel gegaan. Gelukkig ook dat mijn oma en een oom op tijd waren, mijn moeder en 2 andere ooms kwamen helaas te laat.  :(
Zelf kon ik 'm deze week niet bezoeken in het z'huis omdat ik zelf ziek was, dat vind ik nu wel erg spijtig. :-/
Maar op nieuwjaarsdag ben ik dus nog bij 'm geweest (toen kreeg ik ook die aanval), dat is mijn laatste herinnering aan hem.
Hij zal ws donderdag of vrijdag begraven worden, daar zie ik wel tegen op. Ik heb in m'n werk vaak overleden mensen gezien, maar om dan mijn opa in zo'n kist te zien liggen...pfff...dat zal zwaar worden... :(

Hoi Mandy,

In elk geval gecondoleerd.
Jij begint het nieuwe jaar niet echt prettig zeg met al die narigheid :-(
83 jaar is inderdaad wel een mooie leeftijd maar je ziet iemand liever veel ouder worden he.
In elk geval veel sterkte.

Groetjes, Paul

Hoi Mandy,

Gecondoleerd   :(  Op een gegeven moment lijkt het dan wel of alle vervelende dingen tegelijk gebeuren. Mijn opa is 3 jaar geleden overleden, en hij was toen ook 83. Hij had longkanker en we wisten dat hij niet lang meer zou leven. OP zijn sterfbed kwam een arts erachter dat hij ook een enorme tumor in zijn nek had waardoor hij veel pijn moet hebben gehad. Ik de weken voor zijn overlijden heb ik best veel zitten denken. Ik had toen nog nooit iemand verloren in mijn directe familiekring en ik had me stellig voorgenomen om niet te gaan kijken als hij opgebaard lag, dat leek me hardstikke eng. Dit veranderde eigenlijk op het moment dat ik mijn moeder verving bij het 'waken'. Zij had 's nachts gewaakt en was 's middags eigenlijk ook weer aan de beurt maar ze was nog te moe. Ik heb toen voorgesteld om haar plaats in te nemen. Helaas overleed mijn opa die middag, waardoor ik in een situatie kwam die voor mij dus helemaal nieuw was, en waar ik me van tevoren al allerlei enge dingen over had voorgesteld. Toch was de werkelijkheid anders. Het gebeurde eigenlijk gewoon en er was niets engs aan. Je gaat gewoon op de automatische piloot bij dat soort dingen.  Ik denk dat ik juist omdat ik erbij zat, achteraf veel beter met de situatie om heb kunnen gaan.

Hoi Mandy,

Namens mij ook gecondoleerd.
Het blijft altijd triest.

Sterkte meissie.

Groetjes Daantje