Reeds tam maar wil niet op de vinger stappen.

Gestart door Moppers, 19 juni 2007, 20:54:22

« vorige - volgende »

Moppers

Hoe leer je een valkje die al tam is, op je vinger te stappen?

Ik heb sinds kort 2 valkjes geadopteerd. Ze zijn allebei al behoorlijk tam. Allebei houden ze er heel erg van om gekroeld en gekriebeld te worden op hun koppie. Omikron gaat er zelf voor ondersteboven hangen en wringt zich in bochten om maar net op het plekje waar hij wil gekroeld te worden. Erg schattig, erg leuk.
Maar opvoedkundig is het niet bepaald handig. Omikron heeft namelijk niet geleerd hoe hij op de vinger moet stappen. Als ik heb mijn vinger voorhoud, dan wil hij kroelen. Hij probeert op alle mogelijke manieren zijn koppie onder mijn vinger te duwen om maar gekroeld te worden. Als ik wil dat hij op mijn vinger stapt ("op de vinger"), geef ik daar niet aan toe, dan is het geen kroeltijd. Als ik iets lekkers heb (bijvoorbeeld andijvie), eet hij met gemak uit mijn hand. Maar hij heeft liever dat hij niet op mijn vinger stapt en dan ook niets lekkers heeft, dan dat hij wel opstapt en er beter bij kan.
Met Schumi heb ik een soortgelijk probleem. Hij stapt wel op, maar dat is dan meer om uit de kooi te mogen. Volgens mij kent hij inmiddels de link tussen "op de vinger" en op de vinger stappen. Maar als meneer geen zin heeft, doet hij het niet. Met iets lekkers als andijvie hoef ik bij hem niet aan te komen, dat wil hij niet. Het komt dus wel eens voor dat ik in de kooi met hem oefen ("op de vinger", hij stapt op, "goed zo", ik zet hem weer op een stokje, etc). Na een paar keer heeft hij door dat hij niet direkt de kooi uitmag, en weigert hij nog op te stappen. Ook als hij los is, weigert hij op mijn vinger te stappen.

Wie heeft er tips bij het gerichter tam maken van deze eigenwijze schatjes?

Anja

Hallo,

Je zou misschien ipv je vinger een stokje kunnen gebruiken. Als ze daar goed op opstappen zou je het met je vinger kunnen proberen.
Als ik mijn valkjes op wil laten stappen dan houd ik mijn vinger tegen de pootjes aan zodat ze wel op moeten stappen.

Veel succes.

Groetjes Anja

Marianne

Hoi,

Wat ik altijd doe om mijn jonge valkjes op de vinger te laten stappen is je vinger iets hoger dan de pootjes zachtjes tegen de buik/borst van het valkje te houden. Bij mij stappen ze dan vanzelf op.
Succes.

Groetjes Marianne
Ook de valkgroetjes van Bassie, Dobey, Pino, Yuko, Zazou, Dory, Koda, Kazoo, Jut en Jul !!!

Moppers

Bedankt voor jullie reacties  :)
Dat met een stokje ga ik proberen, wie weet.

Als ik mijn vinger tegen de pootjes of buik aanhoud/druk (voor zover ik er bij Omikron al bijkan, aangezien zijn koppie dan in de weg zit), wordt al snel duidelijk dat ze dat allebei absoluut niet op prijs stellen. Allebei happen ze dan in mijn vinger. Schumi raakt er zelfs gestresst van. Ik negeer het bijten, maar alleen daarmee zal ik er niet komen. Ik weet natuurlijk niet wat ze hebben meegemaakt voordat ze gevonden werden. Wie weet heeft Schumi bij zijn vorige eigenaar iets vervelends meegemaakt wat dit betreft. Hij zal niet voor niets zo in de stress schieten, en ik wil hem dat niet iedere keer aandoen.
Misschien dat hij de associatie met het mogelijk vervelende niet legt als ik er een stokje voor gebruik (eerst zonder zachtjes duwen proberen uiteraard). Ik ga het in ieder geval uitproberen.

Rianne

In het begin koppel ik het woord 'stap' er aan. Het is kort en makkelijk te onthouden voor ze. Ik zet het valkje dan op mijn vinger en houd mijn andere vinger dan tegen het buikje aan. Dan duw ik voorzichtig tot het valkje een pootje optilt. Hier zet ik gauw mijn vinger onder en dan til ik het valkje ietsjes op, zodat zijn andere voetje ook wel meegaat.
Bij een ouder valkje zal het niet makkelijk gaan, zoals ik al lees. Heb je het al met iets lekkers geprobeerd? Als je je valkje dan op de kooi zet, en je houd in je ene hand trosgierst en je andere (evt vlakke) hand houd je voor het valkje, zal hij dan niet op je hand stappen om bij de trosgierst te kunnen? Zo gauw hij dan op je hand stapt, zeg je gauw 'Stap'. Misschien lukt het dan wel?

Anja

Klopt Rianne,

Ikzelf gebruik het woordje "op" en dat werkt idd. Je zou het woord ook kunnen gebruiken om je valkje op het stokje te laten stappen.

Groetjes Anja

Anke

Hallo,
Mijn valkjes stappen ook niet op mijn vinger, terwijl Mijntje wel op mijn hand komt zitten om trosgierst te eten.
Maar dan kiest ze zelf het moment om op mijn hand te gaan zitten.
Op een stok stappen ze wel.Hoewel soms met gezonde tegenzin  :-\ Blijkbaar is dat toch minder bedreigend.
Succes!!
Groetjes Anke




Klik op de foto om mijn dagboekje te lezen...Kijk ook eens op de website van de Santpoortsevalkjes

Moppers

Ik gebruik consequent het commando 'op de vinger'. Zo gebruik ik ook 'op de schouder' en 'op de kooi'. Ik zie aan ze dat ze begrijpen wat ik zeg, maar meestal vertikken ze het gewoon (of ik krijg een knauw). En met iets lekkers hoef ik niet aan te komen als ik ze ermee wil omkopen om op mijn vinger te gaan zitten. Dat hebben ze gelijk door.
Ik probeer het momenteel met een stokje. Tot nu toe nog zonder succes (af en toe kijken ze me echt aan alsof ik gek ben geworden). Maar ik ben niet voor 1 gat te vangen, ik hou vol en ga er gewoon mee door.

Anke

Hallo,
Heel goed lekker volhouden! En... heel belangrijk... vooral rustig en vriendelijk blijven. Je zal zien op een bepaald moment verrassen ze je ineens en stappen braaf op het stokje ;D
Groetjes Anke




Klik op de foto om mijn dagboekje te lezen...Kijk ook eens op de website van de Santpoortsevalkjes

Moppers

Even een update. Het gebruiken van een stokje heb ik een kort tijdje geprobeerd. Omikron was er doodsbang van, en daar zat geen verbetering in. Hij vindt meer dingen erg eng, daar ligt vaak ook de oorzaak van zijn bijten.
De arme knul had gewoon bijna geen zelfvertrouwen. Inmiddels is dat al een stukje beter. Ik benader hem altijd heel rustig, waardoor hij nog zelden bijt. Nieuwe dingen (zoals speeltjes) vindt hij nog steeds eng. Als hij mij of de andere vogeltjes ermee ziet spelen, wordt het al wat minder eng. Als hij dan uiteindelijk zelf een kijkje gaat nemen, dan prijs ik hem de hemel in. Ik merk aan zijn reactie dat hij doorheeft dat hij dan iets goeds gedaan heeft, hij vindt het prettig.

Als de bende los mag, zet ik gewoon het deurtje open, en mag hij op eigen houtje eruit klimmen. Hij komt steeds vaker gezellig op mijn schouder zitten, en doet soms een dutje. Een goed teken!
Soms gaat hij zelf weer terug, soms moet ik hem op mijn hand lokken met wat zaadjes of met zijn favoriete speeltje (een zilveren kettinkje).
Daarnet deed ik het deurtje weer open. Schumi komt altijd via mijn hand naar buiten. Vervolgens kwam Omikron kijken. Ik dacht ik probeer het bij hem ook weer eens. Ik hield hem mijn vinger voor, en meneer stapte er gewoon op!!! En alsof dat nog niet genoeg was, deed hij het even later twee keer weer! Zonder problemen, zonder ook maar bijtneigingen te vertonen. Ik ben ontzettend trots op hem!