1 november 2024, 01:14:14

Niet meer op m'n vinger willen

Gestart door BiancaL, 28 januari 2003, 14:00:25

« vorige - volgende »

BiancaL

Ik heb mijn valkje van eind september en had hem al heel tam gemaakt.  Hij kwam me overal achterna, zat bijna constant op m'n schouder, kwam bereidwillig op m'n vinger zitten zodat ik hem kon kriebelen...
Sinds enkele dagen is hij bang van m'n vinger en komt hij ook niet meer zo vaak bij me zitten.  Het lijkt wel of hij bang geworden is van mij.  Alleen weet ik niet waarom.  Het is niet omdat hij bang is om in de kooi te moeten, want ook als hij al in de kooi zit, mag ik hem niet aanraken.
Weet iemand wat ik nu moet doen?
Moet ik hem enkele dagen met rust laten en hem zelf terug laten komen, moet ik hem wat meer in m'n handen nemen,....?
Ik hoop dat ik z'n vertrouwen terug kan winnen.

BiancaL

Wat ik nog vergeten was: hij vliegt de laatste dagen ook enorm veel rond.  Hij doet bijna niet anders dan rond te vliegen en schrikt van het minste geluid....  Er is nochtans niets gebeurd dat hem een shock kon gegeven hebben.

Tara

Hallo, vele mannelijke valkparkieten zitten nu met het 'paarprobleem' ik bedoel dus dat veel mannetjesvalkjes agressiever komen omdat ze willen paren, dus zijn ze ook veel actiever, kun je geen popje aanschaffen ofzo?

Paul

Hoi BiancaL,
Is er de laatste tijd iets verandert in huis of aan jezelf misschien.
Voor bepaalde kleding bijvoorbeeld kunnen ze bang zijn of misschien heb je een ander luchtje op wat ie niet fijn vind.
Andere zeep of shampoo kan ook bijvoorbeeld.
Probeer na te gaan of er iets anders is.
Er kunnen heel veel redenen zijn dat je valkje zo reageert.
Het kan ook zo zijn dat ie van het ene op het andere moment weer alles van je toelaat.
Heb je hem de laatste tijd misschien ook minder aandacht gegeven dan normaal dat ie daar misschien boos over is?
er moet toch iets zijn want een tam valkje word niet zo maar ineens zo wild.

Groetjes, Paul



BiancaL

Er is niets veranderd geloof ik, maar ik heb hem een paar dagen geleden wel per ongeluk pijn gedaan.  Hij is verzot van nietjes en als er ergens een nietje in zit, moet en zal hij dat eruit krijgen.  Ik was even onoplettend en voor ik het wist zat hij met een stuk van een nietje in z'n bek.  Ik was bang dat hij het zou inslikken en wou hem voorzichtig pakken, maar omdat hij wist dat ik het zou afpakken, probeerde hij vlug te ontsnappen.  Daardoor had ik per ongeluk z'n staart vast.  Ik heb direct los gelaten, maar hij heeft het toch gevoeld.  Zou het daarmee te maken hebben?  Ik vind het vreemd, want ik heb hem anders nog nooit pijn gedaan.
Ik heb een beetje de indruk dat hij een bazig karakter heeft en dat hij wel zal beslissen wat er zal gebeuren.  Gisterenavond bijvoorbeeld kwam hij weer bedelen om een kriebeltje op z'n kopje, terwijl ik de hele dag nauwelijks in z'n buurt had mogen komen.  Hij is nu bijna 6 maand, kan een parkiet in de puberteit zitten?

Paul

Hoi BiancaL
Aan hun staart zitten vinden de meeste niet fijn maar je zal hem niet veel pijn gedaan hebben hoor want anders had ie het wel laten merken door schreeuwen.
Het is in elk geval gunstig dat ie toch al weer even bij je gekomen is om zijn kopje te kriebelen :-)
Het zou best kunnen dat ze een soort pubertijd hebben en dat ze dan tijdelijk even anders reageren.
Soms zijn ze ook wel eens heel vervelend op die leeftijd en later trekt dat meestal wel weer bij.
Ik hoop dat ie nu weer steeds meer om een kriebel op zijn kopje bij je komt :-)

Groetjes, Paul

BiancaL

Paul,
Tja, ik denk ook dat het een bepaalde periode in zijn leven is.  gisteren zat hij de hele tijd bij mij te knarsen met z'n snavel of aan m'n haar te prutsen.  Tegen de avond werd hij weer wild (hij is weer tegen het raam aangevlogen, terwijl hij normaal die ramen weet zitten, want hij neemt altijd z'n bocht vlak ervoor.  Gelukkig was het niet hard, maar voorlopig hou ik de gordijnen toe als hij rondvliegt)  Hij wou plots weer niets meer van me weten en wou alleen op de schouder van m'n vriend zitten.  Mijn vriend was al de hele dag thuis, dus het is niet dat hij de voorkeur geeft aan één van ons.  Ik ga het maar een beetje nemen zoals het komt in de hoop dat hij wat rustiger wordt.