Ach jeetje, Caroline,

Wat verschrikkelijk!!  :'(

Ik krijg helemaal kippevel, de ergste nachtmerrie van iedere ouder, je kind weg moeten brengen.

Heel veel sterkte en ik hoop dat de ouders en naaste familie dit een plekje kunnen geven, wat een verdriet.  :'(

Hoe is het met de andere helft, is die weer helemaal gezond geworden??

Jij ook veel sterkte met het steunen van de nabestaande.

:-*

Hoi Caroline,
Getsie wat erg! Gecondoleerd!

Het verdriet om het verlies zal zeker weten de overhand hebben. Het is te hopen dat het met de andere helft van de tweeling goed blijft gaan.
Weten ze waarom hij bloed is gaan spugen? Heeft hij een maagbloeding gehad?

Veel sterkte,
Groetjes,
Irene

Het is ''even'' een intriest avondje geweest.
Hoe luguber als je daar binnen komt en je ziet de ene helft van de tweeling heel vrolijk spelen en zijn evenbeeld ligt als een ''pop'' boven op zijn bedje.
Eigenlijk was er gisteren nog niet veel aan de hand en zij en haar man gingen met de hond en de andere helft de 2 kinderen van school halen. Ze werden toen opgebeld door de ouders dat het ineens niet goed ging en direkt naar huis moesten komen omdat hij zo zwaar ademde. 112 Was ook al gebeld en de huisarts.Volgens haar kon je de ademhaling buiten horen
Hij heeft heel veel valium gehad en is toen in coma geraakt.Hij bleek toen al een hartslag te heben van 40 slagen per minuut en aan de hand daarvan denken ze dat hij toch niet heel veel heeft geleden.
Om half 6 'savonds hebben ze de rest van de familie gebeld omdat ze dachten dat hij was overleden, hij werd helemaal blauw en stiopte met ademhalen. Toen de familie aankwam was hij weer begonnen met ademhalen en trok de blauwe kleur helemaal weg. Dit heeft zich die nacht zo'n 15 keer herhaald. Op een gegeven moment vannacht om 4 uur kwam er dus allemaal bloed uit zijn mondje en neusje en hadden ze het helemaal gehad en wilden ze dat er een eind aan werd gemaakt, wat dus niet mag!
Ze moesten dan in de ochtend naar het ziekenhuis komen waar papieren getekend zouden worden en toestemming gevraagd moest worden. Ze zei tegen me : "Het leek wel of hij dat hoorde en het idee had niet wèèr naar het ziekenhuis te willen want een half uur daarna was het echt afgelopen. Ze hebben er wel vrede mee,tenminste in zoverre dat ze het beter voor hem vinden en dit heel goed beseffen.
De middelste van de kinderen snapt het nog niet echt, die vindt het vreemd dat hij zo koud aanvoelde en snapt niet dat hij nooit meer kan ademen. De oudste merkte je dat die er erg mee zit. In de middag hebben ze haar van het ledikantje van haar broertje af moeten trekken.
Zelfs de hond was van slag: ik zag hem in één van de wipstoeltjes gaan liggen en dat schijnt hij al 4 dagen te doen: precies het stoeltje van het overleden kindje.
En nog meer triestigheid: haar virendin die er al anderhalve dag is kreeg vandaag te horen dat ook haar oom ( in Tsjechië) vannacht om 4 uur is overleden.
Het was niet echt de zaterdagavond die we voor ogen hadden maar we zijn erg blij dat we langs zijn geweest.
Groetjes: Caroline.

Jeetje!  :'( :'( :'(

Ik ben er stil van!  :-X

:-* Irene

Jeetje Caroline, wat een verhaal joh. Ik krijg er kippevel van. Aan de ene kant inderdaad, de opluchting dat het ventje niet meer zo hoeft te lijden maar aan de andere kant zo'n intens verdriet om het afscheid nemen wat gaat komen. En inderdaad het uitleggen aan de kinderen.

Knap dat jullie vanavond zijn geweest, en fijn dat jullie ze tot steun hebt kunnen zijn. Je zult wel op zijn van al die emoties.

Sterkte de komende dagen.

Liefs Caroline  :-*

Hoi Caroline,

Ik ben gewoon helemaal stil van je verhaal.
Wat een nacht moet dat zijn geweest voor de familie, elke keer weer maar denken dat het afgelopen is en dan toch weer door gaan ademen.  Wat een sterk ventje is dat geweest.

Ik wens jou en je familie heel veel sterkte de komende dagen.

Groetjes Marlies

Hoy Caroline
Ik kan bijna de woorden niet vinden, na het lezen van je verhaal.
Het is ook zo dubbel, je verstand zegt dat dit wellicht beter is voor het kindje.
Maar je gevoel schreeuwt het uit van ''dit mag niet''
Heel veel sterkte
Groetjes Riny :'(

jeetje...... kweet gewoon niet wat ik moet zeggen  :'(
Ik sluit me bij de andere aan en wens je/jullie nogmaals veel sterkte.

groetjes Yvon

Hallo Caroline,

Ben je het weekend nog een beetje door kunnen komen verder? zal wel niet zo makkelijk zijn geweest. En jouw kids hoe reageerde zij erop?

Doe je rustig aan!! je hoort me nog wel even deze week.

gr Esther

Hoi
Sterkte. Ik zit met tranen in mijn ogen te lezen. :'(
gr Esther

Slik, wat vreselijk, zo veel tegenstrijdigheden ook. Aan de ene kant nu al het afscheid maar toch ook dankbaar voor die paar maanden dat hij er toch heeft mogen zijn. Maar zo onbegrijpbaar, een ouder hoort z'n kind niet te begraven, zeker niet zo jong. Heel veel sterkte met al deze droevenis.

Dat was wel even een emotioneel gebeuren vanmorgen.
Heel de aula zat al vol toen de bloemstukjes , tekeningen en het kistje binnengebracht werden. Een wit kistje gedragen door de vader, opa (mijn zwager) en 2 vrienden.
Het meeste schrok ik eigenlijk nog van het gezicht van mijn zwager die in een paar dagen tijd wel 10 jaar ouder geworden leek.
Na de plechtigheid waar onder andere  het liedje van K3 werd gedraaid van: je hebt een vriend(uitgekozen door het dochtertje) gingen we naar buiten waar de kinderen allemaal een witte ballon kregen in de vorm van een hartje. De meesten hadden er een tekening aangekoopt. Ook stonden er witte rozen die iedereen kon pakken en die op de kist werden gelegd. Het kistje was niet meer te zien van de bloemenweelde.De ballonnen werden bij het grafje opgelaten.
Daarna de rest van de familie condoleren en was het afgelopen. Nu alles achter de rug is zullen ze het ws. pas goed gaan beseffen.
Er werd trouwens van te voren ook meegedeeld dat 'snachts de zus van de vader bevallen was, ze was er in de rolstoel bij, maar hoe tegenstrijdig is dit toch: vooral voor de opa's en oma's, 1 kleinkind wegbrengen naar de laatste rustplaats en een ander die geboren wordt.

Vanmiddag toen Simone thuis was met een vriendinnetje waren ze aan het roepen dat er een vleermuis in het zwembadje lag (toevallig had ik Esther aan de telefoon en volgens haar konden ze niet zwemmen, nou ja de borstkrol kon hij anders aardig goed :P ) Ik heb hem er uit gevist met een netje en toen stond ik daar dus en wist even niet wat ik ermee moest. Jeroen heeft hem over de heg heen gegooid :o zodat hij misschien weer weg kon vliegen. Ik hoorde toen van Esther dat ik amivedi moest bellen omdat het een beschermde diersoort is, ja weet ik veel :-\
Maurice en een paar vriendjes zaten er toen bij en wilde de vleermuis steeds pakken wat ik ze flink afgeraden heb. Ik ben naar het nummer aan het zoeken geweest maar kon het niet vinden en dacht eerst dat beestje maar eens te pakken toen ik hem niet meer zag ???
Bleek dus dat die vriendjes van Maurice toch niet zo dom waren die hadden er iemand bijgehaald die hem in een doosje had gedaan en diegene zou de dierenambulance bellen. Ik ben nu wel benieuwd hoe dat afloopt.

We hebben de valken van mijn ouders te logeren voor 10 dagen en de grasparkiet, die ze alwèèr weg willen doen, omdat ie zo wild is en ze er nu gek van worden omdat ie zo roept naar Punky en Pollie en die kunnen niet komen omdat ze geknipt zijn (Pollie is nl. ook niet één van de makkelijkste)
Ik ben vast begonnen de parkiet apart te zetten in een andere kooi , en nu staat hij tijdelijk op Simone's kamer. Alleen heeft ze vandaag heel de dag zitten roepen naar beneden , ze waren er niet uit vandaag en als ik ze wel los laat haal ik het grasje ook naar beneden anders vind ik het helemaal zielig voor het beestje. En nu heeft Twinky ook nog wat ''aanspraak'' aan Nerissa. Ik probeer nu met name Pollie wat tammer te krijgen, maar poeh wat is dat een wilde  kattekop zeg. ik had me eigenlijk voorgenomen om dat voordat ze terugkwamen voor elkaar te krijgen, maar ik ben bang dat het niet meevalt. Punky floot niet zo veel meer thuis zei mijn vader. Of het komt dat Twinky nu uit de kooi is, maar hij is drukker dan al mijn valken bij elkaar en vanmorgen om 10 voor 7 floot hij het hoogste lied: dus hoezo stil.

Nog een nieuwtje!! Zaterdag ga ik met Simone en Lot naar Marlies om een vriendinnetje op te hale voor Nerissa. Voor mij dus Kalinda: een hele mooie crème-ino pop en voor Lot , als ik het goed heb ,een gezoomde blauwe. Daar hebben we dus wel helemaal zin in.
Vanmiddag een kooitje geleend bij Irene ( de andere parkietenkooi is in gebruik nu door Twinky en Kalinda in een valkenkooi ernaast te zetten dan kan Simone beter ergens anders slapen wegens plaatsgebrek) dus alles staat klaar.

Dat was het wel weer voor even geloof ik :P ::)
Ik ga zo naar mijn mandje toe :D

Groetjes: Caroline.

Hoi,

ik heb een paar keer aan je moeten denken vanmorgen.

Wat heftig zal het zijn geweest. Pfffh.

Ik heb het gelukkig nog niet meegemaakt, een begravenis van een klein kindje, het lijkt mij verschrikkelijk.

En dan, opa en oma, ook nog eens een keer opa en oma worden op dezelfde dag, wat zullen die gemengde gevoelens hebben.

En wat een rotdag voor het kindje om geboren te worden, altijd jarig op de dag dat zijn neefje werd begraven.  :'(

Gelukkig ga je zaterdag wat leuks doen, even wat afleiding is wel even lekker na zo'n week.

Heel veel plezier!!  :D

Hallo Caroline,

Nog laat op jij zie ik. Kan je niet slapen van alle emoties?
Was vast heel raar en verdrietig allemaal. pff ik heb gelukkig nooit een heel klein kindje weg hoeven brengen maar ik loop al vol als ik er aan denk bah.

We spreken elkaar snel en maandag ook weer een leuke ochtend!

gr Esther

Ik kom wel eerst even snel naar Kalindra kijken hoor maandag ochtend.

Is die logé nu helemaal gek geworden >:(
Die was vanmorgen om half 6 poesje mauw aan het zingen :o
Ik ben maar even een hele grote doek op de kooi gaan leggen en toen was die stil.
Ik zal eens een hartig woordje met mijn vader spreken met zijn niet fluiten ::) ;D
Groetjes: Caroline.