Hè balen joh!!

Hopelijk gaan de volgende eitjes wel goed.

Dit is natuurlijk een heel terleurstelling, zeker na het eerste nestje.

Sterkte, Caroline.

Hoi Esther en de 2 Caroline´s,

Het was inderdaad een tegenvaller, we hadden hier echt opgehoopt, ook om het eerste nestje te vergeten. De kinderen reageerden vrij nuchter. Ik heb de eitjes opengemaakt en Wesley wilde er gewoon naar kijken en Mitchell vond de televisie belangrijker.
Maar Mitchell is een parkieten freak, als opa weer een nestje parkietjes heeft mag Mitchell er eentje uitzoeken.
Ik heb nog een kooi over dus daar kunnen ze mooi in, hij vindt het zielig dat Stitch alleen is. Ik heb in Houten een mooie kooi gekocht dus dan mag hij de oude kooi hebben.

Dit is Stitch


Bedankt voor de lieve berichtjes.

Ik zal nu weinig in het dagboekje schrijven, maar ik kom natuurlijk wel in jullie dagboekjes kijken. Ik wil wel op de hoogte blijven.

Groetjes

Caro

Hoi,

dit is wel erg jammer zeg! Jullie hadden je er zo op verheugd! :-\
Ik zie dooier resten liggen, helemaal bij het rechtervalkje op de foto. Wel raar eigenlijk want als zo'n kuiken nog niet helemaal 'af' is om het zo maar eens te zeggen, komt ie het ei niet uit.

Hoi Rianne,

Jammer hoor dat het zo is afgelopen.

bedankt voor  je berichtje


Groetjes

Caro

Hoi Caroline,

Wat vind ik dat nou erg voor je :'(
Ik had zo gehoopt dat het goed ging.
Dit is natuurlijk een hele teleurstelling voor jullie.

Ik duim voor de andere eitjes.

Liefs
Maris!! :-*

hoi Caro,

Wat erg voor je dat dit gebeurt. Veel sterkte gewenst.

Valkmamma.

Hoi Caroline,

Jammer dat ze niet gezond en wel uit het ei zijn gekomen. :-\ Misschien waren ze er nog niet helemaal "klaar" voor.
Hopelijk wordt het bij de andere eitjes wel wat.

Gelukkig reageerden je kids nuchter hierop.


Groetjes Marlies ;)

Hoi Caro,
Het is al weer een week geleden dat ik bij je schreef maar mijn pc was niet helemaal goed en soms deed hij het wel en soms niet en verder had ik het ook erg druk om er lang achter te zitten dus vandaar dat ik nu even schrijf.

Ik ben toen met die burnout ruim 3 maanden thuis geweest van mijn werk en toen wilde ik zelf weer aan het werk.
Het was nog lang niet voorbij hoor maar met medicijnen kon ik het toen redelijk volhouden.
Ben toen gestopt met de medicijnen en kan je zeggen dat je dat niet te snel moet doen zoals ik dus want ik viel gelijk weer terug en ben toen weer 2 weken thuis geweest.
Ben toen langzaam aan het afbouwen gegaan omdat ik gewoon wilde vechten voor mezelf en geef toe dat die tijd niet makkelijk was.
Maar bijna 2 jaar geleden gebeurde er iets waardoor mijn leven een totaal andere wending kreeg (ik kwam mijn jeugdliefde van 30 jaar geleden tegen op de kermis en we waren allebij vrij en wonen sinds die avond samen) en ik was al aan het afbouwen met die medicijnen en door het geluk wat ik toen vond kon ik alles weer aan.
Ben altijd gek weweest op mijn vriend maar helaas als je jong bent sta je veel onder in vloed van anderen waardoor er toen een kink in de kabel kwam.
Maar ondanks mijn geluk de laatste jaren komt die depressie soms nog wel eens naar boven en vooral in de maandelijkse periode.
Ik weet het van mezelf dat ik het dan altijd moeilijk krijg en probeer dan ook positief te praten tegen mezelf maar helaas lukt het niet altijd met als gevolg dat ik dan toch weer een huilbui krijg en later denk ik dan wat ben ik toch een muts en waarom kan ik daar mij eigen niet tegen verzetten.
Gelukkig is dat dus maar 2 dagen per maand en daar valt mee te leven.
Ik denk ook dat wat er in je jeugd gebeurd is dat dat altijd door blijft werken voor de rest van je leven en dat hetgeen je nu mee maakt (je gelukkige momenten) je het doorzettings vermogen geeft om door te gaan en zo weeg je de momenten van geluk af tegen de momenten waarin je gevoel op je inspeelt.
Probeer als je je niet positief voelt toch aan leuke momenten te denken en aan de goede dingen die je bij je hebt in je leven en je omgeving.

Pfffffff ik heb het idee dat ik nu op een psygoloog ga lijken met mijn verhaal maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Ik wens je dus ook veel positieve momenten in je leven en veel geluk.

Verder dan even over je eitjes. Heel jammer dat het niet gelukt is met dat nestje maar wie weet lukt het volgende nestje wel.
Ik zal voor je duimen dat je toch jonkies krijgt dit jaar want ik ben van de week bij Diana geweest en ik moet zeggen dat het echt heel leuk is om te zien als ze zo klein zijn.
Bij mij willen de eieren nog niet komen bij de valkjes dus ik wacht het bij mij ook nog af.
Succes met je vogels

groetjes Jolanda

Hoi Valkmama,

Bedankt voor je berichtje.


------------------------------------------------------------------------

Hoi Marlies,

Ja jammer he, ik had er zo op gehoopt. Ik wil zo graag een jong valkje, te graag misschien.
Ik ben inderdaad blij dat de kids er zo op reageerden, ze hebben het er ook niet meer over gehad.

Bedankt voor je berichtje.
-----------------------------------------------------------------------

Hoi Jolanda,

Het is zeker niet makkelijk. Ik zit nu al meer dan een jaar aan de medicijnen, het is dan een paar maanden goed gegaan maar nu zit ik weer in zo'n diep dal. Het is gewoon het verleden en dat herhaald zich nu bij mijn oudste zoon. Die heeft hier in de buurt geen leven, en dat treft mij zo hard, dat doet dubbel zo zeer. Ik woon hier ook niet zo naar mijn zin omdat ik het gevoel heb of iedereen tegen mij is. Dat heeft zeker met vroeger te maken, maar ik laat me weer niet wegjagen, ik ben 6 jaar geleden ook verhuisd omdat daar hetzelfde gebeurde. Ik trek me alles aan wat een ander van mij zou denken. Het liefst zou ik weer willen gaan verhuizen maar dan blijft het eind zoek en mijn kids zitten hier op school en die wil ik ook niet uit hun vertrouwde omgeving halen, en overal heb je kinderen en buren, dus daar schiet ik ook niets mee op. Ik zal toch anders moeten gaan denken.

En je lijkt geen psycholoog hoor, misschien helpt je verhaal mij wel. Een steun is het zeker. Ik hoop voor je dat het allemaal goed blijft gaan met jou.


Jammer he van de eitjes, maar ik wil ook veel te graag jonge valkjes en dan zal je zien dan lukt het niet.

Bedankt voor je verhaal  en ook succes met je vogels.

Groetjes

Caro

Hey Wat sneu van de jongen. erg he om ze eruit te halen? Je staat dan echt te trillen omdat je nog hoop hebt. Je kan nu ook al zien wat voor mutatie het waarschijnlijk zou zijn. Dat maakt het nog triester. Waarschijnlijk hebben de ouders gestopt met broeden. dat gebeurde bij mij toen ook.

Groeten, Lin

Hoi Lin,

Het was zeker niet leuk. Ik had echt gedacht dat het goed zou gaan. 's Avonds waren de eitjes al een stukje open en ze bewogen goed, 's morgens was het inderdaad een teleurstelling dat de eieren niet verder open waren gegaan. Dit had ik niet verwacht, ik dacht echt 2 donsjes te vinden. De eitjes openmaken was niet leuk, maar ik wilde toch even kijken.

Het zal toch een keer goed gaan.


Groetjes

Caro

Hoi Caroline, ;D


Komop meid, de moed niet verliezen hoor. :-\
De eerste keer zijn ze toch ook goed ter wereld gekomen ? Je had toen net de pech dat de grasjes zich ermee gingen bemoeien. :-\

Het is beter ze nu te verliezen, dan straks als ze al een paar weken zijn en je er aan gehecht bent.
Klinkt misschien wat cru, maar meestal is er dan toch wat met de jongen aan de hand. De natuur gaat toch gewoon z'n gangetje. Daar kun je vrij weinig tegen doen.

Ik weet niet waarom je zoon geen leven heeft daar bij jullie in de buurt, maar als dat is omdat hij gepest wordt is dat zeer zeker niet leuk.
Mij oudste zoon is ook een tijdje het pispaaltje geweest op de basisschool door een buurmeisje. Gelukkig heeft hij nu sinds hij op de middelbare zit een leuke vriendenclub .

Is het geen idee om je zoon op een zelfverdedigingssport te doen. Niet om het vechten, maar om z'n zelfvertrouwen op te krikken ?

Groetjes Marlies ;)

Hoi Marlies,

De moed verliezen doe ik niet hoor. Het probleem is gewoon dat ik te graag jonkies wil, maar de natuur laat zich niet dwingen. Deze keer had ik het idee dat er gewoon iets mis was anders waren ze wel uit gekomen. De eerste keer waren de jonkies gewoon gezond en kwam het door de  :censuur grasparkietjes. Maar het zal wel een keer lukken.

Mijn zoon Wesley wordt inderdaad gepest hier in de buurt en dat is zeker niet leuk. Zoals je misschien gelezen hebt ga momenteel door een rot tijd, en dan kan ik dat gepest van Wesley er niet bij hebben. Wesley heeft een paar jaar geleden op judo gezeten maar dat werkte niet.

Bedankt voor je reactie hoor, dit doet mij zeker goed. ;)

Groetjes

Caro

Nu weer wat gezellig nieuws.

Ik heb 4 nieuwe valken gekocht. Mijn schoonvader gaat stoppen met valkjes en gaat over op kakariki's dus heb ik er 4 overgenomen.

Hier wat foto's







Sammy en Xenos hebben nu 3 eitjes. Sammy is verschrikkelijk agressief. Ik hoop dat zij gewoon weer lief wordt, ik heb vanmorgen foto's genomen toen Mike haar wilde aaien, maar dat accepteerde ze niet.

Hier de foto's







Verder geen nieuws.


Groetjes


Caro

GEfeliciteerd met je nieuwe valken, gaat hard zo bij jouw zeg!!
Groetjes: CAroline.