Hoi allemaal.

Eindelijk weer iets van ons hoor. Allereerst weer bedankt voor jullie lieve woorden. En alle nieuwe mensen die dit verhaal lezen, ik weet dat het moeilijk is om iets neer te zetten. Maar ik zie aan de teller hoe goed deze topic loopt.
Met Daan gaat het stukken beter, echt stukken beter  :D. Hij loopt er met krukken al aardig op los. Ook is hij meer uit bed en zit op de bank. Zijn gewicht begint ook alweer wat op peil te komen. Kortom mijn beste maatje gaat goed vooruit  ;D ;D ;D. Trap lopen kan hij ook al aardig. Dus wilde hij graag boven slapen  ::). Dus hup naar bed en de honden vast mee. Ik een uurtje later en jawel hoor, Daan moest plaats maken voor de honden  :). Die hadden zoiets van ja daaaaaag al die tijd hebben wij hier gelegen en nu moeten we weg toedeloe  :censuur. Wodan is bovenop Daan gaan liggen en Devil op zijn kussen. We hebben echt krom gelegen van het lachen. En de honden maar loeren van ja lach maar wij willen slapen. Daan is maar weer naar beneden gegaan en de rust keerde terug in huize weltevree. Als Daan wat meer met zijn been kan gaat hij weer naar boven dan kan hij de honden makkelijk aan  ???.  De honden gingen altijd al mee naar boven als we die nu beneden laten janken ze de hele straat bij elkaar. Het is toch wat zit ik jullie onze slaapkamer geheimen te vertellen  :-[. Ach dat moet kunnen in 2006  ;D ;D ;D ;D. Ik plaats nog ff 2 foto`s van de wonden, kunnen jullie het verscjil zien met de vorige foto`s.


De kleine wond.


De grote wond.

Zoals jullie kunnen zien is de kleine wond zo goed als dicht. Daar word ook niets meer aan gedaan. De grote wond is al veel kleiner en begint ook al dicht te gaan. Word nog wel dagelijks gespoeld. Morgen gaat Daan voor het eerst weer douchen  :o. Hij kijkt daar zo naar uit, we moeten wel oppassen dat er geen zeep in de wond komt. Maar daar zorg ik voor hoor dat er niets inkomt, alleen schoon water.
Nou tot zover zijn jullie weer bijgepraat. Ik hou jullie natuurlijk op de hoogte.

Groetjes en dikke  :-* van Cobie.

PS In mijn dagboek weer een nieuwe foto. Bij dagboeken en dan cobie`s valkjes.

Hoy Coby
Wat goed om te lezen dat het bij jullie de goede kant op gaat,
mag ook wel hoor.
Je zult zien dat over een paar maanden jullie samen gezellig, in het zonnetje, voor jullie goed gevulde voliere zitten.
Door jou verhaal ben ik zo bang geworden dat we 's nachts ganzen los laten lopen.
Dat zal ze leren.
Groetjes Riny :D

Hoi Cobie & Daan,

Fijn te lezen dat  het weer een stuk beter gaat met Daan. De bovenste foto heb ik bekeken en die wond ziet er inderdaad alweer een stuk mooier uit, de onderste foto vond ik nog niet prettig om naar te kijken en dat heb ik ook niet gedaan.

Lekker door gaan zo met op knappen, straks komt lekker het zonnetje en dan kunen jullie lekker buiten zitten bij de valkjes.  :D

Liefs Caroline  :)

;D Hè Riny, we zitten tegelijk hetzelfde te typen, over het zonnetje.  ;)

hoi cobie,
fijn om weer je positieve berichten te lezen.
groetjes, irene

hoikes cobie en daan

wat leuk om te horen dat daan zo snel beter wordt en ook de wonden zien er al een heel stuk beter uit !!!! de onderste wond staat nog wel een flink stuk open maar je ziet ook al dat ze aan het dichtgroeien is dus nog een beetje geduld  ;)

leuk dat je zo kan genieten van je valkjes en de honden ......tja die zullen binnenkort plaats moeten ruimen in bed want baasje komt ook weer boven slapen, pech voor de hondjes maar ze worden het wel snel weer gewend hoor  ;)

groetjes marilyn

Hoi Cobie en Daan

Wat fijn dat het zo lekker gaat in huize weltevree, mag ook wel na al die ellende.
Die wonden zien er mooi uit, je kunt goed zien dat die grote kleiner is geworden.
Ben benieuwd hoe het douchen is afgelopen.
Groetjes diana

Hallo Cobie en Daan,

De wonden zijn echt mooi aan het genezen  ;) en wat fijn dat Daan steeds meer uit de voeten kan  :D.
Wat Wodan en Devil betreft, die denken zeker nog steeds van op gestaan is plaastje vergaan  ;D, maar ik denk dat Daan toch weer heel graag naast zijn vrouwtje wil liggen en anders om ook  :D. Maar in de moeilijke tijd, die nu achter jullie liggen, waren hun voor jou toch een hele troost.

Liefs van Hans en Olga.

Zo, die wonden zien er al heel wat beter uit!! ;)
Wat mooi dat het zo goed gaat met Daan! Een echte vechter! :)
De honden zijn daar wel flink verwend bij jullie zeg! Baasje mag zijn eigen bed niet meer in? Foei toch! Arme Daan. ;)  ;D
Sucees bij het douchen!
Heeft ie nog pijn aan de wonden wanneer die gespoeld worden?

super worm hier..
even gauw weer jullie bericht gehoord. doet me goed om te lezen dat alles goed gaat, maar iedereen heeft het over de zon. en de sneeuw dan???? ;D ;D ;D ;D is toch ook leuk??
weet je cobie als je nou de rolstoel op de rem zet en om de wielen een plasic zak dan ksn Daan maet de arresee mee, dat is toch veel leuker? ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
doet je auto het nu wel met de kou?? of is die inmiddels weer gemaakt??
de honden moeten anders maar op daan zijn bed gaan slapen beneden en dan kunnen jullie ongestoord boven liggen hihihihihihi.
belo je gauw weer voor een afspraak.
groet en een dikke :-* van ons allen

Ik heb even 10 blz terug gebladerd naar blz 56;
http://www.valkparkiet.com/sqlforum/index.php/topic,7152.msg216668.html#msg216668
om de wonden van 7 januari met nu te vergelijken en wat een verbetering zeg! :)
Het zal nog wel een paar maanden duren eer die grote wond dicht is maar het gaat zeker de goede kant op. ;)

En hoe was de douche? Daar zal hij vast van genoten hebben. :)
Alle dingen die je normaal doet en niet bij stil staat is vaak het eerste wat je mist als je niet meer zelfstandig bent. Hoe vaak ga je bv niet naar de wc zonder dat je erbij stil staat dat veel andere mensen daarbij geholpen moeten worden, douchen, aankleden, eten, noem maar op.
En het is zo heerlijk als het moment komt dat je dat dan weer kan doen. Ik weet het niet uit eigen ervaring maar wel van de patiënten die ik verzorg.
Nog even en dan kan hij ook weer gezellig bij jou en de honden slapen. 8)

Hoi Cobie en Daan,

Na lange tijd afwezigheid, zowat na de laatste meeting, lees ik vol ontroering jullie verhaal. Ik werd helemaal stil en verdrietig, daarnaast ook weer de hoop en de liefde die jullie uitstralen.
Het blijft me verbazen hoeveel steun je in zo'n periode van "vreemde" mensen krijgt terwijl je zogenaamde fysische vrienden ineens angstvallig op de achtergrond verdwijnen. Je hebt zeker een goede keuze gedaan door je verhaal hier van je af te schrijven, en "vreemden" werden inmiddels "bekenden".

Op dit ogenblik wil ik enkel zeggen, het ga jullie goed, put steun en vertrouwen uit jullie onvoorwaardelijke liefde en geniet met volle teugen van het leven!!!!

Liefs, Lieve

Hallo Iedereen.

Tijd voor een update  ;). Met Daan gaat het steeds beter. Hij loopt meer en zit ook al meer op de bank. Het eten gaat ook steeds beter. hij komt alweer lekker aan. Maar opgestaan is plaats vergaan  ;D ;D ;D ;D.


Lekker hoor dit bed.

Maar dat vinden wij niet erg hoor. De grote wond word steeds kleiner, kortom ook dat gaat dus goed. Ook vind Daan het heerlijk om te douchen. We spoelen nu dagelijks de wond onder de douche uit. Wel heeft hij last van zijn rug maar daar heeft hij fysio voor. Maar jullie voelen zeker de bui al hangen.
Nooit kan er iets normaal gebeuren hier. Woensdag zijn we naar het ziekenhuis geweest, naar de stomaverpleegkundige en de wondverpleegkundige. Daan heeft een stomahernia hier heeft hij een breukband voor gekregen. Het kan verder geen kwaad als het maar geen breuk word. Daarna naar de wondverpleegkundige. Nou wat ons daar overkwam  :o :o :o.
Ze roept ons geeft Daan een hand en zegt goh dat u nog leeft zeg. Zo midden in de wachtkamer. En dat u loopt. Ik kijk haar aan en zeg ga je lekker. Ja sorry hoor maar we hadden niet verwacht om uw man nog terug te zien. Ik plof neer op een stoel en kijk haar verbaasd aan. Ja we hadden uw man naar huis gestuurt om thuis te sterven. En nu zit hij hier een medisch wondertje dat is hij. Ik voel me ontzettend kwaad worden en heb zin om haar te meppen. Ik die nooit om een woord verlegen zit heb nu een bek vol tanden. En Daan laat het gelaten over zich heen komen. Ze gelooft ook al niet dat de kleine wond dicht is en de grote wond zo goed geneest. Dus Daan laat het haar zien. Ze vind dat nu ook de chirurg er maar eens naar moet kijken. Daar moeten we morgen heen. Thuis gekomen heb ik gelijk mijn huisarts gebeld en met hem overlegd wat ik hier mee moet doen. Ik wil geen brief sturen naar de klachtencommissie. Ik zal dan wel als antwoord krijgen we nemen uw klacht in behandeling. En vervolgens hoor je niets meer. De huisarts denkt ook nog ff na wat te doen. Als Daan naar huis kwam om te sterven had ik dat wel graag geweten. Zelfs de huisarts weet van niets. Dus jullie begrijpen wel hoe woest ik ben. Daan zegt ik stop mijn energie wel in mijn herstel. Maar ik heb energie voor tien. Ik wil op zijn minst wel een excuus voor wat er gebeurt is. Al moet de onderste steen boven komen ik ga ervoor  :censuur.
Ik hou jullie natuurlijk op de hoogte. Hier nog een foto van mijn hondjes.


Onze lieve hondjes Wodan en Devil.

Groetjes Cobie.

Nou ja zeg!!! Dat zeg je toch niet?? Wat een belachelijk mens!!! Lekker om dat achteraf nog eens te horen.  >:(

Gelukkig vat Daan het allemaal positief op, om de domheid van zo iemand kun je je niet druk maken toch?  :)

ik heb met grote ogen en open mond zitten lezen, wat vreselijk om er op zo'n manier achter te komen zeg!
bah!
een excuus is wel het minste van het minste wat ze kunnen doen :o

Hey Cobie,

Wat een stelletje onverlaten daar zeg.
Ik kan me echt voorstellen dat je woest bent hierover.

Ik ben benieuwd hoe het morgen bij de chirurg gaat.

Geef Daan maar een lekkereknuffel van deze Smurf en natuurlijk al je lieve honden en valkjes.

Groetjes,

Mariska