Hoi Tara

Ik vindt je foto's en je filmpjes helemaal geweldig !!!
Ik heb echt genoten !!

Ik hoop dat het met je gezondheid gauw weer beter gaat !!

Groet van Ankie

Hoi allemaal,

wat moet ik doen? Ik weet het niet meer hoor...
De vrijdagavond werkte ik vroeger in de frituur, en de zaterdagavond en de zondag de hele dag in het restaurant.

Met de frituur ben ik gestopt omdat het te veel voor me werd.

Nu had ik mooi gepland dat ik gisteren wat ging doen voor school volgende week want we hebben een volle  week, en daarna vroeg in mijn bed kruipen.

Kreeg ik 's middags een smsje van mijn lieve mama dat ik om 19 u. mocht gaan werken.

Dus ze had het weer allemaal lekker zelf gepland, ik heb niet eens kunnen zeggen of ik wilde of niet, gezellig was dat, ben meteen in tranen uitgebarsten in school, wat ik normaal ook niet meteen doe, maar dat is ook al verergerd, van 't minste schiet ik uit... Het wordt me ook allemaal te veel ik ga veel sneller uitschieten op iemand, ik had echt zin om op die rotleerkrachten uit te vliegen, écht ik moest me zo inhouden.

Dan gaan werken, 't was halfeen als ik gedaan had, ik heb nog nooit zoveel pijn gehad in mijn hart, het is niet meer normaal, en toen ik voelde aan mijn borst daar was dat helemaal een stijf gevoel, dat was heel raar. De dokter zegt dat ik moet rusten, maar mijn ma kan het niet schelen, ik wou gisteren alles doen voor school, moet ik in mijn vrije middag nu doen, ik was doodmoe, nu nog, maar ja, ik ging normaal vroeg in mijn bed kruipen, komt mijn moeder me wakker maken, ik begon nog niet meteen met mijn schoolwerk, zegt ze dan, wanneer ga je maar beginnen? Om 19 u.?

Het stak me toen tot hier, echt... Dan begint ze over hoe dankbaar ik wel ben, ze doen zoveel voor mij en alles wat ze kunnen doen... Tja...

En voor een cadeau voor tien jaar het kleine meer (restaurant) mogen de personeelsleden elk €20 betalen, het is niet verplicht, maar je mag, ik sta er op, wil ik echt doen. Vraag ik vandaag aan mijn ma of ze het derde van gisteren en vandaag kan laten vallen, haar antwoord; Nee, dat kan IK me niet veroorloven.

Gezellig hé?
En weg kan ik hier blijkbaar ook niet meteen, nee, ik kan niet aan mijn spaarboek tot mijn 23ste. Dus moet ik hier blijven wonen en maandelijks betalen.

Groetjes..

jeetje Tara het zit nog niet echt mee, ik wou dat ik je kon helpen, echt, maar ik weet niet hoe.
Je kan zo je hart luchten op het forum, misschien dat dat een beetje verlichting geeft in alles.
Tja en je moeder, ik ben zelf moeder en zou toch alles doen om mijn dochter (of zoon) gelukkig te zien en maken, dit is geen slecht woord over je moeder hoor, zo bedoel ik het niet. :-[
Ik vind het jammer dat ze niet om jou denkt. :-\  toch!!
Ik hoop dat het op school beter gaat met je?
liefs Esther :-*

Jeetje wat toon jij weinig respect voor je moeder...

Toen ik 15-16 was had ik ook altijd wel wat, zeker met mijn vader, we hebben veel ruzie gemaakt en ik heb in die tijd niet laten weten hoeveel hij voor me betekende. Mijn vader is toen ik 16 was overleden. En wat heb ik nu een vreselijke spijt dat ik zo heb gedaan naar iemand die het beste met me voor had en zielsveel van me hield. Okee hij was wel streng, en af en toe wat ouderwets, maar dat was omdat hij om me gaf! Ik was in die tijd ook veel ziek, maar hij wilde dat ik wat van mijn leven maakte. Toen zag ik dat niet. Nu wel, maar nu is het te laat...

Denk daar maar eens over na...

Misschien leer je wel van de situatie waar je nu in zit, misschien heb je daar later wel heel veel aan!

Hoi Tara,

Kom op meid! :'( :-*

Wat zou je willen in deze situatie en wat verwacht je van je moeder hierin?
Is er een moment die je kunt gebruiken om er met haar over te praten?
Hou het bij jezelf ( je eigen gevoel ). Maak geen verwijten, daarmee gooi je 'de deur dicht'.
Dan is het aan je moeder wat zij er mee doet.
Misschien kun je ook vragen wat zij van jou verwacht.
Als jij die verwachtingen te hoog gegrepen vind, zou je misschien dat met een voorbeeld er bij uit kunnen leggen.

Vooral door voorbeelden te geven kun je je gevoel duidelijker uitleggen.

En het hier van je af schrijven is altijd goed hoor. Het is en blijft jouw dagboek. ;)

gr Crosser/Esther

Dank jullie beide,
volgens mij snapt Roosje niet echt wat ik doormaak, ik heb altijd veel respect gehad voor haar, vandaag kwam ik thuis, het eerste wat ik zei was dat ik haar graag zag, het gaat me er om dat ik kapot ben en dat ik toch mocht gaan werken, nuja, daar zit ik al niet meer over....

Ik voel me heel happy vandaag, een droom is in vervulling gegaan ;D

Hoi Tara
Je klinkt erg vrolijk, wil je die droom delen met ons, die droom die in vervulling is gegaan.
Keep on smiling that makes your day ;D.
Groetjes diana

Haha wil je het zo graag weten ;D
Ik droom van iemand, waar ik stiekem een tikkeltje verliefd op ben, vandaag heeft hij mij met fiets en al naar huis gebracht, en me EINDELIJK gekust, dus ja, misschien niet echt om op het forum te plaatsen, maar het moest er ook eindelijk uit, iedereen slaapt al ;D ;D

Hoi Tara

Hahaha lekker romantisch :-*, dit klinkt echt super romantisch ;).
Ben blij voor je :D.
Liefs diana

Dank je lieve Diana :-*, het is nu al bijna een uur geleden en ik bloos er nog van ;D

Die tara,
kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt.
Love is in the air :D.
Nou meisje geniet ervan je hebt het verdient.
Liefs diana

Meisje geniet er van!!  :-*

 ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D




;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D

Crossertje

Oh Tara wat geweldig je bent hellemaal in de wolken.
Kan me voorstellen hoe je je voelt, die tijd heb ik ook gehad, hihihihih lang geleden. ;D ;D
Romantisch zeg achter op de fiets, en dan die kus.
Ik ben heel erg blij voor je. :D
succes met alles meid.
liefs van Es :-*

Citaat van: Tara op 19 februari 2006, 23:40:32
Dank jullie beide,
volgens mij snapt Roosje niet echt wat ik doormaak

Mijn reactie was op wat ik in jouw dagboek lees. En volgens mij is dat wel een deel van wat je meemaakt. En wat ik in bijna elk verhaaltje lees is negativiteit over je moeder en iedereen om je heen. Het is beter om naar jezelf te kijken, anderen kun je toch niet veranderen. Misschien kun je eens gaan praten met een psycholoog?

Nogmaals, openlijk zo slecht praten over degene die je op de wereld gezet heeft vind ik niet kunnen. Daar blijf ik bij.