Ik ben aan het proberen twee jonge valkparkieten tam te maken door ze apart een tijdje mee naar binnen te nemen, ze op de hand te nemen en tegen ze te praten. (Aangezien ze nog grotendeels kaal zijn haal ik ze liever nog niet permanent naar binnen, zie mijn andere posts). (Ik weet niet zeker of het mannetjes of vrouwtjes zijn)

Mijn vraag betreft nu de lichaamstaal van de valkparkietjes, ik weet het soms niet goed te interpreteren. Wat betekent het bijvoorbeeld dat de kuif omhoog dan wel omlaag staat?

Eentje lijkt een stuk banger dan de ander, deze blaast ook meer maar verder is deze helemaal stil. Af en toe waggelde deze van links naar rechts terwijl ze blies, is dit dreigen? Uiteindelijk was ze toch zo op haar gemak dat ze bijna in slaap viel.

De ander leek een stuk minder bang. Ze knabbelde (?) af en toe voorzichtig aan de duim, heeft ze dan honger? Verder piepte ze ook ineens een tijdje zacht met de kuif omlaag, wil ze dan eten of is ze dan nerveus?

Allebei krabbelen ze naar achteren en blazen als er iets verandert in de omgeving (bijvoorbeeld iemand die binnen loopt), dan moet ik snel mijn hand erachter houden zodat ze niet van de hand af vallen.

Zijn er verder nog aanwijzingen in het gedrag waar ik op kan letten? Heeft iemand wellicht zo nog tips om ze onder deze omstandigheden tam te maken?

Alvast bedankt :)

laag zitten met de kuif naar achteren is bedelen om voer in ieder geval :)

En als ze gaan blazen zijn ze soms ergens bang voor :)