3 mei 2025, 13:44:08

Het dierenpaleis

Gestart door birdy2, 4 oktober 2004, 15:22:19

« vorige - volgende »

birdy2

Nadat ik mijn verhaaltje over o.a. het lesbische paar had geschreven is er nog het volgende gebeurt hierzo.

Parkieten:
Het lesbische paar is nog steeds bij elkaar. Geen eitjes, maar dat is misschien maar goed ook. Waarom goed? Nou het popje wat het meeste in het broedhok zit, voelt zich de laatste tijd ietsjes minder. Ze is levendig zat en krijgt zat eten, maar ik zie dat rode adertjes bij haar krop verdikt zijn. Inmiddels gaat het wel al weer iets beter met haar.

Op 9 september jl. is mijn 1e jonge parkiet van dit jaar geboren. Daarna zijn van hetzelfde koppel nog (van de 5 eitjes) 4 eitjes uitgekomen. Samen met het buurkoppel leek het wel alsof ze een wedstrijd deden uit hoeveel eitjes jongen geboren werden. Het buurkoppel heeft gewonnen.
Van de 5 eitjes zijn ze ook alle 5 uitgekomen. Erg veel dus. Het liefste heb ik, dat de paartjes ieder 2 jongen krijgen, zodat ze een goede kans hebben om gezond groot te worden. Gelukkig, dat ik dit jaar ook 2 parkietenparen heb, die alleen onbevruchte eitjes leggen. O.a. bij Manke en Fuchsia. Daar heb ik van beide koppels 1 jonge bijgelegd. Een ander koppel kreeg een jong, waarvan ik wist dat de rest vd eitjes onbevrucht en een klein beetje door het vrouwtje stuk waren gemaakt. De zelfde dag dat hun eigen jong werd geboren heb ik er een stiefjong van een van deze broedkoppels bijgelegd. Ze zijn zelfs binnen een half uur na elkaar geboren.
Bij een ander koppel heb ik het 5e jong alleen gelegd. Maar goed ook, want ook al krijgt dit jong genoeg te eten. Toch lijkt het erop, dat het jong een groeiachterstand heeft. Hij is vrij klein. Gelukkig is het jong verder wel goed gezond. Wordt zelfs heel mooi. De gele kleur van zijn vader en nog een donkere kleur erbij. Misschien wel vreemd, omdat de moeder een witte is. En man en vrouw hebben allebei 1 engelse voorouder.

Van wat ik weet krijg ik een aantal lichtblauwe met witte vleugels, 1 albino witte en 3 gele, een groene en een gemengde met een apart soort groen erin. Van deze laatste weet ik al, dat ik deze zelf hou. Zo mooi wordt deze.
Vanmorgen vroeg (op dierendag) is er onvoorwachts bij een popje van 2003 een jong geboren. In vergelijking met de rest is zij vrij laat, maar op haar 1e eitjes ging ze niet goed zitten. Gelukkig begrijpt ze wel, dat jongen gevoerd moeten worden, want het jong zat een uur geleden al helemaal vol met voer. En trots dat ze erop is. Sinds vanmorgen heb ik dus 13 jongen uit 5 poppen en 4 mannen. Een mannetje heeft namelijk respectievelijk 4+1 jong bij 2 poppen zitten. Ondanks mijn pogingen om een pop met een ander mannetje te laten broeden, weigert ze om een ander mannetje te accepteren. Gelukkig gaat het wel goed en worden ze zover ik weet allemaal groot. Wel geef ik ze veel extra's en handvoeding, zodat er in de voliere goed gegeten wordt.  Sinds deze week heb ik 1 paartje apart moeten zetten. Ze hebben namelijk 3 jongen, waarvan het oudste jong een week ouder is dan zijn broertjes (of zusjes). De jongste 2 krijgen steeds minder eten. Nu dat ik ze apart heb gezet, krijgen ze alledrie zoveel eten en warmte dat ook die 3 groot worden. Wel een beetje zielig voor de ouders (vandaar dat ik het ook zolang mogelijk heb uitgesteld), maar voor de jongen moest ik wel. Ik heb ze nu in een dubbelkooi zitten, waarvan ik het tussenschot eruit heb gelaten. Het enigste wat de ouders doen is bij de jongen zitten en ze voeren. Terwijl het tortelen tussen die 2 ook gewoon doorgaat. Dus ik verwacht binnenkort, dat ze alweer aan eieren beginnen. Echter ivm het weer en hun zelf, maak ik dan met mijn nagel de eitjes stuk.

Iris (mijn valkje) en Amor (onze kat):
Zijn niet de beste maatjes van elkaar, maar ze zijn bang voor elkaar. Wat een helden!!! De kat wilt het liefste kopjes geven en Iris wilt uithalen met zijn snavel.

Iris is sinds we hem hebben laten kortwieken, behoorlijk tam geworden. Het is een echte knuffelaar. Met mijn neus en mond moet (en steeds vaker met mijn vinger)zijn veren op zijn hoogd door elkaar maken. Ook probeert hij mij te kroelen, maar ja heb niet zoveel veren. Verder is hij niet eenkennig meer. Alle aandacht is welkom.

Een paar leuke momenten die we al met hem hebben meegemaakt.
1. een ketting om zijn nek gekregen. Mocht het er niet eens van hem afhalen!!! Deze ketting was van een toiletrol. Hiervan had ik een kleine cirkel van gemaakt. Wel zodanig, dat hij met die rol om zijn nek heen kon eten en niet kon stikken.
2. katrijden. Op de rug van de kat gaan rijden. Totdat Amor in draf overging ging het goed. Terwijl de kat geaaid werd vloog Iris op de rug. En Amor vond het niet erg. Zag het als aandacht en ging nog harder brommen.
3. Iris is hartstikke trots op zijn vleugels en staart. Iedere keer als ik hem zie demonstreert hij het. Door ze wijd te maken. Het 1e wat hij doet, als hij zelf zijn kooi uitgaat is met de kop omlaag, vleugels en staart wijd en piepen. Dit kan niet gek genoeg gedemonstreert worden. Eten, omlaag, omhoog en om een stok heen draaien is heel normaal voor hem. En dit doet hij ook als hij net goed in beweging is geweest. Ik laat hem regelmatig zijn vleugels bewegen. En van de ene kant van de kamer naar de andere kant van de kamer vliegen lukt ook aardig goed.
3. Vanaf het begin heb ik hem ook een knaagdierdrinktuitje gegeven. Hier drinkt hij het meeste uit. Alhoewel zijn normale drinkbak ook gebruikt wordt. Sinds gisteren piept hij als hij hieruit drinkt. Het klinkt als het geluid wanneer een ouder een jong voert.
4. Glijbaantje spelen op zijn oude kooi.
5. En hoeveel dikke stokken hij ook heeft op de meest dunne willen  en blijven zitten. Hoeveel moeite dit ook kost.
6. Iris is gek op dunne takjes van een appelboom. Dus soms neemt hij deze in zijn snavel en loopt er mee rond.

birdy2

Op dit moment zit Iris nogal gek te doen. Met een klein stokje van een appelboom rondlopen. En natuurlijk wel met zijn vleugels en staart wijd. Op het moment dat ik deze zin typte ging hij voor het eerst direct vliegend op mijn schouder zitten. Anders is het omhoog kruipend via hand of broekspijp. Echt een maf beest. (wel lief hoor)

Echter vanmorgen zag ik, dat een kleintje vannacht gestorven was. Ik zag het wel aankomen, maar hoopte enigszins dat het niet waar was. Maar helaas wel.
Het was een kleintje die geelgevlekt werd (heel mooi), goed gevoerd werd door de pleegmoeder. Maar erg zwak was en een groeiachterstand had. Ik vermoed, dat het kleintje kou heeft gevat, doordat de pleegmoeder niet constant in het broedhokje zat.Het kleintje zat verder helemaal alleen in het broedhokje. Het kleintje moest ik toen hij pasgeboren werd wel naar dat pleegpaartje verplaatsen, omdat op dat moment de beste keus werd.

Met de rest van de parkieten en kleintjes gaat het uitstekend.

O ja, met hoeveel maanden beginnen valkjes te puberen? Zit er hier eentje behoorlijk veel aandacht te vragen.
Mijn schouder is niet leuk meer, maar mijn toetsenbord des te meer. Muis en muismat ik ook leuk. Grrrrrrrr typen gaat niet echt makkelijk zo. vooral de backspace toets is leuk.

Stop nu echt maar. tot de volgende keer.





birdy2

11 oktober 2004, 23:47:33 #3 Last Edit: 24 oktober 2005, 07:52:49 by *Marianne*
Dit zijn 3 jongen van september 2004. Vanmorgen lag er weer een dood jong in een nestkastje. Helaas gaven de ouders dat jong te weinig te eten. Ik had ze al apart opgesloten met hun 3 jongen. Maar het heeft onvoldoende geholpen om ze alledrie groot te brengen. Ik wist, dat het vrij moeilijk zou worden, omdat de oudste een week ouder is dan de andere 2. Had het wel leuk gevonden als het goed was blijven gaan, omdat de jongste 2 allebei op dezelfde dag geboren waren en uit hetzelfde nest kwamen.

Met Iris gaat het ook prima. Vandaag voor het eerst bij mij in de buurt geprobeert geluiden na te bootsen. Maar probeerde later toen ie even in zijn kooi moest ook te schreeuwen om aandacht. Ik hoop, dat hij nu weet dat het niet verstandig is om zo te schreeuwen. Blies hem perongeluk letterlijk van zijn stok. En zei keihard (voor mijn doen) NEEEE. Het hielp wel.

Ik zal morgen, een foto van Iris met kooi plaatsen. Ik ben nl. nog niet zo handig met verkleinen van foto's, maar ik heb al een goede tip gehad. Dus zal wel lukken. Ik ben eigenwijs zat.


Dit verhaal is gesloten omdat er al een hele tijd niet meer in is geschreven. Wilt u hem weer geopend hebben, neem dan contact met mij op.
Groetjes Marianne