Birdy-dilemma

[Vicky_1]

 Hallo!

Ik zit met een probleem.  Mijn twee valkparkieten kunnen het niet goed met elkaar vinden.  Zo'n 3 jaar geleden kocht ik mijn eerste valkparkiet Birdy.  Hij werd m'n beste maatje.  Waar ik was, was hij ook.  Omdat ik ga werken besloot ik (toen Birdy ongeveer een jaar bij mij was) om een tweede valkparkiet te kopen zodat Birdy overdag een beetje gezelschap zou hebben.  Maar mijn tweede valkparkiet (onze 'Kleine") is tot op heden (2 jaar later) nog steeds niet tam en ik denk ook niet dat hij dat ooit nog zal worden.  Ik laat ze wel elke dag samen uit hun aparte kooi zodat ze kunnen rondvliegen.  Het probleem is nu dat Birdy erg aanhankelijk aan mij is en onze "Kleine" moet niets van me weten.  Onze "Kleine" begint zich sinds enkele maanden af te reageren op Birdy (bijten, pikken) en Birdy zoekt steeds mijn bescherming. Ik heb ook de indruk dat Birdy rustiger is als hij alleen is met mij.  Ik weet niet of het in dit geval beter zou zijn dat ik onze "Kleine" wegdoe maar dan zit Birdy natuurlijk weer alleen.  Birdy is zichzelf niet meer sinds onze "Kleine" er bijgekomen is: hij zegt niks meer, hij fluit niet meer, doet geen geluidjes meer na,... Hij "zaagt" wel dikwijls en dat stopt pas als ik hem alleen uit zijn kooi haal, dan wordt hij rustig.  Ik zou langs deze weg heel graag de ervaring en raad van andere mensen willen hebben want ik voel me niet goed bij de huidige situatie.  Bedankt!

[Paul]

Hoi Vicky,
Hoe oud was je tweede valkje toen je hem kreeg want na 2 jaar zou hij toch wel zeker tam moeten zijn.
Zeker omdat ze vaak elkaars voorbeeld volgen en dan zou de nieuwkomer Birdy na gaan doen en zo ook bij je komen.
Heb je ze nooit bij elkaar in 1 kooi geprobeerd hoe dat gaat?
Roepen ze wel naar elkaar als ze beide in hun kooi zitten?
Dan voelen ze zich in elk geval niet alleen als je weg bent maar het is natuurlijk jammer dan je het idee hebt dat Birdy zich niet zo lekker voelt met het andere valkje erbij :-(
Als ik het zo hoor zijn het beide mannetjes en die kunnen elkaar soms niet liggen :-(
Als de nieuwkomer een vrouwtje was geweest had het waarschijnlijk wel veel beter gegaan.
soms gaat het wel goed hoor met 2 mannen, ik heb er ook een paar die goed met elkaar overweg kunnen.
Ik heb zelf 10 valkjes en de meeste kunnen gewoon bij elkaar zitten zonder problemen maar eentje die ik nu ongeveer 12 jaar heb kan inderdaad ook niet bij andere valkjes want die valt alles aan helaas.
Die heeft ook een eigen kooi maar het is de enige die er bijna de hele dag en nacht uit is.
Ik denk wel dat Birdy weer gaat veranderen als de nieuwkomer weg is maar je zou het wel kunnen proberen door de nieuwkomer een paar dagen bij een kennis neer te zetten om te kijken of Birdy zich dan beter voelt.
Zelf zal ik nooit een van mijn valkjes wegdoen maar je moet in elk geval wel een goed huisje voor hem vinden dan.

Groetjes,  Paul

[Marianne]

Hallo Vicky,

Ik heb het zelfde meegemaakt met onze vorige valkparkiet Nico.
Nico was ook erg tam en floot elk deuntje na. Omdat wij beide werken besloten we om er een vrouwtje bij te zetten. Ze zaten wel met zijn tweetjes in 1 kooi maar de ene op het ene stokje en de ander een stok verder. Ze hebben zo toch 5 jaar bij elkaar gezeten maar Nico was ook Nico niet meer. Na 5 jaar ging Lorre dood en vanaf die dag bloeide Nico weer op. Hij floot weer, kwam weer gezellig bij je zitten. We hebben er daarna geen meer bij gezet en Nico mocht 14 jaar worden. Hij is vorig jaar dood gegaan. Nu hebben we een nieuw valkparkiet , Jacco. Deze is heel anders dan Nico want zij reageert wel op andere valkparkieten als ze bijvoorbeeld Nico en Lorre op de video hoort. Ik denk dat het erg aan het valkje zelf ligt en over het algemeen zijn ze liever met meerdere denk ik. Alleen Nico zag ook ons, de mens, liever als zijn soortgenoot.
Ik hoop dat je er wat aan hebt en wens je veel succes met je 2 valkparkietjes.

Groetjes Marianne

[Vicky1]

Hoi Paul,

Eerst en vooral wil ik je heel erg bedanken voor je reactie!  Mijn tweede valkje was al een jaar oud toen ik hem gekocht heb.  Misschien een beetje te oud om nog tam te maken?  Ik denk dat hij tijdens zijn eerste levensjaar een slechte ervaring gehad heeft met mensen want als hij bijvoorbeeld bij ons aan tafel zit is hij heel gespannen en wantrouwig, zelfs na twee jaar.  Hij doet Birdy inderdaad na maar dat gaat niet verder dan op mijn schouder, hoofd of rug te komen zitten zolang Birdy er ook zit.  Is Birdy weg, dan is hij ook weg en zal nooit uit zichzelf bij me komen zitten zonder Birdy erbij.  Ik heb ze nooit in dezelfde kooi gezet maar heb al wel gemerkt dat wanneer Birdy in de andere kooi gaat of omgekeerd, ze hun kooi verdedigen en schijnbaar niet eens met elkaar willen delen.  Wat dat roepen betreft, dat is maar éénzijdig.  Onze Kleine schreeuwt de longen uit zijn lijf als hij Birdy uit het oog verloren is maar Birdy reageert er niet op.  En als Birdy al op iemand roept dan is het op mij.  Van zodra hij me dan ziet, is alles terug in orde voor hem. Ik weet dat ik met Birdy een veel hechtere band heb maar dat komt omdat toen ik Birdy pas had, ik een heel moeilijke periode heb gehad en het leek of Birdy dat aanvoelde en me dan soms kwam troosten en die band heb ik niet met onze Kleine.  Ik zie onze Kleine ook graag hoor, maar dat is toch een beetje anders.  Als ik zou besluiten om onze Kleine weg te doen dan zal ik zeker een goede thuis voor hem zoeken maar voorlopig weet ik het nog niet goed wat ik moet doen. Nogmaals bedankt ;)

Groetjes, Vicky

[Vicky1]

Hallo Marianne,

Ook heel erg bedankt voor je reactie! :)  Ik ben blij dat er iemand is die dezelfde situatie heeft gehad als ik.  Toen ik onze Kleine kocht wist men nog niet welk geslacht hij zou hebben.  Als hij een vrouwtje was geweest, had alles misschien anders geweest.  Misschien ook niet...  Ik zou  willen dat Birdy weer de Birdy van vroeger zou worden maar ik weet nog niet goed wat ik ga doen met onze Kleine. Als het waar is dat Birdy opgewekter is zonder onze Kleine dan zal ik toch een keuze moeten maken en een goede thuis zoeken voor mijn tweede valkje... :(  Het spijt me te horen dat jullie valkje Nico vorig jaar dood gegaan is.  Ik hoop dat mijn valkjes ook zo lang mogen leven want ik kan niet zonder ze!

Groetjes,

Vicky

[Hanna]

Hoi, Vicky,
Je vertelt dat je valkje, toen je in een mindere periode zat, dat precies aanvoelde.  Ik moet zeggen, met Fabio heb ik dat ook een beetje.
Als ik verdrietig ben, dan komt ie heel dicht kijken, met z'n kopje scheef, zo van: wat scheelt er, je moet niet verdrietig zijn, kijk maar eens naar mij, daar word je wel weer vrolijk van.
Ik dacht eerst dat het toeval was, maar nu jij ongeveer hetzelfde schrijft, zal er wel iets van waar zijn zeker?  Toch vreemd hoe die diertjes dat toch aanvoelen hé.  Ik dacht dat dat alleen maar met honden zo was, maar valkjes zijn blijkbaar slimmer dan ik dacht.

[Mirjam-Moniek]

Hallo Vicky

Als je zegt dat jouw vogeltje niet meer zichzelf is, dan lijdt hij waarschijnlijk onder de aanwezigheid van de andere valkparkiet. Mensen zijn ook sociale dieren, maar niet ieder mens heeft graag andere mensen om zich heen. Probeer iemand te vinden die je nieuwe valkparkiet een paar weken of langer wil houden, zodat jij kan kijken of je vogel zich dan weer prettiger voelt. Als dat zo is, kan je de nieuwe beter wegdoen. De oude kan dan weer zichzelf zijn en de nieuwe kan ergens anders de kans krijgen contact te krijgen met een soortgenootje. Zoals jij het schrijft heeft die namelijk wel behoefte aan contact, wat jouw oude vogeltje hem niet geeft. Het komt op mij over dat beide vogeltjes in een situatie zitten die niet optimaal voor ze is. Dat is natuurlijk niet jouw schuld, want je weet van te voren niet hoe vogeltjes op elkaar reageren, maar je kan er nu wel wat aan doen (gelukkig). Ik kan me voorstellen dat je je bezwaard voelt om je ene valkje weg te doen, maar liefde is soms juist loslaten.

[yentl]

Dat zou wel erg zijn als je die ene weg moest doen :(.  Als je dit toch doet, zoek dan zeker een goede thuis voor dit valkje. Misschien kun je de radio op laten staan als je valkje alleen thuis is, dat vinden ze wel leuk.

groetjes van Yent'l

[Vicky1]

Hoi Mirjam-Moniek,

Bedankt voor jullie reactie.  Toen ik jullie berichtje las kreeg ik eigenlijk tranen in mijn ogen :-[ omdat ik weet dat de kans klein is dat mijn valkjes ooit goed met elkaar zullen opschieten.  Ik besef ook dat ze zich niet goed voelen in hun huidige situatie en ik ben van plan om onze Kleine voor een weekje onder te brengen bij mijn schoonouders en dan te kijken hoe beide valkjes het er van af brengen.  Ach soms zou ik toch graag willen dat die beestjes konden zeggen wat ze voelen.  Zou voor ons een stuk makelijker zijn!  Ik hou jullie op de hoogte!

Groetjes, Vicky