Mijn Kuifje

[birdy2]

Al schrijf ik op valkparkieten.com redelijk weinig, lezen doe ik wel vaker. Sinds begin juni jl. heb ik kuifje bij mij thuis. Omdat ik een dagboek bijhouden een beetje lastig vind, schrijf ik in het kort hoe het sindsdien met Kuifje gegaan is.

Mijn Kuifje is op een heel bijzondere dag geboren. Namelijk 4 mei 2004. Hij was bijna 4 weken toen ik hem ophaalde bij zijn kwekers, die hem al bij zijn ouders hadden weggehaald. Samen met een paar andere jonge valkparkieten zaten ze in een kooitje. Eigenlijk ging ik daarheen om een ouder valkparkiet daar te kopen, maar vanaf het moment dat ik Kuifje bij mij had waren wij (Kuifje en ik) aan elkaar verkocht. Ik mocht hem meteen kroelen en hij wou niet bij mij weggehaald worden. :) Ik leerde van de kwekers wel hoe ik hem met een spuitje moest voederen, maar vond het niet alles.

Vandaar dat ik thuis al snel overging op een theelepeltje.
Om de overgang niet al te groot te maken voor het beestje heb ik eerst het meegekregen nutribird gebruikt. Na een week ben ik pas langzaam overgegaan op mijn eigen voer van CEDE met eivoer. Niet alleen omdat het nutribird een beetje begon op te raken, maar ook omdat Kuifje na een paar dagen dat ik hem had diarree begon te krijgen door vermoedelijk besmet water!!! De DA zei ook dat het waarschijnlijk meer dan een week geleden besmet water heeft gehad. De kwekers heb ik ter informatie en uit voorzorg voor hun andere vogels direct ingelicht. Na een weekje antibiotica en zoveel mogelijk lichaamswarmte begon Kuifje gelukkig weer op te knappen. En werd de ontlasting en de eetlust weer normaal. Verder ging hij aardig te piepen/zeuren als ik maar een mok of een pan pakte. Want dat betekende betekende voor hem: ETEN, MMMMMMMM lekker :-X

Vanaf het moment, dat ik Kuifje had kon hij al vliegen. Maar omdat ik hem waarschijnlijk teveel verwendde en het een ontzettende bangerik is weigerde hij te vliegen. ::) Na 2 a 3 weken begon hij te niezen. Ik had gelukkig al vrij snel door, dat hij mij probeerde na te doen. Want waneer ik ging niezen, ging hij er meteen achteraan niezen. Verder probeerde ik hem in zijn kooi te poepen in zijn schaaltje ( is goed gelukt  :) )en op een thee- of handdoek die ik omgeslagen had. Om te voorkomen, dat mijn kleding helemaal onder de ontlasting zou komen en kapot geknaagd wordt. Pas na 4 wkn begon hij langzaam op ontdekkingstocht te gaan om te kijken waar hij aan kan knagen. Maar alleen aan datgene wat Kuifje bekent voor komt. Vreemde dingen, daar was/is hij ontzettend bang voor. Dus knagen aan houten stokjes, karton en papier. Al probeerde hij ook aan het snoer van mijn muis te komen, maar dat dekte ik af met een theedoek en een kartonnetje.
Ook probeerde ik hem af en toe wat nat te spuiten met warm water, maar dat vond hij niet zo prettig.

Verder begon hij langzaam minder te piepen en meer gezellig te brabbelen. En begint steeds meer naar hallo Kuifje en truste te luisteren. Waar je prompt ook antwoord op krijgt.

Vanaf ongeveer de 2e maand begon hij zijn kooitje ook leuk te vinden. En maakte hij kennis goed kennis met onze kat. Onze kat Amor werd meteen bang, omdat Kuifje Amor wou aanvallen. Om jaloersheid zoveel mogelijk te voorkomen heb ik onze Amor vanaf het begin heel veel aandacht gegeven. Want die jaloersheid, die ik vroeger had tussen Amor en Iris wilde ik voorkomen. Ook al moest ik er soms wel om lachen. Gelukkig is me dat tot nu toe nog aardig gelukt.
Verder begon hij steeds meer met zijn eten te spelen. Echter veel eten deed hij nog niet.
Begin van zijn 9e week begon hij met zijn "wereldwonder" zelf eten. Van de een op de andere dag kon hij het volledig zelfstandig. Daarvoor wilde hij weleens mij een zaadje geven. Maar ja ik lust vogelzaad echt niet. ::)
En deed hij zowat niets anders meer. Echter ik moest de eerste dagen nog wel bij hem zijn, want anders was het minder leuk om te eten zonder dat iemand mee eet of kijkt. :-/

Begin van deze week heeft hij ook een ander "wereldwonder" uitgevonden. Namelijk zijn vleugels. Voordat hij zijn kooi uitgaat duikt hij bij de opening met zijn kop naar beneden en spreidt hij zijn vleugels volledig uit. Dat is echt een mooi gezicht. Wanneer ik zeg truste en het licht uit doe, klappert hij ook een keer met zijn vleugels. Verder begint hij zijn kuif steeds meer te gebruiken. En probeert hij mij in mijn lippen te bijten. Weet iemand hoe ik, dat echte bijten kan afleren? Ook begint hij nu een beetje het donsveer kwijt te raken.

Sinds gisteren heeft ontdekt hoe hij in zijn badje kan badderen. Helaas is deze iets te klein om te badderen en is het een stom gezicht hoe hij zichzelf zoveel mogelijk erin probeert te proppen. Al wordt zijn buik en kop goed nat. Na afloop heb ik hem een beetje drooggewreven.

Voor de rest proberen wij een beetje tegen hem te fluiten en is Kuifje nogal heel erg eenkennig. Wat op zich wel jammer is, maar mijn partner probeert hem al om te kopen met een beetje sla of andijvie. Wat op dat moment ook wel lukt.

Van de week had ik Kuifje bij me en wou Amor ook geaaid worden. Amor keek duidelijk alleen naar mijn hand en niet naar Kuifje, zodat Amor naast mij lag en Kuifje naar Amor kon lopen en op zijn rug ging haren plukken. En Amor maar brommen. Later gaven ze elkaar een neusje, maar Amor blijft gelukkig een beetje bang voor Kuifje. Die heeft liever losvliegende buitenvogels zoals musjes en vooral merels. Maar wij hebben ook een echte held op witte sokken (Amor), die blijkbaar alles goed vindt. Voor degene die zeggen of denken pas op. Uiteraard doe ik dat. Een kat blijft een roofdier en op dat moment zorgde ik er echt wel voor dat de kat een volle buik heeft en ik 2 vrije handen. Neem echt geen risico. Maar vond deze anekdote wel om te vermelden. En raad ieder ander die het ook wil proberen aan om goed je kat te kennen en er voor te zorgen, dat je er op tijd bij kunt zijn, als de kat idd wat wilt doen.


Groetjes van

♪♪♪ (Kuifje)en mij. :)

[birdy2]

 ::)o ja, die tekens onderaan dat moeten muzieknootjes voorstellen :-X

[robentru]

Hoi Birdy2,
leuk verhaal. En die nootjes ♪♪&#9834 zijn die om te eten (haha) of te spelen? Wat is de sleutel?
Groetjes.