Zaterdag hadden we onze beide vogels los.
Ineens begon Lilo onze eerste vogel die we aangeschaft hebben raar te doen. Hij verloor zijn evenwicht en begon te trillen. We hebben meteen het dierenziekenhuis gebeld en zijn er ook meteen heen gegaan. Ondertussen kon lilo niet goed zitten en hield hij zich met zijn snavel vast aan de tralies.
De volgende dag werden we gebeld, hij zag er iets beter uit. En we namen hem mee naar huis toe. Maar hij verslechterde en de volgende dag hebben we hem meteen weer naar het dierenziekenhuis gebracht. Ze hebben gedaan wat ze konden, en zo voel ik dat ook. Dinsdag kregen we telefoon, hij was er slecht aan toe, en inderdaad. Hij had zijn kopje helemaal achterover in zin nek liggen, hij zat in een soort kramp, hij kon zijn hoofdje niet meer normaal bewegen. Toen hebben we gezegd alsjeblieft snel een spuitje. Ik ben er bij geweest, de arts pakte hem uit de kooi en legde hem op zijn zij. Hij bleef rustig liggen hij vond het allemaal wel prima. Van de narcose die hij kreeg was hij al bijna overleden, hij was zo zwak.
Vandaag krijgen we een mooie urn in de vorm van een hartje en maken we een plekje voor hem, we hebben veel veren bewaard en die willen we inlijsten. Lilo was zo ontzettend lief, kon niet bijten en was altijd vrolijk. Als je smorgens bij de kooi kwam begon hij te zingen en zei meteen haii! Zo'n ontzettende lieverd. Onze andere vogel stitch is verdrietig, heeft 3 dagen niet gegeten maar sinds gister is hij weer gaan eten, maar er komt totaal geen geluid uit hem. We hopen dat hij snel weer de oude is.
Lilo is 4 jaar oud geworden en vergeten zullen we hem nooit.
