Ons eerste donsje

[Marietje]

Jullie hebben gelijk! IK ben vergeten het vervolg te plaatsen. Bij deze:

We zijn naar de vogelarts in Nijmegen gegaan. Hij was volgens mij een beetje boos op mij, (want er kon nog geen glimlach vanaf en ook geen verzachtende woorden, terwijl ik me al zo schuldig voelde), omdat ik nestmateriaal had gebruikt dat niet geschikt is (soort kokosvezels, maar ik had echt wel informatie gezocht over het nestmateriaal, ik wist alleen niet dat je het helemaal klein moest knippen. :'( Ik moest de volgende keer gewoon beukensnippers nemen...  :-[).
Enfin, de dierenarts zag meteen dat de poot reddeloos verloren was en zelfs nog maar aan 1 pees aan de stomp hing. Hij heeft het verwijderd, de stomp verbonden en antibiotica met pijnstiller voorgeschreven. Het verband moest er een week omheen blijven zitten! En hij begon nogmaals over euthanasie.

Het leek aanvankelijk beter te gaan met Stippeltje, zoals we hem inmiddels genoemd hadden. Na 2 dagen vloog hij ineens uit en al was hij ernstig gehandicapt en zwaar geplukt, hij kon toch redelijk vliegen en werd door zijn vader ook nog goed verzorgd.

Na iets meer als een halve week werd ie ineens toch weer slechter. Ik voelde dat de koorts weer toenam en maakte me ernstig zorgen over dat verband. Na telefonisch contact met de dierenarts besloten mijn vriend en ik dat het verschoond moest worden. Wat we toen tegenkwamen was afschuwelijk.  :'( Het 'kussentje' dat de dierenarts had gebruikt om de stomp te beschermen was compleet vergroeid met de stomp. We kregen het er niet af, ook niet door te weken en tot mijn afschuw brak zijn pootje opnieuw net boven de vergroeiing.  :'( :'( :'(  We hebben het daarna opnieuw verbonden met Betadine zalf en besloten het verband dagelijks te verschonen totdat we terug moesten naar de dierenarts voor controle.
De volgende dag was Stippeltje aanzienlijk beter en minder warm en elke dag ging het wat beter. Twee weken na het eerste bezoek moesten we terugkomen en hij was zo enorm hersteld! Tijdens de controle had de arts voortdurend een grijns op een gezicht! Dat gaf wel aan hoe tevreden hij was over onze aanpak en verzorging. Hij kreeg nog voor 2 weken een ander antibioticum en we moesten de stomp nog een week verbinden. Bovendien heeft ie met geen woord meer gerept over euthanasie!

Een week later ging het zo goed dat we stopten met verbinden en ook dat ging goed. In de tweede week stopten we de antibiotica en de koorts bleef weg! Zelfs het vliegen ging elke dag beter. Hij werd het leukste vogeltje dat ik ooit heb gehad of zelfs gekend!! Zo tam en lief! Ik nam hem mee naar de badkamer als ik ging douchen, dat vond ie heerlijk  :) en haalde hem er altijd bij als we gingen eten (de andere vogels eten ook altijd wat mee, al bestaat het diner van de vogels vooral uit snoepzaadjes, een eitje, broodje of wat rijst). Vooral rijst vond ie zo lekker!! Heel zijn snaveltje zat onder en hij maakte de hele tijd geluidjes zoals hij deed als hij bedelde, echt heel schattig. Naderhand kwam ie dan bij me liggen (zitten kon ie niet zo goed) om zijn knuffeltjes te bietsen en als hij dan ontspannen was, kroop ie half in mijn ochtendjas (zodat ie niet kon vallen) of in mijn hand en viel in slaap. Ook zijn veertjes waren allemaal terug gegroeid! Hij werd met de dag mooier en kreeg ook steeds meer zelfvertrouwen. Hij kon enorm goed vliegen en geruisloos!

Tot Hemelvaartsdag! Ik had net een nieuwe baan in de bediening en had net 3 dagen gewerkt. Om 5 uur 's ochtends werd ik wakker (honger), heb gegeten en ben op de bank gaan liggen. Daar viel ik weer in slaap en werd om 10 uur wakker. Ik lag op de grond met alleen mijn hoofd op de bank en toen ik mijn hoofd optilde lag daar tot mijn horror mijn lieve kleine Stippeltje....   :'( :'( :'(
Ik werd altijd wakker als de vogels gingen vliegen 's nachts, behalve deze keer. Uit een of ander reflex voor het gevaar ben ik waarschijnlijk van de bank gesprongen, maar die kleine heeft denk ik in mijn haar gezeten en toen ik mijn hoofd weer op de bank heb gelegd heb ik hem geplet. Ik weet er helemaal niets meer van.

Ik heb er nog steeds zoveel verdriet van, dat kan ik niet beschrijven.  :'( :'( :'( :'(
Ik wil hem zo graag terug. Het was nog maar net gebeurd toen ik wakker werd, maar reanimeren ging niet meer. Ik kan er nog steeds niet over uit en mis hem zo. Hoe laat je zoiets los?

En tot overmaat van ramp heeft de jongste van het nieuwe nestje (van 5 jongen) een enorme ontsteking aan zijn pootje!!

[☺ Pita ☺]

Wat een verhaal zeg!
Maar je schrijft je hebt nu 5 jongen zijn deze van stippetlje?
Of heb je nog meer valkjes?
Groetjes Petra.

PS welkom op het forum :D

[Marietje]

Hey Pita,

Bedankt voor je reactie!
Nee, Stippeltje heeft maar 4 maanden geleefd en was het eerste jong van mijn 2 valkjes Balou (6jr) en Dobbey (1.5jr). Maar doordat hij zo afhankelijk was werd ik zo gek met hem. En toen hij eindelijk een beetje wind mee begon te krijgen en ik dacht dat ie uit de gevarenzone was, ging ie dood.  :'(

Het nestje van 5 is ook van Dobbey en Balou. De oudste is trouwens vanmorgen uitgevlogen. Gelukkig is hij helemaal goed gezond! Alle jongen hebben ook een andere tekening en andere kleuren, heel verassend.

Groetjes,
Maria