Krijsende Valkparkiet?

[xOdette.]

Hallo, ik heb nu iets meer dan een week een valkparkiet.
Een mannetje. Hij is waarschijnlijk net iets ouder dan 3 maand.
Maar als we weggaan of niet in zijn zicht zijn ofzo (vooral smiddags) begint hij ontzettend te krijsen.
Hoe kan dat, waarom doet hij dat?
Hij laat me sinds gister hem aaien (terwijl hij wat te eten krijgt) en sinds deze avond wil hij zelfs uit mijn hand eten.
Waarschijnlijk krijst hij omdat hij de aandacht mist ofzo, want misschien zit hij te krijsen omdat hij ons als maatje begint te zien en niet wil dat die hem alleen laat.
Kan dit kloppen?
En wat kunnen we hieraan doen?
Ik heb gehoord dat je dan misschien een 2de erbij moet nemen, maar gaan ze dan niet samen krijsen....?

Ik hoop er wat aan te kunnen doen...
Want anders willen m'n ouders hem misschien weer terug naar de dierenwinkel doen want ze worden er gek van....

[Kimm]

hoi,

het klopt hoor wat jij zegt. hij gaat jou als maatje zien en zogauw je weggaat dan gaat ie krijzen.
negeer dit gedrag ten eerste! beloon hem als hij niet schreeuwt.
een maatje erbij kan helpen, zodat hij afleiding heeft. maar garantie heb je niet of het schreeuwen van je valkje dan overgaat. toch voelen zij zich vaak beter met een vriendje erbij.
groetjes kim

[xOdette.]

Mmm okee, ja we zijn al begonnen met negeren als hij begint te krijzen gaan we ook uit z'n zicht. Zodat hij merkt dat hij dan toch geen aandacht krijgt.
En als hij stil is ga ik vaak even met hem bezig.
Misschien dat hij toch stiller word als hij een maatje krijgt dat hij die als groter maatja kan gaan zien en dan niet zo hoeft te krijsen om aandacht.

[Hermien]

Een tweede valkje erbij is natuurlijk altijd leuk en gezellig. Zoals je nu bezig bent met trainen is heel goed, maar toch wil ik wel even vermelden dat valkparkieten altijd wel een soort van 'schreeuwuurtje' hebben, hoor. Hier gaat mijn 'Vliegtuig' 's morgens vroeg al tekeer. Dan geef ik ze vers voer en water, praat even met ieder apart, doe kuifjekroel en ga dan naar kantoor, of, als ik vrij ben, andere dingen doen. Het wordt dan al snel rustiger.
Hetzelfde geldt voor als ik thuiskom van mijn werk. Eerst begroet ik ze kort en vertel dat ze na het eten in de kamer mogen vliegen. Na ongeveer een kwartiertje schreeuwen roep ik 'KLAAR!' en dat helpt. Het is de structuur die ze gewend zijn en ze mogen ook best even een poosje hun longetjes uit hun lijf schreeuwen, maar niet te lang. Tot op heden blijft het dus de rest van de dag gewoon lekker rustig en vermaken mijn mannekes zich uitstekend met elkaar en hun speelgoed in de kooi.

Maar eer je het zover hebt, kost dat wel geduld, heel veel geduld. De moed niet opgeven, dus.

Succes!