## Binky's friends 3 ## ◄ 31 dec. 2012 ► ♫ Happy New Year!!! ♫

[smiley]

Hallo Caroline

Soms is het leven zo oneerlijk ,daar zijn gewoon geen woorden voor  :-X :-X

Dikke knuffel uit Rotterdam

Conny :-* :-*

[Caroline]

Dank je wel voor jullie lieve woorden en het mee leven ...

Het is nog steeds allemaal moeilijk te bevatten, het is ook teveel.

Summer merken we nog geen vermindering maar de uitvallen worden ook niet erger. De medicatie die ze via de enting kreeg gaat ook pas over enkele dagen werken dus misschien is het ook nog te vroeg om wat erover te zeggen. Wel merken we dat ze profijt heeft van de Rimadyl, de pijnstilling, ze lijkt minder pijn te hebben en hierdoor bepaalde bewegingen minder voorzichtig te doen. Ook haar wandelingetje gaat wat makkelijker alhoewel haar gangwerk niet meer klopt, ze loopt heel onregelmatig en soms "krabt" ze. (= zijwaarts lopen).

Kippie krijgt sinds donderdag nog maar de helft van de prednison en deze dosis blijft ze de rest van haar leventje houden. Ze doet het hier goed op. We zien de tumoren (tussen de 20-30 stuks of misschien wel meer) groeien maar verder is ze grotendeels op dit moment weer ons eigen meisje. Ze wandelt nog lekker mee en kijkt weer gelukkiger uit haar oogjes nu de kap en romper uit zijn. Tuurlijk weten we dat dit allemaal van korte duur is, de kanker gaat zeker uitzaaien, daar is geen twijfel over mogelijk zo bevestigde de dierenarts afgelopen donderdag ook maar op dit moment is het gewoon heel erg fijn om Kippie nog even bij ons te mogen houden en na die nare perdiode nog even een fijne afsluiting te geven. We genieten nog even lekker van haar en ze wordt echt meer dan goed voor haar is verwend.  ;)

En ja, het verlies van Youp ... dit blijft pijnlijk, het heeft gewoon even tijd nodig om dit een plekje te geven. Hij zou vandaag 5 weken en 2 dagen zijn en al een hele vent.





Hierboven is zijn  broertje Guus. Ik heb nog een leuk contact met de fokster en op mijn verzoek krijg ik nog om de paar dagen foto's van de broer en zusjes van Youp. Aan de ene kant heel erg confronterend en soms lopen de tranen over mijn wangen bij het bekijken ervan maar aan de andere kant ook een stukje verwerking op die manier.

Vandaag is onze vakantie begonnen, de eerste 3 ½  week zouden we zonder onze Youp doorbrengen en veel uitjes maken, de andere 2 ½ week hadden we allemaal dingen op de planning staan waarbij onze Youp makkelijk mee kon. Zijn fietsmand stond al klaar en voor in die mand en in de auto was er een tuigje en een kattenkussen (bontje met verhoogde rand)voor hem in huis. Nu is alles anders gelopen, Youp komt niet en thuis zitten 2 honden die ziek zijn, medicatie krijgen waarvan ze veel moeten drinken en ... veel moeten plassen. Kortom, ook dit is ineens allemaal anders geworden in een korte periode. De lange uitjes maken we voorlopig nog even niet, eerst even kijken hoe het gaat verlopen met Summer. Gelukkig is onze tuin alleen te betreden via de 3 buren, oudere mensen die altijd thuis zijn. Als we nu weggaan laten we de achterdeur gewoon open, dan kunnen Summer en Kippie die in de huiskamer liggen gewoon even de tuin inlopen als ze moeten plassen als we weg zijn. Als we thuis zijn geven ze wel een seintje dat ze moeten. ;) En een paar emmertjes met Ajax erover heen en de tuin is ook weer schoon en fris, we hebben alles verhard. :) Met 4 jonge kinderen kunnen we niet 6 weken thuis blijven zitten, die willen erop uit.

Dus ja, door alles is er ineens een heleboel veranderd. Voor Ed en mij natuurlijk iets makkelijk te relativeren, Summer en Kippie waren natuurlijk niet de jongste meer maar aan de andere kant hadden we dit nog helemaal niet verwacht en zeker niet allebei tegelijk. En dat je dan ook nog het puppy moet verliezen waar je al anderhalf jaar op wacht en dit allemaal in een paar weekjes tijd ... ja dat is bizar, te gek voor woorden ...

Ik heb de kinderen dan ook alleen vertelt dat Summer niet helemaal lekker is en dat ze haar met rust moeten laten ... ik weet niet hoe ik ze nog meer slecht nieuws moet vertellen, Thomas heeft al een week lang nachtmerries, van de week kwam hij beneden en vroeg waar papa was. Ed was gewoon werken maar Thomas was helemaal in paniek, of we papa niet hadden laten inslapen want dit had hij die nacht gedroomd ... ook hij vroeg woensdag meteen of onze Summer nu ook in moet slapen. Het is verschrikkelijk om als moeder te horen wat je zoontje van 8 's nachts allemaal door heeft moeten maken. Jasper met Down Syndroom wordt boos als de anderen, voornamelijk Sophy, tegen hem zeggen dat Youp niet komt en Kippie ook weg gaat. Hij praat nog steeds over Youp en snapt niet dat hij er niet meer is. En Sanne en Sophy hebben huilbuien om niks en zijn dan verdrietig dat Youp niet komt en willen niet dat Kippie ook nog weg gaat ... en zijn boos dat nu ook Summer ziek is en niet meer mee kan de lange wandelingen maken. Kortom, best heftig allemaal, een verdriet waar je je kinderen graag tegen had willen beschermen maar aan de andere kant, het hoort ook zo bij het leven en ik ben ook heel erg blij dat wij ze een leven kunnen geven waarin ze ook zoveel liefde van onze huisdieren mogen ontvangen. Dit zou ik ze ook niet willen ontzeggen en ja daar hoort ook afscheid nemen bij, hoe zwaar ook. 

Een heel fijn weekend voor iedereen.

PS. Ik loop overal heel erg achter in jullie boekjes en ook mijn mailtjes en pb-tjes moet ik nodig weer beantwoorden. Ik heb een hele hectische laatste schoolweek achter de rug en ben eigenlijk nergens meer aan toe gekomen. Sorry.
Ik ga snel alles weer proberen op de pakken en beantwoord al jullie vragen ook snel weer. :D

[Nynke]

Wat een ellende zeg...
Als volwassenen is het af en toe al moeilijk om een huisdier te moeten verliezen. Hoe kan je als kind dit dan begrijpen. En dan ook nog alles in één keer.

Gelukkig dat Summer wel wat baat heeft bij de rimadyl.

We denken heel veel aan jullie en ik kijk dan ook regelmatig je boekje om te kijken hoe het met Kippie en Summer gaat.

Heel veel sterkte gewenst.

[Caroline]

Sophy en Kip zijn onafscheidelijk van elkaar.

[Cherro]

Met tranen in mn ogen zit ik je verhaal weer te lezen, zoals zo vaak de afgelopen dagen...

Ik heb zelf ook een paar jaar terug in een paar maand tijd meerdere keren afscheid moeten nemen van een trouwe dierenvriend, en nog iedere dag denk ik aan ze, en ondanks dat ik nu kanjers hier rond heb lopen, mis ik ze nog steeds als geen ander..

En als ik dan jullie verdriet lees, en ook het oneerlijke afscheid moeten nemen, terwijl je zo graag je gezinnetje compleet wil hebben met je hondjes, en kleine Youpke, en dan mag dat allemaal niet zo zijn, en zijn de rollen ineens omgekeerd.. Ik weet hoe het voelt, en dat is verschrikkelijk :(


En dan die foto van Sophie en Kippie, als ik naar die 2 kijk, krijg ik gewoon kippenvel.
Ik had ook zo'n sterke band met mijn schatten en het breekt me te weten dat ook zij straks afscheid moet gaan nemen, van haar vriendje, wat haar zo dierbaar is..

Toch weet ik ook dat jullie als gezin hier super mee omgaan, en makkelijk zal het niet worden, maar zoals jullie je kids hier op voorbereiden, daar kan menig ouder zich een les van leren.
Echt super  :-*

Juist hierdoor, zal het voor hun toch "iets makkelijker"te begrijpen zijn, al zal het verdriet er natuurlijk niet minder om worden, maar je geeft ze wel een goede basis van hoe het leven is, dat het een leven is van komen en gaan, en daar heb ik heel veel respect voor.

De nachtmerries zijn niet leuk ook voor de kinderen, die zijn vreselijk, maar het betekend ook dat het een fase van verwerken is van alles wat er nu gebeurd..
Ze zijn er mee bezig, heel de dag, en ook ikzelf verwerk een groot deel in dromen.

En daar op ingaan en uitleggen hoe en wat is alleen maar goed.
Jullie geven ze de ruimte om vragen te stellen, en dat is zo belangrijk.


Een hele dikke knuffel en een dikke zoen van ons allemaal hier, we weten hoe het is om dit mee te maken en dit gun je niemand. En helemaal die 4 prachtige kinderen van je, met hun mooie snoetjes. Zij zouden dit nog lang niet mee hoeven moeten maken :( maar helaas leid het leven zn eigen weg en hebben we het maar te ondergaan... :-*

[*Yvon]

[TheaV]

 :-*
Ik zit te slikken met vochtige ogen....
Weet gewoon weer niks te zeggen...
Als je maar weet dat we vaak aan jullie denken....
En  boekjes lezen, pb-tjes beantwoorden....... acht wat???
Komt vast wel weer........
Sterkte!
Allemaal!

[Ida]

 :'( :'( even slikken hoor na je mooie update...........
Vooral de lieve foto's van Sophie en Kip deden hier de traantjes rollen.....
Wat zal het moeilijk zijn om dit een plekje te geven.
Neem er de tijd voor, de rest komt vanzelf weer.

Hele dikke knuffel vanuit Amersfoort  :-* :-*

[*Esther*]

Lieve foto's!

gr Esther

[Caroline]

Dank je, Nynke, Malou, Yvon, Thea, Ida, Esther en alle anderen, ook degene die me een mailtje, smsje of pb-tje hebben gestuurd, dank je wel voor jullie steun en lieve woorden.  :-*

Ik had gisteren nog een paar fotootjes gemaakt van de Q en R-jongen.  :D

Hier komen ze ...


Qartier ... niemand wil hem hebben, nog te reserveren.  :P


En Qartier heeft zo'n lief smoeltje.  :-*


Qartier


Qwin


Qwin  :-*


Qwin


Qwin


River heeft ook nog geen nieuw baasje.


River  :-*


River heeft witte split bont vlekjes.


Ramzi, zijn lijfje is opaline witmasker ...


Ramzi ...


Ramzi's kuifje is bont  ???


Ramzi  :-*

En als laatste een paar fotootjes meer van mijn eigen Violet.  ;)










Oefenen om op mijn vinger te zitten ... haar pootjes worden steeds sterker ... niet te geloven dat ze eerst helemaal niet ontwikkeld waren. Deze achterstand is mooi ingehaald.


Kroelen vindt Violet heerlijk.


Door alle extra verzorging en aandacht is Violet heel erg aanhankelijk naar mij toe. Ze moet ook elke dag via kropnaald extra calcium en dagelijks oefeningen doen om haar pootjes sterker te maken. Lopen op de tafel over een theedoek, proberen op mijn vinger te zitten en om en om op 1 pootje staan ... dit alles heeft in ieder geval zijn vruchten afgeworpen, ik had namelijk nooit gedacht dat Violet het zou gaan redden met haar pootjes en kijk nu eens, het is al een heus valkje.





En nog mijn 2 andere eigen gekweekte bleekmaskertjes.


Valentino, hij wordt de partner van Violet.


En Lilly, mijn lieve kroelmeisje, zij is ook nog steeds ontzettend lief en aanhankelijk en komt altijd even een kroel halen desnoods door de tralies als ik in de kweekkamer ben.  :-*

Fijne avond nog.  :-*

[*Esther*]

Hey,

Ik denk dat Ramzi grote split vlekken in zijn kuif heeft. Er zitten een paar normale grijze veertjes in zijn kuif.
Dat zal er straks grappig uitzien.  :D

Die Violet. Toch bijzonder he, hoe het ene valkje het goed doet en de ander minder met hetzelfde voer. Als het nou een nest van 6 jongen zou zijn en zij de jongste is het ook nog te begrijpen.
Het is een mooi meisje.  :D

gr Esther

[Caroline]

Hey,

Ik denk dat Ramzi grote split vlekken in zijn kuif heeft. Er zitten een paar normale grijze veertjes in zijn kuif.
Dat zal er straks grappig uitzien.  :D

Die Violet. Toch bijzonder he, hoe het ene valkje het goed doet en de ander minder met hetzelfde voer. Als het nou een nest van 6 jongen zou zijn en zij de jongste is het ook nog te begrijpen.
Het is een mooi meisje.  :D

gr Esther

Ik denk inderdaad ook dat Ramzi split bont is, Esther want zijn wangetjes worden volgens mij ook als een opaline witmaskertje en niet als een bont witmaskertje.  ;)

En Violet is inderdaad niet het jongste jong maar wel een heel bijzonder meisje ... zij werd 16 dagen nadat het eitje werd gelegd geboren en dit eitje is ook nog eens vervoerd van Caroline (Carco) vanuit Dordrecht naar Veghel, een ritje van anderhalf uur dat het eitje in een bakje in het zaagsel lag.

Violet was bij de geboorte zo klein ... net 2 gram. Een echt prematuurtje dus.


Op deze foto is Violet net geboren en Qartier een half dagje ouder, moet je het verschil zien?? Dan zie je hoe ontzettend klein Violet was.

Ik had niet gedacht dat ze het zou redden maar de volgende dag was ze er nog ...


Maar de volgende was ze er nog en Qwin was geboren met na 19 dagen en was al groter dan Violet.


6 dagen oud, ze groeide dagelijks en werd ook goed gevoerd, alleen haar voetjes groeide niet mee, deze bleven net zo groot als pas geboren teentjes.  :o


2 weken oud, fladderen om in evenwicht te blijven, haar pootjes zijn korter dan haar buikje, ze kan er niet meer mee de grond bereiken en ligt min of meer op haar buik.


Bijna 3 weken oud, de dagelijkse extra calcium slaat aan, de pootjes groeien, ze raken de grond maar ze kan er nog niet op lopen ... ze zijn nog te zwak.


25 dagen, ze kan een stukje lopen en ze is eindelijk geringd.


5 weken en haar voetjes werken eindelijk normaal, ze kan lopen en ermee klemmen. Qua formaat is het een weekje achter maar ik ben zo trots op haar.  :-*

En ja ze is prachtig!!  8)

[Cherro]

Zo bijzonder dit kleine meisje, dat zeker weten!
Ben blij voor je dat ze overal zo doorheen heeft geknokt!  :-* Ze is prachtig!

En de rest van je jongen ook, hoop dat je ze snel allemaal een fijn thuis kunt vinden  :)

[Ida]

OOOOOOOOOOO wat zijn ze mooi !!
Die Violet, supersterk meisje hoor en om te zoenen  :-*
Lekker kroelkipje heb je er weer van gemaakt  :D
Ik hoop dat de anderen snel een goed huisje krijgen.

groetjessssssssssss Ida

[Cherro]

Ik spring even hiernaartoe vanuit mijn eigen dagboekje ;)
Met even een schattige foto nog van diezelfde koe met nog een koe en een kalf erbij :)


Over de koeien, daar heb je helemaal gelijk in. Je ziet overal steeds meer megastallen en grote boerenbedrijven met koeien binnen ipv buiten.

Al moet ik zeggen dat hier in Drenthe Groningen en Friesland er toch wel vrij veel koeien zomers weidegang hebben gelukkig. Helaas vaak zonder de kalfjes, sporadisch zien we bij de voorbuurman eens een koe lopen die in het land ineens bevalt, maar die zijn al zo gewend dat hun kalf afgehaald word, dat ze gewoon doorlopen, de rest van de koeien snuivend er om heen aan t kalf, de boer komt ff kijken wat het is en of het goed gaat, gaat dan weer terug en wanneer alles op stal staat, word het kalf met een kruiwagen opgehaald en in een kalverbox gezet.

S'winters zie je ze hier buiten niet omdat de uiers dan kunnen bevriezen door het vocht en de bevriezing, en dan kunnen ze dus niet meer melken.

We hebben hier in de buurt trouwens nog wel een boer die de koeien zo lang mogelijk buiten laat, en dus ook buiten nog melkt met zo'n oude kar buiten in het land, altijd wel leuk om te zien, zeker omdat de moderne techniek al zoveel gevorderd is en hij nog stug met zn oude melkkar en machine dat buiten blijft doen ;D

En inderdaad zijn er gelukkig enkele boeren die wel de kalveren erbij laten zoals op de foto, en daar geniet ik zo ontzettend veel van ;D

In Brabant heb je trouwens veel van die grijze en rode vaalgekleurde koeien, of zwart met vaalwit er doorheen, die vind ik ook zo mooi ;D

En graag gedaan! :-*