legnood

[Marietje]

Ik heb al eerder een berichtje geplaatst, maar helaas bijna geen reacties gekregen. Zodoende wil ik het graag nog een keer proberen. Mijn valkparkietje van 11 jaar heeft al meer als 1.5 maand ernstige legnood. Ze is er echt heel ziek van. De dierenarts heeft me verteld dat ze een verkleving van de eierstokken heeft met een windei erin gevangen als het ware. Hierdoor is het gaan ontsteken en dat had weer ernstige benauwdheid tot gevolg. De dierenarts zei ook, dat het mogelijk is (al is het zeldzaam) dat zo'n ei weer door het lichaam wordt opgenomen. Ze heeft antibiotica, antischimmel en een middel om de eileiders plat te leggen gekregen. In eerste instantie leek ze een beetje op te knappen (niet langer benauwd, nog wel persen) maar de benauwdheid is weer erger geworden (aanvallen van een paar uur met koorts). Kan iemand me alsjeblieft vertellen of ze nog weer beter kan worden (uit ervaring ofzo). Ze eet nog steeds al is ze wel veel te mager, ook zit ze nog steeds op een stok. Heeft iemand ooit meegemaakt dat legnood zo lang kon duren? Ik wordt er zo intens verdrietig van om haar zo te zien, maar ik wil haar ook niet laten inslapen zolang ze zelf nog vecht..... :'(

Groetjes Berkie

[Rianne]

Hoi,

je vorige topic heb ik ook gelezen. Hartverscheurend om je valkje zo te moeten zien lijkt me...
Jouw dierenarts, is die ook gespecialiseerd in vogels? Je zou een second opinion kunnen vragen bij een (andere) vogelarts.

[Yvette]

Je zou wat Rianne ook zegt even naar andere Vogelarts kunnen gaan om te kijken wat hij ervan vindt
En geef je ook krachtvoer voor het vermagering bv eivoer

[Marietje]

Fijn dat jullie reageren! Ik twijfel niet zo zeer aan de diagnose. Ik weet dat ze augustus/september broeds werd. Het ei is nooit gekomen. Vorig jaar en het jaar ervoor heeft ze ook alleen 1 windei gelegd, dus vandaar dat ik het zieke eileider verhaal wel geloof. Toen ze jonger was had ze heel vaak nestjes van meestal 6 eieren met kalkschaal. De vogelarts zei ook, dat het een veel voorkomende ouderdomskwaal is bij vrouwelijke vogels. Ik hoop alleen zo enorm dat haar lijfje het ei weer opneemt. Ik weet niet of dat in een vroeg of laat stadium gebeurt en hoe lang dat dan duurt en hoe lang ze nog zo ziek blijft.... Ik hoop dat ik niet alleen de aftakeling aan het afwachten ben. Ik kan het ook echt niet meer zo heel lang aanzien. Als ik naar haar kijk springen de tranen me al in de ogen.
Wat betreft de voeding.... Ik geef haar inderdaad wel eivoer (zowel los als door de zaadjes samen met levertraan en roosvicae), maar ze wil nog maar heel af en toe een beetje eten. Eigenlijk voornamelijk trosgierst of brood/biskwie uit mijn mond. Zo krijg ik er af en toe ook wat gekookt ei en pasta in. 'S avonds moet ik haar echt wakker maken om nog even iets te eten. Ze wil alleen maar slapen. Gisterochtend was ze wel redelijk actief en heeft ze goed zaadjes gegeten, maar eind van de ochtend kreeg ze het heel benauwd (niesen gaat daar altijd aan vooraf met hele vurige dopjes en blank slijm) terwijl ik haar steeds warm houd en absoluut niet op de tocht zet. Das toch gek?! Bah wat een akelige rot ziekte!

Groetjes Berkie

[Yvette]

Het is inderdaaad heel erg kl*te als je dat treft met je vogeltje
En ik wens jou heel veel sterkte met alles

[Rianne]

Hoi Berkie,

ik weet niet hoe ik dit moet zeggen zonder verdriet te veroorzaken, maar denk je ook niet dat je zo langzaam afscheid moet gaan nemen van je valkje? Wat je nu beschrijft, het niet eten, veel slapen, niezen... dat klinkt niet zo best allemaal :( :-\

[Yvette]

Het klinkt inderdaad niet best zoals Rianne ook heeft geschreven
En heeft de DA nog nooit andere dingen overwogen?

[Kirsten]

Hoi Berkie,

Dit klinkt inderdaad niet goed. Ik zou toch een second opinion overwegen, maar aan de andere kant vraag ik me af of ze er niet al te zwak voor is. Je kan in ieder geval de diagnose die gesteld is ter sprake stellen, wie weet geeft een andere arts nog een idee. Als ze zo zwak is is dwangvoeren ook geen optie ben ik bang, maar afvallen maakt een valkje ook vatbaarder. Heb je enig idee wat ze weegt?
en hoe is haar ontlasting?

Groetjes
Kirsten

[Marietje]

Over dat langzaam afscheid nemen Rianne, ik vind het vreselijk! Maar ze geeft het maar niet op. Als ik haar in laat slapen heb ik het gevoel dat ik haar iets vreselijks aandoe terwijl ze al zoveel jaren m'n vriendinnetje is en me zo volledig vertrouwd (ik moet al huilen bij het typen).
Ze heeft ook soms betere momenten. Ze roept me nog steeds als ik de kamer uitloop en ze vliegt me zelfs nog achterna! Ondanks dat ze dan erg moet hijgen om voldoende zuurstof binnen moet krijgen. Het niezen komt in vlagen. Het ebt ook steeds weer weg. Volgens de vogelarts komt dat door de ontsteking in de eileider, deze drukt dan de luchtzak dicht. Misschien verplaatst het ei zich vervolgens weer iets (?) ofzo? Ze heeft ook een dikke bult onderin haar buik (dat .. ei). Vandaag heeft ze wel weer iets beter gegeten dan gisteren, maar ze blijft een droevig hoopje ellende.
Wat betreft haar gewicht.... ze weegt te veel (klein popje, normaal rond de 90 gram, nu 115). Het is alleen geen vet (borstbeen steekt erg uit). De ontsteking (vocht) met het ei houden haar gewicht zo hoog. Haar ontlasting is wisselend. Soms normaal en soms zo'n grootte natte broedse poep. Ik ben zelf ook bang dat het zo'n beetje einde verhaal is, maar ze houdt dit dus al weken vol!! :'( De vogelarts durft ook niet te opereren en dat kan ze ook niet aan. De enige mogelijkheid is heropname van het ei door het lichaam wat soms voorkomt bij een windei.  :'( :'(  Niemand van jullie heeft dat dus ooit meegemaakt? Wat een ellende

Groet Berkie

[*Amanda*]

Hallo Berkie,

Ik heb nog geen ervaring hier mee en hoop eerlijk gezegd dat ik dit ook nooit mee zal maken. Wat erg zeg! Dit is echt vreselijk om te lezen! Wat is jouw valkje een doorzetter! Als ik jou was zou ik toch nog een andere vogelarts proberen. Als je toch geen afscheid wilt nemen dan zou ik dat proberen.

Mijn Yuna was een keer ernstig ziek (een soort buikinfectie ofzo) En ik zag haar ondanks de medicijnen niet snel genoeg opknappen. Ik heb toen een andere DA gebeld (dr.Feld) voor advies. Ik heb heel veel aan dat advies gehad. Het is dan wel niet over hetzelfde onderwerp maar soms kom je toch altijd even iets meer te weten als je ook andere mensen hebt gevraagd. Ik zou de gok toch wagen hoor.

Groetjes Amanda

[Yvette]

Met legnood heb ik nog geen ervaring mee gehad
En met eerste stukje wat je schrijft is ook heel erg moeilijk en zeker als je allerbeste vriendinnetje is dan zou ik zelf ook eerst alles proberen wat je in vermogen ligt

[Rianne]

Hoi Berkie,

ik zou nog eens met de vogelarts overleggen wat het beste is voor haar. Uiteindelijk zal jij moeten beslissen of ze nog zo moet vechten voor dit leven of dat ze vredig in mag slapen.
Ik zeg niet dat je dit MOET doen, maar ik vraag me af of ze niet elke dag veel pijn en last heeft van deze aandoening. :(

[Marietje]

Hallo iedereen,
Ik wil jullie allemaal nog even heel erg bedanken voor jullie reacties! Het is zo moeilijk om vanuit zulke emoties beslissingen te nemen. Ik heb nieuwe acties ondernomen gisteren en gebeld naar de Universiteit diergeneeskunde in Utrecht. Na een uitgebreide uitleg over pimpeltjes situatie via het telefonisch spreekuur (student) zou ik teruggebeld worden. Ze moest eerst met de specialisten overleggen over de mogelijkheden nu. Tegen vijven belde ze en liet een bericht achter op mijn voice mail. (Ik zat in een enorm uitlopende vergadering..... >:() Ik moest zo snel mogelijk een afspraak maken!! Dit betekent, dat ze een operatie in Utrecht wel aandurven!! Ik heb net gebeld en wordt zo terug gebeld want de poli zit (natuurlijk) vol, dus wordt ze een spoedje. Waarschijnlijk wordt ze dus vandaag of morgen geopereerd. Natuurlijk zijn er grote risico's aan verbonden, vooral omdat ze zo enorm verzwakt en benauwd is (veel erger geworden laatste dagen). Ze wordt nu ook heel benauwd van de medicijnen lijkt. Ik sta nu dus echt voor de keuze inslapen of opereren. Als de operatie zelf en de periode vlak na de operatie wel goed verlopen, zal ze volledig herstellen en nooit geen ei meer kunnen leggen. Wat zou dat fijn zijn zeg. Ik durf er niet eens meer echt op te hopen, maar ik ga het wel proberen. Ik laat zo snel mogelijk van me horen.
Nogmaals bedankt allemaal.

Groetje Berkie

[Yvette]

En ik hoop voor je dat de operatie slaagt en ik zal ook voor jou duimen

[Sanna]

Hoi Berkie,

Wat een enorm vechtertje is jouw valkje zeg! Ik ga heel hard duimen dat ze door de operatie heen komt, dat verdient ze echt. Het blijft verschrikkelijk jammer dat gewone dierenartsen je haast nooit naar een arts met vogelkennis doorsturen. Gelukkig ben je er zelf nu terechtgekomen. Heel veel succes, ik duim voor je.

Groetjes, Sanna