Bijterige Pino deel 2 (lukt echt niet)

[Martijn Nijmegen]

Al eerder een bericht geplaatst hier over Pino. Ik heb Pino nu ongeveer een maand. Meneer eet uit mijn vingers door de tralies en laat zich ook aaien over zijn koppie. Echter doe ik mijn hand in de kooi dan gaat meneer in de aanval, blaast hij, probeert hij te bijten en begint ie te brabbelen. Hij vindt het duidelijk niet fijn.

Ik heb gelezen dat ik me maar moest laten bijten omdat ik zo mijn valkje duidelijk zou maken dat bijten geen zin heeft. Ik heb echter niet het idee dat Pino dit ook inziet. Na een tijdje eet hij toch wat uit mijn vingers wanneer ik met mijn hand in de kooi zit,  maar bij elke beweging begint het hele riedeltje weer opnieuw. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.

Achteraf spijt dat ik geen valkje gekocht heb bij een kweker. dan had ik hem al tam gehad! Wil hem rond laten vliegen en op schouder nemen, maar ik kan nu echt niks aanvangen met hem.

Help!

[Anke]

Wacht je tot pino naar jou toekomt in de kooi of ga je direct met je vinger naar hem toe?
Ik denk dat je bij Pino moet beginnen met gewoon alleen je hand in de kooi leggen. Indien nodig een flink eind van hem vandaan. Laat hem wennen aan het feit dat je een hand in de kooi hebt. Praat ondertussen rustig tegen hem en doe vooral niks met die hand.
Gaat dat goed dan ga je voorzichtig wat dichterbij. Maak geen lichamelijk contact tenzij Pino dat zelf opzoekt.
Ik heb ook twee valkjes die niet bij een kweker vandaan komen. Het gaat heel langzaam maar er zit steeds meer vooruitgang in.
Als je op de foto onder mijn berichtje klikt, kom je in mijn dagboekje. Misschien heb je er wat aan om het te lezen.
Ik wens je heel veel succes en geef het vooral niet op. Met heel veel geduld kan je een heel eind komen :)
Groetjes Anke

[thom4s]

Je moet gewoon heel veel geduld hebben. Elke keer je iets forceert ga ja weer 2 stappen terug.

De sleutel tot het trainen van bijna alle dieren is eten en volgens mij is dat hetzelfde bij vogels. Zoek iets dat hij lekker vind en visueel herkent (zonnebloempitjes doen het goed bij mijn parkiet, ook trosgierst en kleine stukjes brood).

Doe de kooi open en leg gewoon je hand erin. Niet meer dan dat. Kijk op de klok en wacht gewoon 3 minuten (langer dan je denkt en soms vermoeiend als de kooi hoog staat). Haal je hand eruit en stop met de sessie. Ga elke keer een KLEIN beetje dichter bij de parket. Kijk goed naar zen kuif - als die rechtop komt wil het zeggen dat je écht niet dichter moet komen.

Blijf ondertussen tegen de parkiet praten en vergeet niet iets lekkers vast te houden.

Doe zo verder tot je al dicht tegen de stok kan komen waar hij opzit. Dan is het simpelweg kwestie van wachtent tot hij naar je hand komt om het lekkers eruit te halen. Je kan zelf dichter gaan, maar zoals gezegd, kijk altijd naar de kuif, en beweeg altijd héél traag dat ie het bijna niet kan merken.

Eenmaal hij uit je hand eet, blijf je dat voor een paar dagen elke dag gewoon oefenen.

Nadien ga je met je 2e hand in de kooi en lok je hem met de andere hand steeds dichter bij die ene hand. Hou een vinger naast zijn stok en probeer hem te doen wandelen op het stokje via het eten in je andere hand. Hij zal zo zonde rhet zelf te weten met zen tenen over je vinger komen stappen. Dat is dan genoeg en oefen dit een paar keer per dag.

Later beweeg je niet met het eten _langs_ de stok maar van de stok _weg_. Zorg ervoor dat hij met zen tenen op je vinger zit en ga dan met het eten verder weg van de stok in de richting van waar je vinger zit. Hij zal zo geleidelijk zijn gewicht op je vinger zetten. Op de juiste moment beweeg je de vinger weg van de stok en dan is het hopen dat hij zicht met zen volle gewicht op de vinger zet. Hou die vinger dan stil, laat hem eten, herhaal nog en paar keer zonder meer te willen.

Vanaf dan is het gewoon verder oefenen, de vinger alsmaar meer bewegen, de andere hand dichter bij de parkiet brengen. Simpelweg hem gewoon maken aan het op de vinger zitten. Eenmaal hij zoveel vertrouwen en routine heeft om op de vinger te stappen zonder eten (of met een kleine aanmoediging) dan kan je proberen hem uit de kooi te laten. Hou er hem gewoon even uit en zet hem dan terug. Herhaal een paar keer.

En zo ga je altijd een stapje verder. Vergeet niet dat de sleutel tot alles het eten is. Eventueel haal je zen ander eten een uurtje of twee op voorhand uit zijn kooi zodat hij gemotiveerd is om aan het eten te geraken.

Ik heb dit zo met mijn vogel gedaan en op 2 weken kon hij uit de kooi. Nu na 2 maand kan ik er alles mee doen. Leuke dingen zijn om hem eten te geven uit je mond (dan kan je hem kusjes geven op zijn bek) en ook om te kroelen probeer hem lichtjes aan te raken met je duim tijdens je in je andere vingers trosgierst of ander eten hebt. Zo wordt hij het gewoon om aangeraakt te worden. Later kan je proberen om hem bij jou te lokken en met je vinger voor zijn gezicht te wiebelen, de kunst is vaak om ongemerkt je vinger in zijn nek te krijgen, eenmaal je lichtjes begint te wrijven zijn ze bijna gehypnotiseert, als ze je hand maar niet zien afkomen. Als ze dit eenmaal gewoon zijn dan komen ze er zelfs om vragen.

Doe dit heel geleidelijk aan, stapje voor stapje, elke keer je een stapje verder ben blijf je een paar herhalingen bij datzelfde stapje staan om het gewoon te maken aan de parkiet. Voor hij uit de kooi mocht deed ik zo'n 3 a 4 sessies per dag van 3 tot 5 minuten voor 2 weken aan een stuk. Dat kan dus zijn dat je tot hij in de kooi op je hand wil zitten wel 40 sessies achter de rug hebt. Zo traag moet je dus gaan (die paar weken die je nu traag doet zorgen ervoor dat je parkiet zijn vertrouwen later ook véél minder snel zal verliezen).

Dit zijn mijn tips, ik ben geen expert (heb er nog maar één) maar dit is hoe het bij mijn parkiet gelukt is.

[hennie]

Hallo,

De tips kun je misschien het makkelijkst uitvoeren als je de kooi van Pino naast jouw zitplaats van de bank\stoel zet.

Ik heb mijn eerste valkje ook uit de dierenwinkel en ze was ook zoooo vreselijk bang. Ik heb haar naast de bank gezet en heb veel tegen haar gepraat. Ik het begin schrok ze al als ik even moest verzitten.

Toen ik merkte dat dat schrikken een beetje over was, Heb ik mijn hand in de kooi gedaan. Gewoon laten hangen in de kooi, terwijl ik een boek zat te lezen. Eerst zat ze stijf in een hoekkie geklemd, maar later merkte ik dat ze mijn hand niet ze eng meer vond. Opeens liep ze er zelfs langs om naar haar etensbakje te komen.

Toen ik merkte dat ze op deze manier helemaal niet bang van mijn hand meer was, ben ik met mijn hand wat gaan bewegen in de kooi. Even het etensbakje aanraken......even een stok aanraken....alles heel kalm en voorzichtig.

Op een avond zat ze wat te soezen in de kooi. Ik heb toen de lamp die ernaast staat uitgedaan, zodat het wat schemerig werd in de kamer. Ik ben toen heel zachtjes tegen haar gaan praten en deed mijn hand heel voorzichtig naar haar toe. De eerste paar keer dat ik dit probeerde liep ze weg, maar op een bepaald moment ging het lukken en bleef ze zitten!

Toen deed ik één vinger naar haar toe en kroelde haar vlak voor haar kuifje. Dus mijn hand niet helemaal over haar kopje, maar 1 vinger en zo ver mogelijk van haar af. Het kroelen vond ze machtig fijn en zo is het toen goed gekomen.

Ik heb nog steeds niet een heel tam valkje. Ik kan echt niet van alles met haar doen. Maar ze laat zich kroelen, wil opstappen ( als zij er zin in heeft  ;D ) en ze zit altijd gezellig op mijn knie. Dat is prima zo voor mij. Elk valkje heeft een ander karakter. De één is aanhankelijker dan de andere!

De nieuwe handelingen die je wil proberen, kun je het makkelijkste doen als het niet teveel licht is. In het schemerige lijken ze minder bang.

Veel succes met tam maken,
Hennie