vervolg 2 aagjes

[sophieenlasse]

Vanmorgen had mijn favoriete Aagje een gebroken pootje. Ik heb geen idee hoe hij er aan gekomen is. Ik heb hem niet horen gillen en ik ben verder niet van huis geweest.
Het is een breuk hoog in het pootje. De kinderen ontkennen, dat ze iets te maken hebben met het gebroken pootje. En ik beschouw aagje 2 ook als een verdachte.
De dierenarts heeft mijn groene schatje gespalkt. Er waren 3 mensen voor nodig om hem ( of eigenlijk zijn snavel) in bedwang te houden :-[.
Ik heb de dierenarts verteld over de onfortuinlijke aanschaf van aagje het draakje (aagje 2 dus). Het toeval wilde dat zijn aagje net het loodje had gelegd na 15 jaar trouwe dienst in de praktijk.
Om een lang verhaal kort te maken: Aagje 2 woont vanaf heden bij dierenarts Poeschmann in Assen ;D.

[Inger m]

Hoi,
Das niet zo best...
Ik hoop dat het pootje goed geneest. Waren er ook verwondingen zichtbaar? Ik heb wel gezien dat vogels elkaar verwonden aan poten, tenen en rond de kop, maar niet dat ze elkaars poten (kunnen) breken. Mogelijk heeft de vogel ergens klemgezeten?

gr Inger

[sophieenlasse]

Hoi Inger,

Er is verder niets te zien aan het pootje. Het pootje hangt gewoon slap en drukt de vleugelspier wat naar buiten. Het zou best kunnen, dat hij ergens tussen is blijven steken. Hij heeft volledige vrijheid, dus hij kan gaan en staan waar hij wil.
Het kan ook zijn dat één van de kinderen geprobeerd heeft hem te vangen. Ze mogen absoluut niet aan de vogels zitten, maar mijn oudste is autistisch en ze is behoorlijk dwangmatig, waar het de dwergpapegaaien betreft. Ik herhaal zonder te overdrijven zeker 28 keer per dag, dat ze de papegaaien met rust moet laten. Het is nu kerstvakantie en ze is de hele dag thuis (en binnen gezien het weer).
Maar na alle verhalen over pootjesbijten, sluit ik het toch niet volledig uit, dat de dader in dwergpapegaaienland gezocht moet worden.
Als het wel de kleine aga was, zou het zijn tweede pootjesincident zijn en daarmee de welbekende druppel.
Voor iedereen die nu aandrang voelt; jullie hoeven geen opvoedkundige adviezen te geven tenzij je zelf een autistisch kind hebt.

groetjes,

Annette (Sophie is mijn dochter)

[Inger m]

Hoi,
Nee, ik denk dat het gissen blijft naar de oorzaak. Om een poot te breken is behoorlijk veel kracht nodig en dat zal de andere Aga vermoedelijk niet lukken bij een levende soortgenoot (die blijft immers niet stilzitten). Er zal dan wel een duidelijke wond zichtbaar moeten zijn, want ze moeten de snavel gebruiken. Een andere optie klemzitten is eerder mogelijk, omdat bekend is dat dieren zichzelf in paniek of angstsituaties zichzelf best wat aan kunnen doen om los te komen.

Ik begrijp je keuze wel om de Aga 2 weg te doen, omdat je er zelf niet zo'n goed gevoel bij hebt en nu de mogelijkheid zich aandiende om het dier een ander tehuis te geven.

Wat betreft kinderen, zal ik me niet aan opmerkingen wagen. Ik heb zelf geen kinderen, maar wel ervaring met de omgang met autistische kinderen en ik weet daardoor dat je ook niet overdrijft.

gr Inger

[disney]

Och jeetje, arme Aagje.
Onze Kwiebus (grasparkiet) heeft ook een gebroken pootje gehad, beter gezegd, teentje. Dat is hem aangedaan door mijn bontje boer die ook van een andere teen een nagel eraf had gebeten. Zijn gebroken pootje vertoonde geen wond of bloed, dus dat maakt het in jou geval misschien toch herleidbaar toch aagje 2.
In ieder geval fijn dat Aagje 2 een goed thuis heeft gevonden en van harte beterschap voor Aagje 1. Met onze Kwiebus is het bijna helemaal goed gekomen, zijn teen is wel dikker en stijf, maar hij klimt en klauterd nog net zo als voorheen!

Groetjes Karin

[sophieenlasse]

[ziralioness]

Ach, wat een pechvogeltje... hopelijk is hij snel beter!  :-[
Hoe het ook gebeurd is... misschien is het wel beter dat draakje nu weg is. Dan kan jou aga'tje een beetje bijkomen en rustig genezen van de verwondingen!! En draakje heeft immers een goed thuis.  :D

Wat je dochtertje betreft; ik weet er alles van. Ik heb zelf syndroom van Asperger (stoornis in het autistisch spectrum, lichte vorm van autisme) en ik weet als geen ander uit eigen ervaring (zelf kind geweest immers, hehe) hoe vasthoudend autisten kunnen zijn... ;)

[sophieenlasse]

Sophie heeft eveneens het syndroom van Asperger. Ik vind nog altijd, dat ze een fascinerende manier van denken en doen heeft. Ze heeft bijvoorbeeld een fenomenaal geheugen voor details, maar het ontbreekt haar aan overzicht over het geheel. Ze is niet makkelijk, soms erg vermoeiend, maar wel een boeiend kind (waar ik erg blij mee ben).
Haar vader zingt wel eens een plagend liedje met haar naam er in. Daar wordt ze dan erg boos over. Nu heb ik een valkje, dat bijna elk melodietje oppikt. Geregeld fluit hij uit volle borst het liedje waar ze zo'n hekel aan heeft. Dan staat ze vreselijk op Snif te mopperen ;D. Ze neemt hem dat erg kwalijk. En die arme Snif is zich van geen kwaad bewust  ;D.
Gelukkig is Snif momenteel erg "into" Roodkapje. Dus ze heeft de strijdbijl weer begraven.

[Anja]

Hoi ,

Wat een zielepietje zo in het gips.
Fijn dat aagje 2 een nieuw thuis heeft gevonden. Hoop voor je dat aagje 1 snel geneest.

Wat betreft je dochtertje.... heb zelf een dochter die licht autistisch is.
Net wat je zelf al aangeeft onthouden elk detail maar hebben geen overzicht over het geheel.
Mijn dochter begint nu minder vermoeiend (als ik het zo mag omschrijven) te worden heb ik het idee. Of het komt misschien dat ik er aan gewend ben geraakt.
Ze is gewoon een schat van een meid en dat geldt zeker ook voor jou dochter.

Groetjes Anja

[sophieenlasse]

Hoi Anja,

Bedankt voor je reactie (en de anderen ook bedankt natuurlijk). Bij Sophie fluctueren de moeilijke periodes; elke gebeurtenis die het oude patroon doorbreekt leidt tot stress bij Sophie. Vooral dingen die de dagelijkse routine doorbreken kunnen dramatisch effect sorteren.
Inmiddels ben ik er acher gekomen wat er met Aagje gebeurd is. Sophie heeft inderdaad getracht hem te vangen en is hierbij gestruikeld. Ze is deels op Aagje geland en heeft dus een pootje gebroken. Uit tactische overwegingen heeft ze dit enige tijd voor zich gehouden.
Mijn eerste reactie was om alle vogels voor hun eigen veiligheid weg te doen. Ik heb namelijk geen enkele illusie, dat Sophie hier lering uittrekt. Om heel precies te zijn is dit zelfs het tweede incident waardoor een vogel gewond is geraakt door haar toedoen.
Begrijp me niet verkeerd; het is geen boosaardigheid van het meisje, eerder hardnekkigheid.
Ik twijfel enorm. Ik wil niet dat er nog meer ongelukken gebeuren, maar het idee om mijn prachtige vogels weg te moeten doen, is niet erg aanlokkelijk.

[Anja]

Hallo,

Ik begrijp dat dit een zeer moeilijke keuze voor je gaat worden.
En het feit dat Sophie er geen lering uit zal helen......ik weet het niet.
Mijn dochter moet ook de routine van elke dag hebben. Elke dag op dezelfde tijd opstaan, naar bed gaan, eten etc. Als dit afwijkt door nu b.v. de vakantie dan is ze totaal van slag.

Sophie heeft totaal geen kwade bedoelingen met de vogel gehad daar ben ik van overtuigd.
Ik kan je niet zeggen of je de vogels moet weg doen of moet behouden. Dat is een keuze die jij zelf dient te maken hoe moeilijk die ook is.
Denk er in ieder geval heel goed over na want Sophie zal ook veel verdriet hebben misschien als de vogels weg gaan.

Groetjes Anja

[Mara]

Hoi hoi

Ik heb even je dagboekje hier gelezen en tja, het is een moeilijke situatie. Ik heb zelf met een jongen van 17 gewerkt die ook een vorm van autisme had (en wat nog meer) en ik moet zeggen, dat was al vermoeiend en ik werkte maar 2 keer per week met hem.

Ik weet niet of iemand je raad kan geven of je de vogeltjes nu wel of niet weg moet doen....

Hoe is het nu met het aagje? Zijn pootje al iets beter?

Liefs

Mara

[*Patricia*]

Hoi Anja,

Bedankt voor je reactie (en de anderen ook bedankt natuurlijk). Bij Sophie fluctueren de moeilijke periodes; elke gebeurtenis die het oude patroon doorbreekt leidt tot stress bij Sophie. Vooral dingen die de dagelijkse routine doorbreken kunnen dramatisch effect sorteren.
Inmiddels ben ik er acher gekomen wat er met Aagje gebeurd is. Sophie heeft inderdaad getracht hem te vangen en is hierbij gestruikeld. Ze is deels op Aagje geland en heeft dus een pootje gebroken. Uit tactische overwegingen heeft ze dit enige tijd voor zich gehouden.
Mijn eerste reactie was om alle vogels voor hun eigen veiligheid weg te doen. Ik heb namelijk geen enkele illusie, dat Sophie hier lering uittrekt. Om heel precies te zijn is dit zelfs het tweede incident waardoor een vogel gewond is geraakt door haar toedoen.
Begrijp me niet verkeerd; het is geen boosaardigheid van het meisje, eerder hardnekkigheid.
Ik twijfel enorm. Ik wil niet dat er nog meer ongelukken gebeuren, maar het idee om mijn prachtige vogels weg te moeten doen, is niet erg aanlokkelijk.

hoi,

Het wegdoen van de vogels op zich kan ook weer stress geven bij je dochter. ALs ik je verhaar zo lees is ze op haar manier erg op de vogels gesteld anders zou ze niet proberen om ze bij zich te nemen.

Ook het feit dat ze het voor zich heeft gehouden geeft aan dat ze er wel gevoelens over heeft. de vraag is of ze weet dat jij boos wordt of dat ze zich schuldig voelde over de vogel.

Ik denk dat je een heerlijk kind heb en dat je het erg goed doet. Geniet van het speciale aan het kind. en ieder kind heeft iets speciaals

Patricia