valkjes uit 'het zuiden'

[Riny]

Hoy Roma
Ik ben helemaal stil geworden van je verhaal, en weet geen woorden te vinden om je te troosten.
Die zijn er ook niet denk ik
Weet je trouwens dat we hier ook een topic met herplaatsingen hebben.
Misschien dat je als je er aan toe bent een berichtje kunt plaatsen.

http://www.valkparkiet.com/sqlforum/index.php/board,42.0.html

Groetjes Riny :'(

   

[Mara]

Hoi Roma

Wat een  :censuur zooi zeg. Ik heb echt met jullie te doen. Ik weet hoe het voor Wilma is geweest en ik weet hoe verknocht ik ben aan mijn valkjes. Ik kan er helaas geen valkjes meer bij anders had ik je graag uit de brand willen helpen maar ik kan het helaas niet.

Je zou inderdaad onder herplaatsing een topic kunnen plaatsen. Ik vind het echt vreselijk.

Heel veel sterkte.

mara

[Wilma1]

Djeezus .......  ja ik weet hoe het voelt IK begon precies hetzelfde...maar is er ook een  bloedtest gadaan, want het  kan alleen door de vogels komen en niet van de andere huisdieren???

Mijn longcapiciteit was OOK ver benden peil ruim 30% was aangetast....alleen op CT scan was er zien dat alles VOL rommel zat maar NOG NIET verlittekend...de röntgenfoto's wezen juist niets uit en de arts werd gealarmeerd doordat ik over de vogels begon, anders was het zoeken naar "een speld in een hooiberg"..

IK mag ze OOK BUITEN NIET meer omdat je er toch bijkomt en met wind je toch weer binnen krijgt.... :-\ :-\ :-\

IS er geen mogelijkheid voor behandeling met PREDNISON !!! IK voel me er beter door ondanks bijwerkingen, die ik maar voor lief neem...ik heb weer lucht.....het is tijdelijk, om de longen schoon proberen te krijgen en daarbij gebruik ik SYMBICORT (en het nodige tegen bijwerkingen van de prednison)

Ik heb er haast geen woorden voor ...ineens lijkt het een epedemie te worden  :-\

HEEL VEEL STERKTE.....ik leef geheel met jullie mee  :'(...de vogels herplaatsen is een regelrechte ramp en ik hoop dat je net zulke goede adresjes vindt als ik heb...
:'( Wilma

[Roma]

allemaal bedankt voor jullie medeleven maar het is en blijft ondanks alles knudde. ik zou zeggen ik heb geen tranen meer maar ze blijven te pas en te onpas komen. zegt mijn ega net ook nog de vogels gaan er niet uit. tja dat hielp och hij bedoelde het goed maar ik kan en wil er niet over praten. het beeld over 20 jaar zie ik steeds voor me voelt hij zich nog schuldig ook ja hij doet het expres. kom nou.
wilma hij heeft ook nu inderdaad symbicort gekregen en nadat hij dat gisteren na de onderzoeken genomen had hebben we eindelijk vannacht een keertje kunnen doorslapen. dus dit werkt. hij moet het die 120 pufjes aankijken gaat het goed moeten we even op controle zo niet dan kunnen we altijd tussendoor terecht bij de huisarts.
je weet dat ik ook met die allergiën zit dus word ook voor de hond en de rest getest maar daar hebben we nog geen uitslag van. ik had zoiets van de vogels weg dan maar alles ineens. of dat zo makkelijk gaat en is >:(
ik moet het laten bezinken maar ben er continue mee bezig.
wilde ze nog helemaal niet meer op mijn schouder hebben,ze moeten toch gaan :'( :'( :'( waarom dan nog.

[Ivy]

Hoi Roma.
Ik heb je verhaaltje niet gevolgd, maar ik zag je advertentie staan en ik ging toch even hier kijken. Wat erg voor jullie! Ik kan me niet voorstellen dat zoiets mij zou gebeuren, ik leef echt met je mee.
Het is ook zwaar voor je man, als hij echt met schuldgevoelens rondloopt. Ik hoop dat al je valkjes een goed huis kunnen vinden... misschien kan je beter hun foto's bij herplaatsing forum zetten? Dan kunnen de forumleden hun verhaaltje lezen en misschien vind je zo makkelijker iemand die van ze gaat houden net als jij van ze houdt.
Heel veel sterkte hiermee.

Ivana

[*Yvon]

Hoi hoi

Ik heb ook net (nou ja vanmiddag al) gelezen. :-[
Jeetje,net als bij Wilma weet ik ook niet veel te zeggen en kan ik je alleen maar heel veel sterkte wensen.
Probeer toch nog te genieten van je valkjes en andere dieren zolang je ze bij je hebt.
Hopelijk vind ook jij voor alle dieren een goed adres.
Sterkte en voor je man beterschap !!

groetjes Yvon

[Wilma1]

Ik kan me jouw reaktie voorstellen, ik ging ze ook meer afstandelijk benaderen, NIET uit angst voor mezelf, maar ze minder met MIJ te laten omgaan....afstand om ze te laten wennen dat IK minder met ze bezig zou zijn....hetzelfde "ze gaan toch weg"...jezelf straffen ???

Ze snappen er geen "bal" van en worden alleen maar onrustig, terwijl ik ze beetje bij beetje bij anderen bracht of ze gehaald werden, ze best heel snel wennen aan de nieuwe situatie.....WIJ zijn meer met ze bezig, dan HUN beseffen blijkt wel......ik mis ze nog steeds!!

Met Melody had ik een nauwe band (mijn eerste jong van Kiki en Koko) en heb ik heel bewust gekoppelt om hem meer met een pop te laten dan met mij, terwijl het "MIJN" maatje was toch werkte het goed.... he was in love.....alleen nu bij Nellie kijkt gewoon naar andere vogels  ::) heeft het goed en mist MIJ niet  :-\ ....raar gevoel, maar ook goed.

Geniet toch nog van jullie vogels, het leed is er al en wordt in een paar weken niet erger dan het is....behandeling is noodzaak en zijn jullie mee bezig......

STAP VOOR STAP gaan en niet alles in enen willen doen, dat trek je niet.....

Ik heb weken moeten wachten, zonder behandeling om een goede diagnose/behandeling  te kunnen krijgen van de longarts...heel heftig, kon geen trap fatsoenlijk op, zonder naar lucht te snakken.. hoesten...gevoel te stikken in bed....koorts noem maar op....de uitslag was DONDERDEND en dat was niet van mij ??? TOCH ??? Helaas dus wel !!! Eigenlijk voelde ik het al aan...de vogels ???

Ik werd boos op mezelf dat ik de oorzaak was van alle ellende, niet de vogels IK was degene waarom ze weg moesten....hun zijn zo lief, zo atent, zo aanhankelijk....mijn lichaam weigerde.....werkte mij tegen...

Longtesten kon ik niet eens volbrengen, geen lucht..ze hebben me zelfs VENTOLIN moeten geven in het ziekenhuis....tijdens mijn werk....te gek voor woorden, dit was ik niet....tot er steeds minder vogels waren en ik kon starten met de prednison, nu was IK aan de beurt en "kon" ik pas aan mezelf "werken"....ik leerde weer was zuurstof was, kan ademen tot in de buik.....had rust, omdat de vogels goed zitten.

IK bezoek ze wel ( een paar zitten niet zo ver), knuffel ze OOK...mijn passie blijft en hopelijk mijn gezondheid ook....dat hoor ik Maandag.....sluit ze in je hart, geeft ze de liefde en stoot ze niet af nu, dat doet veel meer pijn als ze wel weg moeten.......eerst regelen voor de vogels, geeft een goed gevoel ze niet "zomaar" weg te doen, omdat je er ineens GEEN BAND meer mee hebt....een soort verwerking......jullie hebben dat nodig.

Niemand is hier"schuld" aan...het overkomt jë...en je kunt er NIETS aan veranderen....je lichaam accepteert het niet....NU niet en NOOIT!!! De vogels hebben recht op een goed en waardig leven, maar jijzelf OOK....verwaarloos deze ziekte niet, want winnen doe je het n.l niet....je verliest de strijd, die heel zwaar is !!!En dan ben je meer kwijt dan je lief is!!!!

Hopelijk vind je het niet bezwaart dat ik dit schrijf, maar het is ZOOOOOO KL...  dat je keuzes NU niet eens overweegt....laat het even zakken en ga DAN pas nadenken HOE je de "zaken" wilt aanpakken...

IK wilde GEEN prednison, piekerde er niet over, maar de SYMBICORT hielp onvoldoende...deed ik niks dan kon ik "aftellen" er was geen ander middel voor mij....werd me keihard gezegd, ik werd dan alsmaar zieker geleidelijk aan.....hadden "ze" dan geen goevoel voor me dit ZOMAAR te zeggen...mij die "troep" te laten slikken...maar men deed juist hun uiterste best me te helpen....maar IK moest wel meehelpen!!!

Pas na regelen voor de valkjes kon ik beginnen met de prednison, me overgeven aan mezelf en die "troep"....en de "dingen"  accepteren, zonder mezelf verwijten te maken...mijn nieuwe buitenvoliere weer verkopen, hij stond klaar om te gaan gebruiken over een paar maanden.....

NU pas begin ik alles op een rijtje te zetten, nu voel ik me sterker...ook omdat ik weer leef zoals het hoort MET MEER ZUURSTOF!!! Maar ook omdat ik fantastisch ben opgevangen door de mensen van dit forum, zowel telefonisch, schriftelijk of IRL....

Ik hoop dat je er iets aan hebt, te weten hoe ik het ervaar...mijn geliefde dieren te moeten missen, om zelf te kunnen leven met de anderen om me heen, waar ik OOK veel van hou en die mij niet kwijt willen!!!

Liefs en een dikke kus Wilma

[Caroline]

Wie kan je beter "helpen" en begrijpen dan Wilma nu.  :'(

Toch wil ik jullie heel veel sterkte wensen met alles.

Dikke knuffel, Caroline

[*Patricia*]

Hallo Roma,

Ik las net pas je berichtjes en moet zeggen dat ik niet weet wat ik zeggen moet. Ik heb net twee valkjes opgehaald bij Marga en dat is al een valkje meer dan de bedoeling was. Ik zou je heel graag willen helpen maar matthijs (mijn zoon) heeft ook al puffers en ik ben bang dat ik dan de kat op het spek bind. Het zou voor je vogels ook niet goed zijn als ze hier over een half jaar weer weg moeten omdat Matthijs die hoeveelheid vogels niet aan kan.

Ik weet zeker dat je steun zal vinden op dit forum. Wilma weet precies wat jullie doormaken omdat ze dit zelf net heeft beleeft. Ook ik leef met je mee, maar kan helaas niets voor je doen qua opvang. Hoe graag ik ook zou willen

sterkte Patricia

[Caroline]

Hoi Roma,

Ik zag dat je de valkjes en cath's al te koop had staan, echt balen joh.

Hopelijk vindt ook jij snel een fijn plekje voor je valkjes. Het zal niet meevallen, net nadat Wilma er 13 heeft moeten herplaatsen. Zelf kan ik je ook geen plekje aan bieden, ik heb hier ook al 3 opvangvalkjes waarvan 2 van een lid van het forum wat vorig jaar allergisch bleek en haar valkjes moest herplaatsen, je ziet je bent niet alleen.

Ik wilde je wel adviseren om van al je beestjes wat foto's en info, geslacht, leeftijd en dergelijke, dat "verkoopt" al iets beter.

Ik was namelijk zelf op zoek naar info over je valkjes en ontdekte dat in heel je dagboek al je foto's weg zijn.

Heel veel sterkte!!

[Wilma1]

Ik zou je zo graag willen helpen.....maar net als bij mezelf weet ik niet HOE.....als ik ook maar iets hoor, over iemand voor valkjesopvang neem ik meteen contact met je op!!!!

Ik lijk het nu een tweede x te beleven en dat in zo'n korte tijd...het voelt precies hetzelfde...de wanhoop, voor je dieren, je man en jezelf....strijden met het onmogelijke, wat je nooit hebt verwacht!!!!

Als ik ook maar IETS voor je kan betekenen, laat het me weten...ik ben er voor je!!!

:'( Wilma

[Mara]

Hoi Roma

Ik snap heel goed hoe jij je voelt omdat ik toch de afgelopen tijd een best wel innig contact met Wilma heb opgebouwt. Drie van haar valkjes komen deze kant uit en dat is voor Wilma een grote afstand maar dit is het zeker waard, ook voor mij hoor.

Maar wat ik me nu dan afvraag, mag jij ook geen voliere? Zou dat niet een oplossing zijn?

@Mammalief, ik heb 3 vogels binnen en ik ben zelf ook astmatisch en ik heb nergens last van. Misschien dat Matthijs er ook tegenkan?

Liefs en heel veel sterkte Roma

Mara

[tamara]

ik lees net je verhaal en ik kan niet anders zeggen dan dat ik ontzettend met je mee leef!!
Als ik plek zou hebben zou ik je graag helpen maar ik heb een appartement en al 2 valkjes en 2 honden. Helaas heb ik geen plek voor meer dieren op dit moment.
Ik hoop dat je een goed thuis voor ze vindt.

[Roma]

allemaal......heeeeeel hartelijk bedankt het is een troost dat ik hier steun vind. mensen met dezelfde passie voelen beter wat iemand voelt. foto's zal ik opnieuw moeten uploaden en dat ga ik zo snel mogelijk doen en een voliere buiten ja.....het mag maar we hebben met de arts afgesproken dat daar maar 2 valkjes in mogen. een schrale troost maar dit is iets tenminste voorlopig.maar daar wil ik nu even niet aan denken. Harry de wildkleur man zal blijven zij het buiten.en dan mag ik kiezen wie daar nog bij komt. geweldig >:(
op dit punt heb ik het iets beter dan wilma klikt l... als ik het zo schrijf maar zo bedoel ik het niet hoor. maar inderdaad wilma de woede het verdriet en de onmacht spelen me parte.
het is zo onwerkelijk ik die al jaren allergisch ben voor van alles en nog wat als ik mijn neus buiten de deur steek in het voorjaar kwam ik binnen alsof iemand me op de ogen had geslagen en mijn lief overkomt dit. maar we veranderen het niet ik had het niet van de valken en hij wel inderdaad het stof en de uitwerpselen.normaal deden we de kooien 2x per week schoonmaken nu is dit iedere dag om het zoveel mogelijk te beperken tot ze een ander thuis gevonden hebben.de ratjes krijgen zover nu bekend binnenkort een ander thuis. dit is al iets.wij hebben het er al moeilijk mee maar voor onze zoon vind ik het vele malen erger zijn ratjes en zijn catharina's moeten ook weg. en dan nog binnenkort de uitslag over de hond. als je niet van dieren houd kun je zoiets niet begrijpen maar een leven zonder dieren........... we hebben ze altijd  gehad ook in mijn omgeving zijn diverse mensen op zoek voor me. het is moeilijk om nu niet de moed te laten zakken. maar als verwoed reiki beoefenaar ga ik er maar vanuit wat ik geleerd heb het is érgens goed voor het heeft een rede al weet ik nu écht niet welke.
het is wel fijn om te merken dat er zoveel mensen meeleven
zodat we dit niet alleen hoeven te dragen.dat doet écht goed.

[Wilma1]

OOK IK heb 2 vogels weten te behouden ....Coco en Ruby en net als jij ben ik er meer mee bezig ze "schoon" te houden en deze vliegen niet.......

OOK net als JIJ is Piet allergisch (het HELE jaar hooikoorts en voor elke boom die bestaat) en MOET daar medicatie voor gebruiken OOK HIJ heeft GEEN last van de vogels ...IK was dus bang dat juist HIJ last vande vogels zou gaan krijgen ....

RAAR allemaal!!

Probeer het kleine lichtpuntje te zien als IETS wat je zou mogen houden...net als ik...BETER DAN NIETS!!!!

Hopelijk komt er ook verder niets raars uit en mag de hond blijven ....want OOK DAT is een ware ramp om je vertrouwde viervoeter weg te doen, die OOK nog eens gehecht is aan JULLIE!!!

Wat een toestand allemaal he?! O.... ik leef echt zooooo vreselijk met jullie mee!!!!

Blijf hopen!!!! En misschien dat je man medicatie kan gaan gebruiken en deze eerste tekenen van de ziekte te stoppen!!!

Ik moet Maandag weer heeb en kan haast niet wachten HOE "het" eruit ziet nu voor me ??? ???

STERKTE
Liefs Wilma