De valkjes van M&M *Ricky heeft 4 eitjes! 2 zeker bevrucht*

[Kirsten]

Hoi Mariska,.

Ik kwam eigenlijk alleen even veel sterkte met Mike wensen de komende dagen,. Ik denk aan je en hoop dat er snel een einde komt aan al die onderzoeken en je samen weer van elkaar kan genieten (samen met de valkjes ;))

Sterkte ook met je oma,. ik vind het erg verdrietig voor je dat je alles tegelijk hebt, top ook hoe iedereen er voor je was vanavond,. Het voelt elke keer weer als één grote familie, daar is de tros niets bij!

Groetjes
Kirsten

[Rianne]

Je naam is nu paars omdat je erop geklikt hebt. Zo kun je zien welke links je al bezocht hebt. :)
Wat fijn dat je zoveel steun hebt aan het forum. In het begin zul je misschien wel gedacht hebben dat je hier alleen over valkjes kon praten, maar je ziet het, het gaat hier over van alles! :)

[Mariska]

Hoi Rianne,

Je kan hier zeker over van alles praten en toevallig loopt het bij mij nu zo dat ik momenteel een hoop vervelende dingen mee maak en het is fijn dat je die hier kan delen.
Al deel ik liever de leuke dingen.

Hoi Kirsten,

Dank je wel voor je steun.
Ik hoop dat na de onderzoeken van deze week er ook gauw een einde aan komt. Het word wel weer eens tijd voor de leuke dingen in het leven.
En het is zeker 1 grote familie hier.
Dat is ook heel fijn ;).

Groetjes
Mariska

[Ankie]

Hoi Mariska

Na regen komt zonneschijn ,moet je maar denken en dat gaat bij jou ook wel weer gebeuren !!!
Als je er een keertje uit wil en gewoon even in de stad een bakkie drinken of zo kunnen we dat ook altijd doen hoor!
Ik ben iedere middag vrij dus heb er best wel tijd voor en anders maak ik gewoon tijd ....tis maar dat je het weet !!!

Hoe is het trouwens gegaan vandaag ?

Groet van Buuvie

[Riny]

Hoy Mariska
Ik heb vandaag vaak aan je gedacht hoe het zou gaan met jullie twee.
Liefs Riny :-*

[Mariska]

Nou ik ben net een uurtje thuis van de drukke dag die me te wachten stond.
Ik heb nog even geen verhalen van de valkjes want die heb ik amper gezien :(.
Mike heeft vanmiddag het blaasonderzoek gehad en dat deed best wel even goed pijn. Het probleem was dat hij zich niet kon ontspannen (de hele dag al niet) en dan doet het onderzoek meer pijn. De arts moest via zijn urinebuis een sluitspier door en die was helemaal aangespannen van de zenuwen. Ontspannen lukte toen even niet totdat ik zei dat hij diep in en uit moest ademen en toen was de camera die sluitspier zo door gelukkig. Alles zag er vanbinnen goed uit. De blaas was in orde en we zagen de nieren werken. Hij heeft zijn prostaat nog gecontroleerd en die was ook goed.
Nu morgen nog even door de CT met contrast en dan krijgt hij donderdag de uitslag. Dan gaat hij ook gelijk weer op gesprek bij de internist als hij daar weggaat.

Van Amsterdam zijn we naar Haarlem gereden om mijn Oma te bezoeken. Ik wist dat ze gisteravond nog steeds niet praatte. Maar dat deed ze nu wel toen ik binnenkwam.
Ik dacht toen van 'oh wat een goed teken' maar niets was minder waar. Ze is heel erg verward en slaat eigenlijk voornamelijk wartaal uit.
Ze dacht dat Cindy daar was en vertelde dat ze was weggelopen en pas na 2 dagen terug kwam. Ze wou uit bed stappen omdat ze dacht dat ik haar naar huis zou brengen.
Ze riep Cindy steeds om haar water te voeren en dacht dat ze onder haar deken lag. Nou zo kan ik nog wel even door gaan.
Soms moest ik wel lachen, maar diep vanbinnen raakt het me wel heel erg. Ik kan geen fatsoenlijk gesprek meer met haar voeren en de kans is klein dat dat in de toekomst verbeterd.
Met de heup leek het goed te gaan want ze beweegt zich wel steeds en wil ook uit bed klimmen.

De valkjes heb ik vanmorgen even lekker anderhalf uur eruit gehad voor ik wegging.
Lekker geknuffeld met Binky!
Daarna een lekker ontbijtje voor ze gemaakt zoals ik elke dag doe. Ik vind het leuk om er iets heel lekkers van te maken voor ze.

Net onder het eten van een chineesje heb ik ze ook gelijk weer los gehad.
Kaily fluit een nieuwe deuntje dat Mike in een paar dagen geleerd heeft :o ;D. Ze heeft echt talent.
Misty bleef lekker in de kooi, schommelen en eten.
Binky kwam toen ik hem riep er met een noodgang uit en even lekker knuffelen.
Snowy vind mijnj nieuwe kapsel heel spannend geloof ik.
Hij speelt er steeds mee.
Het eten lieten ze voor wat het was. Houden zeker niet van Chinees ;D ;). Volgende keer maar weer een pizza dan ;)

Nou dat wa het wel weer even voor nu.

Groetjes
Mariska

[Mariska]

Hoi Riny,

Dat vind ik hartstikke lief van je.
Het onderzoek vond ik wel erg toen hij zoveel pijn had.
Gelukkig duurde het niet lang.

Liefs
Mariska  :-*

[Mariska]

Hoi Ankie,

We waren ongeveer tegelijk ;)
Als ik een keer zin en tijd heb om er even uit te gaan zal ik daar zeker aan denken.
Heel lief van je aangeboden  :-*
En hoe het is gegaan staat er inmiddels ook al ;)

Groetjes
Mariska

[Petra en Cheeky]

Fijn dat er niets gevonden is tijdens het pijnlijke onderzoek, maar aan de andere kant is dat ook weer shit, want nu hebben ze de oorzaak ook nog steeds niet gevonden!

Lijkt me knap pijnlijk zo'n onderzoek, zeker als je je niet kunt ontspannen! (lekker makkelijk gezegd, maar zowieso als je in je blote kont zo moet staan, lijkt het me al knap ongemakkelijk, zeker als ze met zo'n cameraatje naar binnen gaan!). Arme Mike! Verwen hem maar lekker!

Ik blijf voor jullie duimen dat ze toch snel iets vinden en dat jullie er snel weer grapjes over kunnen maken omdat alles zo meeviel achteraf....! DAt hoop ik dan harte! ;)

Groetjes en dikke knuf,
Peet

[Kirsten]

Hoi Mariska,

Gelukkig zit de eerste dag erop,.en het positieve ondanks de pijn is, dat alles goed is gelukkig.
Wat moeilijk moet dat nu zijn met je oma,. aan de ene kant heb je het gevoel dat het beter gaat en aan de andere kant word je er ook hard mee geconfronteerd dat het misschien niet beter wordt,.

Sterkte met alles en morgen kom ik weer even langs bij je

Groetjes
Kirsten

[Valerie]

WAt een vervelend onderzoek zeg. Viel het buisje van de camera nog een beetje mee? Want als die vrij dik is, is dat zeker pijnlijk, want de opening, de urinebuis, is idd niet zo erg groot. Arme Mike.  :( Vertroetel hem maar lekker! ;)

Ik hoop op goed nieuws donderdag!

Wat jammer van je oma. Was het dan een lange operatie? Ik hoop dat het toch nog betert. Je hoort het vaker dat oudere mensen na een narcose verward zijn.
Sterkte!

[gonnie]

Hoi Kirsten
Phoe ik weet dat onderzoek valt niet mee , inderdaad ik hoop ook dat ze iets vinden en dan ook nog iets heel onschuldigs .
sterkte.
Groetjes Gonnie

[Caroline]

Nou jongens de eerste drukke dag zit er alweer op en jullie liggen waarschijnlijk al op één oor.

Ik hoop dat er morgen ook niks ernstig komt met de CT is te zien. En dat Mike een positief gesprek heeft donderdag.

Vervelend van je oma. En je vertelde zelf al, waarschijnlijk zal ze wel zo blijven. Ze had al Alzheimer hè?? En dan nog eens een zware operatie met een narcose doet voor zo'n oude mensjes vaak geen goed. Nou ik zal duimen dat ze toch nog een beetje beter opknapt.

Mike sterkte morgen weer, al is dit onderzoek lang niet zo vevelend natuurlijk.

Ik denk aan jullie,  :-* Caroline

[Mandy]

Hoy Mariska
Je verteld dat van je oma.
Toen ik aan mijn eerste heup geopereerd werd,was ik gelijk na de operatie niet meer aanspreekbaar.
In het begin dachten ze dat het van de narcose kwam.
Het werd steeds erger,ik kwam zelfs alleen te liggen.
Ze snapten allemaal niet wat er aan de hand was en bleven maar zoeken en bloed prikken.
Ik zelf heb daar niet veel van gemerkt maar mijn man en zoon des te meer.
Zelfs die herkende ik niet meer.
Naderhand bleek dat ik een vergiftiging had van het  botcement die er tijdens de operatie was gebruikt .
Er werd verteld dat zoiets bijna nooit voor komt.
Bij mijn tweede heup hebben ze toen een andere techniek gebruikt ,want ik blijk allergie's te zijn voor botcement.
Groetjes Riny :D

Jeetje daar heb ik ook nog nooit van gehoord. ::)
Ik werk nu 6 jaar als verpleegkundige op orthopedie maar heb dat nog nooit gezien. Zal het eens aan onze orthopaed vragen, of die dat wel eens mee heeft gemaakt.
Ze hebben nu inderdaad een nieuwe techniek, de ongecementeerde heup prothese. :)

Van Amsterdam zijn we naar Haarlem gereden om mijn Oma te bezoeken. Ik wist dat ze gisteravond nog steeds niet praatte. Maar dat deed ze nu wel toen ik binnenkwam.
Ik dacht toen van 'oh wat een goed teken' maar niets was minder waar. Ze is heel erg verward en slaat eigenlijk voornamelijk wartaal uit.
Ze dacht dat Cindy daar was en vertelde dat ze was weggelopen en pas na 2 dagen terug kwam. Ze wou uit bed stappen omdat ze dacht dat ik haar naar huis zou brengen.
Ze riep Cindy steeds om haar water te voeren en dacht dat ze onder haar deken lag. Nou zo kan ik nog wel even door gaan.
Soms moest ik wel lachen, maar diep vanbinnen raakt het me wel heel erg. Ik kan geen fatsoenlijk gesprek meer met haar voeren en de kans is klein dat dat in de toekomst verbeterd.
Met de heup leek het goed te gaan want ze beweegt zich wel steeds en wil ook uit bed klimmen.

Dit herken ik bijna dagelijks. Het is naar om te zien, zeker als het familie van je is.  :(
Als iemand al bekend is met Alzheimer dan kan je zoiets wel verwachten maar vaak zie je ook dat als iemand die verward(er) is geworden bij ontslag terug naar de eigen vertrouwde omgeving beter opknapt. Hopelijk is dat met jouw oma straks ook. Kwam ze van thuis of uit een tehuis? En wat voor operatie heeft ze gehad, een halve heup (kop hals prothese)?

Nou ik ben net een uurtje thuis van de drukke dag die me te wachten stond.
Ik heb nog even geen verhalen van de valkjes want die heb ik amper gezien :(.
Mike heeft vanmiddag het blaasonderzoek gehad en dat deed best wel even goed pijn. Het probleem was dat hij zich niet kon ontspannen (de hele dag al niet) en dan doet het onderzoek meer pijn. De arts moest via zijn urinebuis een sluitspier door en die was helemaal aangespannen van de zenuwen. Ontspannen lukte toen even niet totdat ik zei dat hij diep in en uit moest ademen en toen was de camera die sluitspier zo door gelukkig. Alles zag er vanbinnen goed uit. De blaas was in orde en we zagen de nieren werken. Hij heeft zijn prostaat nog gecontroleerd en die was ook goed.
Nu morgen nog even door de CT met contrast en dan krijgt hij donderdag de uitslag. Dan gaat hij ook gelijk weer op gesprek bij de internist als hij daar weggaat.

Pff dat is zeker een naar onderzoek. :-\
Een blaascatheter aan een man geven is vaak al moeilijk, laat staan met zo'n slang...
Ik kan niet zover terug lezen wat er allemaal aan de hand is maar hopelijk valt het allemaal mee. Sterkte!

[Riny]

maar vaak zie je ook dat als iemand die verward(er) is geworden bij ontslag terug naar de eigen vertrouwde omgeving beter opknapt. Hopelijk is dat met jouw oma straks ook.

Hoy mariska
Bovenstaande was bij mijn schoonmoeder ook zo.
Eenmaal thuis ging het steeds beter met haar .
In het ziekenhuis herkende ze zelfs mijn schoonvader niet meer.
Hopelijk is dat bij jou oma ook het geval.
En ik wens jullie veel sterkte voor alles wat je vandaag moet ondernemen .
Groetjes Riny :-*