Verderstructuur

In de bevedering van de Vlakparkiet bevinden zich de volgende kleurstoffen:
a. zwart eumelanine
b. rood carotenoïde
c. geel carotenoïde (Van deze carotenoïde is de chemische structuur niet bekend.)

De nuance grijs hangt geheel af van de sterkte van de concentratie van de eumela-nine in de
baarden en de haakjes van de bevedering. Des te sterker de concentratie, des te donkerder de kleur
grijs. De aanwezigheid van eumelanine in de baarden en de haakjes sluit de aanwezigheid van
carotenoïde niet uit. in een baard of haakje jan zich zowel eumelanine als carotenoïden bevinden. Bij een sterke concentratie eumelanine wordt de aanwezigheid van carotenoïden gemaskeerd. De baarden van de bevedering van de valkparkiet zijn van het algemene type, de blauwstructuur treedt niet op. Op het vleugeldek van de mannen zien we de sterkste concentratie eumelanine, in de bevedering van de borst- en buikbevedering van de man is deze concentratie aanzienlijk minder, vandaar de lichtere nuance grijs van deze veervelden. Bij de pop zien we een aanzienlijke zwakkere concentratie van het eumelanine in de bevedering, dit is een dimorfismisch kenmerk. Zolang het vleugeldek egaal van kleur is mag, hoewel deze kleur aanzienlijk lichter is dan van de man, daarvoor niet gestraft worden. Bij de borst- en buikbevedering van de pop is deze kleur nog aanzienlijk zwakker, in de baarden en haakjes van die veervelden is tevens het gele carotenoïde aanwezig, bij een zwakke melaninecon-centratie zien we op de borst en de buik van sommige poppen een geelachtige waas. De carotenoïdendistributie is bij man en pop verschillend, bij de man zien we in de lichaamsbevedering zo goed als geen carotenoïde, in het masker is de carotenoïdendistributie bij man en pop gelijk, ook de concentratie is van gelijke sterkte. Het vuilere geel van het masker dat we bij de pop waarnemen, wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van zwart eumelanine in de baarden en de haakjes van de masker- en de kuifbevedering van de pop. Bij de man ontbreekt in de veervelden het eumelanine, vandaar de zuivere gele kleur. In de baarden van de wangvlek van beide geslachten zien we de aanwezigheid van rood carotenoïde en geel carotenoïde in mengverhouding, dit geeft de wangvlek haar oranje kleur. Bij sommige mannen kunnen we constateren dat de toppen van de baarden van de wangvlek over de lengte van ongeveer 1 mm kleurloos zijn, daarna volgt een diep oranjerode zone, die via een lichter oranje zone overgaat in geel. De basissen van de baarden zijn dus geel. De kleur van de wangvlek hangt af van de volgende factoren:
a. De lengte van de kleurloze baardtop. Deze kleur zal intensiever worden naarmate de kleurloze
top korter wordt en fletser naarmate de kleurloze top langer wordt.
b. De mengverhouding roodgeel carotenoïde, donkerder oranje wordt de wangvlek als het rode
component overheerst, lichter als het gele component overheerst.
De concentratie van het gele carotenoïde in de lichaamsbevedering en ook in het masker kan per
vogel aanzienlijk variëren. Waar het carotenoïde bezit door het aanwezige melanine wordt
gemaskeerd is dit echter moeilijk waarneembaar. Daar het masker van de pop, waar de gele kleur wordt beïnvloed door het aanwezige melanine, niet een juiste graadmeter is voor bepaling van de carotenoïde concentratie, moeten we naar de onderste staartpennen kijken. Het geel daarvan kan per pop aanzienlijk variëren. Aan te bevelen is poppen met een max. aan geel te gebruiken in de bruinserie, en poppen met een min. aan geel in de grijsserie. De carotenoïde distributie van de man beperkt zich hoofdzakelijk tot het masker, de kuif en de secundaire staartpennen, hoewel sommige mannen ook een zwakke carotenoïde distributie in de borst- en buikbevedering tonen, dit wordt echter gemaskeerd door de sterke concentratie van het eumelanine in die veervelden. De wangvlek van de pop is van gelijke grootte en van een even sterke carotenoïde concentratie als die van de man. Bij het wegvallen van het melanine (zoals bij de ino's) toont de wangvlek van de pop zich pas op haar ware grootte. Op het rug- en vleugeldek van zowel man als pop bevindt zich bijna geen caroten-oïde hoewel ook hier weer uitzonderingen bestaan. De hierboven besproken vederstructuur is gebaseerd op de oorspronkelijke wildvorm.