|
Standaardeisen voor de valkparkiet - Cinnamon valkparkiet |
Terug |
Kleurstandaard van de valkparkiet
Cinnamon man
Kop, kuif en masker:
Masker geel, zich uitstrekkend van achter de inplant kuif met een gelijkmatige
boog om het oog en de
oorvlek, via de hals naar de keelstreek.
Schuin onder het oog bevindt zich een ellipsvormige ± 15 mm grote oranje
oorvlek, welke geheel
omgeven is door het geel van het masker. De kuifveren zijn geel. Aan de toppen
van de kuifveren
bevindt zich vaak nog iets (bruin) melanine, zowel in de baarden als in de
schacht.
Vanaf de kruin naar de achterkop lichtbruin, geleidelijk via de nek uitlopend in
de goudbruine
dekkleur.
Vleugels:
De vleugeldekbevedering is egaal goudbruin. De grote vleugelpennen zijn aan de
buitenvlag
bleekbruin en aan de uiteinden en aan de binnenvlag goudbruin. Op enkele mm
afstand van de
buitenste vleugelrand, loopt vanaf de vleugelbocht tot aan de slagpennen een ± 2
cm brede lichtgele
band, welke aan de onderkant scherp afgescheiden is.
Lichaam:
De borst vanaf het masker, buik, flanken en cloaca egaal lichtbruin. Mantel
goudbruin van
eenzelfde nuance als de vleugeldekbevedering. Stuit bleekbruin.
Staart:
Bovenstaartdekveren bleekbruin. Onderstaartdekveren licht bruin. Bovenkant grote
staartveren
bleekbruin met een donkere (bruine) schacht. Onderkant grote staartveren diep
bruin.
Ogen:
Diep pruimrood.
Snavel:
Hoornkleurig, neusdop vleeskleurig.
Poten:
Vleeskleurig, nagels hoornkleurig.
Cinnamon pop
Kop, kuif en masker:
Kop vanachter de inplant kuif, in een gelijkmatige boog eerst naar achteren en
dan via de hals naar
de keelstreek; een aan intensiviteit variërende mengkleur van bruin en geel,
waarbij het bruin de
overhand heeft. Rondom de snavel, naar boven uitlopend in de kuif, een smal
helder geel gedeelte.
Schuin onder het oog bevindt zich een ellipsvormige (iets kleiner dan van de
man) oranjebruine
oorvlek. De scheidingen masker-hals-keel en oorvlek-masker zijn niet scherp maar
wel
waarneembaar. De kuifveren variëren van bruingeel naar bruin. Vanaf de kruin
naar de achterkop,
lichtbruin geleidelijk via de nek uitlopend in de licht goudbruine dekkleur.
Vleugels:
De vleugeldekbevedering is egaal lichtgoudbruin. De grote vleugelpennen zijn aan
de buitenvlag
crèmebruin en aan de binnenvlag en de uiteinden goudbruin. Op enkele mm afstand
van de
buitenste vleugelrand loopt vanaf de vleugelbocht tot aan de slagpennen een ± 2
cm brede, gele
band, welke aan de onderkant scherp afgescheiden is.
Lichaam:
De borst vanaf de masker, geelbruin (dit onder invloed van het carotenoïde).
Iets boven de inplant
van de poten begint een vage, gele dwarstekening, welke verder naar de staart
toe steeds duidelijker
waarneembaar wordt. Ook de flanken vertonen deze dwarstekening. Mantel licht
goudbruin van
eenzelfde nuance als het vleugeldek. Stuit geelbruin van eenzelfde nuance als
het vleugeldek. Stuit
geelbruin met een lichtgele dwarstekening.
Staart:
Boven- en onderstaartdekveren geelbruin met een gele dwarstekening. Deze
(streep) tekening is niet
strak. Bovenkant grote staartveren lichtbruin met een vage gele (spikkel)
tekening. Onderkant grote
staartveren goudbruin met een duidelijke gele dwarstekening, welke wordt
begrensd door de bruine
schacht van de buitenste staartpen. Aan de buitenkant van deze staartpen is de
veer diepgeel.
Ogen:
Diep pruimrood.
Snavel:
Hoornkleurig, neusdop vleeskleurig.
Poten:
Vleeskleurig, nagels hoornkleurig.
Keurtechnische aanwijzingen bij de cinnamon valkparkiet
De bevedering van de valkparkiet is van het algemene type, en de melanine
concentratie is niet (diep
zwart) optimaal.
Bij de cinnamon mutant mogen we dan ook niet het diepe bruine (kaneel) van b.v.
de grasparkiet
verwachten. Wel mag bij de man een egaal goudbruine dek- en mantelkleur geëist
worden. Bij de
pop zal e.e.a. nog wat bleker tot uiting komen. Onder invloed van het gele
carotenoïde zal de kleur
wat geelbruiner worden, mar daardoor ook weer wat warmer aandoen.
Een veel voorkomend verschijnsel is dat de mantel de kleine en middelste
vleugel-dekveren vaak
wat donkerder zijn dan de rest van de vleugels. Dit moet zoveel mogelijk beperkt
blijven, een egale
rug- en vleugelkleur zijn het meest ideale. Ook kan onder invloed van het
zonlicht (zoals ook bij andere
vogelsoorten bekend met een algemeen type bevedering) et bruin aanzienlijk
opgebleekt worden.
Daar de valkparkiet een echte volière vogel is, mag hier wel enigszins rekening
mee worden
gehouden.
Bij de cinnamon zien we de carotenoïde concentratie graag maximaal. Een diep
geel masker, een
egale (licht) gele vleugelvlek en een mooie diep gele staarttekening bij de pop.
|