waarvoor doet zun kuifje omhoog en omlaag.
Kevin
Hallo Kevin,
Met hun kuifje maken ze je duidelijk hoe ze zich voelen.
Er zijn valkparkietboekjes waar het helemaal instaat met tekening van de stand van kuif:
Normaal opgestoken kuif: nieuwsgierig en ondernemendsgezind.
Bijna platleggen van de kuif: de vogel is in een beschouwelijke stemming.
Strak opgerichte kuif met de punten naar voren: de vogel is erg opgewonden en klaar voor de verdediging. Gaat de opwinding over in een aanvallend snuiven of angstig terugtrekken, dan gaat de kuif weer plat liggen en is daarbij zo gestrekt dat zelfs de punten naar achteren wijzen.
Bij grote angst buigen de punten trillen een beetje naar boven. Iis de angstige opwinding geweken voor een meer beschouwelijke stemming, dan ligt de kuif weer plat op de schedel.
Door flink schudden probeert de valkparkiet zich van de voorgaande spanning te bevrijden.
De kuif werkt als een barometer voor de stemming. Staat die overeind, dan is de vogel actief, ondernemend, geïnteresseerd in zijn omgeviing of partner of fluit met licht gespreide vleugels. Is er geen partner dan zal de alleen gehouden vogel heel teergevoelig op de hand van een vertrouwd mens knabbelen.
Verflauwt deze actieve stmmiing, dan treedt een gelaten rust in en legt hij zijn kuif plat op zijn schedel. In deze stemming verzorgt de vogel graag zijn veren, beknabbelt zijn tenen en pootjes, strekt de pootjes na elkaar ver naarachteren en heft de vleugels kaarsrecht omhoog.
Is de kuif echter opgezet, met de kuifveren bijna naar vorengericht, dan is devogel in opperste opwinding. Misschien kijkt hij verschrikt maar nieuwsgierig naar iets onbekends en is hij waakzaam of dreigt hij snuivend vergeefs naar een vermeende vijand.
Al zijn zintuigen zo in te spannen sloopt zijn krachten en zal dan ook slechts seconden duren. Dan gaat de stemming over in actief reageren en indien mogelijk vlucht de vogel of hij gaat angstig in een hoekje van de kooi zitten afwachten wat er gebeurt. Misschien ontdekt hij dan ook de oorzaak van de opwinding en begint te eten of wisselt van plaats. Blijft de vrees echter bestaan dan wordt de vogel pas echt bang. Hij legt de kuif weer plat en zit gelaten met trillende veren de gebeurtenissen af te wachten. Nu dreigt hij sissend en met teruggetrokken kop en zal snel pikken als zijn vluchtweg wordt afgesloten of als zijn nest of partner wordt bedreigd.
Zo vloeiend als de kuifstanden in elkaar overgaan , zo wisselend zijn ook zijn stemmingen.
Een ding toont duidelijk dat de vogel van spanningen is bevrijd: hij schudt zich van kop tot staat zodat men het ruisen van de veren hoort.
Ik heb het bovenstaande geciteerd uit:
Valkparkieten van Annette Wolter. ISBN 90-5210-208-2
In dit boekje staan ook de tekeningen van de kuif.
Ik hoop dat je zo even voldoende weet :).
Groetjes, Nel
Hoi Kevin,
Nel heeft het al heel mooi uitgelegd hierboven.
Op de site is het ook beschreven met tekeningetjes dat is ook leuk om even te bekijken :-)
http://www.valkparkiet.com/nl/files/gedrag.htm
Groetjes, Paul
BEDANKT VOOR DE UITLEG KEVIN HAD HET AAN MIJ GEVRAAGD MAAR IK WIST HET ECHT WANT KEVIN HEEFT EEN TAM VALKPARKIETJE EN HAD DEZE VRAAG MAAR HIJ IS PERFECT BEANTWOORD.
BEDANKT NAMENS DE MOEDER VAN KEVIN
ECHT NIET BEDOEL IK HIERBOVEN
Hallo MAMA VAN KEVIN,
Ik had al begrepen dat er niet bij moest staan :-)
Maar als jullie vragen hebben kan je alles inderdaad hier vragen en je krijgt altijd antwoord :-)
Er zitten hier veel liefhebbers van valkparkieten en die weten bij elkaar heel veel van valkjes.
En we helpen elkaar hier graag :-)
Groetjes, Paul