Je was zo jong toen je bij me kwam. Nog te klein om te vliegen maar zo nieuwschierig naar de buitenwereld dat de kooi al snel als de meest grote klimrek van de wereld werd gebruikt.
Toen je eindelijk je vleugels uit kon slaan, was de kamer je speelterrein en de roede van de gordijnen je uitkijkpost.
Bij thuiskomst was je huizen ver al te horen met je roep naar mij "baasje komt huis".
Vele jaren hebben we samen door mogen brengen. Waarvan menige uren op m'n schouder of op m'n hoofd. Veel te nieuwschierig en bang om maar wat te missen. Zelfs onder de douche was een feest, al had ik meer tijd nodig om de boel zelf weer droog te krijgen dan jouw.
Hoe sterk kan een band tussen een wildkleur en haar baasje worden. Zo sterk dat je me zelfs soms wou voeren als ik niet snel genoeg was om jouw iets uit m'n mond te geven.
Vele nestjes met eieren heb je gelegd, gemiddeld 2 keer per jaar met een gemiddelde legsel van 8 á 10 eieren. Alleen jammer dat daar zo in je eentje nooit iets van mocht komen. Maar toch was je altijd weer een trotse mammie die op zulke momenten alleen mij maar bij je netstje liet.
Oké, je was niet echt een allermans vriendinnetje, en van mensen met rood moest je al helemaal niets weten. Maar agresief was je nooit. Enkel tegen katten die te dicht bij je kooi kwamen. Menige kat is met de staart tussen de poten en een bloedneus afgedropen.
En dan opeens die zware dag. Na 15 jaar echte vriendschap had je zomaar opeens je laatste adem uitgeblazen. De avond er voor vloog je nog vrolijk rond. Zat je, zoals gewoonlijk, de wereld weer eens door mijn bril te bekijken, en maakte je de katten horendol door ze steeds in hun staart te pikken. MAar de volgende ochtend was het leven opeens uit je heen gegaan.
Rust zacht Jaco, Ik zal je nooit vergeten.
(http://www.valkparkiet.org/forumupload/theo_jaco2klein.jpg)
hai J.T. Geradts
ooohhh wat erg zeg jeetje. :'(
ik wil je heel veel sterkten wensen met het verlies van je valkje,
gr essie
Bedankt Essie,
Moest gewoon m'n verhaaltje even kwijt. En welke plek is daar beter voor dan die waar meer liefhebbers van valkjes zich ophouden. Ik heb me ondertussen dan ook maar geregistreerd op deze site.
Vanmiddag, in de stromende regen, hoe toepassenlijker kan het zijn, hebben we Jaco haar laatste rustplaats gegeven pal onder een jonge berk in de tuin. Een berk die ook als jonge scheut bij mij in de tuin is beland, dus een mooiere metafoor kon ik me niet bedenken.
Groetjes, ook aan jouwn valkjes....
Theo
Heel veel sterkte met dit grote verlies ! :-[
Karin.
hai J.T. Geradts
nou je hebt hem een mooie rustplaats gegven dat is zeker,
ik weet dat het nooit leuk is om een valkje te verliezen,
ik ben een jaar geleden ook mijn micky verloren en dat doet nu nog pijn,maar ik heb een tijdje erna een nieuw valkje gekocht en dat verzacht de pijn weer wat,
en welkom op deze site als lid,
gr essie
Hoi Theo,
Wat een mooi verhaal over je valkje.
Jammer dat ie er niet meer is.
Heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies.
Groetjes Marianne
Hallo Theo,
Wat een verdriet om Jaco
en wat een mooie herinneringen om op terug te kijken.
Wij voelen met je mee Theo.
Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je gevleugelde vriendin.
Nel
Hallo Theo,
Wat een mooi verhaal geschreven voor je valkje Jacoba :'( :'(.
Pffffffffff,heel verdrietig dat ze is overleden zo maar opeens.Maar ohhhhhhh wat heb jij een mooie tijd met haar gehad.En,die laatste rustplaats...wat zal Jacoba daar stillekes en dicht bij haar baasje een mooi plekje hebben.
Misschien een troost voor je...de ze site..
www.indigo.org/rainbowbridge_ver2.html
Heeft toch bij vele het grote verdriet om het verlies van hun valkje iets verzacht..
Veel sterkte
liefss
marianca
Hoi Theo,
Sterkte met het verlies van Jaco ze heeft het zeker goed bij je gehad want ze is toch 15 jaar geworden en dat lukt alleen met een goeie verzorging.
In elk geval blijft ze voor altijd in je gedachten en krijgt ze een mooi plaatsje in je tuin.
Groetjes, Paul
Hoi Theo,
Wat een mooi verhaal heb je ervan gemaakt.
Dit zijn toch de herinneringen die je hebt van Jaco.
En 15 jaar, dus niet slecht voor een valk.
Ik weet zelf hoe dat voelt als je ineens beneden komt en je valkje is dood terwijl de mijne nog net 6 weken jong was.
Heel veel sterkte met het verlies van Jaco.
Ze heeft een goede rustplaats gevonden.
Gr Natasja
Ik wil bij deze iedereen bedanken voor zijn/haar steun.
En ook al zal Jacoba nooit vervangen kunnen worden, immers elk valkje heeft z'n eigen persoonlijkheid, toch zal er wel weer een tijd komen dat een nieuw jong valkje hier het huis "onveilig" komen maken. Want het is echt een feest, zo'n levendig, ondeugend, aanhankelijk en lieve vriendin in huis te hebben.
Groetjes, Theo
Hoi Theo,
wat een verhaal zeg :'( Jezes, na 15 jaar, dat moet heel veel pijn doen. :'(
Ik heb de mijne nog maar een jaartje en ik zou hen nu al niet meer kunnen missen, ook al heeft het bij eentje al eens aan een zijden draadje gehangen.
Ik wil je nog heel veel sterkte wensen met dit grote verlies, we leven allemaal met je mee!
groetjes
Annouschka