Het klinkt wat dramatisch, maar we worden er echt een beetje wanhopig van :(
Sorry voor het hele verhaal, maar ik hoop echt op een oplossing en heb daarom maar alles wat ik kon bedenken opgeschreven in de hoop dat jullie iets zien wat ik niet zie...
Wij hebben 2 valkparkietjes, een mannetje en een vrouwtje. Ze kunnen het op zich goed met elkaar vinden, hebben ook regelmatig uhm, sekspartijtjes ;D Ze voeren elkaar, het mannetje (Gunner) laat duidelijk weten dat hij het er niét mee eens is als het vrouwtje (Ducky) niet in de buurt is en ze lijken het prima te kunnen vinden met elkaar, buiten de kooi zitten ze ook altijd samen, terwijl dit niet hoeft. Al komt dat vooral bij Gunner vandaan, Ducky is wat avontuurlijker en wilt graag van alles weten of het te slopen is. Ducky komt ook regelmatig even kijken wat je aan het doen bent, Gunner blijft dan echter zitten waar hij is en kijkt argwanend toe. Gunner hebben we zo'n 8 maanden korter dan Ducky, beiden zijn vanaf de kweker meteen bij ons terecht gekomen. Nu is het probleem dat Gunner overdag enorm veel schreeuwt. Aan het begin hebben we het genegeerd, maar na een tijdje zijn wij de fout in gegaan door er wel op te reageren, door hard "hee!" te schreeuwen, de kooi open te zetten of door het eten te vernieuwen. Dom, natuurlijk, maar goed, gebeurd is gebeurd. Echter schreeuwt hij tegenwoordig ook buiten de kooi. Eergisteren zijn ze bijvoorbeeld bijna de hele dag los geweest (echt zo goed als de hele dag, ik was namelijk de hele dag thuis) en nog schreeuwde hij zo veel dat het echt vervelend werd. Nu gooien we tegenwoordig maar doeken over de kooi als hij weer eens aan de gang is, aangezien het écht niet meer te doen is. Nieuwe speeltjes, trosgierst, fruit en groente op vreemde plekken, vanalles hebben we al geprobeerd om hem bezig te houden, maar het werkt allemaal niet. Op het donker maken van de kooi na dus. Nu heb ik in alle wanhoop net weer een doek over de kooi gegooid en ja hoor, meneer is stil. Ik hoor zelfs tevreden geknars vanuit de kooi komen. Hebben jullie hier misschien een idee over?
Ze staan naast een raam (er echt naast, niet ervoor, dus ze staan nooit in de volle zon, maar kunnen als de gordijnen opzij zijn wel naar buiten kijken en als ze willen in het zonnetje zitten), ze kunnen wel de vogels van buiten horen (ik las ergens dat dit met het schreeuwen te maken zou kunnen hebben?), ze komen elke dag minstens een aantal uur buiten de kooi en hebben altijd genoeg te eten, drinken en er hangt hier en daar wat trosgierst in de kooi en anders fruit en/of groente of een kaakje (nooit veel, maar zodat ze een beetje kunnen ontdekken en doen, voor de verandering) en sinds gisteren hangt er wat nieuw speelgoed in de kooi, Ducky vind het allemaal erg interessant, maar voor het schreeuwen van Gunner maakt het helemaal niets uit. Door het knarsen als de doek eroverheen ligt begin ik te vermoeden dat hij het te druk vind oid? Het is een redelijk zenuwachtig valkje moet ik zeggen, in vergelijking met Ducky althans.
Het stukje tekst hierboven is een quote uit een ander topic op een ander forum, maar dat is niet erg actief.
Op dit moment zitten ze al op een ander plekje, pas een paar minuten, maar Gunner schreeuwt zijn longen er alweer uit :( We kijken het uiteraard nog wel even aan, maar de nieuwe plek lijkt dus tot nu toe niet veel verandering te brengen. Ik heb net nog even andere topics over schreeuwen hier gelezen en aangezien de nieuwe plek dus totaal geen verandering brengt (ik had eigenlijk verwacht dat hij eerst even stil zou zijn omdat hij onder de indruk was van de nieuwe locatie) vrees ik dat hij toch echt reageert op de vogels buiten, iets waar zo te lezen niet veel aan te doen is? :-\ Er zijn hier de hele dag vogelgeluiden en die zijn ook te horen als het raam dicht is (wat overigens ook niet te doen is de hele dag want dan branden we het huis uit)
We gaan nu in ieder geval nog proberen het hok opnieuw in te delen, een mooie enorme speelboom te maken met allerlei stukken papier om kapot te maken enz. (voor als ze buiten de kooi zijn) en allerlei papiertjes en dingetjes met knijpers aan de kooi te maken zodat ze daar ook wat meer kunnen slopen...
Jeetje toch,
Je valkje is ook in de puberteit en dan gieren de hormonen door zijn lijfje.....en hij kan nl. ook broeds zijn, dat hij een gezinnetje wilt starten, kan begrijpen dat je daar geen zin in hebt op dit moment.
Wat je kun doen koop een paar nepeitjes en leg er 1 gewoon op de bodem van de kooi en kijk eens wat hij daar mee doet.
Als het popje eitjes bij gaat leggen dan kun je deze gelijk omwisselen met een kunsteitje.
De eitjes zo lang mogelijk in de kooi laten liggen totdat ze de interesse erin verliezen.
Negeren is heel erg moeilijk, ik weet het soms word je er helemaal gestoord van.
Hier heb ik een mannetje waar het popje geen eitjes van legt. Als hij in zo'n bui is krijgen ze een broedblok met kunsteitjes en dan is het mannetje ca. 3 weken bezig met de eitjes en hebben wij rust ;D
Hier worden we erg blij van! We hebben er nooit aan gedacht dat meneer natuurlijk ook een gezinnetje zou kunnen willen stichten! Mevrouw legt hier inderdaad ook geen eitjes. We stappen zo op de fiets richting dierenwinkel in de hoop dat! ;D
:o hou ons maar op de hoogte!!!
Dat zal ik zeker doen!
Op dit moment ligt het eitje midden in de kooi, we hadden geluk, de eerste dierenwinkel had ze ;D Tot nu toe klimmen meneer en mevrouw zo nu en dan omlaag en kijken er dan naar of Ducky 'proeft' eraan, om dan vervolgens aan het stokje van de trosgierst ernaast te zitten, ze lijken het vooral vreemd maar interessant te vinden. Van Gunner horen we tot nu toe vooral nieuwsgierige en schattige prr'tjes en andere niet vervelende geluidjes. Hoopvol dus!
Nepeitjes aanbieden tegen schreeuwen? En dan gewoon maar op de grond leggen ook ???
Sorry hoor, maar hier heb ik nog nooit van gehoord ???
Het zou best kunnen dat ze broeds zijn, maar bied dan een broedblok aan zodat ze tenminste daar in kunnen en niet de verleiding krijgen om op de grond eitjes gaan leggen.
Ik vind dit een raar advies, sorry.
Groetjes: Caroline.
Onze valkjes kennen nog geen broedblok, de kans dat ze daar meteen in gaan en het eitje ontdekken lijkt me klein. We hebben wel meteen een broedblok aangeschaft, mocht dit langer doorgaan en ze gaan echt broeden dan gaat die in het hok zodat ze op een (naar hun gevoel, ik neem tenminste aan dat het broedblok daarvoor is) 'veilig' plekje kunnen broeden. Voorlopig lijkt het eitje redelijk te werken, meneer schreeuwt nu weer even, maar is de rest van de dag zo goed als stil geweest. Ze lijken er niet echt interesse in te tonen trouwens, aan het begin wel even, maar daarna hebben ze da dag boven in hun kooi doorgebracht. Weliswaar stiller dan hiervoor, nu maar hopen dat het zo blijft.
Ei weghalen en blok ophangen.
Een vogel weet instinctief echt wel wat een blok is.
Het stomste wat je kan doen is ze aan te leren op de grond te gaan broeden.
Het ei later in het blok leggen werkt echt niet.
Tuurlijk zal hij nu even stil zijn, maar dit is niet de manier :-\
Lijkt me niet dat ze het instinctief herkennen. Als ik nog nooit een bed gezien zou hebben en je zou me in een kamer met een bed zetten dan moet ik ook eerst ontdekken dat het bed niet gevaarlijk is, maar zelfs lekker ligt. Net zoals zij eerst zullen moeten ontdekken dat het hokje niet eng is en dat ze door het gat kunnen gaan zonder dat er dan opeens een tijger verschijnt om ze op te eten. Pas als ze naar binnen durven zullen ze erachter kunnen komen dat het een veilig plekje is om te broeden. Het hok zit er overigens in nu, maar voorlopig met open bovenkant, zodat de drempel wat minder hoog ligt.
Het punt is meer is als ze broeds zijn niet heel bang voor vreemde ruimtes zijn en zullenn ze sneller naar binnen gaan. Als ik hier een vreemd blok ophang zijn ze er binnen 10-15 minuten in.
Citaat van: Colorado op 1 juli 2012, 08:15:20
Lijkt me niet dat ze het instinctief herkennen. Als ik nog nooit een bed gezien zou hebben en je zou me in een kamer met een bed zetten dan moet ik ook eerst ontdekken dat het bed niet gevaarlijk is, maar zelfs lekker ligt. Net zoals zij eerst zullen moeten ontdekken dat het hokje niet eng is en dat ze door het gat kunnen gaan zonder dat er dan opeens een tijger verschijnt om ze op te eten. Pas als ze naar binnen durven zullen ze erachter kunnen komen dat het een veilig plekje is om te broeden. Het hok zit er overigens in nu, maar voorlopig met open bovenkant, zodat de drempel wat minder hoog ligt.
We hebben het hier over vogels en niet over mensen.
Ik denk dat we eens moeten ophouden dieren te veel menselijke trekjes toe te kennen.
Zij weten echt wel waar een blok voor dient.
Hoi hoi
Ik ben het met Carcoline eens.
Bij een hoop kwekers worden ook jonge koppels apart gezet.
Ze hebben dan geen voorbeeld van andere vogels maar weten wel wat ze moeten doen,als ze willen.
Gewoon een blok ophangen,die wel groot genoeg is, of in de kooi zetten.
Let op als je een blok koopt in een dierenwinkel,zij willen nog weleens een blok aansmeren die voor grasparkietjes zijn. :-\
Hopelijk gaat een broedperiode die ze dan wel af moeten maken helpen tegen het geschreeuw.
Succes !!
Groetjes Yvon
Citaat van: carco op 1 juli 2012, 15:07:56
Citaat van: Colorado op 1 juli 2012, 08:15:20
Lijkt me niet dat ze het instinctief herkennen. Als ik nog nooit een bed gezien zou hebben en je zou me in een kamer met een bed zetten dan moet ik ook eerst ontdekken dat het bed niet gevaarlijk is, maar zelfs lekker ligt. Net zoals zij eerst zullen moeten ontdekken dat het hokje niet eng is en dat ze door het gat kunnen gaan zonder dat er dan opeens een tijger verschijnt om ze op te eten. Pas als ze naar binnen durven zullen ze erachter kunnen komen dat het een veilig plekje is om te broeden. Het hok zit er overigens in nu, maar voorlopig met open bovenkant, zodat de drempel wat minder hoog ligt.
We hebben het hier over vogels en niet over mensen.
Ik denk dat we eens moeten ophouden dieren te veel menselijke trekjes toe te kennen.
Zij weten echt wel waar een blok voor dient.
Whahaha whahaha hahaha
Ook al is dit maar een droge tekst maar ik blijf er toch humor inzien ik leg dubbel, met die vergelijkingen en opmerkingen
Luister Colorado als je het niet gelijk zo doet zoals hoe het wel moet zullen ze het nooit ondekken zo als hoe het wel moet , klep gewoon dicht van de blok en heb geduld en wacht af
Want als ik moet ontdekken dat een bed lekker leg dan moeten ze niet eerst de matras eraf halen. Hahahaha lol
Ik heb ook een koppel valkies, schreeuwen de hele dag door. Alles geprobeerd, ook een blok in gehangen werkt ook niet. Vrouwtje blijft alleen maar op stokje voor het blok bij de ingang zitten maar gaat er gewoon niet eens in, snap der niks meer van. Ik begin echt op te raken. Ik kan er niets mee zo.
hoi
misschien is de ingang van het blok te klein ?? 7/8 cm is goed.
Dat was bij mij ook zo ,en ze gingen er niet in ...
Het gat groter gemaakt en daarna hebben ze 2 rondes gedaan waaruit 9 jongen zijn geboren..
Groetjes Conny
Kan natuurlijk ook dat het helemaal geen koppel is ::)
Ik vind je manier van reageren nou niet echt gezellig carco. Ik ken ze helemaal geen menselijke trekjes toe, het is gewoon een feit dat geen enkel dier meteen kan begrijpen wat iets is als ze het nog nooit hebben gezien. Zeker niet als ze ook nog eens erg achterdochtig en voorzichtig zijn, zoals ons mannetje. Dat ze instinctief denken, héé, dit is donker en een lekker plekje, dat lijkt me logisch, maar instinctief 'weten' wat een door mensen gemaakt stuk hout met een gat erin is? Anyway, het broekhok zit erin, het hok is groot genoeg met een groot genoeg gat en de deksel zit ondertussen dicht. Meneer en mevrouw hebben er geen interesse voor, maar het geschreeuw van meneer is wel minder geworden.
Meneer en mevrouw n*uken zo goed als elke dag en vaak meerdere keren, verder heb je de rest van de beschrijving in de OP, daaruit mag jij voor jezelf bepalen of het een koppel is ja of nee. Ik probeer alleen maar uit te vinden hoe ik van het geschreeuw af kan komen, of meneer en mevrouw een koppel zijn kan me een worst wezen, maar ik denk van wel.
Als dit niet de oplossing blijkt te zijn zoeken we gewoon verder.
Overigens waardeer ik alle reacties, tips en meningen enorm, ook die van jou carco. Dit zijn mijn eerste valkjes en ik ben nog hartstikke lerende, dit is dan ook het eerste 'probleem' dat ik tegen ben gekomen bij meneer en mevrouw en het zou best kunnen dat ik eens een verkeerde inschatting maak of iets verkeerds doe. Maar voorlopig wil ik het beste voor de valkjes en hoop ik van dit geschreeuw af te komen, als dit niet werkt dan proberen we gewoon iets anders.
Ook ik heb een jong koppeltje, die echt niet wisten waar dat blok voor diende. Ik heb een zeskantig blok waar de voorkant, plankje met stokje en vlieggat, vanaf kan. Dat heb ik gedaan en een week later durfden ze erin en nog een week later heb ik de voorkant teruggeplaatst. Daarna was angst voor het gat over en kropen ze erin en hebben vijf eitjes gelegd en daarvan zijn er drie uitgekomen.
Voor die tijd was het ook hier een geruzie en gefladder in de kooi, wat een bende en wat een herrie.
Als ze dan gaan broeden denk je weer, doen ze het nog wel, want dan hoor of zie je ze bijna helemaal niet.
Ik heb hier pas op het forum ook gelezen dat als de valkjes eieren op de bodem leggen, dat helemaal geen probleem hoeft te zijn, maar dat je een soort van hutje moet maken boven de vogeltjes.
Wat je verder tegen schreeuwen kunt doen, ik heb geen idee. Hier gaan de kleintjes schreeuwen als ze eten willen en de ouders gaan roepen als ze uit de kooi willen en het ze te lang duurt voor ik de deur open maak. Als het schreeuwen me te hard wordt, doe ik de deur helemaal niet open en doe ik alsof ze niet bestaan. Ik weet absoluut niet of dat de juiste benadering is, maar zo doe ik het al vanaf dag 1. En ik heb geen schreeuwers. Misschien zit het ook gewoon in het karakter van de vogels. Verder ben ik een totale leek, ik wist niet eens dat ik mannetje en vrouwtje had.
Dus wat ik beschrijf is wat ik gevoelsmatig heb gedaan.
Wat ik hier nog niet gelezen heb, is, dat het nog echt wel een poosje kan duren nadat je het blok hebt opgehangen, voor er echt eitjes komen. Dat advies heb ik nl wel gekregen, ik dacht ook. Blok in kooi en hup daar komen eitjes, maar zo werkt het blijkbaar niet. Het heeft hier toch nog een paar weken geduurd voor het eerste eitje kwam.
Citaat van: Terrandroid op 1 juli 2012, 20:42:41
Ik heb ook een koppel valkies, schreeuwen de hele dag door. Alles geprobeerd, ook een blok in gehangen werkt ook niet. Vrouwtje blijft alleen maar op stokje voor het blok bij de ingang zitten maar gaat er gewoon niet eens in, snap der niks meer van. Ik begin echt op te raken. Ik kan er niets mee zo.
Het antwoord van geen koppel zijn , was hierop en niet op jou.
Daar weet ik ook van dat het wel een koppel is.
Nadeel is dat sommige mensen een andere vraag gaan stellen in jouw topic.
En het is alleen als goed advies bedoelt hoor, en zoals je kan lezen ben ik niet de enige die dit advies geeft.
Het is logisch dat ze niet binnen een dag in het blok zitten: geef ze de tijd.
Als het schreeuwen minder is heb je al bereikt wat je wilde toch?
Groetjes: Caroline.
Sorry carco, dan heb ik het verkeerd opgevat. We hebben inderdaad bereikt wat we wilden, al hopen we stiekem dat het nog iets minder wordt haha. Het is niet meer zo dwingend als eerst, maar hij heeft elke dag nog wel zijn momentjes dat het echt weer even vervelend wordt, maar dit is gewoon te doen zo. Dus daar zijn we al erg blij mee. Verder gaan ze overigens nog niet in het broekhok. Althans, het ziet er daarbinnen imo te net uit en ik heb ze er nog niet in zien gaan of interesse in zien tonen, maar misschien is het idee van een eitje voor meneer al genoeg. We laten het broedblok voorlopig gewoon in het hok, met het eitje erin. Na de 21 dagen (normaal gesproken) broedtijd halen we het eitje er uit, of er nou tussendoor iets gebeurd is of niet. Dat lijkt ons het meest logische om te doen, om het eitje nu voor altijd te laten liggen lijkt me geen goed idee, of hebben jullie daar een ander idee over?
Misschien werkt het bij ons dan ook zo kuifje, we laten het gewoon in het hok en dan zien we wel wat er gebeurd. Ik ben benieuwd! Al verwacht ik niet dat er echt eitjes zullen komen, op het sexen na heb ik namelijk niet het idee dat Ducky echt de drang heeft om een 'gezinnetje' te stichten, maar dat kan ik natuurlijk helemaal mis hebben. Ze heeft in ieder geval nog nooit eitjes gelegd en toont voor dit eitje dus tot nog toe niet veel interesse, ook niet toen hij op de bodem lag. Maar dat vinden we uiteraard geen probleem, als meneer maar wat rustiger blijft. Het constant schreeuwen is voor hem natuurlijk ook enorm vermoeiend en vervelend.
Hij heb jammer genoeg geleerd om aandacht te krijgen door het schreeuwen jammer.
het ouden protocol volgen niet belonen als hij schreeuw
en het broed blok kan hij meer gaan concentreren daarop
en hopen dat je opnieuw kan beginnen met hem
Ik heb de laatste tijd hetzelfde probleem met Croky. Ik heb hem al 11 jaar en al 11 jaar is hij altijd heel rustig. Slecht gedrag wordt consequent genegeerd (soms bestraft) en goed gedrag wordt altijd beloond. Sinds een jaar ben ik verhuisd, en ook de verhuizing ging prima. Ik woon nu ook een jaar samen met mijn vriend, en Croky en mijn vriend kunnen ook prima met elkaar overweg. Echter de laatste anderhalve maand zit Croky erg veel ongewenst geluid te maken. In plaats van het gebruikelijke kraaien in de ochtend zit hij nu echt te gillen en ook de kamer uitlopen eindigt in een krijspartij. Ik kan me eigenlijk niet indenken wat er veranderd is in de situatie waardoor hij is gaan krijsen. Het enige dat helpt is een doek over z'n hok gooien, maar ja, ik wil hem ook niet de hele dag in het donker hebben zitten natuurlijk. Vaak werkt het wel om hem even te laten merken dat het niet de bedoeling is dat hij zit de schreeuwen (dan is het echt zonder aan kijken, zonder spreken een doek over z'n kooi). De rui heeft hij net gehad, ik dacht eerst dat het daar aan lag maar na de rui ging het gewoon door. Ik heb het vermoeden dat m'n vriend hem misschien zit te verpesten door hem soms stiekem aandacht te geven of (en dan ook nog eens op vriendelijke toon) gaat waarschuwen. Hij ergert zich er veel meer aan dan ik, en is van mening dat ik hem moet waarschuwen. Maar in mijn ervaring werkt dat niet (negatieve aandacht is ook aandacht toch). Als hij bijvoorbeeld de doek over de kooi doet gaat ie die vogel staan vertellen waarom die doek over z'n kooi gaat en dattie stout is... Volgens mij werkt dat alleen maar averechts? Iemand een idee waar het aan kan liggen? Is het iets dat ik misschien fout doe of ligt het er toch aan dat mijn vriend er een andere mening op nahoudt dan ik? Het speelt immers pas kort...
Het mannetje gaat sinds 2 weken telkens even in het blokje zitten en begint dan triomfantelijk te fluiten, ik denk niet dat dat is om het vrouwtje te lokken. Maar eerder de frustraties te uiten omdat hij geen aandacht van mij krijgt. Ik denk gewoon dat het mannetje nog te jong is om te begrijpen wat hij met zijn mannelijkheid kan, dus dan nog maar weer kiezen op elkaar en watten in de oren en wachten. Misschien worden ze dan ooit nog is verliefd......