Wij hebben onze valkparkiet eerst in iedere ruimte waar hij mag komen op onze hand voor het raam gehouden. Als hij dan zou gaan vliegen was het niet zo hard. Ook hebben we hem op de vensterbank gezet zodat hij een beetje rond kon kijken. Zo kon hij proberen te tikken tegen het raam met zijn snavel.
Onze valk geeft er niet veel om (of zo lijkt het) want als hij in de kamer vliegt draait hij altijd ver voor het raam weer om. Hij kijkt toch wel vaak naar buiten als hij andere vogels ziet dus hij weet wel dat er nog iets achter het raam is.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt!
Groetjes silvia
Leuk joh een nieuwe valkparkiet! Sjako!
..::
Hieronder staat wat over tam maken:::..
Zorg bij het kopen van een vogel, dat er een geschikte kooi thuis klaar staat om de vogel te verwelkomen.
Men moet echter niet al te verbaasd zijn als het dier een paar dagen nodig heeft om op zijn gemak te raken en eerst nog wat nerveus doet.
Laat hem in een rustig hoekje van de kamer even aan zijn omgeving wennen en aan de dagelijkse gang van zaken in huis.
Al gauw zullen ze zich daaraan hebben aangepast.
Ze zullen al gauw de gezinsleden uit elkaar kunnen houden en weten ook de gezichten te herkennen.
Ze zullen u spontaan begroeten als u in de buurt van de kooi komt.
Heeft men een naam voor de vogel bedacht, probeer die dan door de vogel zelf te laten zeggen.
Gebruik een korte naam en roep de vogel zo vaak mogelijk bij die naam, daarmee tegelijk de eerste spraaklessen inleidend.
De eerste africhting moet er op zijn gericht de vogel te leren dat hij in de hand word genomen en dan
een vinger als zitstok kan gebruiken.
Oefen dat langzaam maar vastberaden, er voor zorgend geen onverhoedse bewegingen te maken die het dier kunnen verschrikken.
Open de behoedzaam het kooideurtje en houd de uitgestrekte wijsvinger voor de vogel, net iets boven de hoogte van het zitstokje.
Algauw zal de vogel daaraan wennen en na een paar keer zal hij blijmoedig op de vinger overwippen als hij de kans krijgt.
Vogels in een grote volière krijgen voldoende beweging en kunnen vrij rondvliegen.In een huiskamerkooi gehouden vogels hebben behoefte
af en toe de vleugels uit te kunnen slaan en wat rond te vliegen.Ze moeten dat dagelijks kunnen doen of ten minste driemaal in de week.
Ze zullen er dankbaar gebruik van maken en vertonen doorgaans voldoende verstand om na enige tijd uit eigen vrije wil weer in de kooi terug te gaan.
Het spreekt vanzelf, dat men er voor moet zorgen dat de ramen en de deuren gesloten zijn en blijven, terwijl de vogel zijn vliegoefening houd.
Denk ook aan de schoorsteen en natuurlijk mag er geen open vuur in de kamer zijn.Ze moeten dus voor mogelijke ongelukken worden gevrijwaard,
ook tegen eventuele andere huisdieren, want vooral katten zijn nooit te vertrouwen.
Totdat de vogel helemaal op de hoogte is van alle mogelijkheden in de kamer, is het verstandig om de vitrage voor de ramen te sluiten,
zodat ze niet tegen de ruiten vliegen, die ze niet kunnen zien.Met wat overleg zal de parkiet al gauw veilig vrij rond kunnen vliegen en de
omgeving verkennen.
Hoewel het juist is, dat elke parkiet een aanleg heeft om te leren spreken, zal het succes afhangen van de tijd die men wil besteden aan
het aanleren.Het is inderdaad een tijdrovende zaak en verlangt veel geduld, zowel van de vogel als van de bezitter.
Belangrijk is wel dat het dier volkomen tam is voordat men aan de 'spraaklessen' begint.
Begin dan het dier te leren zijn eigen (eenvoudige) naam uit te spreken.
Door steeds de kooi te naderen met het uitspreken van bijvoorbeeld: Hallo Pietje en dan dezelfde intonatie te gebruiken, zal men plotseling
worden verast als de vogel zijn eigen naam zegt.
Blijf zijn naam eindeloos herhalen, totdat hij die kan zeggen, voordat u overgaat zijn vocabulaire uit te breiden.
Heeft de vogel eenmaal geleerd woordjes te zeggen, dan zal zijn 'taalgebruik' snel toenemen en kan het dier tenslotte hele zinnetjes zeggen.
Het is met een papegaaiachtige in huis zelf geboden zelf gekuiste taal te gebruiken, want de vogels weten natuurlijk niet wat ze uitkramen.