Hoi iedereen
Al een tijdje zit ik met deze vraag in mijn hoofd : "Wat maakt een valkje gelukkig".
Iedereen wil het beste voor zijn lieverds. Maar wat is dat : het beste?
Graag had ik jullie mening hierover gehoord!
Groetjes
Romy
Hoi Romy,
Ik denk dat het voor elke valkenliefhebber/ster iets anders is.
Ik vind het beste:
- goede verzorging
- niet altijd in de kooi
- aandacht
- hygiene
- goede voeding
Dat is wat ik zo uit mijn mouw schud. Ik zal er nog eens over na denken. Deze mening betreft wel binnenvalkjes omdat ik geen buitenvalkjes heb.
Wat is jou mening daarover?
Groetjes Anja
Hoi Anja
Bedankt voor je antwoord. Aangezien ik ook denk dat dit voor iedereen anders is, heb ik deze vraag gepost. Misschien kunnen we zo van elkaar leren hoe we onze valkjes (nog) gelukkiger kunnen maken!
Ik heb het eens met wat jij zegt. Dat zijn de minimum basisdingen die een valkje nodig heeft. Als hij deze niet heeft, kan hij niet gelukkig worden denk ik.
Enkele detaildingen die Flupke gelukkig maken, zijn : een rietje om mee te spelen, een dopje van een fles (plastiek), rondjes vliegen, kroelen (als ze er zin in heeft ;)), knabbeldingen zoals een wc-rolletje,...
Naast haar gewone voer kan ik haar blij maken met kiemzaad, dit vindt ze erg lekker en ze smult er dan ook volop van. Mango vindt ze ook heel lekker.
Ik denk ook dat ze gelukkig is als ze 's avonds bij me in bed zit terwijl ik een boek zit te lezen. Dan zit ze zich vredig te poetsen.
Flupke zit ook te genieten als ze in het zonnetje zit buiten.
Het enige waar ik vragen over heb, is of ze wel gelukkig is in haar uppie. Ze heeft dus geen soortgenootjes bij zich. Dit is momenteel praktisch niet mogelijk. Ik vraag me soms af of ik haar daarmee niet tekort doe.
Aan de andere kant denk ik dat Flupke een mensenvalkje geworden is aangezien ze erg vroeg blind geworden is en dus geen soortgenootjes meer gezien heeft sinds ze erg jong was. Daarbij had de kweker haar uit de volière gehaald en apart gezet omdat ze dus een oogonsteking had.
Ik ben ook bang dat als ik er een valkje bij zet, dat dat nieuwe valkje dan Flupke haar chronische oogontsteking overkrijgt...
Zowieso kan ik de eerste 2 jaar geen nieuw valkje erbij nemen omdat ik nog zo lang moet studeren. Maar ik denk er toch best wel veel aan of ik haar niet tekort doe...
Groetjes
Romy
Hoi Romy,
Ik denk niet (lees weet zeker) dat Flupke niets te kort komt bij jou en dat ze super gelukkig is.
Als dat niet zo was zou je dat wel merken lijkt me.
Groetjes Anja
Hoi Anja
Je kan echt niet geloven hoeveel deugd dat doet dat iemand dat zegt! Bedankt!
Verder vraag ik mij echt af wat andere valkjes gelukkig maakt. Zoals bv. bepaalde speeltjes, bepaald voer,...
Ik hoor het graag!
Groetjes
Romy
Hoi Romy,
Qua voer denk ik variatie.
mijn valkjes krijgen zaadvoer en pellets.
Verder af en toe snoepstaven, fruit, groente, gedroogd fruit, kruiden, ei, toast/beschuit etc.
Hier vinden ze bijna alles leuk om mee te spelen. Vooral veertjes en rietjes vallen erg in de smaak. Ook mijn rieten mand moet er aan geloven. Kralen en belletjes en wattenstaafjes die ik in het water heb gesopt.
Groetjes Anja
Hoi Anja
Je tip in verband met wattenstaafjes in water gesopt vind ik erg goed. Daar had ik zelf nooit aan gedacht!
Op welke manier geef je die? Ben je niet bang dat ze de watte opeten? Of kan dat geen kwaad?
Verder heb ik nog een vraagje : als valkjes uit hun kooi zijn, hoe kan je het hen dan zo aangenaam mogelijk maken?
Ik kroel Flupke bv en laat haar rondvliegen (uit zichzelf doet ze dit niet, maar ze geeft wel aan dat ze zin heeft om te vliegen).
Zijn er nog dingen die je kan doen of aanbieden met je valkjes die los zijn?
Groetjes
Romy
Hoi Romy,
De watjes eten ze niet op. Ze spelen ermee net als met een rietje.
Buiten de kooi hebben ze een rieten mand tot beschikking die ze helemaal slopen. Ze kunnen middels een trap zelf in en uit de kooi.
Verder vinden ze buiten de kooi schoenen met veters erg leuk en de bak met water van de honden.
Mijn valkjes vermaken zich prima buiten de kooi. Vooral als we op de bank zitten en ze hebben in de gaten dat er iets te eten valt.
Groetjes Anja
Hoi Romy,
Ik zie dit berichtje nu pas. ;)
Ik heb in de woonkamer een aantal ringen opgehangen en daaraan wat dingetjes om mee te spelen. Ook heb ik sinds kort een kattengrasplantje staan en daar spelen ze naar hartelust mee. :D
Verder klimmen ze vaak in en uit de kooi en de voliere dus ze zijn altijd wel bezig.
Maar ik denk als Flupke bij jou zit, dat ze het wel best vindt. Zeker omdat ze zich zo lekker zit te poetsen. ;) Mijn nieuwste valkje Calimero zit ook het liefst bij me. :D
Groetjes,
Manja
Hoi Manja
Wat fijn dat je nog reageert!
Later, als ik mijn eigen huis heb, zou ik ook graag dingen in de woonkamer ophangen waar Flupke zich kan vermaken. Nu mag ik dit niet van m'n moeder.
Een kattengrasplantje zal ik mij ook eens aanschaffen. Het lijkt me erg leuk om ze daarmee bezig te zien denk ik.
Fijn dat Calimero liefst bij je zit!
Groetjes
Romy
Hoi,
Eigenlijk denk ik dat één van de basisbehoeftes van een valkparkiet toch minimaal een soortgenoot is. Dat is eigenlijk de basis voor een sociale vogel. Daarom vind ik dat geen enkele diersoort -die van nature in groepen leeft- alleengehouden zou mogen worden.
Toch lees ik in dit verhaal iets anders. Namelijk dat de vogel blind is en heel erg gericht op mensen. In sommige gevallen heeft dan een soortgenoot weinig (meer) toe te voegen, omdat ze niet weten hoe ze ermee om moeten gaan (lang alleen gehouden). Daarnaast denk ik dat de blindheid ook problemen zou kunnen opleveren in het contact met soortgenoten. Maar daar heb ik geen ervaring mee.
Ik denk dat de vogel, met alle aandacht en zorg die je eraan besteed, het prima heeft bij jou. Alleen het feit dat je hierover een topic opent geeft al heel veel aan.
Succes!
gr Inger
Hoi Romy,
Allereerst wil ik iets zeggen over het alleen houden van een valkje zonder soortgenoot. Net als Inger vind ik dat een dier dat van nature in een groep leeft, ook in ieder geval 1 soortgenootje zou moeten hebben.
Nu zijn daar zeker uitzonderingen op. Jouw Flupke in dit geval.
Ik heb thuis een valkje dat bij ons is komen aanvliegen 7 jaar geleden. Hij was toen (denken we) ongeveer een jaar oud. Hij had nog de visgraatmotief staartpennen, maar had al wel een gele kop.
Nadat hij een jaar bij ons was hebben we een vriendje voor Spikey genomen. Dus Nezumi is gekomen.
Nezumi was razend nieuwsgierig naar Spikey en wilde steeds naar hem toe, maar Spikey keek steeds naar Nezumi en dan weer naar ons. Vooral als Nezumi dichterbij kwam of bijvoorbeeld uit de etensbak ging eten.
Het leek wel of Spikey ons wilde zeggen: wat hebben jullie nu voor raar ding in huis gehaald.
Spikey is gericht op Ronald (mijn man), hij loopt en vliegt hem ook de hele dag achterna. Hij vindt de andere vogels niet leuk en verwijdt hen zoveel mogelijk.
Wat ik dus wil zeggen is, het kan ook zijn dat als valkjes wat ouder zijn en geen andere vogels meer gewend zijn, dat het bijplaatsen van een soortgenoot niet leidt tot verbetering van kwaliteit van leven. Dat is ook iets om rekening mee te houden in de toekomst.
Misschien is Flupke, door haar beperkingen en de tijd die ze met jou doorbrengt, straks helemaal niet gebaat met een soortgenootje. Maar heeft ze alleen bij jou een gelukkiger leventje.
Wat betreft de rest van je vraag. Mijn valkjes leven van 's ochtends tot 's avonds vrij in huis. Ze krijgen genoeg te 'slopen', zoals wilgentakken en kattengras.
Vooral Nezumi en Grisha kunnen zichzelf goed vermaken. Ze zitten echter ook wel eens uren bij mij, terwijl ik bijvoorbeeld achter de pc zit. Spikey kan zichzelf slecht vermaken en wil het liefst mee met met alle klusjes in huis, mee naar de badkamer etc.
Dus het is afhankelijk van het valkje en je situatie wat je ze ter dagvulling kan aanbieden. Maar vrijwel ieder valkje houdt van slopen, dus wilgentakken en kattengras vind een must.
Daarnaast een wisselend aanbod van speeltjes, ringen, klimgerei etc. En, in het geval van Flupke heel belangrijk, persoonlijk aandacht. Ter vervanging van een soortgenoot, ben jij er om hem een knuffel of een kroeltje te geven.
Dit laatst doe je zeker al, dus daarin komt Flupke niet tekort ;D
Groetjes, Gerda
Hoi Inger en Gerda
Ik ben erg blij met jullie uitleg over het alleen of in groep houden van valkjes.
Hieruit begrijp ik dat valkjes sociale vogels zijn en daardoor gelukkiger zijn in groep. Daar stond ik niet bij stil toen ik Flupke gaan ophalen ben. Met als gevolg dat ze inderdaad al bijna 1 jaar is nu, en nooit geen ander valkje gezien heeft :-\
Dat is misschien wel een fout geweest van mij. Maar toen ik haar ging ophalen om haar te helpen, stond ik daar toen nog helemaal niet bij stil.
Ik hoop dat ik van Flupke geen mensenvalkje maak, want ik besef dat er ooit een tijd komt, waarin ik minder aandacht aan Flupke kan besteden (bv. als ik later ga werken).
Ik hoop dat ik, wanneer ik afgestudeerd ben, een valkje erbij kan nemen en Flupke kan introduceren aan een soortgenootje. Zou dit met veel tijd en aandacht nog lukken?
Om het over een andere boeg te gooien : Valkjes zijn inderdaad slopers. Hier zal ik wat meer moeten aan denken. Zo zal ik bij m'n opa wilgentakken meebrengen zodat ze die kan slopen. Ook zal ik op zoek gaan naar kattengras. Meestal zag ik deze staan om nog gezaaid te worden. Kan dit ook aangekocht worden als plantje (gras) zelf?
Ik wil jullie, Gerda en Inger, bedanken voor jullie aanvulling op dit thema!
Groetjes
Romy
Hoi Romy
Waarom zou het niet gaan om op latere leeftijd een valkje erbij te nemen? Ik denk niet dat het een probleem is al zul je ze wel langzaam aan elkaar moeten laten wennen.
Liefs
Mara
Hoi Mara
Ik dacht dat het misschien na een lange tijd niet meer zou lukken omdat Flupke misschien helemaal vervreemd zou zijn aan andere valkjes...
Maar jij denkt dus dat het mogelijk is mits veel tijd en geduld. Dat vind ik erg fijn om te horen!!
Groetjes
Romy
Citaat van: Mara op 28 april 2007, 13:44:21
Hoi Romy
Waarom zou het niet gaan om op latere leeftijd een valkje erbij te nemen? Ik denk niet dat het een probleem is al zul je ze wel langzaam aan elkaar moeten laten wennen.
Liefs
Mara
Hoi,
Als vogels lange tijd zonder soortgenoten, maar met mensen doorgebracht hebben, dan komt het vaak voor, dat ze de soortgenoot helemaal niet mer als soortgenoot beschouwen. Ze hebben geen idee hoe ze ermee moeten omgaan en reageren afwijkend. Hierdoor zie je vaak dat het toevoegen van een soortgenoot geen meerwaarde meer heeft en soms zelfs als last is voor de vogel.
Het is niet zo dat ze per se na een tijd van gewenning wel weer leren omgaan met soortgenoten. Dat hangt ervanaf hoelang ze alleen gezeten hebben en op welke leeftijd ze gescheiden zijn van soortgenoten (bv. net na het uitvliegen, dan hebben ze weinig kans om de belangrijke sociale vaardigheden op te doen).
Je kunt het vergelijken met de inprentingsperiode van jonge hondjes. Tijdens een bepaalde belangrijke periode van hun leven als pup moeten ze met allerlei situaties en mensen in aanraking zijn gekomen, anders wennen ze er heel moeilijk of zelfs nooit meer aan.
gr Inger
Hoi Inger
Dat bedoelde ik eigenlijk ook. Ik dach dat het wel mogelijk moest zijn als ze nog 'jong' zijn.
Mara
Citaat van: Mara op 28 april 2007, 18:25:50
Hoi Inger
Dat bedoelde ik eigenlijk ook. Ik dach dat het wel mogelijk moest zijn als ze nog 'jong' zijn.
Mara
Hoi Mara,
Dan was je antwoord niet echt gericht op de vraag die Romy stelde. Want die gaf al duidelijk aan dat Flupke bijna 1 jaar oud is en dat ze pas op zijn hoogst over ee jaar of twee een tweede valkje erbij zou willen.
Daarom vertelde ik mijn verhaal van Spikey!
Hoi Romy,
Ik denk dat Flupke door haar visuele handicap het misschien nog moeilijker heeft dan een ander solitair gehouden valkje wanneer je haar een soortgenootje wilt geven. In ieder geval iets om rekening mee te houden.
Groetjes, Gerda
Hoi Gerda
Mijn valkje, Lotje, is jaren alleen geweest voordat wij Punky kregen en Punky kent alleen maar een agapornis. Toch kunnen Lotje en Punky het heel goed met elkaar vinden. Beide waren toch ook al de 3-4 jaar gepasseerd. Lotje en Punky trekken helemaal niet naar mensen terwijl mijn grasje Pipo dat juist wel heel erg doet. Misschien had ik dat verhaal er even bij moeten vertellen.
Mara
Hoi Mara,
Het verschilt ook per vogel en per beginsituatie. Ik heb ook veel huiskamervogels (alleengehouden) opgevangen, die totaal niet aarden in een voliere met soortgenoten. Ze moesten er niets van hebben. Ik ken ook voorbeelden van forumleden, waarbij de valkparkieten mensen interessanter bleven vinden dan die soortgenoot ('Wat moet ik daarmee?').
In jouw geval had de valkparkiet overigens nog wel een 'soortgenoot' in de vorm van een agapornis. Ik denk dat dat wel verschil uitmaakte, want ze spreken beide wel de vogeltaal. Dit in tegenstelling tot een valkparkiet die helemaal geen contact heeft met andere vogels.
Overigens is het wel goed om voorbeelden te hebben met situaties waarbij het wel goed gaat!
Hoi Gerda,
Het klopt inderdaad dat vogels onderscheid maken tussen volledig gezonde vogels en vogels met een handicap. Vogels met een handicap hebben het lastiger en krijgen ook minder makkelijk een partner. Ik denk dat blindheid wel een probleem kan zijn in het contact naar soortgenoten.
gr Inger
Hoi Inger
Ik snap wat je bedoeld. Punky heeft ook een handicap, tenminste, dat denken we omdat het net lijkt of hij epilepsie of iets dergelijks heeft. Nu gaat het gelukkig weer beter met hem en speelt en doet hij weer meer dingen. Lotje heeft hem volledig geaccepteerd maar naar ons toe is hij niet zo aardig hoor. Hij bijt niet maar vind ons niet zo erg aardig. ;) Maar ik snap wat jij en Gerda bedoeld.
Groetjes
Mara
Hoi iedereen
Bedankt dat jullie hier zo gretig op inspringen, aangezien ik het wel zeer belangrijk vind.
Ik begrijp dat het mogelijk is dat Flupke geen ander valkje meer aanvaardt. Toch zal ik later die mogelijkheid uitproberen. Indien het niet lukt, kan het nieuwe valkje dan een andere partner krijgen in een andere kooi dan die van Flupke. Dan blijft Flupke lekker binnen bij ons en krijgen de andere eventueel een volière buiten.
Ook wil ik dit even verduidelijken : Flupke is zeker niet helemaal blind. Er moet wel zo'n periode geweest zijn, toen ze haar erge oogontstekingen nog had, want toen zaten haar oogjes helemaal dicht van de etter.
Nu die oogonstekingen stabiel zijn, merk ik dat ze toch een beetje kan zien, ik denk tot zo'n 20 cm van haar af perfect, tot op een meter of 2 wazig, verderaf gaat ze af op het geluid.
Wat ik wel opmerk is dat ze verschrikt wegloopt als ik haar voor een spiegel zet... Dus dat is dan geen goed teken denk ik?
Bedankt voor jullie aanvullingen!
Groetjes
Romy
Hoi Romy,
Je kunt het zeker gaan uitproberen. Dat heb ik ook gedaan.
Het resultaat is dat ik nu een popje heb genomen voor Nezumi.
En Spikey zit de hele dag bij Ronald. Iedereen tevreden ;D
Dus als je de mogelijkheid hebt om, in geval het niet gaat tussen Flupke en een nieuw valkje, een derde valkje te nemen, dan is er helemaal geen belemmering om het te proberen.
Hier schrokken ze in het begin soms ook van hun spiegelbeeld, maar ze zijn nu gewend. Ze hakken er soms naar, maar ze staan soms ook voor de spiegel te zingen ;D
Groetjes, Gerda
Hoi Gerda
Ik zou het inderdaad alleen proberen indien het tweede valkje een derde erbij kan hebben als het niet zou klikken tussen het tweede en Flupke.
Wat fijn dat ze staan te zingen voor de spiegel!
Nu ik weet dat het nog kan veranderen, zal ik Flupke niet meer weghouden van spiegels.
Groetjes
Romy