Bij deze wil ik mij en mijn valkparkiet even voorstellen.
Ik ben Bianca (nieuw hier op het forum alhoewel ik al een poosje meelees) en ik heb een valkparkiet Shaggy.
Omdat ik meerdere vraagjes heb, zet ik het maar hier neer....
Shaggy komt van een eerdere eigenaar, welke Shaggy weggedaan heeft omdat hij teveel praatte :-/ . Nou zijn wij hier heel gelukkig mee uiteraard! Bij deze vorige eigenaar was Shaggy handtam. Nu hebben wij Shaggy ongeveer 3 maanden, maar nog steeds is hij niet tam. Zodra je met je hand bij hem in de buurt komt doet hij meteen een paar passen opzij. (Hij raakt echter niét in paniek).
We praten veel tegen hem, en voeren hem brood uit onze hand (waarbij hij op een zo groot mogelijke afstand gaat staan, en na elke hap weer een paar passen opzij gaat om het op te eten). Ook heb ik Shaggy een aantal keren mee genomen onder de douche, omdat ie als hij nat is iets minder beweeglijk is. Als laatste heb ik ook de tip gevolgd om heb zo lang als mogelijk achterna te zitten met mijn hand onder zijn kont net zolang tot hij erop ging zitten. Maar hierna wilde hij een paar dagen helemáál niets meer van me weten :-[
Is er verder nog iets dat ik kan proberen? Of moeten we de hoop op een tamme parkiet nu opgeven?
Ik heb gelezen dat een valkparkiet een paar keer per week even vrij moet vliegen. Máár.... hij wil absoluut zijn kooi niet uit ! Wat nu?
En dan de laatste vraag.... volgens mij (eigenlijk zeker weten) is Shaggy heel erg in de rui. Hij verliest ongelooflijk veel veren. Ook trekt hij de grotere veren er zelf uit.
Ik heb er op zitten letten, maar hij heeft geen jeuk, en er zit ook geen bloed aan de veren.
Is dit goed, of moeten we er wat aan doen?
Groetjes,
Bianca
tja... :-/ nou als hij al van een vorige eigenaar is geweest en hij heeft hem tam gemaakt dan was die valkparkiet rond de 7 weken denk ik maar als hij nu 3 maanden bij jullie thuis is dan is hij eigenlijk al te oud om hem tam te maken zodat hij aan jullie went. ik hoop dat je er wat aan hebt. sorry dat ik het zo moet brengen.
Groetjes Robin.
Nou sorry kuiffie dat ben ik niet met je eens.
Met een hoop geduld wordt zelfs een nog oudere valkparkiet
nog tam. Nix dwingen gewoon op zijn beloop laten.
Waarom hij zijn veren uittrekt zou ik je niet kunnen vertellen.
De meeste papagaai-soorten plukken zichzelf kaal uit
verveling. Dat lijkt mij bij jou valkparkiet niet het geval, toch?
Je zou het deurtje van de kooi eens gewoon open moeten
zetten en afwachten wat hij zal gaan doen. Misschien dat
hij op een gegeven moment in de deuropening gaat zitten en
de keer daarop wat verder.........enz.
Misschien is het nog steeds gewoon een kwestie van wennen
voor Shaggy. De een is wat sneller dan de ander.
Verder wens ik je veel plezier met Shaggy Bianca.
Volgens mij gaat dit helemaal goed komen :)
Gr. Ellen.
Ik heb laatst van 12.00 tot 18.00 het deurtje open laten staan, maar hij komt er niet eens in de buurt..... heb zelfs wat lekkers voor hem in de "deuropening" gelegd om hem ahw te lokken, maar dan nog durft hij niet :-[
Hey wat raar. Zou hij/zij dan zo bang zijn?
Vraag me af wat er gebeurd kan zijn met Shaggy.
Misschien iets geks bij de vorige eigenaar?
Gr.Ellen.
Ja, daar heb ik zelf ook al aan gedacht... ook al omdat hij als je met een vinger door de tralies steekt hij wil pikken (weer niét als je met je hele hand erin gaat, dan stapt hij opzij).
Ook heb ik de indruk dat hij banger is voor de hand van mijn vriend dan voor de mijne.
Ik heb dus ook mijn twijfels over de vorige eigenaar :-[
Nou Bianca dan ben ik blij dat Shaggy nu bij jullie is.
Ik denk dat je met geduld wel zijn vertrouwen terug
kan winnen.
Het kan even duren, maar uiteindelijk kan het haast
niet anders dan dat het goed komt.
Probeer het eens met trosgierst in je hand . Als hij
daarvan eet, dan steeds de afstand een beetje korter
maken. Uiteindelijk zal hij toch ook gaan merken dat
jij/jullie nix kwaads in de zin hebben.
Veel sucses en toch een heleboel plezier met Shaggy.
Gr. Ellen.
Hoi Bianca,
misschien werd hij door de vorige eigenaar mishandeld en daardoor durfde hij niet veel kwaads doen of hij kreeg een mot ofzoiets :(. Misschien was hij daarom ook wel wat tam ja :(. Maar ik denk ook dat je met je geduld enzo zijn vertrouwen terug zal winnen, je bent erg goed bezig hoor, probeer met fruit, trosgierst en misschien ook wel snoepstaafjes, snoep kan wonderen doen hoor ;).
Veel succes!
Groetjes, Tara
wou ik net ook zeggen en WELKOM OP DE SITE :-*
en ZEKER de moed niet opgeven.
an om hem uit te laten vliegen moet je hem echt proberen te vangen in de kooi en mischien als hij uit de kooi is probeer je hem op je te zetten.
als hij nie wil gaat hij vliegen en dat is dan weer goed voor zijn conditie ;)
Hoi Bianca,
Ik ben ook blij dat Shaggy nu bij jou is.
Met veel geduld en liefde kan hij heus nog wel tam worden hoor. Heel veel met hem bezig zijn zodat hij vertrouwen in je krijgt.
Veel succes en laat over een tijdje nog eens horen of het is gelukt.
Groetjes Marianne
Hoi Bianca,
Leuk dat je nu ook op het forum zit, welkom hier :-)
Als het valkje bij de vorige eigenaar ook tam was zal het bij jou ook moeten lukken hoor.
Het kan alleen soms best wel een tijdje duren maar zeker de moed niet opgeven hoor.
Ik kreeg een tijdje geleden een totaal wild valkje en die is ook na langer dan een half jaar eindelijk een stuk tammer geworden zodat ie op je hand ging zitten.
Het kost alleen erg veel geduld maar het moet zeker lukken.
Misschien heeft de vorige eigenaar door dat fluiten steeds met iets naar de kooi gegooid zodat ie daarna stil zou worden :-(
Het blijft natuurlijk gissen maar als je eenmaal zijn vertrouwen kan winnen moet ie zeker wel weer tam worden.
Veel succes met je valkje.
Groetjes, Paul
Hallo Bianca
Ik sluit me aan bij alle positieve geluiden!!! Wij hebben een agapornis (wel andere soort, maar 't gaat om het verhaal) die van buiten komt. Hij was erg aggressief toen we hem net kregen, maar na heel veel geduld (echt wel een paar jaar) is hij nu echt 1 van de liefste vogels die ik ken...
Het is echt een kwestie van blijven proberen. Laat het maar lekker op z'n beloop. Veel aandacht geven niks forceren.
Niet denken dat hij morgen al tam is, maar volgend jaar misschien wel.
Succes en geef niet op!!
Hallo Bianca
Tja blijft natuurlijk altijd gissen wat er bij de vorige eigenaar gebeurd is. Maar ik weet zeker dat het je gaat lukken z'n vertrouwen te winnen. Mijn ouders hebben een agapornis, die is aan komen vliegen. Wij hebben hem gevangen met een netje en in huis genomen. Het heeft zeker een jaar geduurd voor hij ons ging vertrouwen, maar nu is het echt een schat.
Wij hebben hem aan onze handen laten wennen door eerst afstand te nemen. de hand voor de kooi houden en steeds dichterbij. In het begin beet hij in onze vingers, tot we onze knokkels gingen gebruiken. Daar kon hij vrij hard in bijten zonder dat het ons pijn deed. Toen hij merkte dat wij niet weg gingen, maar hem ook niets deden werd hij rustiger.
Shaggy zal echt wel aan jullie wennen als je er maar veel mee bezig bent, veel praten en aandacht geven, niets forceren dan komt hij wel. Onze Punkie (agapornis) komt niet uit de kooi als wij er niet zijn. Shaggy zal gewoon lang nodig hebben om te wennen.
Succes Karin
Hoi Bianca
Hetzelfde had ik met Basje. Die heb ik ook van andere mensen bij wie hij tam is geweest, maar de laatste paar jaren al niet meer. Mijn andere valkparkiet ging overdag als ik thuis was de kooi uit. Ik heb Basje er elke dag gewoon uit gehaald. Hij liep in het begin ook steeds weg en ik moest echt lang achter hem aanvangen voor hij op mijn hand ging zitten. Nu wil hij zelf de kooi uit en stapt hij zo op je hand. Maar als ik het goed begrijp heb jij zoiets al geprobeerd.
Een heel andere aanpak is zijn voerbakje steeds verder naar het deurtje te plaatsen en uiteindelijk op het deurtje of aan de buitenkant naast het deurtje te hangen. Je kan hem dan uiteindelijk bijv. midden op tafel zetten. Zo gaat hij langzaam aan steeds dichter bij het deurtje en uiteindelijk de kooi uit, terwijl hij dit associeert met lekker eten. Mijn zus heeft dit gedaan met een grasparkiet en bij haar werkte dat goed. Als je wilt dat hij niet meer bang is voor jou, kan het helpen door te gaan met eten uit je hand laten eten.
Het kan inderdaad heel lang duren voordat je verandering ziet en het zullen steeds kleine stapjes zijn, maar blijf volhouden.
Basje wordt nu ook nogsteeds steeds tammer en vrijer buiten de kooi.
Hi...
Hij is vanavond gekortwiekt. Dat scheelde wel een heleboel. Zo konden we hem dwingen om bij ons te blijven zitten.
Eé probleem nog echter: hij bijt heel veel. Vooral als hij na verloop van tijd op zijn kooi gaat zitten. Als je hem daar weer vanaf wilt hebben laat hi zich niet pakken en bijt hij écht door.
Er is ons aangeraden om dan onze duim (tijdens het bijten) op zijn snavel te leggen omdat valkjes daar niet van houden.
Maar ook dat heeft geen zin. En hij bijt zo vreselijk hard!
Verder zit hij wel gewoon rustig bij ons (vooral schouders en nek zijn favoriet).
Hoe ga ik hier nu mee verder? Want hij bijt zó hard dat hij zelfs door pleisters heen bijt, tot bloedens toe!
Iemand tips? Want hier word ik helemaal hopeloos van :(
Of je valkje is erg dominant bezig als hij je bijt, of hij is erg bang. Wat het is kan jij zelf denk ik beter beoordelen.
Als hij gewoon dominant is, zou ik zeggen, laat hem zijn plaats zien. Blaas naar hem als hij je bijt of duw hem weg. Ze kunnen best wel wat hebben hoor. Onderling hebben ze ook een rangorde en als mens moet je altijd in rangorde boven je dieren staan.
Bijt hij omdat hij gewoon erg bang is, dan zou ik het gewoon rustiger aandoen met hem en hem niet dwingen als hij echt niet wil. Dan moet je echt rustig de tijd nemen om hem aan je te laten wennen zodat hij je ook echt gaat vertrouwen.
Sinds vanavond is Shaggy zo ver dat hij van de ene vinger op de andere wil stappen zonder te bijten!!!!!! :o :)
Maar wat nog steeds een probleem is, is zijn kooi. Ik schreef al eerder (geloof ik) dat hij na een poosje op zijn kooi ging zitten en dar absoluut niet meer af wilde (héééél hard bijten en zich niet laten pakken). Dat probleem is wel "opgelost", door een doek over zijn kooi te gooien. Als hij nu op zijn kooi gaat zitten wil hij zonder enige problemen weer daar van af op onze vinger stappen.
Máár! Shaggy wil nog steeds niet úit zijn kooi komen (dan moeten we echt achter hem aanvangen en hem beetpakken met bijten tot gevolg), en na afloop, als we hem weer ín de kooi willen hebben, wil hij er niet meer ín :'(
Wel raar hoor. Heeft er iemand tips?
hoi Bianca,
ik heb een valkje die er eerst ook nooit uit wilde, maar ik heb stug elke avond de kooi open gezet en uiteindelijk kwam ie er wel uit, maar nog steeds niet vaak, ik denk omdat ie niet goed kon vliegen toen of gewoon niet zo avomtuurlijk was ::) Toen ik er later een valkje bij deed, wist ie niet hoe snel hij op mijn hand moest stappen om er uit te komen, dat deed ie daarvoor bij mij nooit, wel bij mijn vriend die ik later leerde kenne gek genoeg. Mij pikte hij altijd redelijk hard als ik mijn hand voor hem hield, dus ik liet het maar zo, het is graag of heel niet dan bij mij. Nu kan hij dus ook beter vliegen door de regelmatigere beweging. Misschien kun je aan een tam valkje komen en die erbij doen? Valkjes apen graag na, zeker mannetjes. en ze willen graag bij elkaar zijn meestal dus hij volgt de nieuwe valk dan wel de kooi uit.
Als je er geen eentje bij wilt of kan doen, zou ik hem of haar denk ik toch niet dwingen, maar dat is mijn persoonlijke mening. Ik denk dat elk vakje uiteindelijk uit nieuwsgierheid en bewegingsdrang uit zijn kooi zal komen en dan is tie tenminste niet bang voor of boos op mensen, scheelt een hoop bij de rest van t tam maken. En hoe vaker, hoe minder eng en hoe leuker, dus het zal alleen maar steeds sneller achter elkaar zijn dat ie er uit komt is mijn ervaring. op een gegeven moment zal ie ook een keer op iemand landen en begint het tam worden. Maar je hoeft daar niet op te wachten hoor, veel praten tegen hem en lekkers aanbieden en hij is zo omgekocht :D
Succes!
Groetjes,
Barbara
Hoi,
Ik wil nog even reageren op jou vraag. Een valk als ie een lange tijd bij de zelfde baas heeft gezeten. En nou jullie hem hebben is het gewoon heimwee. Laatst waren wij ook een weekend weg en Pucky moest naar mijn schoonouders hij zat alleen maar in zijn kooi en wou niks van mijn schoonouders weten. Terwijl Pucky wel vaker bij mijn schoonouders heeft gelogeerd. (niks aan de hand). Dat ie dan ook niet uit de kooi wil is echt heimwee. Heel rustig blijven en veel blijven praten en de moet niet opgeven. Trouwens het is nu wel de tijd dat ze van oude vacht gaan veranderen die van ons heeft het heel erg.
Groetjes,
Hester
P.s. ik hoop dat je er zo wat aan hebt.