Dag iedereen,
We zijn op een punt gekomen dat we onze krijsende valkparkieten waar we gewoon gek van worden, wegdoen. Treesje is 11 (doet me het meeste pijn want ken hem al zoooo lang) en Luca is 1,5 jaar oud. Treesje is verliefd op Luca, zijn beiden mannen en Luca is verliefd op mij. Dus constant macho gedoe. Als ik er niet naast sta, dan is het gekrijs. Ben ik bij Luca, krijst Treesje die niet tam is naar Luca. Komt mijn vriend in de buurt van mij, gekrijs want Luca vindt dat ik van hem ben... Enfin, ze gaan weg. Ik kan er niet meer tegen en ze staan vrijwel 1/3 van de dag in het donker omdat mijn oren pijn doen, ik word zenuwachtig, laat dingen vallen, krijg hoofdpijn.
Ik vind mezelf nu een slecht baasje. Ik doen mijn dieren weg omdat ik het niet meer aankan. Ik ga verdriet hebben maar ik weet dat als je van iets houdt, dat je het ook moet kunnen loslaten als het beter is voor het dier in kwestie. Ik ga hen missen maar het is voor hun eigen goed. Het ergst van al is: ik heb gefaald. Ik keek altijd slecht naar mensen die hun dieren afstonden. Maar dit is niet om het mijzelf makkelijk te maken, dit is om het voor hen beter te maken...
Voor de vogels is het geen leven dus wil ik ze naar iemand doen die er wel tegen kan. Niet dat ik niet wil proberen hoor. We hebben alles al geprobeerd. In het begin krijste Treesje alleen en daarom kochten we hem een vriendje, zo was hij niet alleen. Maar ja, dat hielp niet. Een collega van mij wil ze overnemen. Zij woont in Leopoldsburg en heeft een volière van 8m breed met allemaal bomen in. Ze heeft ook een valkje binnen zitten, Fientje. Nu heb ik zoiets van: ze wil ze binnen nemen. Maar ik heb schrik dat ze, na zot te worden van het gekrijs, ze uiteindelijk toch in de volière gaat doen. En misschien te laat als het kouder wordt. Ik wil niet dat ze doodgaan.
Luca zou eventueel binnen kunnen blijven want Luca is een man en Fientje een vrouwtje. Maar Treesje is zoooo blij met Luca. Als die naar de volière gaat, maakt hij wel nieuwe vriendjes. Maar hij is al 11. Vindt hij zijn eten wel, water wel? Gaat hij niet sterven van verdriet om zijn maatje of krijgt hij snel nieuwe? Hij is heel schuchter. Hij is veel verbeterd sinds Luca er is maar toch... Gaat hij die grote verandering nog wel kunnen doorstaan, zonder Luca? Wat denken jullie?
Groetjes Kelly en alvast bedankt voor jullie reacties.
hallo Kelly,
Dat is een heel verhaal, kan mij heel goed voorstellen dat je er erg veel moeite mee hebt om je 2 valkjes een ander thuis te geven.Ik denk dat je inderdaad genoeg hebt gedaan om ze van het krijsen af te helpen. Ik denk dat het geen probleem moet zijn als je nu de overstap naar een buitenvoliere zou maken, maar dan met zijn tweeen. Ze zullen al gauw doorhebben waar ze alles kunnen vinden. Maar mijn valkjes zitten ook binnen dus een echte expert ben ik ook niet wat dat betreft. Hopelijk krijg je nog meerdere tips binnen.
groetjes Margreet
Hoi Kelly,
Wat een moeilijke keuze zeg. Het is niet leuk maar wel eerlijk tegenover je zelf en de valkparkieten. Zelf zouden we als je valkparkieten zouden opvangen in de voliere doen omdat het nu een goede tijd is qua tempratuur enzo.
Het geschreeuw zal vaak blijven aanhouden tenzij er bijvoorbeeld een andere pop bij gezet wordt of een situatie behoorlijk veranderd.
Het is en blijft een moelijke keuze.
Groetjes,
Peter
Dag Peter,
Hebben jullie plek in de volière of maakte je geen voorstel ::)
Tja, 't is voor hen dat ik het doe, als ik het voor mezelf zou doen, dan hield ik hen maar dat is mishandeling voor hen dan he. Altijd in het donker, alez, bijna altijd. Pffff...
Weet jij ineens waarom ik geen reacties ontvang via hotmail? Ik moet telkens op het forum komen kijken...
Groetjes Kelly
Hallo Kelly
Een tijd geleden heb ik een valkje overgenomen van iemand en dat valkje was ook tam en altijd binnen geweest.
Hij werd ook weg gedaan omdat hij zo krijste ,er werd vermoed dat hij dit deed omdat hij eenzaam was.
Na bij mij in quarantaine te zijn geweest ,met een popje waar ik hem aan wilde koppelen,is hij naar de voliere verhuisd.
In de voliere blijft hij tamelijk op zich zelf hij gaat weinig met de andere valkjes om.
Een keer of 4 per dag ga ik in de voliere met hem kroelen en daar geniet hij van en ik ook.
Het gaat steeds beter met hem en de afstand tussen hem en de andere valkjes wordt ook steeds kleiner.
Ik denk dat het met jou valkjes ook zo zal gaan ,ze hebben misschien een beetje meer tijd nodig als een ander om te wennen.
Maar met een beetje goede wil van de mensen waar hij komt wonen zal dat best wel lukken.
En voel je zelf geen slecht baasje ,je hebt toch alles geprobeerdt.
Ik wens je veel succes Riny