Hoi,
Sjeufke is mijn tamme en zeer aanhankelijke valkparkietenman van 2 1/2 jaar. Eigenlijk te aanhankelijk naar mijn zin. Hij woont in een kamervoliere, samen met 2 kanaries.
Omdat mijn vriend onlangs een niertransplantatie heeft ondergaan en hij nu immuun-onderdrukkende medicijnen moet slikken hebben we besloten buiten een voliere te maken om voor hem het infectiegevaar zo klein mogelijk te maken. De eerste werkzaamheden zijn inmiddels verzet.
Ik liep om beide redenen al een tijdje met het idee om voor Sjeuf een partner aan te schaffen. En sinds vorige week vertoeven we dan ook in het gezelschap van een prachtig valkparkietenmeisje van 2 maanden. Ze zit nog in een aparte kooi, aan de andere kant van de kamer. Mijn bedoeling was ze straks in de voliere pas samen te zetten.
Sjeuf is sinds maandagavond weer thuis van zijn logeeradres, waar hij 6 weken geweest is tijdens het transplantatieproces.
Hoewel het die avond al laat was kwam hij gelijk uit zijn kooi en gaf me een aandoenlijk fluitconcert.
Dinsdag ontdekte hij tijdens zijn rondvlucht ons nieuwe valkje. Dat was vreemd, maar wel interessant! Gisteren had hij het te pakken. Het lukte hem op het smalle randje voor haar kooi te landen en toen werd zij verwelkomd met zijn mooiste lied en imponeerposes. Daarna bleef hij roepen vanuit zijn kooi.
Vandaag was hij bij het uit z'n kooi halen eerst weer heel lief voor mij (porbleem is dat hij dan ook gelijk wil 'rijden' op mijn hand). Tot hij haar weer ontdekte, toen was alleen zij nog interessant en werd hij ineens heel agressief naar mij: aanvallen naar mij hoofd i.c.m. duikvluchten; hierbij gemeen bijten naar mijn handen, oren en gezicht. Uiteindelijk heb ik ons nieuwe valkje met kooi en al op de gang gezet en prompt is Sjeuf weer de aanhankelijke loverboy (en nu zit ie op mijn been te slapen).
Vraag: Wat moet ik hiervan denken? En wat moet ik hiermee?
Ik hoor het graag!
Karin
Ik heb het idee dat Sjeufke enorm broeds is en daarom zo reageert. Aangezien hij ook op je hand "rijdt" enzo. Ik zou alleen niet weten hoe je dit op moet lossen. Misschien is het verstandiger om dan het popje voorlopig uit zijn zicht te zetten. Maar je zou het ook nog een tijdje kunnen aankijken, gebeurd dit steeds of zo en nu?
Ben je van plan nog meer valkjes aan te schaffen voor in de voliere straks? Misschien is het verstandig dan een broedrijp popje erbij te zetten? Want aangezien je popje nu 2 maanden is en dus totaal nog geen interesse zal hebben in dit broedse gedrag, vraag ik mij af hoe de 2 straks op elkaar zullen reageren.
Hoi Inge,
Ik heb het popje gisteren pas weer terug in de kamer gezet nadat Sjeufke terug was in zijn kooi. Opvallend vond ik vooral die omslag in zijn gedrag, direct op het moment dat zij weg was!
Vandaag heb ik haar inderdaad weer weg gezet omdat ik eerst wilde weten welk advies me eventueel gegeven zou worden. Ik heb dus nog niet uitgeprobeerd of Sjeuf weer zo reageert.
Het is eigenlijk niet de bedoeling dat er in de voliere nog meer valkjes bij komen. Deze wordt 1.20 bij 2.30 meter + een binnenhok. De kanaries komen er ook bij en ik wil niet dat die 'ondersneeuwen'.
Wat dat 'rijden' betreft, daar hebben we nu al zo'n dik jaar last van. Een belangrijke reden om er een popje bij te nemen. Uit reacties op eerdere vragen hierover had ik begrepen dat ik het beste een jong popje kon nemen, omdat dan de kans groter zou zijn dat Sjeufke haar zou accepteren. En daar lijkt het in elk geval wel op. Het is natuurlijk inderdaad afwachten hoe ze reageren als ze echt bij elkaar mogen. Ik wilde ze vantevoren al zo veel mogelijk aan elkaar laten wennen, maar of dat op deze manier gaat lukken????
Karin
Ik heb het popje zonet weer even in de kamer gezet. Dat ging een paar minuten goed. Ik zat zelf bij de kooi om haar trosgierst te voeren en Sjeufke zat er gezellig bij te kletsen. En toen ging het ineens weer mis. Nu zit zij weer op de gang (zielig) en is Sjeuf weer rustig.
Kan 't hem te veel zijn? Tot nu toe beschouwde hij mij als zijn partner. Verwarring?
Karin
Hmm lastig! Het wordt inderdaad aangeraden om een jong valkje aan te schaffen voor je oudere valk. Ivm acceptatie van zijn kant, maar ook ivm tam maken. Hoe oud is hij eigenlijk?
Zo te lezen valt hij je aan als jij met het popje bezig bent. Is dat niet zo als je alleen aandacht geeft aan Sjeufke? Want indien dat het geval is dan kan het best verwarrend zijn voor hem inderdaad. Opeens een soortgenootje, maar die ook aandacht van jou krijgt, terwijl de aandacht voorheen alleen maar naar hem toe ging...
Het is uiteraard geen optie om het popje constant uit zijn zicht te plaatsen, want uiteindelijk is het jouw bedoeling ze samen te zetten. Misschien zou je gewoon de stap moeten wagen en de 2 samen zetten en kijken hoe dat gaat. Misschien wordt dit aanval gedrag dan minder, aangezien hij dan constant bij haar zit en momenteel niet.
Nee, Sjeufke valt niet alleen aan als ik met haar bezig ben. Gisteren begon het toen ik gewoon door de kamer liep. Telkens als ik voorbij liep kwam hij met een duikvlucht op me af, landde op mijn hoofd en begon te bijten. Als ik hem dan op mijn hand nam richtte hij zijn aanval daarop. En als ik tegen hem praatte of geluidjes maakte viel hij uit naar mijn gezicht. Vandaag gebeurde hetzelfde. Als ik hem uiteindelijk terug heb in zijn eigen kooi lijkt hij doodmoe. Nu is hij weer uitgerust en zit te zeuren. Hij is trouwens 2 1/2 jaar oud.
Ik dacht dat het leuk zou zijn, 'n valkje erbij. Maar dit valt wel tegen en is ook behoorlijk pijnlijk! Ik wil hem ook niet de baas over mij laten spelen. Ik heb het popje pas een week; is dat niet te vroeg om ze al bij elkaar te zetten? Ook i.v.m. tam maken?
Ik maak me ook een beetje ongerust dat Sjeufke zich straks ook zo gaat afreageren op de kanaries, als ze allemaal samen in de voliere zitten. Heeft iemand hier ervaring mee?
Het popje is dus nog niet tam begrijp ik? Ja meestal is het verstandiger een nieuw valkje apart te zetten vanwege het tam maken. Ik heb dat zelf ook gedaan.
Ik heb zelf ook geen ervaring met deze situatie waarin je zit. Echt vervelend is het zeker. Het lijkt alsof hij het popje beschermen wil oid.
Ik zou de kooi met het popje wel gewoon naast zijn kooi zetten, zodat ze aan elkaar kunnen wennen. Als je Sjeufke dan uit de kooi laat, zou ik een grote handdoek over de kooi van het popje doen. Zodat Sjeufke haar niet zien kan. Volgens mij zal hij zich dan normaal gedragen...
Misschien dat wanneer Sjeufke dan meer gewent is aan de constante aanwezig van het popje, het agressieve gedrag minder wordt, zodat op een gegeven moment de handdoek niet meer nodig is.
Verder zou je Sjeufke kunnen "straffen" voor z'n gedrag door hem gelijk in z'n kooi te zetten als hij weer zo'n aanval doet.
Dank je wel voor het meedenken. Nee, het popje is nog niet tam hoewel ze wel al een paar keer trosgierst uit mijn hand heeft gegeten. Dus het begin is er.
Ik ben een paar dagen weg geweest; Sjeufke is dus even niet uit zijn kooi en bij haar geweest. Ik heb hem die eerste keren inderdaad al zo snel mogelijk terug in z'n kooi gezet, maar dat viel niet mee omdat hij steeds wegvloog. Ik blijf het wel zo doen. Verder ga ik het eens proberen zoals jij het voorstelt. Ik hoop dan inderdaad dat zijn agressiviteit op den duur minder wordt.
De laatste keer dat ik hem los had gelaten heb ik het popje zelf genegeerd en toen duurde het wel een hele poos voor hij helaas toch weer agressief werd. Dus er zit mogelijk toch ook iets in die opmerking van jou over de mogelijke verwarring voor hem als ik haar aandacht geef. Morgen proberen we het opnieuw.
Groetjes, Karin
P.s. Wat is dat groen dat jouw valkjes op de foto eten?
Ik ben afgelopen dagen in Zeeland geweest waar ik een megavoliere heb ontdekt met o.a. valkjes erin. Wat een genot om naar te kijken!
Hoi,
Ik ben benieuwd hoe het straks gaat. Laat je het weten als het beter gaat?
Dat plantje in mijn handtekening is kattengras. Hier zijn ze dol op om het te slopen en te eten. Echt een aanrader dus :)
Ik heb het geprobeerd met een handdoek, maar dat werkt niet. Stienke (zoals zij 'gedoopt' is) is voor Sjeufke dan net zo aanwezig als zonder handdoek.
Dinsdagavond ging het onverwachts een paar uurtjes goed. Sjeufke werd alleen kwaad toen ik hem binnen wilde zetten. Gisteren leek het ook wat beter te gaan, dus ik kreeg het vermoeden dat Sjeufke gewoon aan de nieuwe situatie moest wennen. Maar vandaag was het weer mis. Hij ging meteen in de aanval en tot bloedens (m,n vinger, 'n beetje) toe.
Ik los het nu nog steeds op door Stienke uit de kamer te brengen als hij agressief wordt. Opvallend is vooral hoe z'n gedrag dan meteen omslaat. Hij is dan meteen weer dikke vriendjes met mij. En ook andersom als ik haar weer terug haal. Het lijkt wel dr. Jekyll en mr. Hide.
Ik hoop niet dat ik straks ook telkens zo in de voliere ontvangen wordt! Is er niemand die hier ervaring mee heeft?
Trouwens, dat kattengras, koop je dat zo of kiem je dat zelf? Ik vind het wel een leuk idee.
Karin
Hi,
Je bedoelt dat Stienke geluiden gaat maken van onder de handdoek? Ze kan echt niks zien? Maar hoe reageert Sjeufke dan?
Poeh.. ik kan nu even geen andere mogelijke oplossing bedenken. Hopelijk iemand anders hier op het forum wel.
Kattengras kun je in tuincentra zo kopen en als zaadjes die je zelf kunt potten...
Ik heb gehoord en gelezen
dat as die bijt je uhm trappetje moet laten lopen
herhaal t elke x , lukt t niet in de kooi
PS:
ik heb laatst ook een valkje gekocht, en deed ze gelijk bij elkaar.. en t tam maken lukt echt wel hoor
gewoon geduld hebben..
Hoi Theo,
Wat haalt het uit als je het valkje agressief is en je hem op een trappetje laat lopen?
Een tweede valkje tam maken terwijl je ze tegelijk in de kooi hebt, zal vast ook lukken. Maar over het algemeen gaat het sneller wanneer het 2e valkje apart wordt gezet en zich dus alleen op jou zal concentreren wanneer je met hem of haar bezig bent.
het trappetje lopen is tog om te laten merken dat je de baas bent
en ze bij elkaar doen kan voor mijn gevoel geen kwaad , ik heb t tenminste gelijk gedaan.. en de 2de valk was ook ong wild.
maar hij is heel snel tam geworden , omdat ik rustig deed en hij denk ik ok zag hoe ik met zn vrouwtje omga
hij is nog wel wat fladderig maar denk dat tnu komt omdat ie bezig is met paren enz.. hij wil met rust gelaten worden
maar ik kan uhm zo bij me zetten
je moet gewoon geduld hebben is mijn mening
maar jou manier zal oko vast goed zijn
ik den kdat een vogel die bijt iets duidelijk wil maken , misschien is die jaloers ookal zei iemand me eerst een vogel s niet jaloers , maar ik zag t zo
toen ik met zn popje aan t kroelen was kwam die ook aangevlogen van hey wat doe je en beetje mijn proberen bang te maken , tot ik hem kroele ging was t goed
Een vogel bijt echt niet uit jaloezie, want jaloezie zoals mensen dat kennen, kent een vogel niet. Ik word ook wel eens gebeten door mijn tamme valk, en in die gevallen heeft hij gewoon geen zin om op m'n vinger te stappen. En als ik hem wil aaien bijt hij ook, hij wil gewoon nooit geaaid worden. Het kan dus per situatie een andere betekenis hebben.
Als je het ene valkje aait en het andere valkje jaagt die weg, wil die gewoon geaaid worden. Dit is gewoon eigenbelang en geen jaloezie. Het word vaak op jaloezie gegooid zodat het voor de mensen verklaarbaar is. Maar vogelgedrag zit heel anders in elkaar.
Zoals ik zei een valk kan niet echt jaloers zijn!!
maar t gevoel dat t mij gaf was jaloezie
en per valk is dat anders.. wat me ene valk wel wilt wilt me andere niet
ik denk dat t ook mee te maken heb.dat de valk haar az zn vrouwtje zag en dat nu moest delen en zo iets heeft van hey
en ik ben eerlijk , mn valkjes hebben me nooit gebeten of gepikt
denk ook een stukje karakter
Ik zelf denk dat je niet laat zien dat je de baas bent door je valk op een trappetje te laten lopen.
Ik denk dat je dit eerder zult doen door hem terug in z´n kooi te zetten. Maar dit werkt dus niet bij de topicstartser, helaas. Ik vraag me alleen ook af of deze situatie te maken heeft met het weten wie de baas is. Het valkje is agressief, omdat het broeds is.
Misschien is het inderdaad een kwestie van geduld hebben. Maar dat is in dit geval niet echt prettig.
Fijn dat jouw manier door ze gelijk bij elkaar te zetten ook werkte... meestal is het apart zetten ook ivm eventuele ziektes die het nieuwe valkje bij zich kan dragen.
Ja dat klopt daarna werd me ook al gewezen dat moet je niet doen dit en dat.. vanwege eventuele ziekte
maar ik had de vogel in dezelfde kamer gezet. en dat kon ook al ziekte overbrengen
maar dat is in haar geval ookzo.. , omdat ze al in de zelfde ruimte zijn geweest
ik zou denken laat ze samen los en zet ze bij elkaar.. en kijk dan
maar je moet je t zelf weten natuurlijk
en dat trappetje heb ik gehoord.. ik zelf heb nooit met een bijtende valk temaken gehad
wel zijn mn valkjes nu broeds en ze willen niets van me weten >:(
Hallo allemaal,
Fijn om nog wat meer reacties te krijgen!
Als ik de handdoek over de kooi doe blijft Sjeufke er toch gewoon naar toe gaan en geluiden maken. Zij reageert daar dan af en toe heel zachtjes op.
Vandaag heb ik ze samen losgelaten. Stienke amuseert zich kostelijk; gaat op onderzoek en speelt met vanalles. Sjeufke loopt de hele tijd om haar heen te imponeren waarvoor zij geen enkele interesse toont. Zolang ik niet naar ze omkijk gaat het goed. Maar als ik door de kamer loop of aandacht geef gaat Sjeuf in de aanval.
Zonet raakte zij even in een penibele situatie ne toen ik wilde ingrijpen heeft Sjeufke me vol in mijn hand gebeten. Ik heb er nu weer een probleem bij; ik krijg Sjeufke niet meer in zijn kooi.
Ik ervaar dit zelf inderdaad niet als jaloezie maar eerder als territotiumgedrag. Alleen die omslag in Sjeufkes gedrag, zo gauw als zij uit beeld is, blijf ik frappant vinden.
Als dit zo blijft weet ik niet of ik het nog wel zie zitten met Sjeuf, want zo kan ik straks niet eens de voliere in om ze te verzorgen!
Karin
He mijn gevoel zegt stop ze samen in een kooi en bemoei je dr paar dagen niet mee geef ze alleen water en eten
en laat dan de natuur maar even zn gang gaan ( terrotorium opnieuw , t zou t best werken als je ze helemaal in een nieuwe kooi deed omdat ze dan bijde hun plek moeten verroveren vinden )
Het probleem zit niet tussen de valkjes, maar tussen valkje en eigenaar. Het mannetje valt de eigenaar aan als het popje in de buurt is. Als dit inderdaad door broeds gedrag komt kun je daar weinig aan doen. Probeer goed gedrag evengoed te belonen en agressief gedrag te 'straffen' door streng NEE te zeggen en het valkje de kooi in te zetten (als dit lukt). Loop anders van hem weg en probeer later opnieuw of hij goed of fout gedrag vertoont.
ik geloof best dat t tussen de vogel en de eigennaar is zeker
maar as ze de valkjes in een nieuwe kooi zet dan is t voor hem ook eng/nieuw
en as ze ze dan met rust laat leren ze elkaar goed kennen , en weet hij van hey ze laat me met rust zo van dan heb ik de tijd
t is maar een ideej
maar ik geloof wel dat t zal helpen
t is oko niet erg als je je vogels 1 x in hun vogel leven even een paar dagen in de kooi houd denk ik
Sjeufke was vanmorgen eerst bij haar in de kooi gekropen. Toen kon ik daar niet eens bij in de buurt komen, laat staan verzorgen.
Nu tippelen ze samen over de kamervloer. Als Sjeufke mij aanvalt weet ik echter niet meer hoe ik dit moet corrigeren. Het was altijd wel al een baasje, maar ik liet me nooit kennen. Als hij vervelend deed zette ik hem in zijn kooi. Maar nu gaat hij echt vol in de aanval en moet ik hem afweren om te voorkomen dat hij me bijt. Zo krijg ik hem natuurlijk niet in zijn kooi en wint hij, helaas. Ik heb nu zelfs een doek en handschoenen klaar liggen om hem te vangen!?? Maar hiermee heb ik het eigenlijke probleem natuurlijk niet opgelost.
jeetje echt heftig hoor ik zou oooook echt niet weten wat ik moet en ik ben eerlijk dit is 1 van de meest erge verhalen die ik ooit gelezen heb dat je maatje zo veranderd in een pyranha
ik denk echt de vogels met rust laten.. , een tijd en dan later t weer proberen met je gevleugelde vriend
maja je zal wel tal loze andere tips krijgen
maar mijn gevoel zegt zet ze in een grote ruime kooi en laat ze vervolgens met rust dit gaat hopelijk ( vast ) wel over
Hoe denken anderen hierover, ze samen zetten en met rust laten?
Mijn intuitie zegt dat dit 't probleem niet zal oplossen, maar ik kan me natuurlijk vergissen. Dit is wel ook niet echt bevorderlijk om haar tam te maken. Ze was al zo ver dat ze op mijn hand kwam zitten, maar nu kan ik niet eens meer in haar buurt komen. Ik heb inmiddels meerdere bijtplekken in mijn hals en handen, soms tot bloedens toe!
Ik heb het laatste half uur met dikke handschoenen aan door de kamer gelopen omdat Sjeuf me bleef aanvallen en bijten. Hiermee kon ik zijn aanvallen zonder schade doorstaan en zonder hem te laten winnen. Zonet is het me gelukt hem tijdens zo'n aanval te pakken en, uiteraard met veel verzet, in zijn kooi te zetten waar hij nu als een gek zit te schreeuwen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik ondertussen met mijn handen in het haar zit. Ik dacht dat dit leuk zou worden, maar dit is verre van dat!
Ik zit me zelfs af te vragen of er geen goed aan doe voor Sjeufke een ander thuis te zoeken. In een grote voliere met meerdere valkparkieten, waar hij weerwoord kan krijgen van soortgenootjes.
Hij was altijd een lieve valk die alleen het laatste jaar erg veel last had van zijn hormonen. Hij probeerde voortdurend op mij te rijden en al mijn pogingen om dit gedrag te doorbreken hebben tot niks geleid. Hij is echter nog nooit eerder zo agressief geworden. Hij kon wel eens kwaad worden, maar beet nooit hard. Hooguit van die waarschuwende beetjes. Ik dacht zijn probleem op te lossen door hem een vrouwtje te geven, maar nu heb ik alleen nog maar een groter probleem. Verschillende verhalen lezend op dit forum denk ik nu dat ik te maken heb met een hele broedse valkparkietenman die behoefte heeft aan gezelschap van soortgenootjes waar hij ook door op zijn plaats gezet kan worden(???) Ik weet 't anders niet meer, snik!
Karin
Ik denk net als jij dat het meer verdedigend gedrag is tegenover het popje, het beschermen van z´n territorium.
Ik denk niet dat dit opgelost wordt door de 2 samen te zetten.
Sjeufke moet z´n broedse gedrag kwijt... ik denk net als Rianne dat hier niet veel aan te doen is. De enige manier om hem van het broedse gedrag af te halen, is hem een tijdje lekker broeds laten zijn.
Zoals ik al eerder zei zou je er een broedrijp popje bij moeten zetten zodat hij zich lekker broeds kan gedragen... want Stienke is hier nog te jong voor... maar dit is dus geen optie had je al eerder geschreven.
Maar als het gedrag straks zo erg wordt dat je Sjeufke weg moet doen... dat lijkt me ook extreem.
Je voliere is volgens mij groot genoeg om er toch nog 2 valkjes bij te doen. Een broedrijp popje voor Sjeufke en een mannetje voor Stienke. Hoeveel kanaries heb je?
Ik heb nu 2 kanaries, een koppeltje. Daar komen straks nog 1 of 2 vrouwtjes bij, voor kanaries werkt dat beter. Ik wilde er eventueel nog wat andere vogeltjes bij zetten, weet nog niet wat.
Sneeuwen de kanaries niet onder bij zo veel valkjes?
En zal dat het gedrag van Sjeufke naar mij toe echt veranderen? Mijn vriend laat hij namelijk met rust, maar daar had hij voorheen ook al niet veel mee. Het heeft dus ook duidelijk iets met mij te maken. Zonder Stienke kiest hij mij, volgens mij, als partner. Met haar vorm ik een bedreiging.
Maar is je vriend ook bezig met Stienke zoals jij met haar bezig bent?
Wat bedoel je precies met ondersneeuwen?
Ik weet niet goed hoe kanaries en valkjes met elkaar omgaan. Dat weet je zelf wel? Als je een gelijk aantal hebt van beide soorten dan moet dat gewoon kunnen lijkt mij.
Ik denk dat het gedrag wel zal veranderen naar jou toe, na zijn broedse periode... maar dan moet hij dus wel de kans krijgen om dat gedrag kwijt te kunnen.
Er is mogelijk een kans dat Sjeufke zich naar andere valkjes (behalve z'n eigen popje) en kanaries ook agressief gaat gedragen tijdens de broedperiode. Maar dit lijkt mij in een voliere goed op te lossen door de 2 dan in die tijd naar binnen te halen (ik spreek nu dus over later en als dit al voorkomt)
Sjeufke leeft sinds ruim 1 jaar samen met de 2 kanaries en dat gaat tot nu toe prima. Met ondersneeuwen bedoel ik eigenlijk dat zij ook met zijn agressie te maken zouden krijgen en zich daar niet tegen kunnen verdedigen. Ik kan Sjeufke en z'n vrouw dan wel apart zetten, maar ze zullen wel verzorgd moeten worden. Dat lukt met zulk gedrag niet, merkte ik vandaag.
Mijn vriend houdt zich nu inderdaad niet echt met hen bezig. Voorheen zat Sjeufke ook wel bij hem, nu dreigt hij wel een beetje als mijn vriend een toenaderingspoging doet. Ik heb ze echter ook zoveel mogelijk genegeerd maar kreeg toch al die aanvallen te verduren
Dat je vriend zich dus niet zo intensief met hun bezighoudt als jij verklaart dus dat hij zich vooral tegenover jou agressief opstelt.
Over het verzorgen... kun je hem dan niet afleiden met je ene hand bijvoorbeeld zodat je met je andere hand de voerbakjes kunt pakken/terugzetten? Er moet daar toch een oplossing voor te vinden zijn...? En misschien valt het best mee als hij eenmaal samenleeft met een popje.
En het hoeft natuurlijk niet zo te zijn dat Sjeufke dan ook agressief is naar de andere vogels.
Zo zou het verhaal wel een hele andere wending krijgen. Ik had gedacht straks 2 tamme valkjes in de voliere te hebben waar ik dan toch nog eens gezellig mee kan keuvelen, ook al zitten ze dan buiten. Op deze manier zou ik dalijk met 2 koppeltjes zitten en mogelijk ook nog jongen. En ik ben zo'n held in het weg doen van jong grut. Ik moet absoluut zeker weten dat ze goed terecht komen.
Ik pak nog eerder de eitjes weg voor nepeitjes, maar dat zal Sjeuf mogelijk ook niet toelaten. Ik weet niet of ik dat wel zie zitten.
Sjeuf is nu sowieso kwaad op mij; hij bijt nu ook naar me als ik in de buurt van z'n kooi kom. Dat heeft ie nog nooit gedaan.
Maar ja, we slapen er eerst maar weer eens een nachtje over, dan zien we morgen wel weer verder.
Ik laat Sjeufke nu alleen nog uit z'n kooi als Stienke niet in de kamer is. Dan is hij gewoon weer mijn lieve maar sexueel zeer gefrustreerde valkparkiet. Wie heeft ervaring met zulk agressief gedrag dat overgaat als de vogel zijn natuurlijke drift kan uitleven? Hoe reeel is de kans dat dit het probleem oplost? Want ik kan wel overwegen een broedrijp popje voor hem te kopen, maar dan moet dat wel een goeie kans van slagen hebben. Anders zit ik straks met 4 valkjes (ook een nieuw maatje voor Stienke) zonder het oorspronkelijke probleem opgelost te hebben.
Hallo,
Je weet natuurlijk nooit zeker of iets kans van slagen heeft voordat je het probeert. :)
Een popje dat oud genoeg is om te paren en te broeden lijkt mij wel een goede oplossing dan kan Sjeuke direct zijn sexuele aandacht daarop richten.
Maar ja zoals gezegd 100 procent zekerheid heb je nooit.
Succes!
Groetjes Anke
Dat het een gok blijft, begrijp ik.
Inmiddels heb ik besloten inderdaad nog een broedrijp popje erbij te nemen. Had enkele weken geleden hier in de buurt al een heel mooi geel gepareld popje van 2 1/2 jaar gezien. Heb toen gekozen voor een jonkie omdat ik dat meer kans van slagen gaf. Tja! Toen ik vandaag alsnog voor haar ging informeren werd ze net voor mijn neus verkocht. Balen!!! :'(
Nu heb ik dus maar een advertentie geplaatst op deze site en ben ondertussen her en der aan het informeren. Duimen dus.
Karin
Succes met het vinden van een brr popje! Jammer dat het popje dat jij wel zag zitten net verkocht was.
Dank je! Heb trouwens vandaag zaad voor kattengras gekocht. Ben benieuwd of ze het straks lekker gaan vinden.
Hoi,
Ik had mijn probleem met Sjeufke vorige week ook voorgelegd op Parrotbunch.com. Vandaag heb ik via de mail een reactie gekregen met het advies Sjeufke te kortwieken. Dit zou een grote kans geven dat hij minder agressief wordt. Heeft iemand hier ervaring mee?
Karin
Hoi
Onze Bello was voor het kortwiekn zeeeer dominant kregen haar bijna of niet meer in de kooi, maar toen ze een maal gekortwiekt was veranderde als een blad aan een boom.
Ze kan nog steeds fladderen, maar is weer handelbaar.
Ze is nu een hele vriendelijke knuffelige valk geworden.
Maar er is 1 ding, er is niet een valkje hetzelfde.
Je kunt kortwieken proberen maar wel door een vakkundig persoon laten doen, (veren groeien toch weer aan).
Groetjes Dorothé
Oké! Bedankt voor deze informatie. Lijkt dan in elk geval toch de moeite van het proberen waard. Dit weekend ga ik op de Veluwe een 2-jarig popje ophalen. Ik wacht nog even af hoe Sjeufke daar op gaat reageren. Maar als het weer hetzelfde gaat is kortwieken waarschijnlijk mijn volgende stap. Ik zal in elk geval bij onze dierenarts informeren of hij dat dan voor me kan doen.
Groetjes, Karin
Hoi Karin,
Ik ben erg benieuwd hoe jouw ervaringen zijn straks met een nieuwe rijpe pop. Ik heb een maandje geleden een valkparkietmannetje mee genomen uit een vogelopvang. Hij was daar in de voliere de enige valk en heel erg gericht op mensen, zodra er iemand in zijn gezichts/gehoorveld was zat hij op de gazen deur. Nu ik hem thuis heb, heb ik toch een groot probleem, hij wil alleen maar uit de kooi naar je toe. Maar als hij eruit is, vliegt hij niet rond en gaat niet de omgeving verkennen, hij wil continu op mij zitten. Dat klinkt gezellig maar in blote handen en vingers bijt hij en hij probeert steeds op mijn hoofd, in mijn gezicht of naar mijn schouder te vliegen en bijt tot bloedens toe in wat hij maar te pakken kan krijgen. Als ik even beweeg of op wil staan vliegt hij mij echt aan. Maar goed, ik hoef jou niets uit te leggen over dat gedrag. Het vreemde is, dat er bij mij in huis geen andere personen of dieren zijn waar hij het voor hoeft te doen (zoals bij jou het jonge vrouwtje). Ik kan de vogel op deze manier niet houden, maar wil hem eigenlijk ook niet terug brengen. Ik zou graag willen weten hoe het jou en Sjeufke verder vergaat.
Groet,
Roelie
Hoi Roelie,
Ja, dat bijten in alles wat grijpbaar is ken ik. Vooral als je in beweging komt. Ik werd er uiteindelijk zelfs bang van, het deed goed pijn! :o
6 weken geleden heeft Sjeufke gezelschap gekregen van Beppie, een tam popje van 2 jaar. Ik heb hen 2 weken met rust gelaten in de kamervoliere. Zeurde Sjeufke voorheen vaak om eruit te mogen, nu hoorde ik hem totaal niet (aleen als hij Beppie het hof maakte).
In het begin reageerde Sjeufke nog agressief als ik in de buurt van de voliere kwam, maar dat werd mettertijd steeds minder. Uiteindelijk liet hij me met rust zolang ik hen negeerde. Zelfs als ze los waren. Beppie was wel gekortwiekt door haar vorige eigenaresse (Sjeufke uiteindelijk ook, maar hij kon nog steeds behoorlijk goed vliegen), dus ze trippelden dan vooral samen over de vloer op zoek naar interessante hoekjes. Dat bracht mij dus ook in een dominantere positie.
Maar zo gauw als ik hem of Beppie aandacht gaf bleef het mis gaan. En dat terwijl Beppie regelmatig toenadering zocht. :-[
Ik vind het vooral leuk om met mijn tamme valkjes bezig te kunnen zijn. Ik had er inmiddels nog een 4e bij en het was de bedoeling dat ze met z'n allen de buitenvoliere in gingen. Daar voorzag ik dus toch het probleem dat Sjeufke mijn aandacht niet zou tolereren. Bovendien had ik sterk de indruk dat Beppie minder met hem ophad dan hij met haar (Sjeufke was behoorlijk opdringerig). Daarom heb ik na de zoveelste pijnlijke beet besloten Sjeufke te herplaatsen. :'(
Het was met pijn in mijn hart, maar ik heb een heel mooi plekje voor hem gevonden in een hele grote buitenvoliere met 17 andere niet-tamme valkjes. Sjeukfe heeft daar geen seconde nodig gehad om te wennen; toen we hem loslieten begon hij gelijk te pronken en fluiten voor een andere valk met wie hij nu dikke maatjes is.
Mijn andere 3 valkjes zitten nu bij elkaar en dat gaat perfect. De rust is wedergekeerd! :)
Het probleem van Sjeufke was volgens mij een combinatie van hormonen (broedsheid) en dominantie (verkeerde opvoeding mijnerzijds?). Omdat er bij jou geen sprake is van een ander valkje zou het ook een dominantieprobleem kunnen zijn (of paringsdrift?). In dat geval zou kortwieken en heropvoeding kunnen helpen (zie www.parrotbunch.com onder 'gedrag' --> 'bijten' --> 'kortwieken'). Met een 2e valkje erbij kan het dus ook beter gaan, alleen 'mocht' ik me dus wel niet meer met hen bezig houden.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Ik hoor graag nog eens hoe het bij jou verder verloopt! Groetjes, Karin
Hoi allen,
Dit klinkt bekend!
Wij hebben een lief tam mannetje van bijna een jaar (Sacha), we hebben hem sinds zijn negende week.
Sinds wij Sacha hebben komt mijn schoonmoeder iedere zaterdag bij ons koffiedrinken: zij en Sacha zijn (waren) gek op elkaar en mijn schoonmoeder komt (kwam) echt om hem te kriebelen en knuffelen. Maar terug van onze zomervakantie ligt dat anders (Sacha had bij mijn zus gelogeerd). Sacha ging inene van schoonmama kriebels en knuffels op een dominante manier éísen. Ging ze niet meteen kriebelen, kreeg ze een beet! Ging ze de was opvouwen en Sacha kreeg geen aandacht: HAP! Mijn schoonmoeder vond dat niet leuk en toen Sacha op zeker moment haar echt aan ging vallen: vanuit de lucht op het hoofd, bijten in oren, kin, handen, vingers, moest ik haar echt 'ontzetten' wat mij ook bijtwonden aan de handen opleverde. Hup, in de kooi met hem!
Als mijn schoonmoeder lief voor zijn kooi gaat praten, tuigt hij zijn spiegeltje en belletje af en loopt dan dreigend naar haar toe op zijn stok..... om vervolgens zijn speelgoed weer af te tuigen!
Ik heb nu gezegd dat Sacha voorlopig niet meer zijn kooi uit mag als mijn schoonmoeder er is. We hebben nog wel aan een zeepje of luchtje gedacht dat hem mogelijk uit zijn humeur bracht, maar daar geloof ik inmiddels niet meer in.
Gelukkig valt hij ons niet aan.
Bij mij is het een heel zoet mannetje en wij kriebelen en knuffelen vaak en graag.
Mijn man gebruikt hij als uitkijkpost.
Van de kinderen wil hij niet veel weten (behalve als ze koekjes eten!). Zij krijgen al snel een waarschuwingsbeet, maar dat is niet een echte zoals mijn schoonmoeder krijgt.....
Voorlopig blijft onze MachoMan mooi achter de tralies als schoonmama er is, eens kijken of hij inbindt. En schoonmama mag niet meer vóór de tralies, eerst maar eens afkoelen, dat eigenwijze kromsnaveltje. Want eigenwijs zijn ze, dat maakt ze juist zo leuk.
Maar waarom hij dit nu sinds augustus doet???
Groetjes Louise
Hoi Louise,
Ja, dat is ook heftig.
Bij mijn Sjeufke kon ik het wel terugvoeren op hormoontjes en dominantie, maar waarom jouw Sacha zich nu ineens zo opstelt...?
Zou het op de een of andere manier een reactie op zijn logeerpartijtje kunnen zijn. Heeft hij jullie gemist (ik weet niet in hoeverre dat kan bij valkjes) en is hij zijn frustratie hierover gaan afreageren op je schoonmoeder???
Ik gooi maar wat op, weet 't verder ook niet. Maar 't is wel opvallend dat dit begonnen is na de vakantie.
Misschien dat andere lezers nog iets herkennen. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat.
Groetjes, Karin
Hoi,
Mijn schoonmoeder is nu een aantal keren geweest dat Sacha in de kooi moest blijven en hij is nu al veel rustiger (hij breekt de tent niet meer af als ze voor de kooi staat). We houden dit nog even vol en als hij echt weer helemaal rustig is (als schoonmoeder ook weer haar hand bij hem mag houden) dan gaan we het weer proberen! Maar die 3 weken kooi-arrest als ze er is, werkt toch wel. Eigenwijze vogeltjes, dat zijn het!
Groetjes Louise
Hai Louise,
Ik lees nu pas je berichtje. Goede idee om het zo aan te pakken! Hoop dat het eindresultaat ook zoals gewenst zal zijn. Nog veel succes ermee ;D!
Karin