Kort geleden hoorde ik van een valkparkietje. Zijn vorige eigenaar wilde hem niet meer. Sindsdien stond hij in een bedrijf (inclusief metaaldampen). Eerst waren ze met twee, zijn maatje is echter overleden, sinds die tijd zat hij alleen. En dan bedoel ik ECHT alleen.... ergens weggestopt in een verlaten hoek van het bedrijf, er is in principe niemand die hem aandacht gaf. Na kantoortijd was hij altijd alleen, 's avonds, in het weekend, met feestdagen was er nog een veel langere periode dat er niemand naar hem omkeek. Een enkele lolbroek vond het dan wel weer grappig hem af en toe flink te laten schrikken.
Nou ja, om een lang verhaal kort te maken... ik kon het niet meer aanhoren en heb gevraagd of hij hier mocht komen. Dus nu hebben wij van de een op de andere dag Pip, waarschijnlijk een mannetje, waarschijnlijk 15 jaar oud. En heel, heel zielig.
Hij zit in een heel groot hok, kippengaas aan de voorkant, de andere zijdes hout. Hij is voornamelijk heel stil, blaast soms als ik bij hem kom. Heel af en toe laat hij een tsjilp horen. Ik heb hem nog niet zien eten of drinken (is sinds gisteravond hier). Sinds vanochtend heeft hij de stap gewaagd even op een andere tak te gaan zitten, iets dichter bij het uitzicht.
Mijn meest dringende vragen: Als hij een beetje gewend is wil ik hem in een fatsoenlijke kooi overplaatsen. Welke? (Moet ook niet wereld kosten natuurlijk!). Hoe krijg ik hem daarin zonder dat hij aan de stress bezwijkt?
Hij eet heel erg eenzijdig. Als hij al eet. Hoe kan ik hem gevarieerder voedsel aan gaan bieden?
Slapen... doek over de kooi of niet?
En tot slot... hoe kan ik hem het beste benaderen in de hoop dat hij zich ietsje geliefder gaat voelen?
Ach, arm beest... wat goed dat je hem nog een paar fijne levensjaren wilt geven!
Verwacht er niet te veel van... tam zal hij niet worden, maar hij gaat je misschien in zijn buurt "gedogen". Praat er gezellig tegen, geef m complimentjes als hij niet schrikt en probeer toch van alles aan te bieden met de hoop dat hij het eet. Een andere kooi zou ik even laten.
Ach wat zal dat een zielig hoopje zijn :-[
Hoop dat hij nog zal genieten van zijn laatste jaren bij jou,
Goed dat je dit gedaan heb
Ik sluit me aan bij mijn voorgangers. Vreselijk hoe sommige mensen met dieren omgaan, en heel goed van je dat je je over dit vogeltje hebt ontfermd. Het zal wel even duren voor hij weer vertrouwen heeft in mensen. Ik hoop dat je hem nog een paar mooie jaren kunt bezorgen.
Hoe gaat het met pip?
Tja, naar verwachting. Hij is heel rustig en heel schuw. Wel geïnteresseerd, en ik verwacht er niet teveel van.
Interesse is al goed.
Wie weet over een paar weken
Beestje is denk ik getraumatiseerd. Wel leuk dat er interesse is, is er toch nog iets van interactie.
Ik ben erg benieuwd hoe het nu met Pip is.
de mijne stonden ook in zaak tot mijn dochter ze onder de arm nam :)