Hallo allemaal,
Na lange tijd heel veel aan dit forum gehad te hebben door andere topics door te lezen (heel behulpzaam iedereen, en erg leuke verhalen!) heb ik nu een specifieke vraag over of we twee valkjes wat meer naar elkaar toe kunnen laten trekken.
Wij hebben een jaartje terug een mannetje overgenomen van bekenden nadat die emigreerden. Ontzettend leuk en we zijn er erg aan gehecht. Omdat 'ie in zijn eentje ook zo alleen was hebben we een half jaar terug een popje erbij gekocht. Dit gaat helemaal prima samen, ze hebben nooit serieuze ruzie en wanneer ze uit de kooi zijn stappen ze graag samen rond om van alles te slopen :D.
Het enige probleem is dat het mannetje behoorlijk 'menselijk' is. Het vrouwtje heeft dat niet (is gewoon met meerdere parkieten opgegroeid), en probeert soms wel actief om aandacht te krijgen van het mannetje. Waar het mannetje vandaan komt weten we niet, maar hij heeft het grootste deel van zijn leven alleen doorgebracht. Hij is dan ook erg gehecht aan aandacht, en in de kooi roept hij constant om er uit te kunnen. Het popje vermaakt zich dan prima, terwijl meneer vooral aan de voorkant hangt te roepen naar zijn menselijke maatjes.
De vraag is dus: is het mogelijk om hem weer iets minder mens-afhankelijk te maken zodat ze wat meer naar elkaar toe trekken? Zeg maar elkaars veren verzorgen, gewoon met elkaar kletsen o.i.d.? Waarschijnlijk zal er niet veel anders te doen zijn dan 'tijd' en 'geluk hebben', maar als iemand tips heeft horen we het graag!
Wat algemene info:
- Ze zijn zo'n 3-4 uur per dag uit de kooi
- De kooi is vrij groot (voor papegaaien) met veel stokken en speeltjes die zo nu en dan afgewisseld worden
- Mannetje is een jaar of 3; lichtjes eenkennig richting mijn partner (die is nu dus z'n maatje)
- Popje is ongeveer een jaar; probeert zo nu en dan aandacht van hem te krijgen en heeft onlangs zelfs een onbevrucht nestje gehad (gelukkig goed gegaan ondanks haar jonge leeftijd)