Hallo allemaal,
ik ben bijzonder triest.
Sinds eind deze zomer hebben we twee valkjes.
Het zijn twee mannetjes, Otho en Titus.
Ik heb hier eerder gepost omdat ze niet overeen kwamen, maar er zat beterschap in.
Ondertussen is het terug bergaf gegaan.
Titus is redelijk rustig maar moet niet van otho weten.
Otho probeert zn vriendje vaak te kroelen maar dan wordt hij gebeten. Titus lijkt otho echt niet nodig te hebben, maar otho wordt chagrijnig. We hadden er twee gekocht omdat we dachten dat ze met elkaar op zouden trekken en ons minder nodig zouden hebben.
Zelfs als ze net een uur gevlogen hebben, roept en krijst otho het hele huis bijeen. (het is een echte klaagzang, ik kan het echt niet negeren, het gaat de hele dag door).
Ik denk dat ie gelukkiger zou zijn als ie wat aandacht kreeg van zn vriendje maar dat wil maar niet lukken.
Ze hebben een grote kooi, veel speelgoed (dat we regelmatig wisselen), 3 eetbakken, enz enz...
Niets lijkt te helpen. (ik had gedacht om mss een plantje in hun kooi te zetten??).
Ik woon nog thuis en bijgevolg ben ik niet de enige die beslist over hun lot.
Mn ouders willen dat ik iemand zoek die een voliere heeft, waar otho een vriendinnetje kan krijgen want ze zijn het gekrijs echt zat.
Kan ik echt niet nog iets forceren tussen die twee?
Ik wil echt dat dit lukt (ik wil otho niet kwijt).
Stel dat hij gelukkiger zou zijn ergens anders te wonen, dan zou ik het doen, maar hoe weet ik dat hij het redt??
Alvast bedankt, een droevige Merel
Hoi Merel,
wat vind ik dit droevig voor je,. tja mannen kunnen wel katten, maar het wil niet zeggen dat Otho nu ongelukkig is hoor,. Maar ik begrijp wel dat als je met andere rekening moet houden en zij gek worden van het geschreeuw je misschien op zoek moet gaan naar een oplossing. Zover ik kan lezen heb je eigenlijk al vanalles geprobeerd om Otho te vermaken en hou ook in je achterhoofd, dat Mannen over het algemeen hard kunnen ´roepen,schreeuwen´... Dat staat los van de situatie die je noemt. Ik heb buiten 15 valken en binnen 5 en ze hebben het allemaal gezellig naar elkaar,. maar als een man binnen bijvoorbeeld een ander valk buiten hoort, dan gaan ze elkaar roepen,. Ze leven in het wild ook in grote groepen, dus dit gedrag is heel normaal.
Het is jammer dat je niet meer plek hebt, anders zou ik je voorstellen om er een popje bij te zetten.
Groetjes
Kirsten
Hallo bedankt voor je antwoord,
Tja, ik ken het roepen (dat doet ie ook) maar dat valt echt in t niets als je dat krijsen gehoord hebt.
Ik kom elke keer ik de kooi passeer kijken of ze gekroeld willen worden, k geef ze zoveel mogelijk aandacht, maar hij wil blijkbaar graag een echt partnertje...
Hij vertoont echt mannetjes gedrag (staartveertjes tonen en zo).
Nog eentje erbij nemen zou mn ouders helemaal gek maken.
Ergens hoop ik dat hij zich nog een paar jaar kan koest houden tot wanneer ik het huis uitga, dan geef ik hem graag een vrouwtje en laat ik titus hier thuis wonen, maar het probleem zal iets rapper opgelost moeten worden. :(
Groetjes!
Hoi Merel,
Wat een lastig probleem zeg. Ik kan me voorstellen dat je Otho helemaal niet wilt missen!
Ik las Kirstens reactie en zou als ik jou was ook een popje erbij zetten. Je hebt grote kans dat Otho dan wellicht wat rustiger wordt. Alleen is er dan ook de kans dat Titus het vrouwtje voor zich opeist. Dus, dan twee popjes?
Het is een groot dilemma, denk ik. Maar wellicht zou je het toch nog eens met je ouders kunnen bespreken.
Mijn zusje had vroeger ook een valkje, die heeft ze op gegeven moment naar een grote voliere met meerdere valkjes gebracht. Dit omdat ze het zo zielig vond dat hij alleen was. Als je een goed adres hebt (wellicht op dit forum?) is het ook makkelijker voor jou.
Maar toch zou ik het nog eens met je ouders bespreken, het lijkt me erg om Otho weg te moeten doen (als ik voorstel dat ik mijn Mikki weg zou moeten doen, kan ik helemaal met je meeleven!)
Sterkte.
Groetjes,
Manja
Ik heb het al es voorzichtig willen aanbrengen, maar nog een popje of zelfs twee erbij dat willen ze thuis niet horen (ik versta hen ook wel, mijn hobby is de hunne daarom niet).
Gelukkig heb ik nog geen vreselijk sterke band met hen aangezien ze hier nog niet zo lang zijn (als je je dier jaren hebt is zoiets ondenkelijk), maar toch vind ik het triest.
Zowieso wachten we af tot deze zomer, het diertje nu in de kou steken kan helemaal niet.
Ondertussen hoop ik een oplossing te vinden en als het echt niet anders kan, zal ik dan op zoek moeten naar iemand die hem er bij wil nemen.
Mijn enige schrik is dat hij zou gaan treuren :(
Dus als er nog andere tips zijn, laat aub maar komen (dingen waar ie zich mee kan bezig houden en zo...)
Heel erg bedankt!
Hoi Merel,
Misschien helpt het als je ze (tijdelijk) in een aparte kooi zet.
Geef ze allebei een spiegeltje voor wat afleiding.
En zorg voor genoeg speeltjes (bijtvast het liefst) zodat ze zich vermaken als je er niet bent.
Sterkte er mee en laat nog weten hoe het allemaal is verlopen!
Groetjes,
Manja
Hoi Merel
En als je ze apart kan zetten, probeer dan zoveel mogelijk het schreeuwen te negeren. Misschien moeilijk voor je huisgenoten, maar je kan ze uitleggen dat je een nieuwe methode uitprobeert. Immers, als Otho schreeuwt en jij probeert hem stil te krijgen door te kroelen/spelen etc, dan betekent dat dat hij aandacht krijgt als hij schreeuwt. Dus doet hij dat de volgende keer weer, want aandacht krijgen is leuk. Dus als je niet oppast is het mogelijk dat je zelf het schreeuwen in stand houdt. Probeer eens een tijdlang volledig het schreeuwen te negeren, ook niet boos worden, want negatieve aandacht is ook aandacht! Dus negeren en pas aandacht geven als hij rustig is!
Succes!
Wat Skye zegt werkt. Mijn vogel krijste ook veel in t begin en als ik in een andere ruimte was floot ik terug, maar ging niet naar m toe. Was ie even rustig dan kreeg ie trosgierst of mocht eruit en zei ik altijd met n hoge toon ''goed zo''. Nu drie weken later krijst ie nauwelijks meer. Hij gaat nu bij de deuropening zitten om aan te geven dat ie eruit wil.
Het is niet zo dat ze echt vechten, dus scheiden lijkt me voor t moment niet nodig, het is gewoon zo dat titus geen zin heeft in aandacht van en voor otho.
Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren, meestal leg ik een doek over hun kooi, zo zien ze ons niet, en kunnen dus zelfs geen oogcontact krijgen.
Daarnet zijn ze even uit geweest en toen ik naar mn kamer wilde trekken, begon ie natuurlijk opnieuw.
Heb een muziekje opgelegd, hopelijk vind ie dat een beetje leuk ;)
Speelgoed hebben ze met hopen, en ik wissel regelmatig, maar hij wordt dat zo rap beu he!
Ik ga eén dezer dagen naar de papegaaienwinkel wat speeltjes inslaan en ik ga hun een parcourtjes proberen bouwen voor op de bodem van hun kooi.
Daar is zoveel plaats die niet benut wordt.
Alle ideeën voor dit parcours'tje zijn welkom.
Dan heb ik nog een vraagje: titus is meer geinteresseerd in zijn spiegel dan in otho, dus heb ik hun spiegel weggenomen uit schrik dat er nog meer nijd zo ontstaan, is dit nodig?
Heel erg bedankt voor jullie hulp!!
Lijkt me n goed idee om te kijken hoe t gaat na wegnemen spiegel.
:'( :'( Het gaat echt niet goed.
k heb muziekjes geprobeerd... De eerste minuten leken ze het beide fantastisch te vinden, het volgende moment is het geroep en gekrijs er weer.
Ik heb het genegeerd, en toen hij braaf was kwam ik bij hem, maar was hij zo agressief (hij lijkt echt gefrustreerd).
Hij pronkt de hele tijd door met zn veertjes maar titus kijkt niet op...
Ik vrees dat ik hem niet gelukkig kan maken en hem mss beter weggeef aan iemand die dat wel kan :'( :'(
Hoi Merel,
Misschien een hele gekke vraag, maar weet je zeker dat je mannetjes hebt? Ik hoor eigenlijk alleen maar over schreeuwen en krijsen, en dat is toch meer popjes-gedrag.
Heb je niet een foto die je hier kan plaatsen?
Als je niet weet hoe wil ik je wel helpen, zeg het maar.
Ik hoop ook echt dat je een oplossing vindt!
Groetjes, Nellie
Maar Merel, als jij een muziekje aanzet als Otho schreeuwt, dan is dat toch niet negeren? Dat is ook aandacht hoor! En je kan nu nog niet zeggen dat negeren niet werkt, dat moet je echt meerdere dagen (soms meerdere weken) volhouden! En dan ook echt negeren en heel konsekwent, anders kan je opnieuw beginnen! je bent er nu zoveel mee bezig, dat is Otho belonen. En een doek over de kooi zou ik niet als "strafmaatregel" gebruiken. Is voor Titus ook erg verwarrend.
Hoi Merel,
Ik ben het met Skye eens over die doek, dat zou ik ook echt niet doen. Ik kan me voorstellen dat het voor jou makkelijker is, als Otho dan even niet schreeuwt, maar het lijkt me een beetje zielig voor de vogeltjes zelf.
Inderdaad consequent negeren is een veel beter plan, en dit dan ook lange tijd volhouden.
Ik heb trouwens ook twee agapornissen, die zich ook flink kunnen laten horen, maar als je ze even laat begaan, wordt het vanzelf weer rustig. Soms als ik visite heb, en ze er bovenuit schreeuwen (jaja, wie kan het hardst? :D) doe ik een minuutje ofzo de handdoek een beetje over de kooi, is het dan weer rustig haal ik het er weer af - negen van de tien keer blijft het dan ook rustig en kan ik gezellig verder kletsen met de visite ;) Kortom: vogels zijn intelligent en leren - mits jij er heel consequent in bent.
Succes!
Manja
Otho is denk ek zeker een mannetje, het is een wildkleurtje en zn hoofdje wordt steeds geler. Ook hangt hij onderste boven aan zn zitstok met de staartveertjes gespreid en de vleugeltjes open. Titus is gepareld, maar zn pareltjes op zn buik zijn al helemaal weg, zn hoofdje wordt ook geler...
Wanneer is hun volwassen verenkleedje volledig?
Ze zijn nu een 4-tal maand oud.
Hoi Merel,
In een boekje wat ik over valkparkieten heb staat dat de jongen na een jaar niet meer van de ouders te onderscheiden zijn. M.a.w.: dan zouden ze hun volwassen verenkleed moeten hebben. Ik denk dat Otho en Mikki wel te vergelijken zijn, Mikki is zes maanden, een wildkleur, en wordt ook steeds geler op zijn hoofdje :D Bovendien kan je idd heel goed aan het gedrag zien of het een mannetje/popje is. Trouwens, wat lief dat Otho zo ondersteboven aan zijn stokje hangt met zijn staartveertjes gespreid, dat klinkt echt lief!
Hoe gaat het nu met hem?? En met Titus?
Groetjes,
Manja
Hallo, voor t moment zijn ze weer lekker aant schreeuwen, we doen ons best om hen te negeren!!
Ik hoop dat ze een beetje naar mekaar toe trekken, en beste maatjes worden, maar soms twijfel ik daaraan.
Otho kan heel lief doen, maar hij is wel degene die baas wil spelen, hij wil alles eerst doen, en dan is het soms es ruzie.
We doen ons best en ik hoop dat het goed komt met dat geroep!
Otho is op een avond beginnen brabbelen (was heel leuk om te horen), maar hij heeft het sindsdien niet meer gedaan.
Hopelijk wordt 2006 het jaar van verzoening tussen die twee ;)
Het begint te beteren!
Nu zijn ze lekker aant schreeuwen, maar das de eerste keer voor vandaag.
We geven ze heel veel aandacht vanaf het schreeuwen stopt, en ze lijken echt gelukkiger.
Verder probeer ik ze nog steeds veel afwisseling te geven (vers spinazie blaadje vonden ze heerlijk, vanmiddag verplaats ik hun speeltjes es...)
k Heb weer goede moed om ermee door te gaan ;)
da's mooi Merel!
Hoi Merel,
Harstikke goed dat het beter gaat :D
Nu hoef je Otho gelukkig niet weg te doen.
Ik hoop dat het zo blijft!!!!
Groetjes,
Manja